Η ολοκλήρωση του νέου εθνικού σχεδίου διαχείρισης αποβλήτων (ΕΣΔΑ) και η επικύρωσή του αποτελούν εξέλιξη κομβικής σημασίας. Το ΕΣΔΑ, παρά τα όποια προβληματικά του σημεία, ενσωματώνει βασικές κινηματικές διεκδικήσεις στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων. Και για το λόγο αυτό συγκεντρώνει μια απροκάλυπτη επίθεση αμφισβήτησης της αξιοπιστίας του και υπονόμευσής του, στην πράξη. Από τους πολιτικούς υποστηρικτές του συγκεντρωτικού μοντέλου διαχείρισης και των φαραωνικών έργων ΣΔΙΤ, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, το επιχειρηματικό και επιστημονικό «λόμπι» της καύσης, αλλά και την ηγεσία της ΚΕΔΕ.

Η υπε­ρά­σπι­ση και του «γράμ­μα­τος» και του «πνεύ­μα­τος» του ΕΣΔΑ απο­τε­λεί πρω­τεύ­ου­σα πρό­κλη­ση. Τόσο για τους πο­λί­τες και τα κι­νή­μα­τά τους, όσο και για την ίδια την κυ­βέρ­νη­ση, τα αρ­μό­δια υπουρ­γεία και την αυ­το­διοί­κη­ση πρώ­του και δεύ­τε­ρου βαθ­μού.Το κλίμα της έντο­νης κι­νη­τι­κό­τη­τας, που έχει πυ­ρο­δο­τη­θεί στις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες και στους δή­μους, έρ­χο­νται να σκιά­σουν πολλά ανη­συ­χη­τι­κά ση­μά­δια, ορι­σμέ­να εκ των οποί­ων υπο­δη­λώ­νουν σαφή διά­στα­ση λόγων και έργων. Σε αυτές τις συν­θή­κες, θε­ω­ρού­με σκό­πι­μο να κα­τα­θέ­σου­με τις σκέ­ψεις και τις προ­τά­σεις για τις βα­σι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες της κρί­σι­μης πε­ριό­δου που δια­νύ­ου­με, σε ότι αφορά στην υλο­ποί­η­ση του ΕΣΔΑ και του στό­χου για ρι­ζι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση του συ­στή­μα­τος ανα­κύ­κλω­σης:

1. Ανα­θε­ώ­ρη­ση ΠΕΣΔΑ

Τα προ­βλή­μα­τα αφο­ρούν, αφε­νός, στην κα­θυ­στέ­ρη­ση της ανα­θε­ώ­ρη­σης και, αφε­τέ­ρου, στο πε­ριε­χό­με­νό της, δη­λα­δή στην εναρ­μό­νι­ση των ΠΕΣΔΑ με το ΕΣΔΑ. Έχει δη­μιουρ­γη­θεί η εντύ­πω­ση ότι η ολο­κλή­ρω­ση της σχε­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας έχει αφε­θεί στη δια­κρι­τι­κή ευ­χέ­ρεια της κάθε πε­ρι­φέ­ρειας, με τα αρ­μό­δια υπουρ­γεία να φαί­νο­νται ανί­κα­να να τη δια­σφα­λί­σουν έγκαι­ρα.

Ως προς το πρώτο ζή­τη­μα, το ΕΣΔΑ προ­έ­βλε­πε την ολο­κλή­ρω­ση της ανα­θε­ώ­ρη­σης των ΠΕΣΔΑ έως 30/9/2015. Στην πράξη, ελά­χι­στες πε­ρι­φέ­ρειες έχουν κα­τα­λή­ξει σε ορι­στι­κές απο­φά­σεις και ακόμη λι­γό­τε­ρες έχουν δρο­μο­λο­γή­σει τη δια­δι­κα­σία εκ­πό­νη­σης ΣΜΠΕ της ανα­θε­ώ­ρη­σης των ΠΕΣΔΑ, που θα πρέ­πει να οδη­γή­σει σε από­φα­ση στρα­τη­γι­κής πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής εκτί­μη­σης, σύμ­φω­να και με την εγκύ­κλιο του ΓΓ συ­ντο­νι­σμού δια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των (550/15.9.2015). Η κα­θυ­στέ­ρη­ση αυτή έχει σαν απο­τέ­λε­σμα την αδυ­να­μία εκτα­μί­ευ­σης με­γά­λου μέ­ρους των δια­θέ­σι­μων πόρων, αυτών του ΣΕΣ 2014-2020.

