Εκατοντάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν στο ύψος της ιταλικής πρεσβείας, ζητώντας να μην εκδοθούν οι 5 φοιτητές που διώκονται για τη συμμετοχή τους σε πρωτομαγιάτικη διαδήλωση στο Μιλάνο.

Ισχυ­ρές δυ­νά­μεις της ΕΛ.ΑΣ. είχαν απο­κλεί­σει πε­ρι­με­τρι­κά το κτή­ριο της πρε­σβεί­ας, που βρί­σκε­ται στη συμ­βο­λή των οδών Σέ­κε­ρη και Β. Σο­φί­ας. Απο­τέ­λε­σμα ο κύ­ριος όγκος των συ­γκε­ντρω­μέ­νων να βρί­σκε­ται έξω από το υπουρ­γείο Εσω­τε­ρι­κών. Ανά­με­σά τους πλή­θος νε­ο­λαί­ων αγω­νι­στών από φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, συλ­λο­γι­κό­τη­τες του αντιε­ξου­σια­στι­κού χώρου και της Αρι­στε­ράς.

Στη δράση αλ­λη­λεγ­γύ­ης κα­λού­σε και η Λαϊκή Ενό­τη­τα, που ση­μειώ­νει στη σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­σή της:

"Στις 12 Νο­εμ­βρί­ου, η ελ­λη­νι­κή αστυ­νο­μία συ­νέ­λα­βε πέντε Έλ­λη­νες φοι­τη­τές για τη συμ­με­το­χή τους στη δια­δή­λω­ση “No Expo” την 1η Μάη στο Μι­λά­νο, εφαρ­μό­ζο­ντας ευ­ρω­παϊ­κό ένταλ­μα σύλ­λη­ψης που ζητά την έκ­δο­σή τους στο ιτα­λι­κό κρά­τος, όπου κιν­δυ­νεύ­ουν να κρα­τη­θούν επ’ αό­ρι­στον μέχρι να δι­κα­στούν.

Η δίωξη των πέντε φοι­τη­τών έξι μήνες μετά τη δια­δή­λω­ση, η έκ­δο­ση του ευ­ρω­παϊ­κού εντάλ­μα­τος σύλ­λη­ψης και η απαί­τη­ση του ιτα­λι­κού κρά­τους για την έκ­δο­σή τους πα­ρό­τι είναι Έλ­λη­νες πο­λί­τες, συ­νι­στούν πρω­το­φα­νείς ενέρ­γειες που ποι­νι­κο­ποιούν τη συμ­με­το­χή στη δια­δή­λω­ση, δια­μορ­φώ­νο­ντας τη βάση για την μελ­λο­ντι­κή προ­λη­πτι­κή κα­τα­στο­λή και την πε­ραι­τέ­ρω πε­ρι­στο­λή των ατο­μι­κών και συλ­λο­γι­κών ελευ­θε­ριών σε ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο.

Κα­λού­με κάθε αρ­μό­δια δη­μό­σια αρχή να αρ­νη­θεί την απα­ρά­δε­κτη έκ­δο­ση στην Ιτα­λία των πέντε Ελ­λή­νων φοι­τη­τών".

Η ΕΕ της κα­τα­στο­λής και της ποι­νι­κο­ποί­η­σης των πο­λι­τι­κών αγώ­νων είναι εδώ. Η κα­τα­φυ­γή στον αυ­ταρ­χι­σμό ως ερ­γα­λείο εκ­φο­βι­σμού και πει­θάρ­χη­σης των «από κάτω» απο­τε­λεί στρα­τη­γι­κή επι­λο­γή πα­νευ­ρω­παϊ­κά. Όσο η πο­λι­τι­κή της εξο­ντω­τι­κής λι­τό­τη­τας είναι η μο­να­δι­κή μέ­θο­δος δια­χεί­ρι­σης της κα­πι­τα­λι­στι­κής κρί­σης, τόσο οι άρ­χου­σες τά­ξεις, οι κυ­βερ­νή­σεις και οι υπε­ρε­θνι­κοί θε­σμοί τους, θα στρέ­φο­νται ενά­ντια σε εκεί­νους/ες που αντι­στέ­κο­νται και αρ­νού­νται να υπο­τα­χθούν σε μια ζωή χωρίς δι­καιώ­μα­τα και δη­μο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες. Και δυ­στυ­χώς, στην ίδια γραμ­μή (πώς αλ­λιώς;) κι­νεί­ται και η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, παρά τις δη­μα­γω­γί­ες για «αρι­στε­ρή πο­λι­τι­κή» στο πεδίο των δι­καιω­μά­των ή στο προ­σφυ­γι­κό, όπου δεν εμπί­πτουν στη σφαί­ρα των «προ­α­παι­τού­με­νων». 

Μαζί με τον αγώνα κατά των μνη­μο­νί­ων, η έμπρα­κτη αλ­λη­λεγ­γύη μας προς όσους απο­τε­λούν θύ­μα­τα των κα­τα­σταλ­τι­κών μη­χα­νι­σμών του κρά­τους, όπως και η μα­χη­τι­κή υπε­ρά­σπι­ση των δη­μο­κρα­τι­κών δι­καιω­μά­των, των δυ­να­μι­κών μορ­φών πάλης του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος, των δρά­σε­ων κοι­νω­νι­κής ανυ­πα­κο­ής, είναι η μόνη απά­ντη­ση που έχου­με απέ­να­ντι στον ολο­κλη­ρω­τι­κό τρόμο που επι­φυ­λάσ­σουν οι κυ­ρί­αρ­χοι για τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας και τη νε­ο­λαία.

Ετικέτες