Τι πρέπει να γίνει με τα σχολεία στην Ελλάδα;

Ας ξεκινήσουμε με μια γενική παρατήρηση – η χρήση υφασμάτινης ή ιατρικής μάσκας σε μαζικούς χώρους εργασίας, διασκέδασης, μετακίνησης και εκπαίδευσης ως μέσο ετεροπροστασίας, έχει συγκεκριμένα και θα έγραφα, πολύ πεπερασμένα όρια, που έχουν ήδη αποδειχθεί. 

Κακά τα ψέματα, τα μέχρι στιγμής δεδομένα και γεγονότα και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα τεκμηριώνουν ότι όταν για παράδειγμα σε βιομηχανικούς ή υπαλληλικούς χώρους δουλειάς βρίσκονται εργάτες και υπάλληλοι, σχεδόν, ο ένας πάνω στον άλλον, ώμο με ώμο, σχεδόν «αγκαλιά», για 10, 12, 16 ώρες εκμετάλλευσης (το 8ωρο έχει πεθάνει προ πολλού…), η μάσκα δεν προστατεύει και δεν αναχαιτίζει την πανδημία. Το ίδιο αποδεικνύεται και με το άνοιγμα δημόσιων, σχολικών μονάδων στις ΗΠΑ, κυρίως σε ρεπουμπλικανικές πολιτείες, όπως το Τέξας, η Τζόρτζια και η Ιντιάνα, όπου η εσπευσμένη συμμόρφωση στον διαρκή και φρικαλέο εκβιασμό του Ντόναλντ Τραμπ ότι ή ανοίγουν τα δημόσια σχολεία ή κόβεται η ομοσπονδιακή χρηματοδότηση τους, είχε και τραγικά αποτελέσματα – δύο νεκροί μαθητές από κορωνοϊό, ηλικίας 5 και 7 ετών στο Ντάλας του Τέξας και στο Τσερόκι της Τζόρτζια, αντίστοιχα, χωρίς όμως να μπορεί να αποδειχθεί η νόσηση στον χώρο του σχολείου. 

Η μάσκα μπορεί να προστατεύσει ζωές, μόνο σε συνδυασμό και όχι σε αποκλεισμό των άλλων, αποτελεσματικότερων μέτρων και μεθόδων που έως την εύρεση πιθανού εμβολίου, γνωρίζουμε και διαθέτουμε – τα μαζικά τεστ, την κοινωνική αποστασιοποίηση, την τήρηση κανόνων γενικής και ατομικής υγιεινής και καθαριότητας. 

Είναι ένα σκληρό αλλά συνεχές μάθημα το οποίο μόνο οι αστικές κυβερνήσεις ανά την υφήλιο, οι τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές, δεν παίρνουν, στον τουρισμό, στη βιομηχανική παραγωγή και εκμετάλλευση, τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Σήμερα και αύριο, και στις σχολικές μονάδες και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ή τα σωφρονιστικά καταστήματα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων, τα γηροκομεία ή τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπου, τέλος πάντων, υπάρχει μαζική, καταναγκαστική ή καπιταλιστικά «υποχρεωτική» συγκέντρωση πολλών ανθρώπων. 

Δεν μπορούν οι κυβερνήσεις να διαφημίζουν τη μάσκα, όταν καταστρατηγούν την κοινωνική αποστασιοποίηση στη βιομηχανία, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τη συγκομιδή της σοδειάς, τα αεροπλάνα ή τα πλοία. Δεν επιτρέπεται ορισμένοι να επιμένουν, αποκλειστικά και μόνο, στη χρήση μάσκας και να κάνουν τα στραβά μάτια στη γενική χρήση των τεστ, για προληπτικούς λόγους στοχευμένης απομόνωσης και θεραπείας, ειδικά των ασυμπτωματικών ασθενών. 

Η μάσκα, μόνη της, δεν μπορεί να κερδίσει τον «πόλεμο» με τον ιό. Ειδικά, στους μαζικούς χώρους. Ας μη δουλευόμαστε άλλο μεταξύ μας. 