Ως προς το δεύ­τε­ρο ζή­τη­μα, χωρίς να υπάρ­χει ολο­κλη­ρω­μέ­νη ει­κό­να, προ­κύ­πτει ότι υπάρ­χει δυ­στο­κία στην προ­σαρ­μο­γή των ανα­θε­ω­ρη­μέ­νων σχε­δί­ων με το νέο ΕΣΔΑ. Σε πολ­λές πε­ρι­πτώ­σεις, με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό­τε­ρη αυτή της πε­ρι­φέ­ρειας Ατ­τι­κής, τα ΠΕΣΔΑ έχουν γε­νι­κό και αό­ρι­στο χα­ρα­κτή­ρα και δεν προσ­διο­ρί­ζουν με επάρ­κεια το φυ­σι­κό αντι­κεί­με­νο, δη­λα­δή τις ανα­γκαί­ες υπο­δο­μές, ούτε και το οι­κο­νο­μι­κό αντι­κεί­με­νο. Γε­γο­νός που δυ­σκο­λεύ­ει και την εκ­πό­νη­ση των ανα­γκαί­ων στρα­τη­γι­κών με­λε­τών πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών επι­πτώ­σε­ων (ΣΜΠΕ) των ΠΕΣΔΑ.

2. ΣΔΙΤ

Από την υπε­ρά­σπι­ση του δη­μό­σιου χα­ρα­κτή­ρα της δια­χεί­ρι­σης και την άρ­νη­ση των ΣΔΙΤ, ση­μειώ­νε­ται μια εμ­φα­νής διο­λί­σθη­ση σε πρα­κτι­κές υιο­θέ­τη­σης, υπό όρους, των ΣΔΙΤ. Πέραν της υπο­γρα­φής της σύμ­βα­σης της ΣΔΙΤ Δυ­τι­κής Μα­κε­δο­νί­ας, φαί­νε­ται ότι οδεύ­ου­με στην υπο­γρα­φή και των ΣΔΙΤ Ηπεί­ρου, Σερ­ρών και Ηλεί­ας. Πι­θα­νό­τα­τα και της ΣΔΙΤ Πε­λο­πον­νή­σου, για τους όρους της οποί­ας γί­νο­νται δια­πραγ­μα­τεύ­σεις. Εκ­φρά­ζου­με την αντί­θε­σή μας σε αυτήν την εξέ­λι­ξη. Όχι μόνο επει­δή σαν μο­ντέ­λο χρη­μα­το­δό­τη­σης των έργων οδη­γεί, ου­σια­στι­κά, στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της δια­χεί­ρι­σης, αλλά και επει­δή οι ΣΔΙΤ είναι συ­νυ­φα­σμέ­νες με το λάθος μο­ντέ­λο της συ­γκε­ντρω­τι­κής δια­χεί­ρι­σης σύμ­μει­κτων απο­βλή­των, σε συν­δυα­σμό με την καύση. 

3. Καύση

Πα­ρα­τη­ρού­με μια τάση «λεί­αν­σης» της (αρ­νη­τι­κής) θέσης του ΕΣΔΑ, απέ­να­ντι στην καύση. Το γε­γο­νός συν­δυά­ζε­ται με μια ανα­ζω­πύ­ρω­ση της συ­ζή­τη­σης για τη χρη­σι­μό­τη­τα της καύ­σης, καθώς και με εκ­πό­νη­ση και δια­κί­νη­ση συ­γκε­κρι­μέ­νων προ­τά­σε­ων για «εγκα­τα­στά­σεις δια­χεί­ρι­σης σύμ­μει­κτων απο­βλή­των μη­δε­νι­κών απο­βλή­των, με ενερ­γεια­κή αξιο­ποί­η­ση». Το οξύ­μω­ρο της υπό­θε­σης είναι ότι οι προ­τά­σεις πα­ρου­σιά­ζο­νται σαν τμήμα της υλο­ποί­η­σης του ΕΣΔΑ, με το πρό­σχη­μα της απο­κέ­ντρω­σης, γε­γο­νός που δεν έχει καμία σχέση με την αλή­θεια.

