Υπερασπιζόμαστε τον δημόσιο χαρακτήρα του Ελληνικού και τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου

Το Δημόσιο υπογράφει, συνειδητά και οικειοθελώς, σύμβαση κατά του εαυτού του, αφού θα είναι υπόλογο αποζημίωσης για κάθε καθυστέρηση της επένδυσης από πράξεις δημοσίων υπηρεσιών, όχι μόνο παράνομου χαρακτήρα, αλλά και για κάθε καθυστέρηση που θα προκύπτει λόγω εφαρμογής της υπάρχουσας νομοθεσίας εκ μέρους δημοσίων υπηρεσιών!

Μάλιστα, ο ισχύον νόμος 4062/2012, επιτρέπει στους  «επενδυτές» να κατασκευάσουν κτιριακές εγκαταστάσεις ακόμη και επί του αιγιαλού και της παραλίας, ακόμη και μέσα στη θάλασσα, ακόμη και δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο του Αγίου Κοσμά, ένα μέρος του οποίου βρίσκεται υπό την επιφάνεια της θάλασσας. Όσο για τις εξαγγελίες για πάρκο 2.000 στρεμμάτων, δεν είναι σαφές αν υπάρχει ρητή υποχρέωση για δημόσιο πάρκο υψηλού πράσινου.

Η εφημερίδα «Καθημερινή», αφού ειρωνεύεται τον ΣΥΡΙΖΑ για «κουρασμένη» ρητορική ενάντια στο ξεπούλημα, σε άρθρο της με τίτλο «Ελληνικό, η ώρα του ρεαλισμού» (26/2/2014), περιγράφει άριστα τι θα συμβεί στη δημόσια γη, στη γειτονιά μας, αφού ξέρει «από τα μέσα» τα σχέδια των φίλων της:

«…προετοιμάζεται το έδαφος για έναν νέο μητροπολιτικό προορισμό υψηλών προδιαγραφών: οι κατοικίες θα απευθύνονται σε τόσο υψηλές εισοδηματικές κατηγορίες που θα κλείνουν το μάτι σε εύπορους πολίτες από άλλους, βορειότερους τόπους και οι οποίοι θα βλέπουν την παραλιακή ζώνη της Αθήνας και δεν θα πιστεύουν στα μάτια τους. Παρομοίως και τα επιχειρηματικά κέντρα, με δυνατότητα ανέγερσης και ψηλών κτιρίων που όμως θα παρουσιάζουν εξαιρετικό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε “τοπόσημα” της νέας Αθήνας.
Έχουμε λοιπόν να διαλέξουμε ανάμεσα στην πολιτική φαντασίωση ενός πάρκου 6.200 στρεμμάτων (άγνωστο πώς θα δημιουργηθεί και, κυρίως, πώς θα συντηρηθεί) και στην αξιοποίηση του Ελληνικού που θα αποδώσει έναν χώρο πρασίνου μεγαλύτερο του Χάιντ Παρκ του Λονδίνου ή του Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης και ταυτόχρονα θα λειτουργήσει ως ατμομηχανή για την επόμενη ημέρα της μητροπολιτικής Αθήνας».

Μαζί με τα διαδιδόμενα παραμύθια για 35.000 νέες θέσεις εργασίας και τα γκάλοπ, με τα οποία, υποτίθεται, οι κάτοικοι των όμορων περιοχών επιθυμούν την «αξιοποίηση» Λάτση και όχι το πάρκο και δεν ακολουθούν τις κινητοποιήσεις διεκδίκησης πάρκου υψηλού πρασίνου, η κυβέρνηση επιχειρεί να μας γυρίσει στην εποχή που ερχόταν ο 6ος αμερικανικός στόλος στο κέντρο της Γλυφάδας!

Δεν αναφέρουν, η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ, ότι θα διωχθούν δεκάδες υπηρεσίες κοινωνικές, πρόνοιας, συγκοινωνιών, δημοτικές από το χώρο και ότι, αν υπάρξουν θέσεις εργασίας, θα είναι για καμαριέρες, ρεσεψιονίστ, σερβιτόρους, γκρουπιέρηδες, ανασφάλιστους και κακοπληρωμένους, όπως επιτάσσει ο «ρεαλισμός» του καπιταλισμού σε κρίση.

Δεν αναφέρουν, η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ, ότι θα φτιαχτεί, στην ουσία, ένα γκέτο υπερ-πλούσιων, όπου, ακόμα κι αν κατασκευαστεί πάρκο, δεν θα μπορούμε να το χαρούμε οι υπόλοιποι, φτωχοποιημένοι κάτοικοι της περιοχής, όπως θα γίνει και με τις ιδιωτικές και καταπατημένες παραλίες και με τον «Αστέρα».