Τα κρούσματα στην Ελλάδα θα αυξηθούν εξαιτίας της άθλιας πολιτικής που εκπορεύτηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ και το Μέγαρο Μαξίμου του Κυριάκου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όπου η επανεκκίνηση της οικονομίας και η επαναφορά της κοινωνίας σε κάποια αντι-κανονικότητα γίνεται κατά παράβαση της επιστήμης και κατά προσβολή της κοινής λογικής. 

Για να ανοίξουν, ξανά τα σχολεία και τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα, το σύνολο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, θα έπρεπε να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία, θα μου επιτρέψετε να ισχυριστώ ότι απουσίαζαν από τη δημόσια συζήτηση των ημερών. 

Καταρχάς, μαζικά τεστ προληπτικά. Τεστ παντού και για όλους. Προτού ανοίξουν οι αίθουσες  – για να διαπιστωθεί αν μαθητές ή εκπαιδευτικοί, φοιτητές και πανεπιστημιακοί, νοσούν από τον κορωνοϊό. Τεστ που θα πρέπει να επαναλαμβάνονται σε τακτά ή έκτακτα χρονικά διαστήματα, μερικών ημερών,  στο σύνολο της επικράτειας και σε όλες τις μονάδες της εκπαίδευσης, από τα νηπιαγωγεία έως τα ΑΕΙ. Αλήθεια, εκείνες οι πολυδιαφημισμένες κινητές μονάδες υγείας του υπουργού Βασίλη Κικίλια, που βρίσκονται και τι ακριβώς κάνουν; Φτιάχνουν… εμβόλια; 

Εν δευτέροις, η κοινωνική αποστασιοποίηση μέσα στις σχολικές μονάδες – αυτή τη στιγμή, δεν θα έπρεπε να προγραμματίζεται άνοιγμα σχολείων με αίθουσες όπου θα βρίσκονταν πάνω από 15 μαθητές. Ένας σε κάθε θρανίο. Με 1,5 μέτρο απόσταση, κατ’ ελάχιστον, από τον άλλον μαθητή. Αυτό σημαίνει ότι κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προστεθούν νέες σχολικές μονάδες, να επανέλθει, ειδικά στα αστικά κέντρα, η λειτουργία πρωινής και απογευματινής βάρδιας, ειδικά στα μεγάλα και ογκώδη συστεγαζόμενα γυμνάσια και λύκεια,  και στην ύπαιθρο, να ανοίξουν ξανά τα «ποινικοποιημένα» και καταργημένα μονοθέσια και διθέσια ή τριθέσια σχολεία της επαρχίας. 

Χωρίς αυτό να σημαίνει εκπαιδευτικούς και μαθησιακούς αποκλεισμούς ή μειωτικές διακρίσεις (ο γράφων υπήρξε «παιδί» διθέσιου επαρχιακού σχολείου, δεν ήταν τροχοπέδη στην εκπαιδευτική και επαγγελματική του πορεία αυτή η αφετηρία εκπαίδευσης). Για να γίνουν αυτά απαιτούνται προσλήψεις δασκάλων και καθηγητών και γενναία χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος (και παιδείας και υγείας, Κούλη…), αφού προηγηθεί η άμεση και δημευτική φορολόγηση στον πλούτο εν Ελλάδι και εν offshore. 

Κοινωνική αποστασιοποίηση και στις εξεταστικές περιόδους και τα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων – με περισσότερες αίθουσες, βάρδιες εξέτασης και διδασκαλίας. 

Κατόπιν , η αυστηρή τήρηση κανόνων καθαριότητας και υγιεινής – και στα σχολεία και στα σχολικά λεωφορεία και τα ΚΤΕΛ που μεταφέρουν χιλιάδες μαθητές από και προς τις σχολικές μονάδες (και είναι και χώροι συνωστισμού. Γι’αυτό θα έπρεπε, ειδικά στην επαρχία, να ανοίξουν ξανά σχολικές μονάδες, για να αποφευχθούν τέτοιοι συνωστισμοί και ας θιγούν οικονομικά κάποιοι παράγοντες του κλάδου των μεταφορών). Γενικές απολυμάνσεις στα σχολεία, σε καθημερινή βάση και ανάμεσα στις βάρδιες, πρωινές και απογευματινές. 

