Σφίγγει η μνημονιακή «θηλιά» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Παρά τις κα­θιε­ρω­μέ­νες ομι­λί­ες υπουρ­γών και πο­λι­τι­κών αρ­χη­γών, τις θε­μα­τι­κές συ­ζη­τή­σεις και το «σόου» με τις φρα­στι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις στη λήξη των ερ­γα­σιών (κυ­ρί­ως ανά­με­σα στους δε­ξιούς δη­μάρ­χους της πλειο­ψη­φί­ας και τους συ­ρι­ζαί­ους απο­λο­γη­τές της κυ­βέρ­νη­σης), δεν προ­έ­κυ­ψε -τε­λι­κά- τί­πο­τα ου­σιώ­δες για τη βελ­τί­ω­ση του πλαι­σί­ου λει­τουρ­γί­ας των δήμων.

Πέραν των γε­νι­κό­λο­γων ανα­φο­ρών, για αλ­λα­γή του «Καλ­λι­κρά­τη» και για «τη ρι­ζο­σπα­στι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση της Το­πι­κής Αυ­το­διοί­κη­σης», η μόνη ξε­κά­θα­ρη άποψη που έχει δια­τυ­πω­θεί από κυ­βερ­νη­τι­κής πλευ­ράς είναι η κα­θιέ­ρω­ση της απλής ανα­λο­γι­κής στις εκλο­γές των δη­μο­τι­κών συμ­βου­λί­ων. Και πώς θα μπο­ρού­σε να είναι δια­φο­ρε­τι­κά, όταν η αντί­λη­ψη της «συ­νέ­χειας του κρά­τους» και της υπο­τα­γής στο «ρε­α­λι­σμό» δια­πνέ­ουν τις κυ­βερ­νη­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις και στην Τ.Α.

Αν και από θέση αρχής, η υιο­θέ­τη­ση της απλής ανα­λο­γι­κής είναι σωστή, ο τρό­πος υλο­ποί­η­σης που φέ­ρε­ται να προ­κρί­νε­ται απο­τε­λεί τυ­πι­κό δείγ­μα της γνω­στής τα­κτι­κής: «βγάζω αρι­στε­ρό φλάς, για να στρί­ψω δεξιά». Όπως υπο­στη­ρί­ζουν τα αρ­μό­δια υπουρ­γι­κά στε­λέ­χη, στό­χος του νέου εκλο­γι­κού συ­στή­μα­τος είναι να δια­μορ­φω­θεί «κουλ­τού­ρα συ­νερ­γα­σιών και συ­ναι­νέ­σε­ων». Με δια­φο­ρε­τι­κά λόγια, η κα­τεύ­θυν­ση λύ­σε­ων «εθνι­κής ενό­τη­τας» που προ­κρί­νε­ται από διά­φο­ρες κα­θε­στω­τι­κές φωνές στην κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή σκηνή, επι­χει­ρεί­ται να δο­κι­μα­στεί σε επί­πε­δο δήμων, μέσω της ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κής συ­γκυ­βέρ­νη­σης δη­μο­τι­κής αρχής και δη­μο­τι­κών συμ­βού­λων. Για πα­ρά­δειγ­μα, ένας αρι­στε­ρός υπο­ψή­φιος δή­μαρ­χος, θα πρέ­πει να μπει σε συν­διαλ­λα­γή με κάθε εί­δους δη­μο­τι­κούς πα­ρά­γο­ντες και λοι­πές «δη­μο­κρα­τι­κές δυ­νά­μεις» για να μπο­ρέ­σει να ασκή­σει διοί­κη­ση, με ότι αυτό συ­νε­πά­γε­ται.

