Να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων!

Μετά από έξι χρόνια εισόδου της χώρας στα μνημόνια, μετά από έξι χρόνια πλήρους υποταγής στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης και των δανειστών, βρίσκουν  το λαό και τη νεολαία μπροστά σε ένα τεράστιο αδιέξοδο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζει αδιάκοπα την εφαρμογή των μνημονίων που έχει ήδη συμφωνήσει υπογράφοντας νέα δυσβάσταχτα μέτρα.  Μέσα σε αυτή τη γενικευμένη κρίση στο προσκήνιο έρχεται και το προσφυγικό ζήτημα, το οποίο παραμένει και θα παραμείνει για όσο χρονικό διάστημα η ιμπεριαλιστική πολιτική των Η.Π.Α και της Ε.Ε στην Μέση Ανατολή συνεχίζεται, προκαλώντας πολέμους και βομβαρδισμούς και κατά συνέπεια  τον ξεριζωμό και την προσφυγιά για χιλιάδες ανθρώπους. Κι ενώ η Ε.Ε με την εμπλοκή κεντρικών χωρών της είναι αυτή που δημιουργεί τους πρόσφυγες την ίδια στιγμή τους αντιμετωπίζει σαν εισβολείς κλείνοντας τα σύνορα, χτίζοντας στρατόπεδα συγκέντρωσης, στέλνοντας στρατό στα σύνορα και προχωρώντας σε τερατώδεις συμφωνίες με την Τουρκία, που στέλνουν πρόσφυγες σε τούρκικες φυλακές. Η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντιτάσσεται στους χειρισμούς της ΕΕ αλλά φέρνει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θέτοντας σε κίνδυνο την ειρήνη, εμπλέκοντάς μας στους τυχοδιωκτισμούς Ε.Ε και ΗΠΑ. Οι πολιτικές αυτές είναι επικίνδυνες και αποτελούν πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ακροδεξιών και φασιστικών μορφωμάτων.

Η βάρβαρη αυτή πολιτική δεν θα μπορούσε να αφήσει απ' έξω και την παιδεία. Στο βωμό της αποπληρωμής του δημοσίου χρέους οι δαπάνες για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό κατρακύλησαν σε μηδαμινά επίπεδα. Φέτος η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων είναι μειωμένη κατά 20% σε σχέση με πέρσι  και συνολικά κατά 75% σε σχέση με το 2010. Στοιχειώδεις παροχές όπως σίτιση, στέγαση και το αναγκαίο υποστηρικτικό υλικό (συγγράμματα κλπ) τείνουν να αποτελούν παρελθόν ενώ όλο και περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να παρατήσουν τις σπουδές τους. Η εκπαίδευση αποτελεί όλο και περισσότερο ένα αγαθό μόνο για τους έχοντες, αποκλείοντας την πρόσβαση στα λαϊκά στρώματα που δεν έχουν δυνατότητα για τέτοιες «πολυτέλειες». Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο Υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης ανακοίνωσε την έναρξη του εθνικού διαλόγου για την παιδεία. Από τα πρώτα κιόλας δείγματα γραφής γίνεται ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ένα εθνικό διάλογο διάλυσης της Δημόσιας Παιδείας στο μέτρο που δεν αναιρεί κανένα από τους προηγούμενους νόμους νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης του πανεπιστημίου (ν. Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου), δεσμεύεται για εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ που προβλέπει μείωση του αριθμού φοιτητών και χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από φοιτητές (δίδακτρα) και άλλους ιδιωτικούς πόρους και τέλος, σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα της παιδείας, τους συρρικνωμένους μνημονιακούς προϋπολογισμούς που δημιούργησαν το πανεπιστήμιο που ξεπληρώνει χρέη, με δεκάδες ιδρύματα σε καθεστώς υπολειτουργίας και τους ταξικούς φραγμούς να εντείνονται.

Σε αυτό το φόντο διαδραματίζονται φέτος οι φοιτητικές εκλογές στις 18 του Μάη. Οι φοιτητικές εκλογές πρέπει να είναι μια πολιτική διαδικασία του φοιτητικού κινήματος, όπου θα κατατίθενται και θα κρίνονται πολιτικά σχέδια και απαντήσεις που αφορούν τα προβλήματα της νεολαίας. Σήμερα απαιτείται η πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει καταρχήν να αντιπαλέψει τη βασική έκφραση της μνημονιακής πολιτικής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την υποχρηματοδότηση και να πάει κόντρα στην εμπορευματοποίησή της. Χρειάζεται όμως να θέσει αιτήματα και στόχους για τα συνολικότερα προβλήματα της νεολαίας, την ανεργία, την επισφάλεια, το μη μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει λοιπόν να δώσει και κεντρική πολιτική διάσταση στον αγώνα του. Να στοχοποιεί και να αποκαλύπτει τον αντίπαλο της νεολαίας σήμερα: τις μνημονιακές κυβερνήσεις, την ΕΕ, οι νεοφιλελεύθερες επιταγές της οποίας συναπαρτίζουν το «μνημόνιο», την Ευρωζώνη που παρέχει το βασικό εργαλείο για την επιβολή των μνημονίων, το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστές, που γεννούν πολέμους, διχόνοιες, προσφυγιά και φασισμό. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο προβάλει επιτακτικά η μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων της φοιτητικής αριστεράς σε όλες τις μάχες που έρχονται προκειμένου να δώσουμε απαντήσεις στα αδιέξοδα της νεολαίας. Γιατί αναγνωρίζουμε ότι κανένα από τα υπάρχοντα συνδικαλιστικά σχήματα δεν μπορεί να δώσει από μόνο του  απαντήσεις, θεωρούμε αναγκαία την μετωπική συμπόρευση προκειμένου να καταγραφεί ένα ρεύμα εναντίωσης της νεολαίας απέναντι στην Ε.Ε και την κυβέρνηση, αντίστασης  στην διάλυση της δημόσιας παιδείας, κόντρα στο μη μέλλον που μας ετοιμάζουν. Ένα ρεύμα μετωπικό για την ανασύνθεση και ανασυγκρότηση της αριστεράς κόντρα στον αναχωρητισμό και τον σεχταρισμό. Ως ΑΡΕΝ- ΑΡΔΙΝ του φοιτητικού συλλόγου Θεατρικών Σπουδών πιστεύουμε πως τα παραπάνω εκκινούν με ένα κοινό εκλογικό κατέβασμα επί ίσοις όροις των δυνάμεων της φοιτητικής αριστεράς. Αντιλαμβανόμαστε την πολιτική συγκυρία που χτυπάει άμεσα και τη σχολή μας και σε αυτό το πλαίσιο καλούμε το ΘΕΑΜΑ (σχήμα της ΕΑΑΚ) και κάθε αριστερή αγωνιστική δύναμη ή αγωνιστή να πάρει μέρος σε αυτήν την διαδικασία.

Να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων! Να δώσουμε τη μάχη!