Ο βομβαρδισμός του Ιράν από τον αμερικανικό στρατό είναι μια κυνική επίδειξη του νοήματος που έχει το δόγμα Τραμπ: «Ειρήνη μέσω Δύναμης».

Η Ουάσινγκτον εκβιάζει και απειλεί για να επιβάλει μια άδικη «ειρήνη» που θα εξασφαλίζει τα συμφέροντά της. Και όταν συναντά αρνήσεις κι αντιστάσεις, χρησιμοποιεί την καταστροφική δύναμη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ως «επιχείρημα». 

Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ή τις προσδοκίες κάποιων αμερικανών αξιωματούχων, αυτός ο βομβαρδισμός δεν φέρνει το «τέλος» του πολέμου: Αντίθετα μπορεί να αποδειχτεί το πρώτο επεισόδιο για μια επικίνδυνη κλιμάκωσή του. Ήδη ο Ντόναλντ Τραμπ εξαπολύει νέους εκβιασμούς προς την Τεχεράνη, απειλώντας με ακόμα πιο τρομακτικά χτυπήματα αν δεν συνθηκολογήσει η ιρανική ηγεσία. 

Από την εξασφάλιση ότι το Ιράν δεν θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα (κάτι που δεν επεδίωκε η Ισλαμική Δημοκρατία), περάσαμε στο στόχο της καταστροφής του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Σήμερα ο Τραμπ κάνει λόγο για την ύπαρξη «πολλών άλλων στόχων», ενώ αρχίζει να φλερτάρει με την ιδέα καταστροφής του ιρανικού καθεστώτος. Αν ο πόλεμος φτάσει σε αυτό το σημείο, θα φέρει πολύ πιο κοντά τον κίνδυνο γενίκευσής του. 

Ο πλανήτης κρατείται σε ομηρία από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, που παίζει την ειρήνη στα ζάρια και δείχνει να απολαμβάνει το άγχος και την αγωνία με την οποία εκατομμύρια άνθρωποι περιμένουν την επόμενη… ανάρτησή του στα σόσιαλ μίντια.

Η περιοχή της Μέσης Ανατολής κρατείται σε ομηρία από την συμμορία φανατικών που κυβερνά το σιωνιστικό κράτος, το οποίο επιταχύνει τον διαχρονικό του στόχο να κυριαρχήσει με τα όπλα στην περιοχή, αλλάζοντας βίαια τον χάρτη της. Τους τελευταίους 20 μήνες, το Κράτος του Ισραήλ εξαπολύει χτυπήματα σε Υεμένη-Λίβανο-Συρία και κατέχει εδάφη των δύο τελευταίων. Αποθρασυμμένο από την ατιμωρησία και μεθυσμένο από τις στρατιωτικές του επιτυχίες, κήρυξε τον πόλεμο και στο Ιράν εξαπολύοντας σαρωτικούς βομβαρδισμούς εναντίον του και σήμερα πανηγυρίζει που έχει φτάσει πιο κοντά από ποτέ στην επιδίωξή του για μια κοινή αμερικανοϊσραηλινή επίθεση στην Ισλαμική Δημοκρατία.  

Την ίδια ώρα, αξιοποιεί τη στροφή της διεθνούς προσοχής στον πόλεμο με το Ιράν για να συνεχίσει τη γενοκτονία στη Γάζα και την αρπαγή της Δυτικής Όχθης μακριά από τα βλέμματα της «διεθνούς κοινότητας», που με τις πρώτες ανταλλαγές πυραύλων μεταξύ Τεχεράνης και Τελ Αβίβ, ξέχασε τα άγρια εγκλήματα πολέμου που διαπράττει καθημερινά το κράτος-γενοκτόνος, μακριά πλέον από τα «πρωτοσέλιδα». 

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήταν οι πρώτες που πρόθυμα και βολικά «ξέχασαν» όλα όσα έλεγαν για τη Γάζα και παραπέμπουν στις καλένδες τις συζητήσεις για μέτρα. Ο λόγος είναι απλός και αποτελούσε ένα από τα κίνητρα του Νετανιάχου. Το σιωνιστικό κράτος, εξαπολύοντας επιθέσεις κατά του Ιράν, υπενθύμισε στους δυτικούς συμμάχους του ότι βρίσκεται εκεί για να «κάνει τη βρώμικη δουλειά», όπως παραδέχθηκε με ωμή ειλικρίνεια ο Γερμανός καγκελάριος. 

Οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εκφράζουν γενικόλογες «ανησυχίες», καλούν σε «αποκλιμάκωση» και «διπλωματία», ενώ στην ουσία ενισχύουν την αμερικανοϊσραηλινή επιχειρηματολογία, παρουσιάζοντας το αμυνόμενο Ιράν ως «ταραξία» και «απειλή». Χωρίς ρητή καταδίκη των επιθέσεων του Ισραήλ και των ΗΠΑ, χωρίς ρητή απαίτηση να σταματήσουν οι επιτιθέμενες δυνάμεις κάθε στρατιωτική ενέργεια, η ευρωπαϊκή επίκληση στη «διπλωματία» θυμίζει περισσότερο το ρόλο του «καλού μπάτσου» στον εκβιασμό του Ιράν να παραδοθεί. 

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ήδη βάψει τα χέρια της με αίμα. Η στρατηγική συμμαχία με το Κράτος του Ισραήλ την καθιστά συνένοχη στη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Αυτή η πολύπλευρη συμμαχία αποκτά διαρκώς νέες πτυχές: Το ελληνικό κράτος λειτουργεί ως «μεσάζοντας» κι «εγγυητής» για τη συμμετοχή της Ισραηλινής πολεμικής βιομηχανίας Israel Aerospace Industries (μέσω της Intracom Defence) σε ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ η Motor Oil ανακοινώνει τη συνεργασία της με την εταιρία της οποίας τα προϊόντα ρημάζουν τη Γάζα. Οι πυκνές κοινές στρατιωτικές ασκήσεις του ελληνικού στρατού με τον ισραηλινό, υπήρξαν κομμάτι της συστηματικής προετοιμασίας του Κράτους-Δολοφόνου για το μπαράζ βομβαρδισμών που εξαπέλυσε κατά του Ιράν. Η βάση της Σούδας αποτελεί σημαντικό «προγεφύρωμα» για τη μεταφορά αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων προς τη Μέση Ανατολή.

Απέναντι στις προκλήσεις και τους κινδύνους, θα χρειαστεί η παρέμβαση ενός διεθνούς αντιπολεμικού κινήματος στους δρόμους. Δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε! Ευτυχώς ένα διεθνές, μαζικό κι επίμονο μαζικό κίνημα έχει ήδη συγκροτηθεί τους τελευταίος 20 μήνες, γύρω από την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό. Ο κόσμος αυτός θα συνεχίσει την πάλη του, στηρίζοντας τον ιρανικό λαό και τους λαούς της περιοχής ενάντια στην αμερικανοϊσραηλινή επιθετικότητα και απαιτώντας να μπει τέλος στις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις στη Μέση Ανατολή, χωρίς να χάνει το βλέμμα του από την «καρδιά» του κόσμου: τη Γάζα και την Παλαιστίνη.

Αντίστοιχα και στην Ελλάδα, χρειαζόμαστε ένα αντιπολεμικό κίνημα που θα ενώνει τη φωνή του με τα αδέρφια μας διεθνώς, ενώ θα δίνει μάχη ενάντια στην ελληνική συνενοχή και την κυβέρνηση Μητσοτάκη, βάζοντας στο στόχαστρο τη συγκεκριμένη μορφή που παίρνει η ελληνική συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας με το σιωνιστικό κράτος. 

• Διεθνής απομόνωση και κυρώσεις κατά του Ισραήλ

• Να σπάσουμε τη στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας με το σιωνιστικό κράτος

• Να σταματήσουν τώρα οι επιθέσεις κατά του Ιράν

• Καμιά συμμετοχή, καμιά διευκόλυνση στα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού 

• Αλληλεγγύη στους λαούς της Μέσης Ανατολής, λευτεριά στην Παλαιστίνη

Ετικέτες