Συνέντευξη με τον Γ. Θεωνά για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

1. Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ένα χρόνο μετά τις εκλογές που απογείωσαν το ποσοστό του και τον έφεραν στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό, ποιες επιλογές του πιστεύετε ότι δικαιώθηκαν, ποιες ήταν οι «δυνατές» στιγμές του και ποιες ήταν οι «αδύνατες», που οδηγούν σε συμπεράσματα για ενδεχόμενες διορθώσεις;

Στοιχεία, που συνέβαλαν αποφασιστικά στην εκτίναξη των εκλογικών ποσοστών του, ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ:

· Διατήρησε ψηλά τη σημαία της συσπείρωσης όλων των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, επιμένοντας στην κοινή δράση και πολιτική συνεργασία τους.

· Για πρώτη φορά, ύστερα από 60 χρόνια, ένα Κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, διεκδίκησε τη κυβερνητική εξουσία.

· Με το εκλογικό πρόγραμμα της «Αθηναΐδας», δεσμεύτηκε για την ακύρωση των Μνημονίων, την καταγγελία των επαχθών όρων των Δανειακών Συμβάσεων και τη διαγραφή ολόκληρου ή του μεγαλύτερου μέρους του Δημόσιου Χρέους. Να προωθήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, με προτεραιότητα στον πρωτογενή τομέα, τη δημοκρατική λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, την εφαρμογή πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, καθώς και να ανατρέψει τις δραματικές συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών στα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων και των άλλων πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

«Αδύνατες» στιγμές, στην περίοδο αυτή, αποτέλεσαν ζητήματα «στρογγυλοποιήσεων» των δεσμεύσεων και η πολυγλωσσία όχι των Συνιστωσών, αλλά στελεχών του περίγυρου της ηγετικής ομάδας, καθώς και η υποβάθμιση των αναφορών στα προβλήματα της καθημερινότητας, που βασανίζει με βάρβαρο τρόπο τους πολίτες και γενικά έχει συμβάλει στη μείωση της αξιοπιστίας των διακηρύξεων μας.

2. Διατυπώνεται η άποψη σε σχέση με το κίνημα πως «ο κόσμος δεν τραβάει», διαμορφώνοντας έτσι μια συνθήκη αρνητική για τις προσπάθειες και την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Συμμερίζεστε την άποψη αυτή; Ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ και οι ενδεχόμενες πρωτοβουλίες του, σχετικά με την γενική κοινωνική αλλά και κινηματική κατάσταση;

Δεν με βρίσκει σύμφωνο η άποψη πως «ο κόσμος δεν τραβάει». Ανεξάρτητα από την μηδενική προετοιμασία των απεργιακών κινητοποιήσεων από τις ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, η αγωνιστική παρουσία του λαού μας ήταν από τις σημαντικότερες στην Ευρώπη. Αλλού είναι το πρόβλημα. Στις ανύπαρκτες πρωτοβουλίες και λειψή συμβολή των δυνάμεών του ΣΥΡΙΖΑ, στην ανάγκη ανασυγκρότησης του μαζικού λαϊκού κινήματος, εργατικού, αγροτικού και ΕΒΕ. Η πείρα του εργατικού μας κινήματος στον συντονισμό δράσης των Συνδικάτων, στην παρουσία και δράση τους στους χώρους δουλειά και στις γειτονιές, χρειάζεται κάποτε να αξιοποιηθεί. Να αναπτυχθεί συγκεκριμένη δράση για την αναζωογόνηση του κύτταρου του συνδικαλιστικού κινήματος, του Πρωτοβάθμιου Σωματείου, την εγγραφή των εργαζομένων στα Συνδικάτα, την Οργάνωση των ανέργων και τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων με άτυπες και ελαστικές μορφές εργασίας. Να συγκροτηθεί η Ενιαία Συνδικαλιστική Παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάπτυξη της δράσης της σ’ όλα τα επίπεδα του εργατικού κινήματος σ’ ολόκληρη τη χώρα.

3. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στις εκλογές του Μάη και του Ιούνη 2012 κατάφερε να πολλαπλασιάσει εντυπωσιακά το ποσοστό του και να διεκδικήσει ακόμη και την κυβέρνηση με αιχμή τα συνθήματα για ανατροπή του μνημονίου και για κυβέρνηση της Αριστεράς. Έκτοτε ανέπτυξε θέσεις, προτάσεις, πρωτοβουλίες μέσω των κομματικών αποφάσεων που καταγράφονται στα κείμενα αλλά και του δημόσιου λόγου και της εικόνας του. Ωστόσο η χρονιά αυτή ήταν γεμάτη από γεγονότα και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, την Ευρώπη και διεθνώς. Τα συμπεράσματα και ο απολογισμός των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν το αντικείμενο της συζήτησης του προσυνεδριακού διαλόγου και του επερχόμενου Συνεδρίου στο πεδίο των πολιτικών θέσεων. Ποια είναι κατά την γνώμη σας τα κεντρικά ζητήματα και οι συνακόλουθες απαντήσεις  που πρέπει να καθορίσουν την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στο εξής;

Το συγκρουσιακό μέτωπο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.: Ο τρόπος και το περιεχόμενο αυτού του μετώπου σε καμιά περίπτωση δεν εξυπηρετεί την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και τα συμφέροντα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, που πλήττονται από την βάρβαρη πολιτική της τρικομματικής Κυβέρνησης. Στην ουσία εξυπηρετεί τους στόχους της Ν.Δ. για τη συγκρότηση ακροδεξιού κυβερνητικού κέντρου, με στόχο να συσπειρώσει γύρω της το σύνολο της ακροδεξιάς, αλλά και με προφανή στόχο την όξυνση του αυταρχισμού, την άρση συνταγματικών διασφαλίσεων και την προκλητική παραβίαση των δημοκρατικών αρχών και δικαιωμάτων.

Οι προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ: Λίγους μήνες μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012, έχει διαμορφωθεί ένα γενικό κλίμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στρογγυλεύει τις θέσεις του και παίρνει αποστάσεις από τις προεκλογικές του δεσμεύεις απέναντι στον λαό. Είναι ένα γενικό κλίμα, που κυρίως συντηρείται από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που πολλές φορές, όμως, στελέχη μας δίνουν  κάποιες αφορμές, που τις εκμεταλλεύονται. Αποτελεί, βασικό στοιχείο αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ και των ηγετικών στελεχών του, να επιμείνουμε στις δεσμεύσεις μας.

Να επιμείνουμε πολύ συγκεκριμένα:

· Στην ακύρωση των Μνημονίων

· Στην καταγγελία, όχι την αναδιαπραγμάτευση, των επαχθών όρων των   Δανειακών Συμβάσεων, ιδιαίτερα αυτής των 130 δις.

Προεκλογικά δεν μιλήσαμε ποτέ για αναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης. Μιλήσαμε για επαναδιαπραγμάτευση του Δημόσιου Χρέους, με στόχο την οριστική διαγραφή του κι αν δεν είναι δυνατό, του πολύ μεγαλύτερου μέρους του, με ρύθμιση του υπόλοιπου σε μακροχρόνια βάση         και χαμηλό επιτόκιο, με ρήτρα ανάπτυξης, όπως έγινε το 1953 με το χρέος της Γερμανίας.

Στην κατεύθυνση αυτήκαι προκειμένου να αντιμετωπισθούν πιθανές αντιδράσεις των δανειστών, είναι αναγκαίο να υπάρχει ετοιμότητα αποφασιστικής στάσης της χώρας μας, με εφαρμογή παύσης πληρωμών, προς τους διεθνείς δανειστές.

· Να επιμείνουμε ακόμη πιο αποφασιστικά  στα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών.

