Δεκάδες κινητοποιήσεις σε γειτονιές όλης της χώρας έλαβαν χώρα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Το όργιο βίας και καταστολής από τη μεριά της αστυνομίας το τελευταίο διάστημα βρήκε την καλύτερή του απάντηση στο δρόμο.
Εργαζόμενοι, μαθητές, φοιτητές και κόσμος της γειτονιάς πλημμύρισε τις πλατείες και τους δρόμους αντιδρώντας αφενός στην ανεξέλεγκτη δράση της αστυνομίας αφετέρου στον Μητσοτάκη και στην κυβέρνησή του. Τα καλέσματα ήταν πολλά και διαφορετικής φύσης. Σε κάποιες περιοχές καλούσαν τα εργατικά κέντρα, σε άλλες δημοτικές παρατάξεις, σε άλλες τοπικές συνελεύσεις και πρωτοβουλίες, ενώ οι περισσότερες από αυτές είχαν τη στήριξη της οργανωμένης Αριστεράς.
Κανένας δεν μπορεί να κυβερνά μόνο με τις μονάδες καταστολής και τα media και αυτό έγινε σαφές με τον πιο δυναμικό τρόπο. Καμία ΕΔΕ δεν μπορεί να λειτουργήσει ως άλλοθι μπροστά σε όσα έχει διαπράξει η ελληνική αστυνομία τις τελευταίες εβδομάδες. Άλλωστε όλοι γνωρίζουν τι σημαίνει ΕΔΕ στην ελληνική αστυνομία. Μόνο η κινητοποίηση του κόσμου από τα κάτω, οι ενωτικές πρωτοβουλίες και οι μαζικές δράσεις σε ριζοσπαστική κατεύθυνση είναι αυτές που μπορούν να βάλουν φρένο στον αυταρχικό κατήφορο του Μητσοτάκη.
Τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης ήταν απλώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το ζήτημα είναι τέτοιου τύπου πρωτοβουλίες και δράσεις όπως οι κινητοποιήσεις του Σαββατοκύριακου να αποκτήσουν πολύ πιο οργανωμένη βάση, να συσπειρώσουν ευρύτερο κόσμο και να δώσουν συνέχεια σε μια αντιπαράθεση που απ’ ότι φαίνεται θα έχει διάρκεια. Έχοντας μπροστά μας την 21η Μάρτη αλλά και άλλους κινηματικούς κόμβους, πρέπει να βρούμε τα εργαλεία να μη μείνουμε σιωπηλοί, αλλά να αντισταθούμε στις γειτονιές μας, στις σχολές και στους χώρους δουλειάς.
Μόνο έτσι αυτοί που τόσο καιρό μας κουνάνε το δάχτυλο θα καταλάβουν τη δύναμη του κόσμου που ασφυκτιά και αναζητά λύσεις.