Η πα­ρα­πά­νω πρό­τα­ση, μαζί με τα υπό­λοι­πα ζη­τή­μα­τα του επι­κεί­με­νου νο­μο­σχε­δί­ου για τους ΟΤΑ, την υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση και τις προ­βλέ­ψεις για την κι­νη­τι­κό­τη­τα, πυ­ρο­δό­τη­σαν και τους λε­ο­ντα­ρι­σμούς του προ­έ­δρου του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ Γ. Πα­τού­λη (ΝΔ), όπως και άλλων συ­νέ­δρων. Αντι­δρά­σεις που κι­νού­νται σε «λε­λο­γι­σμέ­να» όρια βέ­βαια, γιατί αύ­ριο-με­θαύ­ριο, μπο­ρεί απέ­να­ντι στην ΚΕΔΕ να είναι και ο Κυ­ριά­κος. Ο τε­λευ­ταί­ος άλ­λω­στε, από το βήμα του συ­νε­δρί­ου, μί­λη­σε ανοι­χτά για έναν «μη­χα­νι­σμό συμ­μόρ­φω­σης» των δη­μο­τι­κών υπαλ­λή­λων και για συγ­χώ­νευ­ση-κα­τάρ­γη­ση φο­ρέ­ων. Οι πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς απεί­χαν από τις «ψη­φο­φο­ρί­ες», απο­φεύ­γο­ντας να νο­μι­μο­ποι­ή­σουν το τσίρ­κο που στή­θη­κε στο τέλος του συ­νε­δρί­ου.

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια, ο «Καλ­λι­κρά­της», σε συν­δυα­σμό με τις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές, έχουν ακρω­τη­ριά­σει τους δή­μους. Στον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του 2017 προ­βλέ­πε­ται μεί­ω­ση κον­δυ­λί­ων κατά 214 εκατ. ευρώ για τους ΟΤΑ, όταν σε σχέση με το 2010, οι ΟΤΑ έχουν απο­λέ­σει πό­ρους 60-65%. Δε­κά­δες δήμοι αυτό το διά­στη­μα αδυ­να­τούν να κα­ταρ­τί­σουν (ισο­σκε­λι­σμέ­νους) προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς (3 δήμοι βρί­σκο­νται ήδη σε επι­τρο­πεία), ενώ πλέον υπο­χρε­ού­νται να κα­τα­βά­λουν ΕΝΦΙΑ και φόρο ει­σο­δή­μα­τος, την ώρα που στε­ρού­νται πο­λύ­τι­μα έσοδα.

Μόνο με το τε­λευ­ταίο νο­μο­σχέ­διο που προ­σφέ­ρει διά­φο­ρες «διευ­κο­λύν­σεις» στον κόσμο της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και άρει «γρα­φειο­κρα­τι­κές αγκυ­λώ­σεις» (sic), ει­σά­γε­ται ο θε­σμός της «γνω­στο­ποί­η­σης» από τον επι­χει­ρη­μα­τία ως μο­να­δι­κή υπο­χρέ­ω­ση για την ίδρυ­ση μιας επι­χεί­ρη­σης. Έτσι χά­νο­νται βα­σι­κά δη­μο­τι­κά έσοδα και κα­ταρ­γεί­ται το προη­γού­με­νο νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο που όριζε ως υπο­χρε­ω­τι­κή τη δια­δι­κα­σία της προ­έ­γκρι­σης από τον εκά­στο­τε δήμο, αλλά και άλλες αδειο­δο­τή­σεις, όπως την άδεια μου­σι­κής, ενώ κα­ταρ­γεί­ται και ο προ­λη­πτι­κός έλεγ­χος από τις υγειο­νο­μι­κές υπη­ρε­σί­ες. Ως αντι­στάθ­μι­σμα, στο νέο θε­σμι­κό πλαί­σιο για τους δή­μους, προ­τεί­νε­ται να δοθεί εξ’ ολο­κλή­ρου το αντι­λαϊ­κό χα­ρά­τσι του ΕΝΦΙΑ στην Τ.Α, με δι­κούς της  μη­χα­νι­σμούς εί­σπρα­ξης. Η πλειο­ψη­φία του Δ.Σ της ΚΕΔΕ, απο­δέ­χε­ται αυτή τη λο­γι­κή, με την προ­ϋ­πό­θε­ση ο φόρος να μην ονο­μά­ζε­ται ΕΝΦΙΑ, μιας και δεν ακού­γε­ται όμορ­φα.

