Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΙ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ
Kατ’ αρχήν θέλουμε να εκφράσουμε τη απέραντη χαρά μας για την απελευθέρωση του Μικέλ και της Μπεγόνια, ενώ ταυτόχρονα καταγγέλλουμε τις βαριές κατηγορίες που τους βαρύνουν για μια πράξη με χαρακτήρα βαθιά ανθρωπιστικό και πολιτικό και την επιβολή εγγύησης. Εκφράζουμε, επίσης, τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να προωθούμε κινήσεις αλληλεγγύης και κοινωνικής ανυπακοής υπέρ των προσφύγων και των μεταναστών και ενάντια στις πολιτικές της βαρβαρότητας που υιοθετούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις της.
Το κατηγορητήριο αντικατοπτρίζει την υποκρισία με την οποία αντιμετωπίζεται η προσφυγιά και η μετανάστευση. Θέλουμε να απορρίψουμε και να καταγγείλουμε το περιεχόμενο του κατηγορητηρίου που βαρύνει την Μπεγόνια και τον Μίκελ, καθώς και την υποκρισία που αντικατοπτρίζει μπροστά στη μεταχείριση που αντιμετωπίζουν καθημερινά μετανάστες και αιτούντες άσυλο.
Η συντρόφισσα και ο σύντροφός μας κατηγορήθηκαν για «διευκόλυνση παράνομης μετανάστευσης», τη στιγμή που υπερβαίνουν τις 62.700 τα άτομα που βρίσκονται εγκλωβισμένα στην Ελλάδα, στερούμενα ελευθερία κίνησης, από τότε που η Ε.Ε. αποφάσισε να κλείσει την αποκαλούμενη βαλκανική δίοδο. Χιλιάδες άνθρωποι, ας μην το ξεχνάμε, και όπως συμβαίνει και σε άλλες περιοχές, δραπετεύουν από τον πόλεμο, από τις βίαιες εκτοπίσεις, από τις διώξεις εξ’ αιτίας του φύλου ή λόγω της μιζέριας (σύμφωνα με τον ΟΗΕ υπάρχουν σήμερα σε όλο τον κόσμο 244 εκατομμύρια μετανάστες που ζουν σε χώρα διαφορετική από εκείνη στην οποία γεννήθηκαν). Άνθρωποι απέναντι στους οποίους η Ευρώπη δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα και αρνείται την προστασία και το καλωσόρισμα.
Και σαν να μην ήταν αρκετά τα παραπάνω, κατηγορήθηκαν επίσης για «βαριά αμέλεια όσον αφορά στη φυσική ακεραιότητα προσφύγων». Οι ίδιοι οι πρόσφυγες γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τι είναι αυτό που βάζει σε κίνδυνο τις ζωές τους: η φτώχεια, οι περιβαλλοντικές συγκρούσεις και οι πόλεμοι από όπου προσπαθούν να δραπετεύσουν, καθώς και περιορισμοί που επιβάλλουν στη μετακίνησή τους οι άδικες και απάνθρωπες μεταναστευτικές νομοθεσίες. Ενόσω προετοιμαζόταν στην Ελλάδα η πράξη για την οποία κατηγορούνται η Μπέγο και ο Μίκελ, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έδινε στη δημοσιότητα την είδηση ότι μόνο την Τρίτη 22 Δεκεμβρίου πάνω από 100 άτομα πέθαναν προσπαθώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο, φτάνοντας ήδη πάνω από 5.000 τα άτομα που πέθαναν στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη το 2016. Η φυσική ακεραιότητα των προσφύγων, λοιπόν, που απειλείται από τις περιοριστικές πολιτικές ελέγχου της μετανάστευσης, από τις συνθήκες υπερσυσσώρευσης που αντιμετωπίζουν στα στρατόπεδα και τα κέντρα κράτησης που δεν πληρούν ούτε στο ελάχιστο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, από τη βία και τις παραβιάσεις που υφίστανται οι γυναίκες και τα παιδιά πρόσφυγες, από τις συνεχείς ταπεινώσεις που υφίστανται κατά τη διάρκεια των συλλήψεων, των μεταφορών τους από τις αστυνομικές αρχές και τις απελάσεις…
Η υποκρισία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων
Την επόμενη μέρα από τη σύλληψη της Μπέγο και του Μικέλ και ενώ καταγγέλθηκε δημόσια η κατάσταση την οποία αντιμετώπιζαν, η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την άφιξη 198 προσφύγων, που ανεβάζουν σε 898 τα άτομα που έχουν μετεγκατασταθεί, νούμερο που αντιστοιχεί μόνο στο 5% του αριθμού που συμφωνήθηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση (17.000). Μηδαμινό και άδικο μερίδιο που ούτε αυτή η κυβέρνηση (όπως όλοι οι ευρωπαίοι ομόλογοί της) δεν εκπληρώνει.