Η υπόθεση του Ελληνικού θυμίζει έντονα το βίαιο «εξευγενισμό», όπως έγραφε και ο Νίκος Μπελαβίλας, σε άρθρο του στην «Αυγή» το 2010, για την περίπτωση της Τρούμπας, επί δημαρχίας του χουντικού Αριστείδη Σκυλίτση, το 1967:  « Έκλεισε την Τρούμπα, κατεδάφισε τα ρημαγμένα νεοκλασικά σύμβολα της προηγούμενης εποχής, το Ρολόι, τη Ράλλειο Σχολή, τη Δημοτική Αγορά, το Β' Γυμνάσιο Αρρένων. Εξαφάνισε τις σπηλιές και τους τεκέδες του ρεμπέτικου και εξυγίανε, κατά την αντίληψή του, το κέντρο της πόλης. Η ιδιωτική πρωτοβουλία ολοκλήρωσε την καταστροφή, υποβοηθούμενη από το αναγκαστικό διάταγμα του Στ. Παττακού για αύξηση των υψών των οικοδομών στην πρωτεύουσα. Έπεσαν οι επαύλεις της Καστέλας και του Νέου Φαλήρου, τα μέγαρα της Ζέας, του Βρυώνη και του κέντρου, τα περισσότερα νεοκλασικά ξενοδοχεία. Ο Πειραιάς άλλαξε πρόσωπο, εκσυγχρονίστηκε, το τοπίο του 19ου αιώνα εξαφανίστηκε μέσα σε ελάχιστα χρόνια, οι ακτές του καταλήφθηκαν από πολυκατοικίες και καταστήματα αναψυχής, τα μέτωπα του λιμανιού από πολυώροφα κτίρια γραφείων των ναυτιλιακών εταιρειών».

Το κίνημα της περιοχής, από το 2007 μέχρι και τώρα, με το δήμαρχο Ελληνικού, Χρήστο Κορτζίδη, να κάνει απεργία πείνας και τον κόσμο να ρίχνει τα κάγκελα της παραλίας του Αγίου Κοσμά, με τις δημοτικές παρατάξεις της Αριστεράς και με τις επιτροπές κατοίκων, με την επιτροπή αγώνα για το μητροπολιτικό πάρκο Ελληνικού, έχει αντισταθεί κατ’ επανάληψη, αντιμετώπισε δίκες και καταδίκες που ανέτρεψε.

Πρόσφατα έγιναν κινητοποιήσεις έξω από τα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ, κυκλοφορεί κείμενο υπογραφών (http://parkoellinikou.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8.html) και στις 16-17 Μάρτη διοργανώνεται 2ήμερο δράσεων στο χώρο του πρώην αεροδρομίου, από τους 3 δήμους που τους αφορά (Ελληνικό-Αργυρούπολη, Άλιμο, Γλυφάδα).

Οι δήμαρχοι των όμορων δήμων, Αλίμου και Γλυφάδας, που αναγκάστηκαν να μπουν σε «Κοινή Δράση» με τον Χρ. Κορτζίδη, στην πράξη κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λένε. Και πάντως, δεν βοηθούν καθόλου στην οργάνωση του 2ήμερου που υπογράφουν.

Η αριστερή κίνηση στη πόλη μας «Ανατροπή στη Γλυφάδα – Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία », με δελτίο Τύπου, θέτει ένα σημαντικό ερώτημα στον δήμαρχο Κ. Κόκκορη, που έχει διπλή ιδιότητα. Ο Κ. Κόκκορης είναι διορισμένο μέλος από την κυβέρνηση στο Δ.Σ. της «Αττικό Παράκτιο Μάτωπο ΑΕ» και παράλληλα, λόγω των συνθηκών «συνδιοίκησης», τάσσεται υπέρ του Μητροπολιτικού πάρκου. 

Η εταιρεία έχει επιχορηγηθεί από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του 2013, με περίπου 500.000 ευρώ, ενώ ήδη για το διάστημα Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου 2013 έχουν ξοδευτεί πάνω από τα μισά σε αμοιβές της διοίκησης και του προσωπικού, καθώς και των ποικιλώνυμων και πλουσιοπάροχα αμειβόμενων συμβούλων.

Η άμεση ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και των κυβερνήσεων που τις εφαρμόζουν, καθώς και των δημοτικών αρχών που τις στηρίζουν, είναι απαραίτητη.

Αλλά δεν έχουμε αυταπάτες και είμαστε ρεαλιστές που λογοδοτούν στις ανάγκες των εργαζομένων και άνεργων ανθρώπων, που θέλουν να ζουν σε καθαρό αέρα, να κολυμπάνε ελεύθερα και δωρεάν στις παραλίες, να έχουν περίθαλψη και φάρμακα, σχολεία και παιδικούς σταθμούς, «Βοήθεια στο σπίτι» στους ηλικιωμένους και όχι καζίνο, ξενοδοχεία, ουρανοξύστες και ιδιωτικά πάρκα για τα παιδιά των… άλλων, των εύπορων.

Ξέρουμε ότι μόνο με τον αγώνα μας θα τους σταματήσουμε!

Και θα νικήσουμε την τρομοκρατία και τις απειλές, που είναι το μόνο «όπλο» που απέμεινε στην κυβέρνηση για να αποτρέψει μαθητές και εκπαιδευτικούς από το να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις για πράσινο και πάρκο.
Το Ελληνικό ανήκει στο λαό του λεκανοπεδίου της Αττικής.
Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο πλούτο και το δικαίωμα σε μια πόλη ανθρώπινη.

* Ο Τάσος Ταστάνης είναι Αρχιτέκτονας, μέλος του Συντονιστικού της Επιτροπής Αγώνα για τη δημιουργία του Μητροπολιτικού πάρκου υψηλού πρασίνου, στο σύνολο του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, και υποψήφιος Δήμαρχος Γλυφάδας, με τη δημοτική κίνηση «Ανατροπή στη Γλυφάδα – Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία».