Ξεκινάει η προετοιμασία για την 8η Μάρτη 2020
Στις 29 Νοέμβρη η Συνέλευση 8ης Μάρτη οργανώνει εκδήλωση, με ομιλήτριες δύο γυναίκες από την Ισπανία και την Ελβετία, δύο φεμινίστριες και πρωταγωνίστριες της φεμινιστικής απεργίας στις χώρες τους. Αντίστοιχη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί και στη Θεσσαλονίκη, στις 30/11. Στόχος αυτών των εκδηλώσεων είναι να μεταφερθεί η εμπειρία και η τεχνογνωσία ανάπτυξης ισχυρών φεμινιστικών κινημάτων, να γίνει συζήτηση για τα πολιτικά συνθήματα αυτών των κινητοποιήσεων, να μεταφερθεί η έμπνευση και η δυναμική των κινημάτων, να συζητηθεί το ζήτημα της παγκόσμιας κρίσης φροντίδας, όλα αυτά ενόψει της προετοιμασίας για την 8η Μάρτη στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρει το κάλεσμα της Συνέλευσης 8ης Μάρτη στην Αθήνα:
«Ο αγώνας για την ορατότητα του φεμινιστικού κινήματος και των αιτημάτων του γιγαντώνεται ολοένα και περισσότερο, ακριβώς γιατί είναι αναγκαίος, κινητοποιώντας εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον πλανήτη. Αυτές οι γυναίκες αναγνωρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει εργασία έξω από το σπίτι, αν δεν υπάρξει εργασία, απλήρωτη και εθελοντική, μέσα στο σπίτι. Για να εργαστούν οι άνθρωποι, χρειάζονται φροντίδα: τροφή, πλύσιμο, σιδέρωμα, καθαρό περιβάλλον, ψυχολογική υποστήριξη. Είναι όλα αυτά για τα οποία η κοινωνία θεωρεί υπεύθυνες τις γυναίκες. Σήμερα, οι κοινωνικές υπηρεσίες διαλύονται, καταρρέοντας στις πλάτες των γυναικών και οδηγώντας στη λεγόμενη «κρίση φροντίδας». Άλλες πιο αδύναμες γυναίκες αναλαμβάνουν αυτό το βάρος, όπως για παράδειγμα οι μετανάστριες οικιακές βοηθοί ή οι γιαγιάδες που μεγαλώνουν τα παιδιά για να εργάζονται οι γονείς».
Τόσο η εκδήλωση, όσο και η καμπάνια για την 8η Μάρτη αποτελούν προσπάθειες που απευθύνονται σε κάθε εργαζόμενη, άνεργη, γυναίκα που εργάζεται σκληρά στο σπίτι, σε κάθε πρόσφυγα και μετανάστρια, σε κάθε φοιτήτρια και μαθήτρια, σε κάθε τρανς και λοατκια γυναίκα, σε όποια γυναίκα βιώνει την καταπίεση και την εκμετάλλευση διαθεματικά. Κάθε ταξικός και κοινωνικός αγώνας απευθύνεται και διεξάγεται και από γυναίκες και κάθε γυναικείος και φεμινιστικός αγώνας συνδέεται με τους αγώνες ενάντια στη λιτότητα, στην καταστολή, για τη διεκδίκηση δημόσιας υγείας, παιδείας κλπ.
Το επόμενο διάστημα, με αρχή την εκδήλωση, θα γίνει προσπάθεια για εξωστρεφείς εκδηλώσεις και παρεμβάσεις σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, ώστε να συζητηθούν τα αιτήματα με άλλες γυναίκες, να γίνει γνωστή η Συνέλευση 8ης Μάρτη, να γίνουν ακόμα περισσότερες οι γυναίκες που διεκδικούν την ορατότητα και που συνδέονται με το κίνημα της διεθνούς φεμινιστικής απεργίας. Σε αυτή τη διαδρομή αποκτούν ιδιαίτερη σημασία οι συμμαχίες που θα οικοδομήσει το φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα. Οι γυναικείες και φεμινιστικές διεκδικήσεις αφορούν τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες, τα συνδικάτα. Το επόμενο διάστημα θα πρέπει να βρεθούν τρόποι να ενισχύσουν αυτή τη μάχη, οργανώνοντας ενημερωτικές εκδηλώσεις στους χώρους, διευρύνοντας τα αιτήματα των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή είναι κρίσιμο στη μάχη να μπουν και άνδρες. Στο σπίτι και στη δουλειά μπορούν να είναι σύμμαχοι, αν κατανοήσουν ότι κανείς δεν είναι ελεύθερος, όταν η μισή κοινωνία καταπιέζεται. Όλες αυτές οι δυνατότητες αποτελούν και ένα μεγάλο στοίχημα για την Αριστερά, που καλείται να δει και να οργανώσει αυτή τη μάχη όχι σαν δευτερεύουσα, αλλά σαν κεντρική. Είναι ήδη πολύ θετικό ότι αρκετές συλλογικότητες της Αριστεράς στηρίζουν τη Συνέλευση 8ης Μάρτη.
