Όλοι μαζί να μπλοκάρουμε τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά της Νομικής

Βα­σι­κά ση­μεία της «νέας τάξης πραγ­μά­των» που δια­μορ­φώ­νε­ται είναι η επι­βο­λή δι­δά­κτρων ύψους 1.200 ευρώ σε όλα ανε­ξαι­ρέ­τως τα με­τα­πτυ­χια­κά, η κα­θιέ­ρω­ση βαθ­μού πτυ­χί­ου του­λά­χι­στον «Λίαν Καλώς» και το όριο των τριών υπο­λει­πό­με­νων για πτυ­χίο μα­θη­μά­των ως όροι συμ­με­το­χής στις εξε­τά­σεις. Εν τοις πράγ­μα­σι αυτό ση­μαί­νει ότι φοι­τη­τές οι οποί­οι είτε αδυ­να­τούν (πα­ρα­δό­ξως…) να κα­τα­βά­λουν την εν λόγω «συν­δρο­μή» είτε δεν έχουν συ­γκε­ντρώ­σει το απαι­τού­με­νο «Λίαν Καλώς» ή χρω­στούν π.χ. τέσ­σε­ρα μα­θή­μα­τα για πτυ­χίο, είναι εξ αρχής απο­κλει­σμέ­νοι από τη δυ­να­τό­τη­τα υπο­βο­λής αί­τη­σης συμ­με­το­χής στις εξε­τά­σεις.

Βε­βαί­ως, η συ­γκε­κρι­μέ­νη από­φα­ση του Τμή­μα­τος (η οποία όλως τυ­χαί­ως αναρ­τή­θη­κε στην ιστο­σε­λί­δα της σχο­λής εν μέσω κα­λο­και­ριού, και μά­λι­στα την τε­λευ­ταία ημέρα λει­τουρ­γί­ας της Γραμ­μα­τεί­ας, προ­φα­νέ­στα­τα για να εξα­σφα­λι­στούν οι ελά­χι­στες δυ­να­τές αντι­δρά­σεις) δεν ήταν για όλους εμάς κε­ραυ­νός εν αι­θρία, αλλά το απο­κο­ρύ­φω­μα των σω­ρευ­τι­κών επι­θέ­σε­ων που δέ­χε­ται συ­στη­μα­τι­κά τα τε­λευ­ταία χρό­νια η εκ­παί­δευ­ση, στο πλαί­σιο των πο­λι­τι­κών της σκλη­ρής λι­τό­τη­τας και των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων ανα­διαρ­θρώ­σε­ων. Στη Νο­μι­κή, μία σχολή με επί δε­κα­ε­τί­ες δω­ρε­άν με­τα­πτυ­χια­κά, ήδη από πέ­ρυ­σι είχε γίνει η αρχή, με την ει­σα­γω­γή δι­δά­κτρων στον τομέα Διε­θνούς και Ευ­ρω­παϊ­κού Δι­καί­ου. Η έλ­λει­ψη ηχη­ρής κι­νη­μα­τι­κής απά­ντη­σης από το φοι­τη­τι­κό σύλ­λο­γο τότε συν­δέ­ε­ται σαφώς με τη ση­με­ρι­νή εξέ­λι­ξη.

