Τα ΜΗ. ΣΥ.ΦΑ. (μη συνταγογραφούμενα φάρμακα) μπορεί να μην αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά δεν παύουν να είναι φάρμακα. Χημικές ουσίες, δηλαδή, με ένα τεράστιο εύρος δράσης στον άνθρωπο, ανά κάθε σκεύασμα. Από την θεραπευτική δράση για την ίαση της πάθησης του, μέχρι τις ανεπιθύμητες ενέργειες, τις αλληλεπιδράσεις και την υπερδοσολογία που μπορεί να οδηγήσει στην δηλητηρίαση ή/και το θάνατο.

Ολα κρίνονται από τη δοσολογία τους, καθώς και τη συνυπάρχουσα φυσική κατάσταση και φαρμακευτική αγωγή του κάθε ασθενούς. Η χορήγησή τους, οπότε από μη κατάλληλα εξειδικευμένο προσωπικό αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία. Στις ΗΠΑ η δηλήτηρίαση από παρακεταμόλη ( τα γνωστά σε όλους Depon, Panadol κτλ) αποτελεί, με βάση τον FDA (Food and Drug Administration, ο αντίστοιχος ελληνικός ΕΟΦ) τη νούμερο ένα πηγή δηλητηριάσεων. Και έχει δοθεί η οδηγία στις εταιρίες, να μειωθεί η ελεύθερη πρόσβαση των ασθενών σε αυτά τα σκευάσματα. Ενώ από φέτος στη Σουηδία απαγορεύεται η ελεύθερη πώληση τους.

Αρα μάλλον δεν εξυπηρετεί την υγεία…

Μήπως την οικονομία;

Υπάρχει η γενικευμένη αντίληψη, ότι ο ανταγωνισμός οδηγεί σε μείωση των τιμών. Αρα και σε εξυπηρέτηση της «τσέπης» του καταναλωτή.

Μέγα σφάλμα καθώς μέχρι και ο ΟΟΣΑ με έκθεσή του έχει παραδεχθεί, ότι, όπου υπήρξε απελευθέρωση, οι τιμές αυξήθηκαν.

Στην Ελλάδα, όσα φάρμακα μπαίνουν στη λίστα με τα μη αποζημειούμενα από τα ασφαλιστικά ταμεία ακριβαίνουν, για να μπορεί να εναρμονίζεται η τιμή τους με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, όπου και πουλιούνται ακριβότερα.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της επίσης γνωστής σε όλους αντιφλεγμονώδους κρέμας Voltaren, που με την αλλαγή της από συσκευασία με λευκό καπάκι (τιμή 4,99 ευρώ), σε συσκευασία με μπλέ καπάκι, χωρίς καμία αλλαγή στη σύσταση του προϊόντος, η τιμή της εκτινάχθηκε στά 6,61 ευρώ. Αύξηση της τάξης του 32,5%.

Αρα μάλλον δεν εξυπηρετεί την οικονομία…

Μήπως τους φαρμακοποιούς;

Οι φαρμακοποιοί είναι ένα επιστημονικά εξειδευμένο κομμάτι υγειονομικών, που κατόπιν εκπαίδευσης πανεπιστημιακής βαθμίδας, κατέχουν τη γνώση της δράσης αλλά και των ανεπιθύμητων ενεργειών των φαρμάκων, καθώς και της ασφαλούς φύλαξης και διατήρησής τους, ώστε το κάθε προϊον να φθάνει ασφαλές στον κάθε ασθενή. Κατέχουν επίσης τη γνώση της αλληλεπίδρασης των ουσιών μεταξύ τους και μπορεί με ασφάλεια να προτείνουν, ή να αποτρέψουν από τη χορήγηση των συγκεκριμένων σκευασμάτων.

Σίγουρα σαν ιδιωτικός κλάδος βιοπορίζεται από την πώλησή τους, αλλά μιας και η τιμή τους, όπως και όλων των φαρμάκων καθορίζεται από το κράτος έχει μια σχέση «δημόσιου φορέα» με αυτά. Θα μπορούσε ίσως να γίνει ο παραλληλισμός των αποζημιούμενων φαρμάκων με το μισθό των δημοσίων υπαλλήλων και των μη συνταγογραφούμενων, άρα μη αποζημιούμενων από τα ασφαλιστικά ταμεία, με τα επιδόματα.

Παραχώρηση λοιπόν κομματιού της φαρμακευτικής ύλης σε τρίτους ισοδυναμεί για τους φαρμακοποιούς σε περικοπή των εσόδων τους από αυτά. Κάτι σε περικοπή των μισθών (λόγω π.χ. μη πληρωμής εφημεριών και επιδομάτων) ή των συντάξεων (λόγω π.χ. περικοπής εφάπαξ) κ.τ.λ.

Αρα μάλλον δεν εξυπηρετεί τους φαρμακοποιούς.

Ποιον τελικά λοιπόν εξυπηρετεί η παραχώρηση των ΜΗ ΣΥ.ΦΑ. στα σουπερμάρκετ;

Μα φυσικά το καπιταλιστικό κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Τα μεν σουπερμάρκετ καθώς αποκτούν ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι ύλης αγοράς και μεταπώλησης προϊόντων. Αλλά και τις φαρμακευτικές εταιρίες παραγωγής τους, καθώς με την αύξηση των τιμών, αλλά και με τα διαφόρα παιχνίδια των καρτέλ, που ανά καιρούς θα δημιουργούνται, όπως το έχουμε δει να γίνεται και στα τρόφιμα, θα πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους.

Φτάνει πιά κύριε Κουρουμπλή!

Tο φάρμακο, όποιας μορφής και να είναι αυτό, απόζημιούμενο ή μη δεν είναι εμπόρευμα για τα παιχνίδια του κεφαλαίου. Είναι αγαθό. Και θα έπρεπε να το αντιμετωπίζετε ως έτσι. Η παράδοσή του στα σουπερμάρκετ είναι μια καθαρά μνημονιακή επιταγή που είχε τεθεί και σε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και δεν είχαν καταφέρει να το εφαρμόσουν. Είναι λοιπόν κοροϊδία και προδοσία κύριε Υπουργέ η εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών από μια κυβέρνηση που εκλέχθηκε για να εκπροσωπήσει τα συμφέροντά του λαού.

Ας μην κάνουμε το «Πρώτη φορά Αριστερά!», πρώτη φορά αριστερό μνημόνιο.

Νίκη Λυκουριά

Για το κείμενο χρησιμοποιήθηκαν ως πηγές farmakopoioi.blogspot.gr, www.fsa.gr, www.pfs.gr

Ετικέτες