Για τα απαράδεκτα σχόλια κατά της απεργίας των φαρμακοποιών στο ygeianet

Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε στο ygeianet , η φαρμακευτική είναι μιας  5ετους φοίτησης πανεπιστημιακή σχολή ανώτατης εκπαίδευσης. Και μπορεί να έχει  ένα χρόνο λιγότερη φοίτηση από την ιατρική, έχει όμως πολλά κοινά μαθήματα, που παραδίδονται  και εξετάζονται , στη σχολές της ιατρικής από τους ίδιους καθηγητές με εσάς. Οπότε ελπίζω ότι η διαφωνία σας με την επιστημονικότητά μας, δεν έχει να κάνει με την εκπαίδευσή μας...  Σπουδάζουμε στις ίδιες σχολές, λοιπόν, έχουμε και κοινά μαθήματα, αλλά έχουμε διαφορετικές κατευθύνσεις στις υπηρεσίες που προσφέρουμε στον πολίτη.

Σας  διαβεβαιώνω ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου ζει καθημερινά με το φόβο της πτώχευσης ή της απόλυσης. Οπότε όσοι από τους φαρμακοποιούς (κι ευτυχώς είμαστε πολλοί), συνεχίζουμε να διατηρούμε τα φαρμακεία μας, ως χώρους συμβουλής και ουσιαστικής εξυπηρέτησης του πολίτη, θα πρέπει να χαίρουμε του σεβασμού σας. Σε πολλές ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας, όπου το κράτος δεν έχει φροντίσει ΚΑΚΩΣ, να υπάρχει κέντρο υγείας και ιατρός εύκολα προσβάσιμος, το φαρμακείο αναγκαστικά βοηθά στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, παρέχοντας, μέσα στα πλαίσια των γνώσεων του επιστημονική συμβουλή και κατεύθυνση. Για εμάς  η ιδιώτευση δεν είναι επιλογή αλλά αναγκαιότητα: Δημόσια φαρμακεία, ανοιχτά στο κοινό, δεν υπάρχουν και οι θέσεις στα φαρμακεία νοσοκομείου και ΕΟΠΥΥ είναι τόσο απειροελάχιστες, που είναι ζήτημα να μπορούν να προσλαμβάνονται 3 άνθρωποι κάθε χρόνο ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Μας κατηγορείτε ότι διακινούμε στα φαρμακεία μας προϊόντα παραφαρμακευτικά. Καταρχήν πολλά από αυτά και αναφέρομαι στα συμπληρώματα διατροφής και βιταμίνες, μπορεί να μην έχουν κουπόνι, αλλά είναι ουσίες που αλληλεπιδρούν με θεραπευτικές αγωγές και η χορήγηση τους ΚΑΝΟΝΙΚΑ θα έπρεπε να γίνεται ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ, και όχι από τα διάφορα μικροκαταστήματα βιολογικών προϊόντων, τα σουπερμαρκετ κτλ, για το φόβο της αλλοίωσης της αποτελεσματικότητας των φαρμακων. Και για αυτά τα προϊόντα, όπως και για τα υπόλοιπα φάρμακα, ο φαρμακοποιός αποτελεί το φίλτρο εξορθολογισμού και προστασίας απέναντι στο βομβαρδισμό του κόσμου από τις αλλεπάλληλες διαφημίσεις τους, που πολύ κακώς οι κυβερνήσεις (προηγούμενες, αλλά και τωρινές) έχουν επιτρέψει.

Οσον αφορά,  τα καλυντικά, καταρχήν να πω, ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν σειρές καλύντικών δερματολογικών ή/και φυτικών που αρχικά σχεδιστήκαν να διακινούνται μόνο μέσω φαρμακείου. Αν δεν το γνωρίζεται ήδη, μέσα στην ύλη των σπουδών μας, μαζί με τα προαναφερθέντα ίδια με τους ιατρούς μαθήματα και τις απειρες χημείες φαρμάκων που κάναμε, είχαμε και χημεία τροφίμων και τεχνολογία παρασκευής και ελέγχου καλλυντικών προϊόντων. Οπότε τα καλλυντικά αυτά φτιάχτηκαν για να διακινούνται από γνώστες της σύστασής τους και των πιθανών αλλεργιών και φωτοευαισθησιών που μπορεί να προκλιθούν, απο αυτά σε συγχορήγηση με θεραπευτικές αγωγές ή σε άλλες φυσικές για τον άνθρωπο καταστάσεις, όπως είναι πχ οι εγκυμοσύνες.  Δυστυχώς οι ίδιες οι εταιρίες τους, στο βωμό του μεγαλύτερου κέρδους, ξεφτύλισαν την αξία του προϊόντος τους και της συμβουλής που ερχόταν για την απόκτησή του, με τη διάθεση τους και σε άλλα κανάλια διανομής.

Ενα τελευταίο και καθαρά πρακτικό για εμάς ζήτημα ύπαρξης των παραφαρμακευτικών προϊόντων στα φαρμακεία μας, είναι η καθαρά συμπλήρωση της ρευστότητας μας, για να μπορούμε να πληρώνουμε τους προμηθευτές μας. Οπως γνωρίζετε και στους γιατρούς και στους υπόλοιπους δυστυχισμένους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ φορείς, οι καθυστερήσεις πληρωμών είναι μεγάλες. Σε εμάς τους φαρμακοποιούς (καθώς και στους ιδιώτες συναδέλφους  γιατρούς) οι καθυστερήσεις πληρωμών (κι εδώ τα χρήματα είναι πολλά), οδηγούν εκτός από την προσωπική φτώχεια (μιας και σ’εμάς μισθός δεν υπάρχει) και σε αδυναμία πληρωμής των προμηθευτών των φαρμάκων μας. Αδυναμία που αν συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια του ίδιου μας του φαρμακείου από προμηθευτές, τράπεζες και εφορεία και είσοδο μας στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Τα παραφαρμεκευτικά προϊόντα λοιπόν υπάρχουν στο χώρο μας για να μπορεί αυτό κάπως να εξισορροπείται. Δυστυχώς  εξαιτίας των απανωτών μνημονίων  πάνω από 600 φαρμακεία έχουν κλείσει κι ακόμα περισσότεροι συνάδελφοι δουλεύουν στο όριο της φτώχειας για να πληρώνουν τα χρέη τους.

Οσον αφορά τα φάρμακα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή (πχ ΜΗΣΥΦΑ), να σας θυμίσω, ότι πρώτον η απόφαση αυτή δεν ήταν ποτέ δική μας, αλλά του κράτους και είναι μέσα στα αιτήματα πολλών από εμάς να επιστρέψουν στη θετική λίστα και να χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή. Αρκεί και η πρόσβαση στο γιατρό να γίνει ευκολότερη και 24ωρη. Και οι οδηγίες να δίνονται από αυτόν δια χειρός του και όχι μέσω τηλεφώνου ή ενός απλού σημειώματος.  Δυστυχώς στην Ελλάδα, εν’αντιθέσει με τα περισσότερα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, αυτό θέλει πολλή δουλειά, καθότι δεν υπάρχουν κέντρα συνταγογράφησης στα εφημερεύοντα νοσομεία, τα κέντρα ΠΕΔΥ, κλείνουν πολυ νωρίς και οι ιδιώτες ιατροί έχουν πλαφόν στις επισκέψεις και στην ποσότητα των φαρμάκων που μπορούν να συνταγογράψουν.

Για το θέμα της δραστικής ουσίας  στην  οποία αναφέρεται το σχόλιο του ygeianet λυπάμαι αλλά δεν είχαμε κανένα λόγο να υπερασπιστούμε τη θέση σας για επαναφορά της εμπορικής ονομασίας και όχι για τους λόγους που αναφέρετε. Η χρήση δραστικής ουσίας επιτρέπει στον ασθενή την επιλογή του σκευάσματος ανάλογα με τον οβολό του, την κάλυψη ελλειπτικών φαρμάκων, χωρίς αναγκαστική επιστροφή στον ιατρό για αλλαγή συνταγής (κάτι που τα προηγούμενα χρόνια ταλαιπωρούσε ιδιαίτερα τους ασφαλισμένους ), αλλά διακόπτει και τελείως την παράνομη τακτική αρκετών συναδέλφων σας, να χορηγούν συγκεκεκριμένα σκευάσματα με ανταλλάγματα, αυτά που κατηγορείτε εμάς (και ποτέ δεν έγιναν για εμας). Βιβλια, συνέδρια, τραπεζώματα, ταξίδια αναψυχής για ιατρούς και τις οικογένειες τους και άλλα πολλά απαράδεκτα φαινόμενα, που είμαι σίγουρη ότι θα συμφωνήσετε ότι καλά διακόπηκαν.

Σίγουρα υπάρχουν στον κλάδος μας, και είναι ντροπή να αποκαλούνται «συνάδελφοι», φαρμακοποιοί, που στο βωμό του κέρδους, έχουν θυσιάσει την επιστημονικότητά τους και έχουν μεταλλάξει τα φαρμακεία τους, από χώρους συμβουλής κι εξυπηρέτησης σε «επιχειρήσεις» εκμετάλλευσης του πολίτη και της τσέπης του. Ευτυχώς δεν είμαστε όλοι έτσι και θα σας παρακαλούσα, να μη γενικεύτε, βάζοντας μας όλους στο ίδιο επίπεδο. Θα μπορέσετε σίγουρα να γενικεύσετε όταν εφαρμοστεί η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Γιατί όσο ένας φαρμακοποιός που λαμβάνει σοβαρά τον όρκο του «ωφελείν ή μη βλάπτειν», μπορεί να αντισταθεί στη ροπή αυτή, ένας φαρμακοποίος υπάλληλος μιας πολυεθνικής αλυσίδας μεγάλων συμφερόντων, δεν θα μπορέσει μπροστά στο φόβο της απόλυσης. Κατι που μπορείτε εύκολα να καταλάβετε, αν λάβετε υπ’όψιν σας τις εκατοντάδες συναδέλφων σας, που δουλεύουν σε ιδιωτικά νοσοκομεία και υπερχρεώνουν ασφαλιστικά ταμεία και ασθενείς με άχρηστες, αλλα επικερδείς για τον επιχειρηματία, που τους έχει προσλάβει, εξετάσεις και επεμβάσεις. 