Μας ανη­συ­χεί το γε­γο­νός ότι όλα αυτά φαί­νο­νται να γί­νο­νται με την ανοχή του υπουρ­γεί­ου και ση­μα­ντι­κού τμή­μα­τος αυ­το­διοι­κη­τι­κών στε­λε­χών, για να κα­λύ­ψουν τις ολι­γω­ρί­ες που πε­ρι­γρά­ψα­με πα­ρα­πά­νω και αφο­ρούν στη (μη) υλο­ποί­η­ση του ΕΣΔΑ και στην εκρη­κτι­κή κα­τά­στα­ση που δη­μιουρ­γεί η ανε­πάρ­κεια ασφα­λών χώρων τε­λι­κής διά­θε­σης. Προς αυτήν την κα­τεύ­θυν­ση πρέ­πει να στρα­φούν οι αρ­μό­διοι φο­ρείς και όχι στην επα­να­φο­ρά κα­τα­δι­κα­σμέ­νων πρα­κτι­κών, όπως η καύση.

4. Δη­μό­σιος φο­ρέ­α­ςδια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των

Τα αρ­νη­τι­κά φαι­νό­με­να που προ­α­να­φέρ­θη­καν θα ήταν πολύ λι­γό­τε­ρα, αν είχε δρο­μο­λο­γη­θεί η συ­γκρό­τη­ση ενιαί­ου δη­μό­σιου φορέα δια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των, όπως προ­βλέ­πει το νέο ΕΣΔΑ. Αντί γι αυτό, οι όποιες αλ­λα­γές πε­ριο­ρί­ζο­νται στην ανα­διορ­γά­νω­ση του ΕΟΑΝ.

Πι­στεύ­ου­με ότι πρέ­πει να δρο­μο­λο­γη­θεί, άμεσα, η συ­γκρό­τη­ση του ενιαί­ου δη­μό­σιου φορέα για τη δια­χεί­ρι­ση των απο­βλή­των. Έχου­με αρ­κε­τές επι­φυ­λά­ξεις ως προς το αν πρέ­πει η συ­γκρό­τη­ση αυτή να έχει σαν πυ­ρή­να τον ΕΟΑΝ. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, χρειά­ζε­ται μια ου­σια­στι­κή ενο­ποί­η­ση του δυ­να­μι­κού που απα­σχο­λεί­ται στον ΕΟΑΝ, στα τμή­μα­τα δια­χεί­ρι­σης αστι­κών, βιο­μη­χα­νι­κών και συ­να­φών απο­βλή­των και ανα­κύ­κλω­σης - εναλ­λα­κτι­κής δια­χεί­ρι­σης. Ο ενιαί­ος φο­ρέ­ας μπο­ρεί να συ­μπε­ρι­λά­βει και τις αρ­μο­διό­τη­τες που ασκού­νται από τη γε­νι­κή γραμ­μα­τεία συ­ντο­νι­σμού δια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των.

Ο ενιαί­ος φο­ρέ­ας πρέ­πει να έχει και την ευ­θύ­νη εί­σπρα­ξης και δια­χεί­ρι­σης των πόρων του συ­στή­μα­τος ανα­κύ­κλω­σης. Εν­δε­χο­μέ­νως και της λει­τουρ­γί­ας πα­ρα­γω­γι­κών υπο­δο­μών υπο­δο­χής και επε­ξερ­γα­σί­ας βα­σι­κών ανα­κυ­κλώ­σι­μων υλι­κών. Το γε­γο­νός αυτό θα κα­θο­ρί­σει και τη μορφή του ενιαί­ου φορέα. Αν, δη­λα­δή, θα είναι μια συ­μπα­γής υπη­ρε­σία του υπουρ­γεί­ου πε­ρι­βάλ­λο­ντος ή ένα αυ­το­τε­λές νο­μι­κό πρό­σω­πο δη­μο­σί­ου δι­καί­ου.