Τα με­γά­λα κενά στο προ­σω­πι­κό, απο­τε­λούν ακόμα μια «πληγή» για τους δή­μους, υπο­βαθ­μί­ζο­ντας κρί­σι­μες υπη­ρε­σί­ες για τις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες. Το μνη­μο­νια­κό μέτρο 1/5, για τις απο­χω­ρή­σεις-προ­σλή­ψεις, ου­σια­στι­κά δεν τη­ρεί­ται. Συγ­χρό­νως, 5 δια­φο­ρε­τι­κά επο­πτι­κά όρ­γα­να που ασκούν ελέγ­χους σκο­πι­μό­τη­τας ενι­σχύ­ουν τη γρα­φειο­κρα­τία και στο­χεύ­ουν σχε­δόν απο­κλει­στι­κά στη συ­γκρά­τη­ση δα­πα­νών, με αιχμή το «Πα­ρα­τη­ρη­τή­ριο Οι­κο­νο­μι­κής Αυ­το­τέ­λειας», το οποίο επί ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με­τα­τρέ­πε­ται σε μό­νι­μο μη­χα­νι­σμό επι­τή­ρη­σης και πε­ρι­κο­πών. Η πε­πα­τη­μέ­νη των ΣΔΙΤ φαί­νε­ται να υιο­θε­τεί­ται και στο θέμα της δια­χεί­ρι­σης των απορ­ριμ­μά­των, όπως δεί­χνουν και όσα συμ­βαί­νουν στις Πε­ρι­φέ­ρειες.

Στα θε­τι­κά του συ­νε­δρί­ου η εμ­φά­νι­ση μιας νέας πα­ρά­τα­ξης («Συ­ντο­νι­σμός Αι­ρε­τών»), έπει­τα από διά­σπα­ση  της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αυ­το­διοι­κη­τι­κής Πρω­το­βου­λί­ας, η οποία πρό­σκει­ται στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Στη νέα αυτή πα­ρά­τα­ξη συμ­με­τέ­χουν κατά κύριο λόγο αι­ρε­τοί που έχουν ανα­φο­ρά στη ΛΑΕ και σε άλλες δυ­νά­μεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, ενώ μέσα στην άνοι­ξη του 2017 προ­γραμ­μα­τί­ζε­ται και η πρώτη πα­νελ­λα­δι­κή συν­διά­σκε­ψή της.

Το στοί­χη­μα για τα μα­χη­τι­κά δη­μο­τι­κά σχή­μα­τα, τους αγω­νι­στές δη­μάρ­χους και συμ­βού­λους, πα­ρα­μέ­νει. Χρεια­ζό­μα­στε όσο ποτέ μια Τ.Α. συ­ντο­νι­στή των διεκ­δι­κη­τι­κών αγώ­νων και της κοι­νω­νι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης σε κάθε πε­ριο­χή. Με τους ερ­γα­ζό­με­νους και τους κα­τοί­κους στην πρώτη γραμ­μή. Μια Τ.Α. που θα αντι­στα­θεί στις απο­λύ­σεις και τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις στους ΟΤΑ, στη μνη­μο­νια­κή «θηλιά» που σφίγ­γει όλο και πιο πολύ. Που θα συν­δρά­μει το κί­νη­μα κατά των πλει­στη­ρια­σμών, που θα υπε­ρα­σπι­στεί ατα­λά­ντευ­τα τους φτω­χούς, τους πρό­σφυ­γες και θα εξα­σφα­λί­σει αξιο­πρε­πείς κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες για όλους τους δη­μό­τες.