Θα συμφωνήσω επίσης μαζί σας για τη μη συμμετοχή μας σε όλες σας τις κοινητοποιήσεις. Είναι ζήτημα να συμμετείχαμε σε 3 πανυγεινομικές απεργίες και ναι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ. Αυτό ήταν όμως δυστυχώς απόφαση της ηγεσίας των συλλόγων μας. Μιας ηγεσίας που έχει κάνει και άλλα πολλά λάθη εκτός από αυτο (κάποια τα έχει παραδεχτεί, κάποια όχι) και που έχει δυσαρεστήσει πολλούς από εμας, όπως γνωρίζω πολύ καλά έχει δυσαρεστήσει και τον ιατρικό κλάδο η ηγεσία του ΙΣΑ και του ΠΙΣ.

Ας μη γενικεύουμε  λοιπόν χρεώνοντας σε ολόκληρο τον κλάδο τις άθλιες συμπεριφορές ορισμένων: Για κάθε έναν άθλιο φραγκοφονιά «επιχειρηματία» φαρμακοποιό, που εξεφτελίζει τον κλάδο του μετατρέποντας το φαρμακείο σε υπερμπακαλικο, υπάρχει ένας εξίσου άθλιος γιατρός που εκτός από ότι παίρνει, ζητάει και το «φακελάκι» για να κάνει μια ιατρική πράξη εξεφτελίζοντας τον όρκο του. Αλλά και για κάθε ήρωα γιατρό που λιώνει το σώμα και το μυαλό του 40ωρα και παραπάνω στις εφημερίες, παίρνοντας πενταροδεκάρες, αναντίστοιχες με την προσφορά του, υπάρχει κι ένας φαρμακοποιός της γειτονιάς, χωμένος στην τρύπα για φαρμακείο του, που θα συνεχίσει απλήρωτος να αρνείται μια πώληση παραφαρμάκου, αν αυτή δεν πρόεκειται να ωφελήσει και θα συνεχίσει να δίνει τη συμβουλή του εξυπηρετωντας κι αυτός με τον τρόπο του, τους ίδιους ασθενείς.

Ας αρχίσουμε λοιπόν  να είμαστε αλληλέγγυοι στις αγωνίες και στους αγώνες μας. Ειδικά την εποχή αυτή του 3ου μνημονίου, που ήρθε για όλους μας σα σφαλιάρα από μια κυβέρνηση που ενώ παρουσιάστηκε «αριστερή» κάθε άλλο παρά το καλό του πολίτη δείχνει να υπερασπίζεται. Γιατί στην τελική και η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των φαρμακείων, όπως και πολλές άλλες αποφάσεις της «δεύτερης φοράς «αριστεράς»» που αφορούν και τα νοσοκομεία, αποσκοπούν μόνο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Ελπίζω να μη διαφωνείτε με αυτό.

Μπορεί λοιπόν οι «μικροεπιχειρηματίες» φαρμακοποιοί, να «ξυπνήσαν» τώρα που το «ιδιοκτησιακό» θίγει τα μικροσυμφέροντα τους, αλλά εμείς οι υπόλοιποι «της γειτονιάς», πιστοί σε όσα ζητάγαμε από καιρό,  από τη Δευτέρα και όσο χρειαστεί απεργούμε για τα εξής:

• Επάρκεια φαρμάκων
• Επαρκής χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ και των ασφαλιστικών ταμείων για έγκαιρη εξόφληση των χρεών του σε όλους τους συμβεβλημένους φορείς (ιατρούς, νοσηλευτές, φαρμακοποιους, φυσικοθεραπευτές, μικροβιολογικά κέντρα κτλ)
• Κατάργηση του ενός ευρώ ανα συνταγή
• Διατήρηση του ΕΚΑΣ 
• Κατάργηση των διπλών τιμών (εταιρικής και ασφαλιστικής) για κάθε φάρμακο, που οδηγούσε σε αύξηση των συμμετοχών
• Φάρμακα κάθε μορφής (ΜΗΣΥΦΑ και συνταγογραφούμενα) καθώς και βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής, ΜΟΝΟ από το φαρμακείο
• Φαρμακεία που να ανοίκουν μόνο σε πτυχιούχους, αδειούχους φαρμακοποιούς κι όχι σε επιχειρηματίες εισαγόμενους ή ντόπιους, με στόχο τη διατήρηση της επιστημονικότητας και την προστασία της δημόσιας υγείας
• Ενας φαρμακοποιός, μία άδεια, ένα φαρμακείο
• Επαναφορά του ωραρίου στο ανθρώπινο 40ωρο/πενθήμερο ώστε να μπορεί να ακολουθείται από κάθε φαρμακοποιό, χωρίς αυτός (ειδικά όταν δουλεύει μόνος του), να οδηγείται σε σωματική και πνευματική εξόντωση.