«Εθνικός διάλογος» για τη νεοφιλελεύθερη διάλυση της δημόσιας παιδείας

Άλ­λω­στε, το ίδιο το έδα­φος του «δια­λό­γου» οριο­θε­τή­θη­κε από την άρ­νη­ση της κυ­βέρ­νη­σης να ακυ­ρώ­σει τον κύριο κορμό των αντιεκ­παι­δευ­τι­κών ρυθ­μί­σε­ων των νο­μο­σχε­δί­ων Δια­μα­ντο­πού­λου και Αρ­βα­νι­τό­που­λου, όπως φαί­νε­ται π.χ. από τη δια­τή­ρη­ση των ολι­γαρ­χι­κών «Συμ­βου­λί­ων» Ιδρύ­μα­τος στην Ανώ­τα­τη Εκ­παί­δευ­ση, αλλά και από την πα­ρα­τει­νό­με­νη πο­λι­τι­κή της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης.

Η ίδια η δια­δι­κα­σία του «δια­λό­γου» απο­κλεί­ει τις/τους εκ­παι­δευ­τι­κούς, τους μα­θη­τές και τις μα­θή­τριες, τους φοι­τη­τές και τις φοι­τή­τριες, κο­ντο­λο­γίς τον ζω­ντα­νό κόσμο της εκ­παί­δευ­σης. Αντί­θε­τα, έχου­με τρία δια­φο­ρε­τι­κά επί­πε­δα πα­ρω­δί­ας δια­λό­γου: (α) στην επι­τρο­πή της Βου­λής, που φυ­σι­κά θα είναι πε­ριο­ρι­σμέ­νη η συ­ζή­τη­ση στα όρια του πλή­ρως ελεγ­χό­με­νου από μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις ση­με­ρι­νού κοι­νο­βου­λί­ου, (β) στο ΕΣΥΠ ένα όρ­γα­νο στο οποίο πα­ρα­δο­σια­κά δεν γί­νε­ται ου­σια­στι­κή συ­ζή­τη­ση και στο οποίο συμ­με­τέ­χουν και φο­ρείς όπως οι εκ­πρό­σω­ποι των ερ­γο­δο­τών, των βιο­μη­χά­νων, της Εκ­κλη­σί­ας, (γ) στη νε­ό­κο­πη «εθνι­κή επι­τρο­πή δια­λό­γου» υπό τον πάλαι ποτέ υπο­στη­ρι­κτή «εκ­συγ­χρο­νι­στι­κών προ­τά­σε­ων» κα­θη­γη­τή Α. Λιάκο, μια επι­τρο­πή «αρι­στίν­δην» μελών που θα κάνει «αδια­με­σο­λά­βη­το διά­λο­γο» πα­ρα­κάμ­πτο­ντας τα κι­νή­μα­τα στην εκ­παί­δευ­ση.

Την ίδια στιγ­μή οι θε­μα­τι­κές του δια­λό­γου που ανα­κοι­νώ­θη­καν χτες απο­κα­λύ­πτουν την πλήρη απο­δο­χή της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης «ερ­γα­λειο­θή­κης» του ΟΟΣΑ και της ΕΕ για την Παι­δεία. Εν­δει­κτι­κά υπο­γραμ­μί­ζου­με: Ανα­ζή­τη­ση «δια­φο­ρε­τι­κών χρη­μα­το­δο­τι­κών σχη­μά­των», δη­λα­δή δι­δά­κτρων, χο­ρη­γιών και μορ­φών αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τας. «Αξιο­λό­γη­ση εκ­παι­δευ­τι­κών μο­νά­δων και εκ­παι­δευ­τι­κού προ­σω­πι­κού» δη­λα­δή εμ­μο­νή στην προ­σπά­θεια χει­ρα­γώ­γη­σης και κα­τά­λυ­σης της παι­δα­γω­γι­κής ελευ­θε­ρί­ας. «Δια­σύν­δε­ση εκ­παι­δευ­τι­κών μο­νά­δων με την πα­ρα­γω­γή και την αγορά ερ­γα­σί­ας», δη­λα­δή επι­μο­νή στη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη λο­γι­κή της βί­αι­ης προ­σαρ­μο­γής της εκ­παί­δευ­σης στις απαι­τή­σεις των επι­χει­ρή­σε­ων. « Ρόλος Κοι­νω­φε­λών Ιδρυ­μά­των, ΜΚΟ και άλλων ορ­γα­νι­σμών για την εκ­παί­δευ­ση και την έρευ­να», δη­λα­δή ανα­ζή­τη­ση όρων ει­σβο­λής των ιδιω­τών στην εκ­παί­δευ­ση.

Απέ­να­ντι στο θέ­α­τρο «δια­λό­γου» που ετοι­μά­ζει η κυ­βέρ­νη­ση για να συ­γκα­λύ­ψει το γε­γο­νός ότι στο τέλος και τα εκ­παι­δευ­τι­κά νο­μο­σχέ­δια οι εκ­πρό­σω­ποι του «κουαρ­τέ­του» των δα­νει­στών θα τα συ­ντά­ξουν, μία είναι η απά­ντη­ση. Η οι­κο­δό­μη­ση ενός με­γά­λου πα­νεκ­παι­δευ­τι­κού και παλ­λαϊ­κού κι­νή­μα­τος για πραγ­μα­τι­κά δη­μό­σια, δω­ρε­άν, δη­μο­κρα­τι­κή παι­δεία. Ο αλη­θι­νός διά­λο­γος γί­νε­ται στους δρό­μους, στις απερ­γί­ες, τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις!