Το οργανόγραμμα του ΕΦΚΑ, μετά από πολλές καθυστερήσεις, βρίσκεται σε διαδικασία επεξεργασίας στα αρμόδια υπουργεία, ενώ η Διοίκηση με την συγκρότηση Ομάδας Εργασίας άνοιξε και επισήμως την διαδικασία κατανομής του αναγκαίου προσωπικού, που θα χρειάζεται ο νέος φορέας.

Το βα­σι­κό­τε­ρο από τα κα­θή­κο­ντα αυτής της ομά­δας θα είναι «ο προσ­διο­ρι­σμός των συ­νο­λι­κών θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας σε κάθε Ορ­γα­νι­κή Μο­νά­δα του ΕΦΚΑ» και «ο προσ­διο­ρι­σμός των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας ανά κα­τη­γο­ρία, κλάδο και ει­δι­κό­τη­τα για κάθε Ορ­γα­νι­κή Μο­νά­δα».

Αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε ότι  οι κα­τευ­θύν­σεις για το προ­σω­πι­κό που θα χρεια­στεί ο ΕΦΚΑ, θα κα­θο­ρι­στούν από τη Διοί­κη­ση, η οποία θα πάρει και τις ανά­λο­γες απο­φά­σεις σε συ­νεν­νό­η­ση με την πο­λι­τι­κή ηγε­σία του Υπ. Ερ­γα­σί­ας.

Το επό­με­νο διά­στη­μα δη­λα­δή θα κα­θο­ρι­στεί ο συ­νο­λι­κός αριθ­μός των ερ­γα­ζο­μέ­νων του ΕΦΚΑ καθώς και το σε ποια Τμή­μα­τα-Διευ­θύν­σεις και πό­λεις θα δου­λεύ­ου­με. Και κατά συ­νέ­πεια θα κα­θο­ρι­στεί αν θα υπάρ­χει πλε­ο­νά­ζον προ­σω­πι­κό, που θα μπει σε υπο­χρε­ω­τι­κή κι­νη­τι­κό­τη­τα για άλλες Υπη­ρε­σί­ες και αν θα υπάρ­χουν με­τα­κι­νή­σεις υπαλ­λή­λων από πόλη σε πόλη.

Η κα­τά­στα­ση χει­ρο­τε­ρεύ­ει διαρ­κώς για τους ερ­γα­ζό­με­νους λόγω των ελ­λεί­ψε­ων και της κακής κα­τα­νο­μής του προ­σω­πι­κού, της ανα­σφά­λειας, του ανύ­παρ­κτου σχε­δια­σμού και της κακής ορ­γά­νω­σης.  Σε συν­δυα­σμό με την μνη­μο­νια­κή πίεση στην οι­κο­νο­μι­κή μας κα­τά­στα­ση και στη ζωή μας, έχει πλη­γεί η σω­μα­τι­κή και ψυ­χι­κή υγεία των πε­ρισ­σο­τέ­ρων από εμάς.

Δεν απο­κλεί­ε­ται και οι τρεις θά­να­τοι ερ­γα­ζο­μέ­νων του ΟΑΕΕ, που συ­νέ­βη­σαν σε ώρα ερ­γα­σί­ας τους τε­λευ­ταί­ους μήνες, να προ­ήλ­θαν από όλα αυτά που βιώ­νου­με…

ΕΝΑΣ ΑΝΥ­ΠΑΡ­ΚΤΟΣ ΣΥΛ­ΛΟ­ΓΟΣ

Δυ­στυ­χώς ακόμα και τώρα η απρα­ξία συν­δι­κα­λι­στι­κής και κι­νη­μα­τι­κής δρά­σης είναι εκ­κω­φα­ντι­κή. Σαν ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗ ΚΙ­ΝΗ­ΣΗ προ­σπα­θού­με να ενερ­γο­ποι­ή­σου­με τον σύλ­λο­γο μας σε μα­χη­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση, αλλά ποτέ δεν γί­νε­ται κάτι από τις υπό­λοι­πες τρεις πα­ρα­τά­ξεις που έχουν την πλειο­ψη­φία και συ­νερ­γά­ζο­νται.  Προ­φα­νώς γιατί δεν θέ­λουν να συ­γκρου­στούν ου­σια­στι­κά με την Διοί­κη­ση για δι­κούς τους λό­γους.