5. Νο­μο­θε­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες

Κα­θυ­στε­ρεί υπερ­βο­λι­κά η ανά­λη­ψη νο­μο­θε­τι­κών πρω­το­βου­λιών, που πε­ρι­γρά­φει το ΕΣΔΑ. Επι­κε­ντρώ­νου­με στις κυ­ριό­τε­ρες από αυτές:

  • Τρο­πο­ποί­η­ση του ν. 4042.2012, ώστε να εκλεί­ψει και το τε­λευ­ταίο ίχνος επι­χει­ρή­μα­τος, περί ασυμ­βα­τό­τη­τάς του με το νέο ΕΣΔΑ. Με­ρι­κά ση­μεία επα­νε­ξέ­τα­σης είναι τα εξής:
    • Επα­να­προσ­διο­ρι­σμός των στό­χων.
    • Στην ιε­ράρ­χη­ση της δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των, η προ­δια­λο­γή των ορ­γα­νι­κών υλι­κών και η κο­μπο­στο­ποί­η­ση να συ­μπε­ρι­λη­φθεί στις δρά­σεις ανα­κύ­κλω­σης και η ενερ­γεια­κή αξιο­ποί­η­ση να απο­τε­λέ­σει την προ­τε­λευ­ταία -πριν τη ταφή- βαθ­μί­δα, κάτω από πολύ αυ­στη­ρό­τε­ρους όρους.
    • Το ει­δι­κό τέλος ταφής να συν­δυα­στεί με την υλο­ποί­η­ση των ανα­γκαί­ων υπο­δο­μών των το­πι­κών σχε­δί­ων δια­χεί­ρι­σης, ώστε να απο­κτή­σει ου­σια­στι­κό πε­ριε­χό­με­νο και να πάψει να λει­τουρ­γεί σαν ένα τι­μω­ρη­τι­κό ερ­γα­λείο, του οποί­ου η εφαρ­μο­γή συ­νε­χώς θα ανα­βάλ­λε­ται.
  • Ανα­θε­ώ­ρη­ση του άκαμ­πτου τρό­που συ­γκρό­τη­σης των πε­ρι­φε­ρεια­κών ΦοΔΣΑ, ώστε να γίνει πιο ευ­έ­λι­κτη και λει­τουρ­γι­κή και να αντα­πο­κρί­νε­ται στις πραγ­μα­τι­κές δια­χει­ρι­στι­κές ενό­τη­τες, που θα κα­θο­ρί­σουν οι ανα­θε­ω­ρη­μέ­νοι ΠΕΣΔΑ. Ιδιαί­τε­ρα στα μη­τρο­πο­λι­τι­κά κέ­ντρα,πρέ­πει να διευ­κο­λύ­νε­ται η δια­δη­μο­τι­κή συ­νερ­γα­σία, έτσι ώστε να μπο­ρούν να δη­μιουρ­γη­θούν σύν­δε­σμοι Δήμων (κατά το πρό­τυ­πο των ΦΟΔΣΑ) για τη δια­χεί­ρι­ση κοι­νών υπο­δο­μών ανα­κύ­κλω­σης - κο­μπο­στο­ποί­η­σης ή για να μπο­ρεί να δια­τε­θεί προ­σω­πι­κό, εξο­πλι­σμός και εγκα­τα­στά­σεις μέσω προ­γραμ­μα­τι­κών συμ­βά­σε­ων.
  • Δυ­να­τό­τη­τα προ­σλή­ψε­ων μό­νι­μου προ­σω­πι­κού στους δή­μους, στον τομέα της δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των. Ας ση­μειω­θεί ότι η λει­τουρ­γία των υπη­ρε­σιών κα­θα­ριό­τη­τας είναι αντα­πο­δο­τι­κή μέσω των δη­μο­τι­κών τελών και δεν επι­βα­ρύ­νει τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό.
  • Δια­σφά­λι­ση της δυ­να­τό­τη­τας των δήμων να δια­κι­νούν τα ανα­κτώ­με­να υλικά ένα­ντι τι­μή­μα­τος. Κάτι που απο­τε­λεί απα­ραί­τη­το στοι­χείο της ομα­λής λει­τουρ­γί­ας των δη­μο­τι­κών υπο­δο­μών ανα­κύ­κλω­σης, που προ­βλέ­πει ο ΕΣΔΑ.
  • Ρυθ­μί­σεις για τη δια­σφά­λι­ση της δυ­να­τό­τη­τα­ςχω­ρο­θέ­τη­σης ήπιων υπο­δο­μών δια­χεί­ρι­σης, εντός του πο­λε­ο­δο­μι­κού ιστού, όπως η  δια­χεί­ρι­ση των πρά­σι­νων (κλα­δε­μά­των κλπ.), τα πρά­σι­να ση­μεία, τα κέ­ντρα συ­γκέ­ντρω­σης και δια­λο­γής ανα­κυ­κλώ­σι­μων, οι σταθ­μοί με­τα­φόρ­τω­σης. Μια τάση πε­ριο­ρι­σμού των δρά­σε­ων και των υπο­δο­μών στα πρά­σι­να ση­μεία και στα ΚΑ­Ε­ΔΙ­ΣΠ δεν αντα­πο­κρί­νε­ται στις προ­βλέ­ψεις του ΕΣΔΑ.

