Η ψηφοφορία στη Βουλή για το νέο μνημόνιο αλλά και η πραξικοπηματική αντιμετώπιση της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, απέδειξαν για άλλη μια φορά τη θρησκευτική στοχοπροσήλωση του αστικού πολιτικού κόσμου στην καταστροφή του κόσμου της εργασίας και των μεσοστρωμάτων, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, ελληνικού και ξένου. Αλλά ταυτόχρονα ανέδειξαν τα πολιτικά αδιέξοδα της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, κυρίως λόγω της διαλυτικής κρίσης του ΠΑΣΟΚ.
Επειδή δεν λογοδοτούν στη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων τους, αλλά στους τραπεζίτες (ντόπιους και ξένους) και σε μια δράκα άλλων καπιταλιστών, οι βουλευτές υπερψήφισαν την περαιτέρω κοινωνική καταστροφή. Ακόμη κι αυτοί που έσκιζαν τα ιμάτιά τους ότι δεν θα ψηφίσουν (βλ. τον τραγικό Κασσή που είχε κάνει το ίδιο και με την περίπτωση της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη) υπερψήφισαν με τα μπούνια και χωρίς αστερίσκους.
Για τους ίδιους λόγους το σύστημα δεν ανέχεται τη λειτουργία των θεσμών, όταν αυτοί παρέχουν κάποιες δικλίδες καθυστέρησης του Αρμαγεδδώνα: με συνοπτικές διαδικασίες, παρά τις πρόνοιες του Συντάγματος, ο Βενιζέλος και ο… Μεϊμαράκης ερμήνευσαν τον καταστατικό χάρτη και εμπόδισαν τη συζήτηση για την πρόταση μομφής στον Στουρνάρα. Το κεντρικό επιχείρημα της κυβέρνησης και του εσμού των μνημονιακών -ενάντια στις αιτιάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που έλεγε ότι δεν μπορεί να συντελείται τέτοια καινούργια καταστροφή χωρίς καν οι βουλευτές να προλαβαίνουν να διαβάσουν τι ψηφίζουν- ήταν το «κατεπείγον εθνικό» ζήτημα της καταβολής των δόσεων. Δεν πέρασαν μερικές ώρες και αποδείχθηκε και πάλι ότι ψεύδονταν: Με απόφαση του Eurogroup τη δόση των 8,3 δισ. ευρώ δεν την παίρνει τώρα η κυβέρνηση, αλλά… ξεκινάει να την παίρνει, σε δόσεις, από τα τέλη Απριλίου έως τον Ιούλιο (η πρώτη υποδόση των 6,3 δισ. ευρώ τον Απρίλιο, και από 1 δισ. ευρώ τον Ιούνιο και τον Ιούλιο). Μάλιστα όλα αυτά θα αποφασιστούν σε επόμενο Eurogroup, δηλαδή μπορούσε άνετα η Βουλή να συζητήσει μέχρι τότε το νομοσχέδιο –και να ενημερωθεί έτσι και ο λαός για την καινούργια λαιμητόμο που του ετοιμάζουν.
Μάλιστα η αχλάδα έχει πίσω την ουρά: Στη σχετική ανακοίνωση του Eurogroup την 1 Απριλίου, επισημαίνεται ότι οι δόσεις αυτές δεν θα καταβληθούν χωρίς προϋποθέσεις, αλλά θα χρειαστεί η υλοποίηση 6 προαπαιτούμενων για κάθε μια από τις τελευταίες δόσεις: Μνημονεύονται μάλιστα οι δεσμεύσεις της Αθήνας για πρόσθετα μέτρα όπως το «άνοιγμα» των μεταφορών, των κλειστών επαγγελμάτων και της αγοράς ενέργειας (βλ. ξεπούλημα ΔΕΗ), παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό με ενοποίηση των επικουρικών ταμείων (βλ. εξαφάνιση επικουρικών συντάξεων) και πρόσθετες απολύσεις στο Δημόσιο.
Σε κάθε περίπτωση όλα τα χρήματα που θα εισπραχθούν από την τρόικα θα δοθούν μέχρι κεραίας στην… αποπληρωμή δανείων και ομολόγων που λήγουν τον Μάιο: Η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ θα δώσουν συνολικά στην Ελλάδα 9,5 δισ. ευρώ (6 δισ. η Ευρωζώνη και 3,6 δισ. το ΔΝΤ). Ο λόγος που τελικά θα καταβάλουν τις δόσεις είναι ότι στις 20-21 Μαΐου λήγουν ελληνικά ομόλογα (που έχει η ΕΚΤ) και δόσεις δανείων (που έχουν ιδιωτικές ή και δημόσιες ευρωπαϊκές τράπεζες) συνολικού ύψους 9,8 δισ. ευρώ. Ουσιαστικά δηλ. όλα τα λεφτά που θα «εισπράξει» η Ελλάδα θα γυρίσουν άμεσα πίσω στους δανειστές, και μάλιστα θα καταβληθούν στους τελευταίους κι άλλα 300 εκατ. από τα φορολογικά έσοδα του ελληνικού κράτους. Ψίχουλο από όλα αυτά δεν αφορά τον ελληνικό λαό.
Τα δε επικά γιουρούσια του Σαμαρά για έξοδο της Ελλάδας στις «αγορές», αποδείχθηκαν και πάλι κενά περιεχομένου: Ο Όλι Ρεν απάντησε τα εξής όταν ρωτήθηκε σχετικά με την έξοδο στις αγορές: «Συμμεριζόμαστε τη φιλοδοξία της Ελλάδας, αλλά πρέπει να συγκεντρωθούμε στο πρόγραμμα». Σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο ενός νέου δανείου, ο Ντάισελμπλουμ σημείωσε «την αισιοδοξία της κυβέρνησης να μην λάβει άλλο δάνειο η Ελλάδα» και ανέφερε ότι θα ήθελε να μοιραστεί αυτή την αισιοδοξία αλλά προσέθεσε ότι «τώρα πρέπει να συγκεντρωθεί η κυβέρνηση στο πρόγραμμα που τελειώνει φέτος και το ζήτημα θα επανεξεταστεί στον επόμενο έλεγχο». Σχετικά με τα μέτρα περαιτέρω ελάφρυνσης του χρέους, ο ίδιος παρέπεμψε στην ανακοίνωση της Eurostat για την επικύρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2013 και συνέδεσε το θέμα αυτό με την ύπαρξη νέου προγράμματος.
Εν κατακλείδι: Παρότι ο αστικός Τύπος επιτέθηκε άγρια στον ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση μομφής στον Στουρνάρα, δεν μπορεί να αποκρύψει τα τεράστια προβλήματα για την κυβέρνηση που ανέδειξε η ψηφοφορία στη Βουλή: Η επεισοδιακή απώλεια των δύο Κακλαμάνηδων, αλλά και η αιρετική ψήφος Γ. Παπανδρέου, ανεξάρτητα από προθέσεις, αμφισβητούν ανοικτά την επιβίωση της συγκυβέρνησης, πράγμα το οποίο εντοπίζουν και πολλά μεγάλα διεθνή ΜΜΕ. Εξάλλου, τα μπινελίκια που εκστόμισε ο Βενιζέλος και η είσοδός του ως μαινόμενος ταύρος στο γραφείο του Παπανδρέου, δεν αντιστοιχούν καθόλου σε εικόνα νικητή ψηφοφορίας στη Βουλή.