25η Νοέμβρη
Σε κινηματικό επίπεδο, πολύ σημαντικό σταθμό αποτελεί η 25η Νοέμβρη, παγκόσμια μέρα εξάλειψης της βίας ενάντια στις γυναίκες. Απέναντι στη συστημική βία που βιώνουν οι γυναίκες στους χώρους εργασίας, απέναντι στη βία που βιώνουν στο δρόμο ή στο σπίτι, βία που συντηρείται, προκαλείται και δημιουργείται από τις πατριαρχικές δομές ενός βάρβαρου καπιταλισμού, η Συνέλευση 8ης Μάρτη θα βρίσκεται στο δρόμο, στηρίζοντας το κάλεσμα φεμινιστικών και γυναικείων συλλογικοτήτων για πορεία στο κέντρο της Αθήνας.
Όπως σημειώνει η Συνέλευση 8ης Μάρτη:
«Τα γυναικεία σώματα συνεχίζουν να αποτελούν πεδία ακραίας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, οι γυναικοκτονίες αποτελούν καθημερινό φαινόμενο. Παράλληλα, επιχειρείται να καταργηθούν κατακτήσεις χρόνων, όπως δείχνει η επίθεση στο δικαίωμα στην έκτρωση και η «παρανομοποίηση» των γυναικών που παλεύουν και επιχειρούν την αυτοδιάθεση του σώματός τους (…) Ειδικά στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είδαν το φως περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών, απολύσεις εργαζόμενων εγκύων, εργαζόμενες που δουλεύουν για ψίχουλα ως αποκλειστικές, προσφύγισσες που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες στους προσφυγικούς καταυλισμούς ή εκδιώκονται μαζί με τα παιδιά τους από χώρους φιλοξενίας (…) Στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης έχει γίνει μπαράζ επιθέσεων σε κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα φτωχών ανθρώπων και ιδιαίτερα στις γυναίκες, που καλούνται να σηκώσουν την καταπίεση του σεξισμού κα του καπιταλισμού ταυτόχρονα».
Με ενθουσιασμό, ιδέες και πολλή δουλειά, με αλληλεγγύη και ελπίδα, ξέροντας ότι ο δρόμος είναι μακρύς, ξεκινάμε μια μεγάλη προσπάθεια που ελπίζουμε να μας φέρει πιο κοντά στις αδερφές μας, που αγωνίζονται στην Ισπανία, την Ελβετία, τη Γαλλία, τη Χιλή, την Αργεντινή, την Τουρκία, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Παρασκευή 29 Νοέμβρη, 6 μμ, Νομική Αθήνας
(αμφ. Πααρηγοπούλου,2ος όροφος, είσοδος από Σόλωνος)
Ομιλήτριες:
Ana Gonzalez, Φεμινιστική Συνέλευση 8ης Μάρτη Μπιλμπάο, Χώρα των Βάσκων
Genevieve de Rham, στέλεχος του Συνδικάτου του Δημόσιου Τομέα, συντονίστρια της απεργίας γυναικών Λοζάνη, Ελβετία
Κατερίνα Σεργίδου, Συνέλευση 8ης Μάρτη Αθήνα, Ελλάδα
Συντονίζει η Δέσποινα Παρασκευά
Σάββατο 30 Νοέμβρη, 6.30 μμ, ΕΝΕΚΕΝ
(Προξένου Κορομηλά 37,Θεσσαλονίκη)
Ομιλήτρια:
Genevieve de Rham, στέλεχος του Συνδικάτου του Δημόσιου Τομέα, συντονίστρια της απεργίας γυναικών Λοζάνη, Ελβετία
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