Χρησιμοποίηση της τηλεκπαίδευσης με σοβαρές και όχι αρπακολλατζήδικες προϋποθέσεις και σύγχρονες μεθόδους, ειδικά για τα παιδιά που θα νοσήσουν από covid-19 και θα πρέπει να απομονωθούν από το σχολικό και κοινωνικό τους περιβάλλον. 

Όλα τα παραπάνω μέτρα θα έπρεπε να συμπεριλάβουν και τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, τα φροντιστήρια, τα κέντρα ξένων γλωσσών σε ένα μοντέλο που, ξέρω, η φράση θα προκαλέσει ανατριχίλα στον Κούλη, την Κεραμέως, τους σχολάρχες και τους νεοφιλελεύθερους, θα ταίριαζε σε οιονεί και εν τοις πράγμασι επίταξη του ιδιωτικού τομέα παιδείας και εκπαίδευσης. Φρίττουν ορισμένοι, αλλά σίγουρα δεν θα ήθελαν να ζήσουν σκηνές… «Ταξιαρχών» σε ιδιωτικό σχολείο. Έτσι δεν είναι; 

Και πάλι και ξανά και διαρκώς, τεστ. Δεν είναι η ώρα για τσιγγουνιές. Αλλά είναι η ώρα για πλαφόν στις τιμές χρέωσης και κόστους και για μοριακούς αναλυτές και εργαστηριακά αντιδραστήρια. Πολλά, δημόσια, δωρεάν. Έχουμε προπληρώσει και την κρίση του κορωνοϊού. Καιρός να υπάρξει η ελάχιστη, δημόσια και κρατική, ανταπόδοση και μέριμνα. 

Η Ελλάδα ζει έκτακτες συνθήκες με μία πολύ έκτακτη και ά(χ)ριστη κυβέρνηση, που περιφέρεται με την αποκριάτικη μάσκα της ευθύνης – όλων των άλλων, πλην Λακεδαιμονίων υπουργών και κρηταγενούς πρωθυπουργού. 

Στα σχολεία, ειδικά τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά, διακυβεύονται πολύ περισσότερα από την εκπαιδευτική διαδικασία, τη μάθηση και την επαναφορά της αντι-κανονικότητας. Ας μην παιχτούν όλα αυτά, στην τυχαία ζαριά του Κούλη και της Κεραμέως, στα ρίσκα των «καθησυχαστικών» ανακοινώσεων, την μονολιθικότητα της μάσκας ή την κερδοσκοπία των σχολαρχών. 

Έτσι δεν είναι, ά(χ)ριστοι της κυβέρνησης της δεξιάς πατρίδας, της δεξιάς θρησκείας και της δεξιάς οικογένειας; 

Και είπαμε – η μάσκα, από μόνη της, και σε συνθήκες «συνωστισμού» ή «συγχρωτισμού» δεν κερδίζει τον «πόλεμο» με τον κορωνοϊό. 

Ας μην το συνειδητοποιήσουν ορισμένοι, με πεδία «μάχης» τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Θα είναι πολύ αργά και θα έχουν πάρει κόσμο στον λαιμό τους, χειρότερα από ό,τι στην περίπτωση του τουρισμού, εσωτερικού και εξωτερικού, που ακόμη δεν έχει εμφανίσει τα πλήρη «αποτελέσματα» του. 

Τεστ, αποστασιοποίηση, κανόνες καθαριότητας και απολυμάνσεων. Και ξανά, τεστ. Για να διαπιστωθούν όσο το δυνατό περισσότεροι ασθενείς, ειδικά ασυμπτωματικοί, και να απομονωθούν και να ιαθούν στοχευμένα και εξατομικευμένα. Και παντού τεστ. Και πάλι, τεστ. 

Τεστ.