6. Ρι­ζι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση του συ­στή­μα­τος ανα­κύ­κλω­σης

Στις στρα­τη­γι­κές για την εφαρ­μο­γή της νέας εθνι­κής πο­λι­τι­κής δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των, που προ­βλέ­πει το ΕΣΔΑ ανα­φέ­ρε­ται: «Ρι­ζι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση της λει­τουρ­γί­ας των Συ­στη­μά­των Εναλ­λα­κτι­κής Δια­χεί­ρι­σης (ΣΕΔ) και επα­να­σχε­δια­σμός τους, στο πλαί­σιο ενιαί­ου κε­ντρι­κού συ­ντο­νι­στι­κού φορέα για τη δια­χεί­ρι­ση των στε­ρε­ών απο­βλή­των. Επα­νε­ξέ­τα­ση του θε­σμι­κού πλαι­σί­ου με στόχο την βελ­τι­στο­ποί­η­ση της λει­τουρ­γί­ας, τη δια­φά­νεια και τον έλεγ­χο των συ­στη­μά­των εναλ­λα­κτι­κής δια­χεί­ρι­σης σε άλλα υλικά, στο πλαί­σιο ενιαί­ου κε­ντρι­κού συ­ντο­νι­στι­κού φορέα (με ανα­βάθ­μι­ση του ΕΟΑΝ). Τα έσοδα των ΣΕΔ απο­τε­λούν δη­μό­σιο πόρο και πρέ­πει να εξε­τα­στεί ο έλεγ­χός τους μέσω κρα­τι­κού λο­γι­στι­κού συ­στή­μα­τος για να απο­τε­λέ­σουν επεν­δυ­τι­κό κον­δύ­λι για την ανά­πτυ­ξη των συ­στη­μά­των της νέας δια­χεί­ρι­σης απο­βλή­των».

Σε αυτήν την κα­τεύ­θυν­ση, εκτι­μού­με ότι χρειά­ζε­ται:

