Συνέλευση 8ης Μάρτη: Μαζικό φεµινιστικό κίνηµα συνδεδεµένο µε τους ταξικούς αγώνες

Με στόχο την έγκαι­ρη ορ­γά­νω­ση της φε­τι­νής κα­µπά­νιας για την 8η Μάρτη, απευ­θυ­νό­µα­στε σε σω­µα­τεία και πρω­το­βου­λί­ες ερ­γα­ζο­µέ­νων, σε συλ­λο­γι­κό­τη­τες, ερ­γα­ζό­µε­νες, άνερ­γες, συ­ντα­ξιού­χες, γυ­ναί­κες που ερ­γά­ζο­νται στο σπίτι, µα­θή­τριες και φοι­τή­τριες, ώστε να συ­ζη­τή­σου­µε και να θέ­σου­µε µε υλι­κούς όρους την πο­ρεία µας προς τη φε­µι­νι­στι­κή απερ­γία.

Η περ­σι­νή δια­δή­λω­ση κα­τά­φε­ρε να έχει για πρώτη φορά στην Ελ­λά­δα απερ­για­κό χα­ρα­κτή­ρα, µε κε­ντρι­κό σύν­θη­µα «Απερ­γία στο σπίτι, απερ­γία στη δου­λειά». Με αυτήν την πα­ρα­κα­τα­θή­κη, φέτος ξε­κι­νά­µε την προ­ε­τοι­µα­σία για την 8η Μάρτη από νωρίς, προ­κει­µέ­νου ακόµη πε­ρισ­σό­τε­ρες συλ­λο­γι­κό­τη­τες και αγω­νί­στριες να εµπλα­κούν στον αγώνα για τη γυ­ναι­κεία χει­ρα­φέ­τη­ση.

Το φε­µι­νι­στι­κό ζή­τη­µα βρί­σκε­ται σή­µε­ρα στο κέ­ντρο του εν­δια­φέ­ρο­ντος, τόσο σε εγ­χώ­ριο όσο και σε διε­θνές επί­πε­δο. Στην Ελ­λά­δα, η οι­κο­νο­µι­κή κρίση και ο ακραί­ος νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σµός πλήτ­τει µε ιδιαί­τε­ρη έντα­ση τις γυ­ναί­κες, ενώ πα­ράλ­λη­λα επι­χει­ρεί­ται µια συ­στη­µα­τι­κή ιδε­ο­λο­γι­κή επί­θε­ση, που γί­νε­ται φα­νε­ρή µε µια σειρά από εξαγ­γε­λί­ες της κυ­βέρ­νη­σης. Αυτές οι φρά­σεις µας γί­νο­νται πιο κα­τα­νοη­τές, αν σκε­φτού­µε την ερ­γα­σια­κή πρα­γµα­τι­κό­τη­τα των γυ­ναι­κών, όπου το κα­θε­στώς επι­σφά­λειας κυ­ριαρ­χεί, η σε­ξι­στι­κή βία –από τη σε­ξουα­λι­κή πα­ρε­νό­χλη­ση µέχρι το βια­σµό ή/και τη δο­λο­φο­νία– είναι συχνά µια φρι­χτή κα­θη­µε­ρι­νό­τη­τα, ενώ τα κενά των κοι­νω­νι­κών δοµών, όπως η φρο­ντί­δα υπε­ρη­λί­κων, παι­διών ΑΜΕΑ, ψυ­χι­κά ασθε­νών κ.ά. κα­λύ­πτο­νται κατά κύριο λόγο από γυ­ναί­κες. Πα­ράλ­λη­λα, «πα­ρα­δο­σια­κά» είναι οι γυ­ναί­κες υπεύ­θυ­νες για τις οι­κια­κές ερ­γα­σί­ες και γε­νι­κό­τε­ρα την κοι­νω­νι­κή ανα­πα­ρα­γω­γή.

Στη µακρά αυτή λίστα έρ­χε­ται να προ­στε­θεί και η κυ­βερ­νη­τι­κή πρό­θε­ση πε­ραι­τέ­ρω συ­ντη­ρη­τι­κο­ποί­η­σης της κοι­νω­νί­ας, µέσω για πα­ρά­δει­γµα της κα­θιέ­ρω­σης της ηµέ­ρας του αγέν­νη­του παι­διού κ.ά., θέ­λο­ντας µ’αυ­τόν τον τρόπο να µας «υπεν­θυ­µί­σει» πως οι γυ­ναί­κες οφεί­λουν να επι­τε­λούν πρω­τί­στως το ρόλο της µη­τρό­τη­τας. Δε µας κάνει φυ­σι­κά εντύ­πω­ση το γε­γο­νός ότι, σύ­µφω­να µε πρό­σφα­τα στοι­χεία που ανα­κοί­νω­σε η Ευ­ρω­παïκή Επι­τρο­πή ανα­φο­ρι­κά µε τον δεί­κτη ισό­τη­τας των φύλων για το 2019, η Ελ­λά­δα βρί­σκε­ται στην 28η και τε­λευ­ταία θέση της κα­τά­τα­ξης µε πο­σο­στό 51,2%.

Στην πα­ρού­σα λοι­πόν συ­γκυ­ρία, της πο­λύ­πλευ­ρης εκµε­τάλ­λευ­σης και κα­τα­πί­ε­σης σε βάρος των γυ­ναι­κών, η συ­γκρό­τη­ση ενός µα­ζι­κού και δυ­να­µι­κού φε­µι­νι­στι­κού κι­νή­µα­τος, που θα συν­δέ­ε­ται µε τους τα­ξι­κούς µας αγώ­νες, κα­θί­στα­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο από ανα­γκαία. Η Συ­νέ­λευ­ση 8ης Μάρτη προ­σβλέ­πει να γίνει το αγω­νι­στι­κό εκεί­νο όχηµα γύρω από το οποίο θα συ­σπει­ρω­θούν όλες οι ρι­ζο­σπα­στι­κές φωνές, συλ­λο­γι­κό­τη­τες κάθε εί­δους, που µά­χο­νται για τη γυ­ναι­κεία και την κοι­νω­νι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση. Σ’ αυτό το πλαί­σιο, θε­ω­ρού­µε ση­µα­ντι­κό το συ­ντο­νι­σµό µας σε πα­νελ­λα­δι­κό, αλλά και διε­θνές, επί­πε­δο. Όπως έχει προ­γρα­µµα­τι­στεί, το επό­µε­νο διά­στη­µα θα πρα­γµα­το­ποι­η­θεί εκ­δή­λω­ση µε φε­µι­νί­στριες από την Ισπα­νία, τη Γαλ­λία και την Ελ­βε­τία. Η συ­νέ­λευ­ση επί­σης θα συ­µµε­τέ­χει ενερ­γά στην κι­νη­το­ποί­η­ση της 25ης Νο­έ­µβρη, πα­γκό­σµια µέρα ενά­ντια στη βία κατά των γυ­ναι­κών. Οι σκέ­ψεις που ήδη έχου­µε ανταλ­λά­ξει, αλλά και ο διά­λο­γος που πρό­κει­ται να ανοί­ξει ακόµη πε­ρισ­σό­τε­ρο στη συ­νέ­λευ­ση στις 24 Οκτώ­βρη, µπο­ρούν να γε­µί­σουν µε ιδέες και έµπνευ­ση την πο­ρεία µας προς τη δια­δή­λω­ση της 8ης Μάρτη.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά