Οι φοιτητές δε θα πληρώσουν την κρίση σας

Σαν βόμβα έσκασε στα αυτιά των φοιτητών η είδηση ότι αναστέλλεται η δωρεάν διανομή συγγραμμάτων. Προς το παρόν συνεχίζεται ένας πόλεμος εντυπώσεων και αλληλοκατηγοριών μεταξύ του Συλλόγου Εκδοτών Επιστημονικών Βιβλίων (ΣΕΕΒΙ) και του Υπουργείου Παιδείας χωρίς να έχει βρεθεί κάποια λύση. Στη μέση όμως για ακόμη μια φορά βρίσκονται οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι των εκδοτικών οίκων που θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν το τίμημα.

Τα γεγονότα

Όλα ξεκίνησαν ύστερα από τη Γενική Συνέλευση του ΣΕΕΒΙ όπου αποφασίστηκε η αναστολή διανομής πανεπιστημιακών συγγραμμάτων στους φοιτητές της χώρας για το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2017-2018 και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία (άνω του 90%).  Ο λόγος που προβάλλεται  στην ανακοίνωση που εκδόθηκε είναι ότι «το υπουργείο Παιδείας καθυστερεί πρωτοφανώς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του απέναντι στον κλάδο. Από τη στιγμή που οι οικονομικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας "εξετάζουν’’ σήμερα (Οκτώβριος 2017) την αποπληρωμή τιμολογίων που αφορούν στο εαρινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2015-2016 (!!!)».

Η απάντηση του Γαβρόγλου και του Υπουργείου ήταν άμεση κάνοντας λόγο για «πολιτική στόχευση» στην ανακοίνωση του ΣΕΕΒΙ και μάλιστα με την «πλήρη υποστήριξη της ΝΔ». Η πλευρά του Υπουργείου ισχυρίζεται ότι 9 εκδοτικοί οίκοι, που έχουν στη διάθεσή τους χιλιάδες τίτλους βιβλίων και εισπράττουν εδώ και χρόνια τη μερίδα του λέοντος (50%) των 60 εκατομμυρίων ευρώ που δαπανά το Υπουργείο για τη δωρεάν διάθεση συγγραμμάτων, προχωρούν σε έναν ωμό εκβιασμό απέναντι στην κυβέρνηση. Εν συνεχεία το Υπουργείο διαβεβαιώνει τους φοιτητές ότι δεν πρόκειται να πληρώσουν για συγγράμματα και ότι θα συνεχιστεί η δωρεάν διανομή τους χωρίς όμως να τεκμηριώνει το πώς θα συμβεί αυτό.

Πολιτικά παιχνίδια

Για ακόμη μια φορά οι φοιτητές και ειδικότερα το κομμάτι αυτών που έχει πληγεί από την κρίση και τα μνημόνια, καλείται να πληρώσει τα σπασμένα. Το κόστος ενός μόνο πανεπιστημιακού συγγράμματος μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα εκατό ευρώ και μόνο ως ανέκδοτο αντιμετωπίζεται από τη φοιτητική κοινότητα η ανάληψη αυτού του οικονομικού βάρους. Την ώρα που πολλοί φοιτητές πετιούνται έξω από τις εστίες ή δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι, την ώρα που επίσης πολλοί φοιτητές στερούνται το δικαίωμα σίτισης, την ώρα που ειδικότερα στην επαρχία αυξάνεται το κόστος μεταφοράς και την ώρα που από πέρυσι θεσμοποιήθηκαν τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα, η κυβέρνηση αντί να απαντήσει στο πώς θα λυθεί άμεσα το ζήτημα, ανοίγει έναν επικοινωνιακό πόλεμο προσπαθώντας να αντλήσει πολιτική υπεραξία.

Είναι ξεκάθαρο πως το υπουργείο κυλιέται στο μνημονιακό βούρκο φωνάζοντας αριστερά συνθήματα. Ακόμη και το νομοσχέδιο Γαβρόγλου ανάβει φλας αριστερά για να στρίψει δεξιά. Ισχυρίζεται ότι επαναφέρει το άσυλο αλλά αν υπάρξει ανάγκη ο πρύτανης μπορεί να καλέσει την αστυνομία. Ισχυρίζεται ότι δεν επιβάλλει δίδακτρα αλλά αν υπάρξει ανάγκη η εκάστοτε σχολή μπορεί να τα επιβάλλει. Ισχυρίζεται ότι υπάρχουν δωρεάν φοιτητικές παροχές αλλά αν μείνουν απλήρωτες οι εργολαβίες, οι φοιτητές είτε μένουν χωρίς συγγράμματα, είτε σπουδάζουν σε σχολές χωρίς προσωπικό καθαριότητας, είτε στερούνται του δικαιώματος στη σίτιση και τη στέγαση.

Απάντηση στα σχέδιά τους

Απέναντι σε όλα αυτά η απάντηση πρέπει να είναι ξεκάθαρη από την πλευρά των φοιτητών: «Ούτε να το σκέφτεστε!». Τα υπερτροφικά πλεονάσματα που υποσχέθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στους θεσμούς να τα καλύψει από τις τσέπες των καπιταλιστών και όχι από τα μισοάδεια πορτοφόλια των φοιτητών. Η φοιτητική Αριστερά καλείται να αντιστρέψει το εκβιαστικό δίλημμα της κυβέρνησης και του ΣΕΕΒΙ από το «ή πληρώνεις ή δεν παίρνεις σύγγραμμα» στο «ή αγωνίζεσαι για το δίκιο σου ή δεν παίρνεις σύγγραμμα». Δεν είναι ούτε λαϊκισμός, ούτε εύκολη συνθηματολογία. Με τα συμφέροντά μας και το δικαίωμά μας στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση δεν μπορεί να παίζει κανένας είτε δηλώνει αποφασισμένος δεξιός είτε αριστερός σε κατάθλιψη.

Δε μας ενδιαφέρει το πώς θα τα βρει η κυβέρνηση με τις εργολαβίες έκδοσης και διανομής συγγραμμάτων. Μας ενδιαφέρει να λυθεί το ζήτημα άμεσα και να μη χρειαστεί να πληρώσουν οι φοιτητές ούτε μισό ευρώ από την τσέπη τους. Ήδη έχει αποφασιστεί ένας γύρος συνελεύσεων γύρω από το ζήτημα σε αρκετές σχολές. Η προσπάθεια σύνδεσης με τα πληττόμενα και πιο ταξικά κομμάτια του φοιτητικού σώματος καθώς και με τους εργαζόμενους είναι ένα στοίχημα που καλείται να το απαντήσει η φοιτητική Αριστερά. Το σύνθημα «το μόνο χρέος που έχουμε εμείς είναι το χρέος της ανατροπής» πρέπει να ξανακουστεί επειγόντως.

*Αναδημοσίευση από "Εργατική Αριστερά" φ.393 (11/10/17)