Τι εξυ­πη­ρε­τούν τα νέα κρι­τή­ρια

Η γε­νι­κευ­μέ­νη επι­βο­λή οι­κο­νο­μι­κών κρι­τη­ρί­ων κα­ταρ­ρί­πτει απρο­κά­λυ­πτα το αστι­κό ιδε­ο­λό­γη­μα περί «ισό­τη­τας ευ­και­ριών» στην εκ­παί­δευ­ση και «ανέ­λι­ξης στη βάση της αξιο­κρα­τί­ας». Το ση­με­ρι­νό μνη­μο­νια­κό Πα­νε­πι­στή­μιο «δεί­χνει τα δό­ντια του», προ­σαρ­μο­ζό­με­νο στις ανά­γκες της αγο­ράς. Την ώρα που το νέο ασφα­λι­στι­κό κα­τα­λη­στεύ­ει το σύ­νο­λο των νέων δι­κη­γό­ρων - έμ­μι­σθων υπαλ­λή­λων σε δι­κη­γο­ρι­κά γρα­φεία και των αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων, οι δι­κη­γο­ρι­κές εται­ρεί­ες κερ­δί­ζουν συ­νε­χώς έδα­φος στο πεδίο του δι­κη­γο­ρι­κού επαγ­γέλ­μα­τος. Ένα τέ­τοιο κα­θε­στώς όμως απαι­τεί φθηνό και εξει­δι­κευ­μέ­νο «υπαλ­λη­λι­κό προ­σω­πι­κό», το οποίο θα απο­δέ­χε­ται αγόγ­γυ­στα κάθε όρο του ερ­γο­δό­τη. Έτσι, αφε­νός δια­χω­ρί­ζο­νται οι υπο­ψή­φιοι ερ­γα­ζό­με­νοι «δευ­τέ­ρας κα­τη­γο­ρί­ας»(=χωρίς με­τα­πτυ­χια­κά) και σε ένα δεύ­τε­ρο επί­πε­δο μέσω των με­τα­πτυ­χια­κών δια­σπώ­νται τα πτυ­χία και προ­ω­θεί­ται η διαρ­κής εξει­δί­κευ­ση, προ­κει­μέ­νου να κα­λυ­φθούν οι ανά­γκες σε φθηνό, ευ­έ­λι­κτο και κα­ταρ­τι­σμέ­νο δυ­να­μι­κό.

Ταυ­τό­χρο­να, τα ακα­δη­μαϊ­κά κρι­τή­ρια που ει­σά­γο­νται κι­νού­νται στην κα­τεύ­θυν­ση της συ­νε­χούς εντα­τι­κο­ποί­η­σης του ρυθ­μού σπου­δών μέσα σε ένα απο­στει­ρω­μέ­νο ακα­δη­μαϊ­κό πε­ρι­βάλ­λον, που θα ελέγ­χε­ται πλή­ρως από το κα­θη­γη­τι­κό σώμα. Άλ­λω­στε, το Πα­νε­πι­στή­μιο δια­δρα­μα­τί­ζει (εκτός από κα­τα­νε­μη­τι­κό) κυ­ρί­αρ­χο ιδε­ο­λο­γι­κό ρόλο, προ­ω­θώ­ντας τη λο­γι­κή του ατο­μι­κού δρό­μου, του επι­στη­μο­νι­σμού και της απα­ξί­ω­σης των συλ­λο­γι­κών δια­δι­κα­σιών και των συν­δι­κα­λι­στι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων.

Η δική μας απά­ντη­ση

Απέ­να­ντι σε όλα αυτά, η φοι­τη­τι­κή Αρι­στε­ρά οφεί­λει να επα­να­φέ­ρει με την κα­θη­με­ρι­νή πα­ρέμ­βα­ση στους συλ­λό­γους και κι­νη­μα­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες όλα τα καί­ρια αι­τή­μα­τα: ενιαία και ισχυ­ρά πτυ­χία, δω­ρε­άν και ανοι­κτά με­τα­πτυ­χια­κά, αύ­ξη­ση των φοι­τη­τι­κών πα­ρο­χών (σί­τι­ση, στέ­γα­ση, ει­σι­τή­ρια ΜΜΜ), καμία αξιο­λό­γη­ση ιδρυ­μά­των και σχο­λών, όχι στην εντα­τι­κο­ποί­η­ση, όχι στην κα­τάρ­γη­ση του ασύ­λου. Αυτό προ­ϋ­πο­θέ­τει τη στή­ρι­ξη με όλες μας τις δυ­νά­μεις των συλ­λο­γι­κών δια­δι­κα­σιών και ιδίως των Γε­νι­κών Συ­νε­λεύ­σε­ων, αλλά και την ευ­ρύ­τε­ρη δυ­να­τή ενό­τη­τα στη δράση των δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς μέσα στα Πα­νε­πι­στή­μια, στη βάση της αντί­θε­σης στην εκ­παι­δευ­τι­κή ανα­διάρ­θρω­ση. Όλοι μαζί, φοι­τη­τές και ερ­γα­ζό­με­νοι μπο­ρού­με από κοι­νού να ανα­τρέ­ψου­με τα σχέ­διά τους και να ανοί­ξου­με το δρόμο για την οι­κο­δό­μη­ση ενός μα­ζι­κού κι­νή­μα­τος ανα­τρο­πής που θα ξε­κι­νά­ει από τα φοι­τη­τι­κά αμ­φι­θέ­α­τρα και τους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας και θα απλώ­νε­ται σε ολό­κλη­ρη την κοι­νω­νία.