Αυτό φά­νη­κε και με την αποχή από την δια­δι­κα­σία της «αξιο­λό­γη­σης» και την εκ­βια­στι­κή τρο­πο­λο­γία της Γε­ρο­βα­σί­λη, που δεν ορ­γά­νω­σε τον αγώνα το συν­δι­κά­το, παρά τις εκ­κλή­σεις μας, ούτε πε­ριο­δεί­ες ενη­μέ­ρω­σης, ούτε μα­ζέ­μα­τα στε­λε­χών και αφέ­θη­κε για άλλη μια φορά στο φι­λό­τι­μο των συ­να­δέλ­φων.  Ευ­τυ­χώς το 75% των συ­να­δέλ­φων έδει­ξε σθέ­νος και χα­ρα­κτή­ρα και απεί­χε μα­ζι­κά για άλλη μια φορά από αυτή την δια­δι­κα­σία.

Απέ­να­ντι στις επι­θέ­σεις της Διοί­κη­σης Μπα­κα­λέ­ξη δεν έχει υπάρ­ξει καμία απά­ντη­ση. Δύο χρό­νια από το άνοιγ­μα της συ­ζή­τη­σης για το Ασφα­λι­στι­κό και ενά­μι­ση χρόνο από την ψή­φι­σή του νόμου Κα­τρού­γκα­λου και έχου­με κάνει μόνο δύο στά­σεις ερ­γα­σί­ας για να προ­στα­τέ­ψου­με τα δι­καιώ­μα­τα μας.

ΜΝΗ­ΜΟ­ΝΙΑ­ΚΗ ΔΙΟΙ­ΚΗ­ΣΗ

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δη­μιουρ­γεί στον ΕΦΚΑ και συ­νο­λι­κά στον Δη­μό­σιο Τομέα μια νέα διοι­κη­τι­κή ιε­ραρ­χία, φίλα προ­σκεί­με­νη σε αυτόν, ακο­λου­θώ­ντας την πε­πα­τη­μέ­νη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας. Γι’ αυτό και οι ανα­θέ­σεις και τα ρου­σφέ­τια για κά­ποιους λί­γους, συ­νε­χί­ζουν να απο­τε­λούν βα­σι­κό τρόπο άσκη­σης διοί­κη­σης, με τη συν­δρο­μή δια­φό­ρων Συ­ρι­ζαί­ων και μη. 

Τους υπό­λοι­πους ερ­γα­ζό­με­νους, την πλειο­ψη­φία των υπαλ­λή­λων του ΕΦΚΑ, μας θε­ω­ρούν ανα­λώ­σι­μους. Τε­λευ­ταί­ες εν­δει­κτι­κές κι­νή­σεις της Διοί­κη­σης απο­τε­λούν η «εθε­λο­ντι­κή» ερ­γα­σία σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο και μά­λι­στα με έγ­γρα­φο και η προ­σφυ­γή ενα­ντί­ον από­φα­σης προ­σω­ρι­νών ασφα­λι­στι­κών μέ­τρων, που δι­καιώ­νουν τρεις ερ­γα­ζό­με­νους.

Με την πρώτη ενέρ­γεια η μνη­μο­νια­κή μας διοί­κη­ση θέλει να συ­νε­χί­σει αντί­στοι­χες κι­νή­σεις σε άλλες υπη­ρε­σί­ες του Δη­μο­σί­ου, που γί­νο­νται τα τε­λευ­ταία χρό­νια με σκοπό να χτυ­πή­σουν τα δι­καιώ­μα­τα  και κε­κτη­μέ­να των ερ­γα­ζο­μέ­νων σε σχέση με το ωρά­ριο και τις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας, κα­θιε­ρώ­νο­ντας και στο Δη­μό­σιο την ερ­γα­σία-λά­στι­χο, οπο­τε­δή­πο­τε υπάρ­χει «ανά­γκη».

