Εκδόσεις Άπαρσις, 2012, σελ.90
Υπόθεση: Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων όπου ο άντρας είναι βαριά άρρωστος, αποφασίζει να διώξει τους ενοικιαστές που μένουν στα τρία δωμάτια του σπιτιού του για να περάσει με ηρεμία τις τελευταίες μέρες της κοινής του ζωής. Μέσα από την ιστορία τού καθενός που αποκαλύπτεται σιγά-σιγά στη διάρκεια του έργου, ξετυλίγεται το κουβάρι της μοναξιάς, της αγάπης και του πόνου που ύφανε τη ζωή όλων τους. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μια την άλλη και ο θεατής φτάνει με κομμένη την ανάσα στο συγκλονιστικό φινάλε -αποκάλυψη, την τελική (και μοναδική) σκηνή ανάμεσα στο ηλικιωμένο ζευγάρι, όπου λύνονται όλα τα μυστήρια και η απίστευτη αλήθεια έρχεται στο φως.
Λίγα λόγια για το θεατρικό έργο: To συγκεκριμένο θεατρικό έργο, συγκαταλέγεται στα Καταλανικά θεατρικά έργα, τα οποία έχουν κάποια κοινά χαρακτηρίστηκα σημεία. ένα από αυτά είναι η απλότητα, χώρου, χρόνου, δράσης και χαρακτήρων. Η πλοκή εξελίσσεται με σταδιακό και σταθερό ρυθμό.
Τα δύο βασικά πρόσωπα του έργου είναι το αντρόγυνο ( οπού στο έργο γράφονται ως Εκείνος/ Εκείνη). Οι δύο αυτοί χαρακτήρες εναλλάσσονται με κάθε αλλαγή σκηνής. Σε κάθε σκηνή εμφανίζεται ένα από τα δύο πρόσωπα και ένα δεύτερο πρόσωπο στο οποίο απευθύνονται και είναι ο ενοικιαστής του εκάστοτε διαμερίσματος. Μόνο στην τελευταία σκηνή συναντιούνται οι δύο βασικοί χαρακτήρες του έργου.
Στην πρώτη σκηνή , συναντάμε δύο πρόσωπα, τον άντρα (Εκείνον) ο οποίος απευθύνεται σε μια καθηγήτρια Γαλλικών ( στο έργο αναγράφεται ως Γυναίκα). Ο ηλικιωμένος άντρας οπού είναι ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος ανακοινώνει στην Γυναίκα, οπού νοικιάζει το διαμέρισμα για να κάνει μαθήματα Γαλλικών ότι πρέπει να βρει άλλο χώρο για τα μαθήματα της. Στην δεύτερη σκηνή εμφανίζεται η γυναίκα του ζεύγους ( Εκείνη) σε ένα άλλο διαμέρισμα να απευθύνεται σε έναν Νεαρό, ο οποίος είναι ποδοσφαιριστής και του ανακοινώνει ότι πρέπει να φύγει από το διαμέρισμα. Στην τρίτη σκηνή πάλι Εκείνος, να μιλάει σε μια Ξένη, με την οποία τους ενώνει και ένα παλιό μυστικό. Πριν το τέλος του έργου, στην τέταρτη σκηνή ξανασυναντάμε Εκείνη να μιλάει με έναν Γιατρό, ο οποίος είναι ο αδελφός της. Στο τέλος του έργου το ζευγάρι ( Εκείνος και Εκείνη) συναντιούνται, αφού έχουν επιτελέσει τον σκοπό τους να διώξουν όλους τους ενοικιαστές, για να περάσει ο ηλικιωμένος άντρας ήσυχα τις τελευταίες του μέρες μαζί με την γυναίκα του. Μέσα από αυτόν το διάλογο που έχουν οι δυο τους αποκαλύπτονται μυστικά που είχαν κρυμμένα χρόνια. Η αποκάλυψη αποτελεί κορυφαίο γεγονός αλλά δεν αλλάζει ούτε την ροή του έργου ότι διαταράζει σε σημαντικό βαθμό το ύφος και την μέχρι τώρα εξέλιξης της πλοκής. Το στοιχείο της απλότητας συνοδεύει το έργο μέχρι το τέλος.
Ένα άλλο στοιχείο που υπάρχει στο συγκεκριμένο έργο είναι η αναφορά του άντρα στον πόλεμο. Στην αρχή οι αναφορές που κάνει στον πόλεμο είναι γενικές. Στο τέλος γίνεται αντιληπτό ότι αναφερόταν στο εμφύλιο πόλεμο και συγκεκριμένα στο τέλος του εμφυλίου πολέμου με την ήττα των δημοκρατικών και των Καταλανών. Το θεατρικό έργο μέσα από τα μάτια ενός ηλικιωμένου ανθρώπου οπού ζει τις τελευταίες στιγμές της ζωής του επαναφέρει στην μνήμη την ανοιχτή πληγή της επικράτησης του φασισμού στο Ισπανικό κράτος και το μεγάλο βάρος τη ήττας.
Η << Βαρκελώνη, ένας χάρτης>>, είναι ένα σύντομο, ευανάγνωστο και αρκετά ρυθμικό θεατρικό έργο που καταφέρνει να κραταεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος του έργου. Αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση και καταφέρνει μέσα από μικρές καθημερινές ιστορίες να περιγράψει μια γενικότερη κατάσταση και να περιγράψει μια εικόνα της ζωής στην Βαρκελώνη.