  • Πλή­ρης ανα­δια­μόρ­φω­ση του σχε­τι­κού νο­μο­θε­τι­κού πλαι­σί­ου, που διέ­πει την ανα­κύ­κλω­ση (του ν. 2939/2001 και των τρο­πο­ποι­η­τι­κών του νόμων και απο­φά­σε­ων). Κα­τα­γρά­φου­με, επι­γραμ­μα­τι­κά, ορι­σμέ­να κρί­σι­μα ση­μεία του νέου πλαι­σί­ου:
    • Τμήμα του δη­μό­σιου φορέα δια­χεί­ρι­σης (στη με­τα­βα­τι­κή πε­ρί­ο­δο ο ΕΟΑΝ) έχει την ευ­θύ­νη της ανα­κύ­κλω­σης, στην οποία συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νε­ται πλέον και η προ­δια­λο­γή­βιο­α­πο­βλή­των. Το τμήμα αυτό έχει ου­σια­στι­κό λόγο στην αξιο­λό­γη­ση αι­τή­σε­ων για μο­νά­δες ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γής με πρώτη ύλη βιο­μά­ζα.
    • Ο πυ­ρή­νας του δη­μό­σιου συ­στή­μα­τος ανα­κύ­κλω­σης είναι οι δη­μο­τι­κές - δια­δη­μο­τι­κές υπο­δο­μές ανα­κύ­κλω­σης(πρά­σι­να ση­μεία, ΚΑ­Ε­ΔΙ­ΣΠ, δη­μο­τι­κά ΚΔΑΥ) και οι αντί­στοι­χες υπο­δο­μές των ΦοΔΣΑ, οι οποί­ες συν­δέ­ο­νται ορ­γα­νι­κά και πι­στο­ποιού­νται από το δη­μό­σιο φορέα.
    • Δια­σφα­λί­ζε­ται η δυ­να­τό­τη­τα ο δη­μό­σιος φο­ρέ­ας δια­χεί­ρι­σης, στο βαθμό που το κρί­νει σκό­πι­μο, να ανα­πτύ­ξει πα­ρα­γω­γι­κές υπο­δο­μές υπο­δο­χής και επε­ξερ­γα­σί­ας βα­σι­κών ανα­κυ­κλώ­σι­μων υλι­κών (χαρ­τιού, πλα­στι­κού, με­τάλ­λων).
    • Το σύ­στη­μα της ανα­κύ­κλω­σης παύει να ορ­γα­νώ­νε­ται με άξονα τον πα­ρα­γω­γό και τη λε­γό­με­νη «ευ­θύ­νη του πα­ρα­γω­γού», που δεν παύει να υπάρ­χει. Στην ορ­γά­νω­ση του συ­στή­μα­τος επι­διώ­κε­ται η εμπλο­κή όλων των πο­λι­τών-στη βάση της συλ­λο­γι­κής κοι­νω­νι­κής ευ­θύ­νης- και, φυ­σι­κά, της αυ­το­διοί­κη­σης.
    • Την εί­σπρα­ξη και τη δια­χεί­ρι­ση του δη­μό­σιου πόρου της ανα­κύ­κλω­σης την επω­μί­ζε­ται ο δη­μό­σιος φο­ρέ­ας. Από αυτήν την άποψη, τα συ­στή­μα­τα εναλ­λα­κτι­κής δια­χεί­ρι­σης (ΣΕΔ), όπως τα γνω­ρί­σα­με ως τώρα, παύ­ουν να υφί­στα­νται. Ιδιω­τι­κές επι­χει­ρη­μα­τι­κές δρά­σεις στον τομέα της ανα­κύ­κλω­σης μπο­ρούν, φυ­σι­κά, να υπάρ­χουν και να ανα­πτύσ­σο­νται, χωρίς να υπο­χρε­ώ­νε­ται η αυ­το­διοί­κη­ση σε οποιασ­δή­πο­τε μορ­φής συ­νερ­γα­σία μαζί τους.
    • Ο δη­μό­σιος φο­ρέ­ας εξα­κο­λου­θεί να ελέγ­χει τη συμ­βα­τό­τη­τα των ΠΕΣΔΑ με το ΕΣΔΑ. Σε αυτό το πλαί­σιο, ελέγ­χει και τη συμ­μόρ­φω­ση με τους στό­χους της ανα­κύ­κλω­σης και της προ­δια­λο­γής βιο­α­πο­βλή­των.Πρέ­πει να βρε­θεί ο κα­τάλ­λη­λος τρό­πος, ώστε να γίνει το ίδιο και με τα το­πι­κά σχέ­δια δια­χεί­ρι­σης.
    • Πρέ­πει να δια­σφα­λί­ζε­ται η δια­φά­νεια και στο κα­θα­ρά δια­χει­ρι­στι­κό κομ­μά­τι της ανα­κύ­κλω­σης, αλλά και στο οι­κο­νο­μι­κό (οι πόροι, οι πηγές τους και η κα­τα­νο­μή τους). Μέρος αυτού του πλαι­σί­ου πρέ­πει να είναι και οι επι­δό­σεις (δήμων, πε­ρι­φε­ρειών, χώρας) σε όλους τους το­μείς της δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των.
  • Για την ου­σια­στι­κή πα­ρα­κο­λού­θη­ση της επί­τευ­ξης των στό­χων του ΕΣΔΑ χρειά­ζε­ται μια επι­και­ρο­ποι­η­μέ­νη και έγκυ­ρη εκτί­μη­ση της πο­σό­τη­τας και της σύν­θε­σης των πα­ρα­γό­με­νων απο­βλή­των και, ιδιαί­τε­ρα, των επι­μέ­ρους κα­τη­γο­ριών των ανα­κυ­κλώ­σι­μων υλι­κών. Δυ­στυ­χώς, ούτε η με­λέ­τη για το νέο ΕΣΔΑ, ούτε οι προ­γε­νέ­στε­ρες με­λέ­τες, ούτε τα στοι­χεία της αγο­ράς, που επι­κα­λεί­ται ο ΕΟΑΝ, μπο­ρούν να κα­λύ­ψουν με επάρ­κεια το τε­ρά­στιο κενό που υπάρ­χει.
  • Στη με­τα­βα­τι­κή πε­ρί­ο­δο, πρέ­πει να δια­σφα­λι­στεί ότι:
    • Θα υπάρ­ξει πλή­ρης δια­φά­νεια στα επι­χει­ρη­σια­κά σχέ­δια των υφι­στά­με­νων ΣΕΔ και στις συμ­βά­σεις που αυτά έχουν με τους πα­ρα­γω­γούς.
    • Θα δια­σφα­λι­στεί η συ­νέ­χεια των τρε­χου­σών συμ­βά­σε­ων των πα­ρα­γω­γών με τα ΣΕΔ και θα επα­νε­ξε­τα­στούν οι όροι τους από το δη­μό­σιο φορέα, στον οποίο πρέ­πει να με­τα­βι­βα­στούν.
    • Η δια­χεί­ρι­ση των απο­θε­μα­τι­κών των ΣΕΔ θα γίνει κάτω από τον αυ­στη­ρό έλεγ­χο του ΕΟΑΝ.

7. Χρη­μα­το­δό­τη­ση

Ση­μα­ντι­κό θέμα είναι η χρη­μα­το­δό­τη­ση των σχε­δί­ων και των έργων δια­χεί­ρι­σης απορ­ριμ­μά­των με εξα­σφά­λι­ση της επι­λε­ξι­μό­τη­τα­ςό­λων των δα­πα­νών που απαι­τού­νται για την υλο­ποί­η­ση των το­πι­κών σχε­δί­ων (εν­δει­κτι­κά: προ­μή­θεια κά­δων­και απορ­ριμ­μα­το­φό­ρων, δη­μιουρ­γία αμα­ξο­στα­σί­ων, σταθ­μών με­τα­φόρ­τω­σης, πρά­σι­νων ση­μεί­ων, ΚΔΑΥ, μο­νά­δων κο­μπο­στο­ποί­η­σης, μη­χα­νι­κής δια­λο­γής, χώρων διά­θε­σης, ενη­μέ­ρω­σης και ευαι­σθη­το­ποί­η­σης των πο­λι­τών, εκ­παί­δευ­σης του προ­σω­πι­κού κλπ.). Σε όλες τις προ­σκλή­σεις πρέ­πει να πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται η κα­τά­θε­ση και η έγκρι­ση του συ­νο­λι­κού το­πι­κού σχε­δί­ου δια­χεί­ρι­σης, ως προ­ϋ­πό­θε­ση για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση οποιου­δή­πο­τε έργου ή ενέρ­γειας δια­χεί­ρι­σης απορ­ριμ­μά­των. Το μέ­γι­στο κό­στος για τη συ­νο­λι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση (μέσω των δια­φό­ρων προ­σκλή­σε­ων) ενός το­πι­κού σχε­δί­ου στην πα­ρού­σα προ­γραμ­μα­τι­κή πε­ρί­ο­δο, πρέ­πει να υπο­λο­γί­ζε­ται με βάση συ­γκε­κρι­μέ­να κρι­τή­ρια.

8. Συμ­βου­λευ­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη και τε­χνι­κή βο­ή­θεια

  • Οδη­γοί με βή­μα­τα για όλες τις ανα­γκαί­ες ενέρ­γειες και αδειο­δο­τή­σεις.
  • Πρό­τυ­πες με­λέ­τες και πρό­τυ­πα τεύχη δη­μο­πρά­τη­σης για πρά­σι­να ση­μεία, ΚΔΑΥ, μο­νά­δες κο­μπο­στο­ποί­η­σης, απλές μο­νά­δες μη­χα­νι­κής δια­λο­γής, ανα­γκαίο εξο­πλι­σμό.
  • Είναι θε­τι­κή η πρω­το­βου­λία για πραγ­μα­το­ποί­η­ση εκ­παι­δευ­τι­κών σε­μι­να­ρί­ων για τους ερ­γα­ζό­με­νους στην το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση, σε όλες τις πε­ρι­φέ­ρειες, για ζη­τή­μα­τα ανα­κύ­κλω­σης και δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των.

14/2/2016

ΠΡΩ­ΤΟ­ΒΟΥ­ΛΙΑ ΣΥ­ΝΕΝ­ΝΟΗ­ΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑ­ΧΕΙ­ΡΙ­ΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡ­ΡΙΜ­ΜΑ­ΤΩΝ (ΠΡΩ­ΣΥ­ΝΑΤ)

prosynat.​blogspot.​grprosynat@​gmail.​com