Η απά­ντη­ση μας, με την στή­ρι­ξη του συν­δι­κά­του και της ομο­σπον­δί­ας, πρέ­πει να είναι μία: μα­ζι­κή ανυ­πα­κοή στη δου­λειά εκτός ωρα­ρί­ου.

Η δεύ­τε­ρη κί­νη­ση της Διοί­κη­σης να προ­σβάλ­λει τα προ­σω­ρι­νά ασφα­λι­στι­κά μέτρα τριών ερ­γα­ζο­μέ­νων, δεί­χνει που έχει κα­τρα­κυ­λή­σει η ευαι­σθη­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ότι έχει με­ταλ­λα­χτεί πλέον σε ένα σκλη­ρό νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο κόμμα, που έχει απο­ξε­νω­θεί από την ερ­γα­τι­κή τάξη και δεν εν­δια­φέ­ρε­ται κα­θό­λου για το δι­καί­ω­μα στην ερ­γα­σία.

ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ΤΟΥ ΑΚΡΑΙΟΥ ΝΕ­Ο­ΦΙ­ΛΕ­ΛΕΥ­ΘΕ­ΡΟΥ GR-INVEST

Το επό­με­νο διά­στη­μα η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ θα επι­διώ­ξει να ολο­κλη­ρώ­σει την εφαρ­μο­γή του 3ου Μνη­μο­νί­ου με την 3η Αξιο­λό­γη­ση. Το μενού πε­ρι­λαμ­βά­νει την πιστή υλο­ποί­η­ση των ανει­λημ­μέ­νων δε­σμεύ­σε­ων για νέα μεί­ω­ση των ει­σο­δη­μά­των από 1/1/2019 -αν χρεια­στεί και από το 2018-, τη διεύ­ρυν­ση της ελα­στι­κής ερ­γα­σί­ας, την προ­ώ­θη­ση των ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων και τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις της ενέρ­γειας, του νερού και των ΜΜΜ, ενώ στο τρα­πέ­ζι σερ­βί­ρο­νται και οι πε­ρι­κο­πές των προ­νοια­κών επι­δο­μά­των, η πα­ρά­δο­ση των κόκ­κι­νων δα­νεί­ων στα κερ­δο­σκο­πι­κά funds και η φαλ­κί­δευ­ση του δι­καιώ­μα­τος της απερ­γί­ας.

ΟΙ ΑΠΑ­ΝΤΗ­ΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙ­ΝΗ­ΜΑ­ΤΟΣ

Απέ­να­ντι σε αυτές τις βάρ­βα­ρες πο­λι­τι­κές χρειά­ζε­ται να ανα­συ­γκρο­τή­σου­με το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα και να ορ­γα­νώ­σου­με μα­χη­τι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Έχου­με πα­ρα­δείγ­μα­τα αγώ­νων και στις απερ­γί­ες του 2010-2013 και πιο πρό­σφα­τα με την μα­ζι­κή συμ­με­το­χή στην αποχή από την «αξιο­λό­γη­ση» των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων και στο κί­νη­μα κατά των πλει­στη­ρια­σμών.

Απαι­τεί­ται η ενερ­γο­ποί­η­ση όλων μας και πε­ρισ­σό­τε­ρο των συν­δι­κά­των, για να πιέ­σου­με την κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, ώστε όλο το προ­σω­πι­κό των Τα­μεί­ων να «χω­ρέ­σει» στον ΕΦΚΑ, χωρίς να υπάρ­χουν με­τα­κι­νή­σεις και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο υπο­χρε­ω­τι­κή κι­νη­τι­κό­τη­τα.

Πρέ­πει να ενερ­γο­ποι­η­θού­με και να στα­μα­τή­σου­με κάθε αιτία ανα­σφά­λειας και αβε­βαιό­τη­τας για το ερ­γα­σια­κό μας μέλ­λον, να αντι­στα­θού­με στα νέα μέτρα, στην εφαρ­μο­γή τους καθώς και στη χει­ρο­τέ­ρευ­ση των ερ­γα­σια­κών συν­θη­κών.

ΣΥ­ΝΕ­ΧΙ­ΖΟΥ­ΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜ­ΜΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙ­ΚΑΙΩ­ΜΑ­ΤΑ ΜΑΣ