Για Τρίτη φορά ο Βασίλης Δημάκης χρησιμοποιεί το έσχατο μέσο της απεργίας πείνας και δίψας διεκδικώντας το αυτονόητο. Το να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα της σχολής του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κρα­τι­κές αρχές φέ­ρο­νται εκ­δι­κη­τι­κά και πα­ρά­λο­γα απέ­να­ντι σε κρα­τού­με­νους. Ο Βα­σί­λης Δη­μά­κης ενό­χλη­σε όταν διεκ­δί­κη­σε μαζί με τους συ­γκρα­τού­με­νούς του κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες στις φυ­λα­κές λόγω της παν­δη­μί­ας. Τώρα πλη­ρώ­νει βά­ναυ­σα την επι­λο­γή του να υπε­ρα­σπι­στεί τη ζωή πίσω από τα κά­γκε­λα κιν­δυ­νεύ­ο­ντας να χάσει τη δική του ζωή. Μάλ­λον γιατί κά­ποιοι έχουν ξε­χά­σει ή μάλ­λον συ­νει­δη­τά δε θυ­μού­νται ότι «η αξία της αν­θρώ­πι­νης ζωής είναι ίδια, δεν δια­φο­ρο­ποιεί­ται εκ της ιδιό­τη­τας που έκα­στος φέρει» όπως λέει και ο ίδιος ο Δη­μά­κης στην ανα­κοί­νω­σή του.

Αφού λοι­πόν με­τα­φέρ­θη­κε εκ­δι­κη­τι­κά από τον Κο­ρυ­δαλ­λό στις φυ­λα­κές των Γρε­βε­νών και αφού επέ­στρε­ψε μετά από δια­μαρ­τυ­ρί­ες συμ­φοι­τη­τών του, κα­θη­γη­τών του, αν­θρω­πι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων, αλ­λη­λέγ­γυων συλ­λο­γι­κο­τή­των και καλ­λι­τε­χνών, οι υπεύ­θυ­νοι συ­νε­χί­ζουν να τον εμπαί­ζουν κα­τα­λύ­ο­ντας κάθε έν­νοια κρά­τους δι­καί­ου. Του κρά­τους που ευαγ­γε­λί­ζο­νται οι πάσης φύ­σε­ως λει­τουρ­γοί του συ­στή­μα­τος. Αντί να τον επι­στρέ­ψουν στο κελί του, με το πρό­σχη­μα του κο­ρω­νοϊ­ού τον ρί­χνουν στα υπό­γεια των γυ­ναι­κεί­ων φυ­λα­κών του Κο­ρυ­δαλ­λού σε κα­ρα­ντί­να για 14 ημέ­ρες. Μόνο που το χρο­νι­κό όριο πέ­ρα­σε και ο Δη­μά­κης είναι ακόμη εκεί.

Είναι πραγ­μα­τι­κά προ­κλη­τι­κή η αναλ­γη­σία του κρά­τους απέ­να­ντι σε έναν άν­θρω­πο που ζη­τά­ει τα αυ­το­νό­η­τα μέσα σε ένα υπο­τί­θε­ται σω­φρο­νι­στι­κό ίδρυ­μα. Το δι­καί­ω­μά του δη­λα­δή να είναι υγιής και να έχει πρό­σβα­ση στην εκ­παί­δευ­ση. Υπεύ­θυ­νη για όλα τα πα­ρα­πά­νω είναι η γ.γ. Αντε­γκλη­μα­τι­κής Πο­λι­τι­κής, Σοφία Νι­κο­λά­ου που χωρίς κα­νέ­να σε­βα­σμό στην αν­θρώ­πι­νη ζωή και στα δι­καιώ­μα­τα των κρα­του­μέ­νων συ­νε­χί­ζει να μην ικα­νο­ποιεί τα αι­τή­μα­τα του Βα­σί­λη Δη­μά­κη οδη­γώ­ντας τον στη φυ­σι­κή και βιο­λο­γι­κή εξό­ντω­ση καθώς προ­βαί­νει σε απερ­γία πεί­νας για τρίτη φορά σε ένα μήνα.

Ο δι­κη­γό­ρος του Δη­μά­κη, Θα­νά­σης Κα­μπα­γιάν­νης έχει απευ­θύ­νει κάθε έκ­κλη­ση προ­σπα­θώ­ντας να το­νί­σει τη σο­βα­ρό­τη­τα της κα­τά­στα­σης. Την ίδια στιγ­μή, φο­ρείς, ορ­γα­νώ­σεις, συλ­λο­γι­κό­τη­τες και ομά­δες αλ­λη­λεγ­γύ­ης δια­μαρ­τύ­ρο­νται για την εκ­δι­κη­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση που δέ­χε­ται ο Δη­μά­κης από τις αρχές. Το υπουρ­γείο του Χρυ­σο­χο­ΐ­δη έχει άλ­λω­στε πα­ρά­δο­ση σε τέ­τοιου τύπου σχέ­σεις με μη αρε­στούς κρα­τού­με­νους. Γιατί μάλ­λον ακόμη και στη φυ­λα­κή υπάρ­χει η τα­ξι­κό­τη­τα, η δια­φο­ρε­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση ανά­λο­γα με την ιστο­ρία, τις ιδέες και τις πρά­ξεις που κου­βα­λά­ει ο κα­θέ­νας στην πλάτη του.

Η κα­τά­στα­ση του Βα­σί­λη Δη­μά­κη είναι ορια­κή. Χρέος όλων μας είναι να αντι­δρά­σου­με πριν να είναι πολύ αργά. Όλοι/ες τη Δευ­τέ­ρα 25/5 στις 17:30 στο μετρό Κα­τε­χά­κη προ­κει­μέ­νου να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί συ­γκέ­ντρω­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας στο Υπουρ­γείο Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη.

Το έγκλη­μα της γ.γ. Αντε­γκλη­μα­τι­κής Πο­λι­τι­κής να μην πε­ρά­σει.