Τα λαϊκά στρώματα που στήριξαν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ενίσχυσαν θεαματικά στις εκλογές του Ιούνη, ζητάνε την παρέμβασή μας σε δύο κατευθύνσεις:

Να οργανώσουμε την πάλη του μαζικού λαϊκού κινήματος.

Να αναλάβουμε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Τί λέμε για τους μισθούς, τις συντάξεις, τις εργασιακές σχέσεις, τις ΣΣΕ, για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τα κατώτερα όρια μισθών και ημερομισθίων (τα σεβάστηκε ακόμη και η χούντα και τώρα το Υπουργείο Εργασίας προωθεί την κατάργησή τους), τη φορολογία, τις ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

4. Έχει προταθεί να αποφασιστεί στο συνέδριο η άμεση αυτοδιάλυση των συνιστωσών  του καθώς και να απαγορευτεί η δυνατότητα-αναλογικής με τα εσωκομματικά τους ποσοστά-εκπροσώπησης των όποιων τάσεων στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της απαγόρευσης των χωριστών λιστών. Είναι μέτρο ενίσχυσης ή περιστολής της δημοκρατίας; Θα ωφελήσει ή  όχι τον ΣΥΡΙΖΑ μία τέτοια επιλογή;

Οι Συνιστώσες αποτελούν την έκφραση του Ριζοσπαστισμού του ΣΥΡΙΖΑ και την κατεύθυνση της κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας όλων των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αυτή ακριβώς είναι η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, εξ ου και η πολεμική από τους υπηρέτες της αντιδραστικής πολιτικής ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ.

Η επιχείρηση διάλυσης των Συνιστωσών, συνοδεύεται και με την επιχείρηση επιβολής του «ενιαίου ψηφοδελτίου», που είναι και παραμένει πλειοψηφικό, με προφανή στόχο όχι την προώθηση της Δημοκρατίας, αλλά την κατάργησή της και την επιβολή της κυριαρχίας μιας και μοναδικής άποψης.

Εδώ, χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι το μαζικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας, έχει δώσει σκληρές μάχες για να καταργήσει τα ενιαία ψηφοδέλτια στα Συνδικάτα και τους άλλους Μαζικούς Φορείς, που για δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσαν οι εργατοπατέρες για να ελέγχουν απόλυτα τη λειτουργία τους. Πού να το φαντάζονταν οι Μακρής, Θεοδώρου και οι Καρακίτσοι. Αυτή η «δημοκρατία» μας αξίζει; Όχι ασφαλώς.

Οι επιλογές αυτές, ενάντια στις Συνιστώσες και τις Τάσεις και η επιδίωξη της απόλυτης κυριαρχίας, συνήθως, έχει και πολιτικό περιεχόμενο. Η παραβίαση των δημοκρατικών αρχών ποτέ δεν συνδυάστηκε με αριστερή και μάλιστα ριζοσπαστική πολιτική διέξοδο για τα προβλήματα της χώρα και του λαού. Μάλλον το αντίθετο προοιωνίζουν.

Ο δρόμος της παραπέρα Συσπείρωσης στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αριστερών Ριζοσπαστικών και άλλων προοδευτικών δυνάμεων χρειάζεται να συνεχιστεί απρόσκοπτα.

Το Συνέδριο του Ιουλίου, επιβάλλεται να προωθήσει τη συνέχιση του ενωτικού εγχειρήματος με τις Συνιστώσες του και την έκφρασή τους στα όργανα και Σώματα του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι εκλογικές διαδικασίες, επίσης, να αποκλείσουν τα ενιαία ψηφοδέλτια και να      εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής με κατοχύρωσή του στο Καταστατικό ή να εφαρμοστεί σταυροδότηση ενός ή δύο σταυρών στις Συνελεύσεις της Βάσης και μέχρι πέντε σταυρών στο Συνέδριο και τις Περιφερειακές ή Νομαρχιακές Συνδιασκέψεις.