Οι τυμπανοκρουσίες για την έναρξη του «εθνικού διαλόγου για την Παιδεία» δεν μπορούν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με προετοιμασία όρων για την εφαρμογή ενός νέου γύρου νεοφιλελεύθερων αντιμεταρρυθμίσεων στην παιδεία.

Άλ­λω­στε, το ίδιο το έδα­φος του «δια­λό­γου» οριο­θε­τή­θη­κε από την άρ­νη­ση της κυ­βέρ­νη­σης να ακυ­ρώ­σει τον κύριο κορμό των αντιεκ­παι­δευ­τι­κών ρυθ­μί­σε­ων των νο­μο­σχε­δί­ων Δια­μα­ντο­πού­λου και Αρ­βα­νι­τό­που­λου, όπως φαί­νε­ται π.χ. από τη δια­τή­ρη­ση των ολι­γαρ­χι­κών «Συμ­βου­λί­ων» Ιδρύ­μα­τος στην Ανώ­τα­τη Εκ­παί­δευ­ση, αλλά και από την πα­ρα­τει­νό­με­νη πο­λι­τι­κή της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης.

Η ίδια η δια­δι­κα­σία του «δια­λό­γου» απο­κλεί­ει τις/τους εκ­παι­δευ­τι­κούς, τους μα­θη­τές και τις μα­θή­τριες, τους φοι­τη­τές και τις φοι­τή­τριες, κο­ντο­λο­γίς τον ζω­ντα­νό κόσμο της εκ­παί­δευ­σης. Αντί­θε­τα, έχου­με τρία δια­φο­ρε­τι­κά επί­πε­δα πα­ρω­δί­ας δια­λό­γου: (α) στην επι­τρο­πή της Βου­λής, που φυ­σι­κά θα είναι πε­ριο­ρι­σμέ­νη η συ­ζή­τη­ση στα όρια του πλή­ρως ελεγ­χό­με­νου από μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις ση­με­ρι­νού κοι­νο­βου­λί­ου, (β) στο ΕΣΥΠ ένα όρ­γα­νο στο οποίο πα­ρα­δο­σια­κά δεν γί­νε­ται ου­σια­στι­κή συ­ζή­τη­ση και στο οποίο συμ­με­τέ­χουν και φο­ρείς όπως οι εκ­πρό­σω­ποι των ερ­γο­δο­τών, των βιο­μη­χά­νων, της Εκ­κλη­σί­ας, (γ) στη νε­ό­κο­πη «εθνι­κή επι­τρο­πή δια­λό­γου» υπό τον πάλαι ποτέ υπο­στη­ρι­κτή «εκ­συγ­χρο­νι­στι­κών προ­τά­σε­ων» κα­θη­γη­τή Α. Λιάκο, μια επι­τρο­πή «αρι­στίν­δην» μελών που θα κάνει «αδια­με­σο­λά­βη­το διά­λο­γο» πα­ρα­κάμ­πτο­ντας τα κι­νή­μα­τα στην εκ­παί­δευ­ση.

Την ίδια στιγ­μή οι θε­μα­τι­κές του δια­λό­γου που ανα­κοι­νώ­θη­καν χτες απο­κα­λύ­πτουν την πλήρη απο­δο­χή της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης «ερ­γα­λειο­θή­κης» του ΟΟΣΑ και της ΕΕ για την Παι­δεία. Εν­δει­κτι­κά υπο­γραμ­μί­ζου­με: Ανα­ζή­τη­ση «δια­φο­ρε­τι­κών χρη­μα­το­δο­τι­κών σχη­μά­των», δη­λα­δή δι­δά­κτρων, χο­ρη­γιών και μορ­φών αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τας. «Αξιο­λό­γη­ση εκ­παι­δευ­τι­κών μο­νά­δων και εκ­παι­δευ­τι­κού προ­σω­πι­κού» δη­λα­δή εμ­μο­νή στην προ­σπά­θεια χει­ρα­γώ­γη­σης και κα­τά­λυ­σης της παι­δα­γω­γι­κής ελευ­θε­ρί­ας. «Δια­σύν­δε­ση εκ­παι­δευ­τι­κών μο­νά­δων με την πα­ρα­γω­γή και την αγορά ερ­γα­σί­ας», δη­λα­δή επι­μο­νή στη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη λο­γι­κή της βί­αι­ης προ­σαρ­μο­γής της εκ­παί­δευ­σης στις απαι­τή­σεις των επι­χει­ρή­σε­ων. « Ρόλος Κοι­νω­φε­λών Ιδρυ­μά­των, ΜΚΟ και άλλων ορ­γα­νι­σμών για την εκ­παί­δευ­ση και την έρευ­να», δη­λα­δή ανα­ζή­τη­ση όρων ει­σβο­λής των ιδιω­τών στην εκ­παί­δευ­ση.

Απέ­να­ντι στο θέ­α­τρο «δια­λό­γου» που ετοι­μά­ζει η κυ­βέρ­νη­ση για να συ­γκα­λύ­ψει το γε­γο­νός ότι στο τέλος και τα εκ­παι­δευ­τι­κά νο­μο­σχέ­δια οι εκ­πρό­σω­ποι του «κουαρ­τέ­του» των δα­νει­στών θα τα συ­ντά­ξουν, μία είναι η απά­ντη­ση. Η οι­κο­δό­μη­ση ενός με­γά­λου πα­νεκ­παι­δευ­τι­κού και παλ­λαϊ­κού κι­νή­μα­τος για πραγ­μα­τι­κά δη­μό­σια, δω­ρε­άν, δη­μο­κρα­τι­κή παι­δεία. Ο αλη­θι­νός διά­λο­γος γί­νε­ται στους δρό­μους, στις απερ­γί­ες, τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις!