Σε διελκυστίνδα επικοινωνιακής τακτικής εξελίσσεται η κατάθεση σχεδίου νόμου για την «καταπολέμηση του ρατσισμού» από μεριάς της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ.

Πρό­κει­ται για απέλ­πι­δα από­πει­ρα «ιδε­ο­λο­γι­κού δια­χω­ρι­σμού» των σο­σιαλ­φι­λε­λεύ­θε­ρων εταί­ρων από τη ΝΔ, την ώρα που τα πο­σο­στά τους κα­ταρ­ρέ­ουν στις δη­μο­σκο­πή­σεις.

Την ίδια ώρα οι δύο εταί­ροι δη­λώ­νουν κα­θα­ρά πως το θέμα δεν απο­τε­λεί ου­σιώ­δη αιτία ρήξης της τρι­κομ­μα­τι­κής μνη­μο­νια­κής κυ­βέρ­νη­σης, η οποία χρειά­ζε­ται να ολο­κλη­ρώ­σει το έργο της.

Από την άλλη μεριά, η ΝΔ αρ­νεί­ται να συ­ναι­νέ­σει στην όποια πραγ­μα­τι­κή βελ­τί­ω­ση των δια­τά­ξε­ων του 1979, κλεί­νο­ντας με νόημα το μάτι στη Χρυσή Αυγή. Κα­τα­θέ­τει «βελ­τιω­τι­κές ρυθ­μί­σεις», που απο­ποι­νι­κο­ποιούν το ρα­τσι­σμό λει­τουρ­γών του κρά­τους και νε­ο­να­ζι­στι­κών κομ­μά­των, ενώ νο­μο­θε­τούν την ποι­νι­κο­ποί­η­ση της αντί­θε­της άπο­ψης για τις γε­νο­κτο­νί­ες (Πο­ντί­ων, Αρ­με­νί­ων κλπ) πέραν του να­ζι­στι­κού ολο­καυ­τώ­μα­τος.

Έτσι η ίδια η ΝΔ, που υπο­τί­θε­ται κό­πτε­ται για τον κίν­δυ­νο ποι­νι­κο­ποί­η­σης της γνώ­μης των ρα­τσι­στών, κάνει ένα ου­σια­στι­κό βήμα προς την κα­τεύ­θυν­ση τσου­βα­λιά­σμα­τος των ιδε­ο­λο­γι­κών «άκρων» μέσω ποι­νι­κο­ποί­η­σης της όποιας αι­ρε­τι­κής άπο­ψης.

Τα κα­λύ­τε­ρα αντι­ρα­τσι­στι­κά νο­μο­σχέ­δια δεν κα­τα­πο­λε­μούν το ρα­τσι­σμό όσο αστυ­νο­μία και δι­κα­στές δεν τα εφαρ­μό­ζουν, όσο συ­νε­χί­ζε­ται ο κυ­ρί­αρ­χος κρα­τι­κός θε­σμι­κός ρα­τσι­σμός των στρα­το­πέ­δων συ­γκέ­ντρω­σης και της ποι­νι­κο­ποί­η­σης των με­τα­να­στών.

Παρ’ όλα αυτά ρυθ­μί­σεις όπως εκεί­νη της προ­στα­σί­ας των θυ­μά­των της ρα­τσι­στι­κής βίας, ώστε να μην απε­λαύ­νο­νται, αν δεν έχουν χαρ­τιά, ή αυτή που δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα κα­τά­θε­σης μή­νυ­σης και από αντι­ρα­τσι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις, φο­ρείς προ­στα­σί­ας δι­καιω­μά­των κ.ά. πέρα από τα ίδια τα θύ­μα­τα, μπο­ρούν να λει­τουρ­γή­σουν επι­κου­ρι­κά στο μα­ζι­κό αντι­ρα­τσι­στι­κό και αντι­φα­σι­στι­κό κί­νη­μα. Δεν είναι τυ­χαίο το γε­γο­νός ότι αυτές οι ρυθ­μί­σεις απου­σιά­ζουν από τις προ­τά­σεις της ΝΔ.

Ο ρα­τσι­σμός και οι φα­σι­στι­κές συμ­μο­ρί­ες βο­λεύ­ουν τα μνη­μό­νια και τους τρα­πε­ζί­τες, γιατί στρέ­φουν τους ντό­πιους φτω­χούς ενά­ντια στους με­τα­νά­στες αντί για τα αφε­ντι­κά, ενώ συ­ντη­ρούν για τους ερ­γο­δό­τες το οι­κο­νο­μι­κά κερ­δο­φό­ρο έδα­φος της με­τα­τρο­πής όλων των με­τα­να­στών ερ­γα­τών σε «πα­ρά­νο­μους» σκλά­βους τύπου Μα­νω­λά­δας.

Γι’ αυτό κάθε «αντι­ρα­τσι­στι­κή» πρό­θε­ση χρειά­ζε­ται να απορ­ρί­πτε­ται ως ανει­λι­κρι­νής, όταν εκ­πο­ρεύ­ε­ται από όσους στη­ρί­ζουν τα οι­κο­νο­μι­κά θαύ­μα­τα της αγρο­τι­κής εξα­γω­γι­κής πα­ρα­γω­γής που είναι χτι­σμέ­να με το αίμα των με­τα­να­στών, τους φρά­χτες στον Έβρο και τα πο­γκρόμ του Ξέ­νιου Δία.

Δεν ξε­χνά­με την επί­ση­μη ανα­κοί­νω­ση της υιο­θέ­τη­σης ρα­τσι­στι­κής ατζέ­ντας από την κυ­βέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ στο Κα­στελ­λό­ρι­ζο το 2009, στις ίδιες δη­λώ­σεις του Γ. Α. Πα­παν­δρέ­ου που έκα­ναν γνω­στό για πρώτη φορά πως έρ­χε­ται να μας σώσει το ΔΝΤ.

Για όλους αυ­τούς τους λό­γους, η κα­τά­θε­ση από την Αρι­στε­ρά ξε­χω­ρι­στού σχε­δί­ου νόμου από εκεί­νο των ΔΗ­ΜΑΡ-ΠΑ­ΣΟΚ είναι από­λυ­τα σωστή. Γιατί δια­λύ­ει τις αυ­τα­πά­τες περί ανύ­παρ­κτων «συ­νταγ­μα­τι­κών τόξων» μαζί με όσους επι­στρα­τεύ­ουν απερ­γούς και πυ­ρο­βο­λούν τα «άκρα». Γιατί δια­τη­ρεί τη βα­σι­κή δια­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή με την κυ­βέρ­νη­ση, που είναι ο αγώ­νας ενά­ντια στη μνη­μο­νια­κή φτώ­χεια και ανερ­γία.

Και τέλος γιατί ελα­χι­στο­ποιεί την πι­θα­νό­τη­τα η Αρι­στε­ρά να παί­ξει το ρόλο του κο­μπάρ­σου, αν τε­λι­κά ο Ρου­πα­κιώ­της τα βρει με τους Τουρ­κο­φά­γους του Σα­μα­ρά περί «σω­στών» και «λάθος» γε­νο­κτο­νιών. Το βέ­βαιο πά­ντως είναι πως τις επό­με­νες εβδο­μά­δες και μήνες ο αντι­ρα­τσι­σμός όλων θα κρι­θεί κυ­ρί­ως στους δρό­μους και όχι στο κτί­ριο της Βου­λής.