Τα 8 άτομα που ταξίδευαν με τον σύντροφο και τη συντόφισσά μας, είναι ένα ελάχιστο δείγμα των χιλιάδων που έχουν φτάσει στα όριά τους περιμένοντας σε στρατόπεδα προσφύγων να τηρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις δεσμεύσεις (επιμένουμε ανεπαρκέστατες) μετεγκατάστασης. Έχουν φτάσει στα όριά τους περιμένοντας να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και το δίκαιο προστασίας εκείνων που δραπετεύουν από τους πολέμους. Μια Ευρώπη που συνεχίζει να υπερασπίζεται τις πρακτικές των πολυεθνικών εταιρειών και να πουλάει όπλα στις χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο από όπου δραπετεύουν οι άνθρωποι, μέσω των ίδιων εταιρειών που, με τη σειρά τους, αναπτύσσουν υψηλής τεχνολογίας συστήματα επιτήρησης και ελέγχου των συνόρων τους. Μια Ευρώπη, ως εκ τούτου, άμεσα υπεύθυνη για τον θάνατο και την ανασφάλεια χιλιάδων ανθρώπων.
Η αλληλεγγύη και η ανυπακοή ως καθήκον
Η διαπίστωση αυτής της βαρβαρότητας είναι που μας ωθεί, μπροστά στην αδράνεια και τη συνενοχή των κυβερνήσεων, να προωθήσουμε ως κοινωνία των πολιτών δράσεις αλληλεγγύης, καταγγελίας και κινητοποίησης, καθώς επίσης και ανυπακοής.
Θεωρούμε πως ο δρόμος της κοινωνικής ανυπακοής είναι απόλυτα νομιμοποιημένος μπροστά σε άδικους νόμους και μεταναστευτικές πολιτικές που κλείνουν τα σύνορα της Ε.Ε., που συγκρούονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και προκαλούν το θάνατο ή οδηγούν χιλιάδες άτομα, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, σε ένα νομικό καθεστώς στα όρια του παραλογισμού.
Για όλα τα παραπάνω νοιώθουμε περήφανες και περήφανοι για τη γενναιοψυχία και τη δέσμευση της Μπεγόνια και του Μίκελ, καθώς και όλων εκείνων που με τον ένα ή άλλο τρόπο έχουμε συνεργαστεί σ’ αυτή την πρωτοβουλία ή των χιλιάδων εκείνων που καθημερινά, σε ολόκληρο τον κόσμο, αναπτύσσουν παρόμοιες δραστηριότητες. Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε στην κατεύθυνση αυτή και απευθύνουμε κάλεσμα στους πολίτες, τις κοινωνικές οργανώσεις, πολιτικές και συνδικαλιστικές, τοπικούς θεσμούς, κ.λπ. να προωθήσουν πρωτοβουλίες ανυπακοής που θα μετατρέψουν τα χωριά και τις πόλεις μας σε τόπους καλωσορίσματος.
Απαιτούμε την απόσυρση των κατηγοριών που βαρύνουν την Μπεγόνια και τον Μίκελ. Τους θέλουμε, όπως και όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες, στα σπίτια μας. Απαιτούμε λοιπόν την απόσυρση των κατηγοριών. Τους περιμένουμε σπίτι, με τις οικογένειες, τους φίλους και τις φίλες τους. Υπολογίζουμε στη Μπέγο και τον Μίκελ για να συνεχίσουν οι οργανώσεις μας να παλεύουν για μια κοινωνία πιο δίκαιη και ελεύθερη,
Απαιτούμε από τις κυβερνήσεις της Βασκίας, Ναβάρα και Ισπανίας να δεσμευτούν με το παραπάνω αίτημα και να εμπλακούν στην επίλυσή του. Απαιτούμε, καθώς επίσης και από τους λοιπούς θεσμούς και κυβερνήσεις, να τροποποιήσουν τη θέση τους όσον αφορά στις άδικες και απάνθρωπες μεταναστευτικές πολιτικές. Να κηρύξουν τις περιοχές τους ζώνες καλωσορίσματος, και εάν είναι αναγκαίο, να μην συνεργαστούν και να μην υπακούσουν σε μέτρα που αντίκεινται στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Με αυτή την έννοια, δηλώνουμε τη δέσμευσή μας, τα 8 άτομα που ταξίδευαν μαζί τους, όπως και όσοι/ες παραμένουν εγκλωβισμένοι/ες στον νομικό παραλογισμό στην Ελλάδα καθώς και σε όλα τα άδικα σύνορα του κόσμου, να φτάσουν στη γη, τις πόλεις και τα χωριά της αλληλέγγυας Ευρώπης.
Κάλεσμα σε κινητοποίηση
Τέλος, καλούμε το σύνολο των πολιτών και τους διαφορετικούς κοινωνικούς πρωταγωνιστές να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στην Μπεγόνια και τον Μίκελ και, κυρίως, στους χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα και σε άλλα σύνορα του πλανήτη. Κινητοποιήσεις καταγγελίας και δέσμευσης στον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα.
Εκφράζουμε, επίσης, τις βαθιές ευχαριστίες μας για τις πολυάριθμες κινήσεις αλληλεγγύης που έφτασαν σε μας από εκατοντάδες άτομα και οργανώσεις κοινωνικές, πολιτικές, συνδικαλιστικές, όχι μόνο από τον κοντινό μας περίγυρο, αλλά από όλο τον κόσμο. Ευχαριστούμε από καρδιάς.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ
ΚΙ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ
