Είναι εκπληκτικό το πώς οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης Αναστασιάδη στη μεγαλόνησο δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν από αυτούς των λοιπών «δημοκρατικών» κυβερνήσεων δύσης και ανατολής.
Ίσα ίσα που εδώ, σ’ αυτή τη γωνιά της γης γίνονται με τόσο ταχείς ρυθμούς, αλλά και τόσο άψογη ρητορική πότε γεμάτη ανακρίβειες και ψεύδη και πότε περιλουσμένη με άνθη και χαμόγελα, που σε κάνουν να αμφισβητείς πολλές φορές την ίδια σου τη νοημοσύνη…
Και λες λοιπόν, πώς είναι δυνατόν, ενώ μόλις 95 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Κύπρου βομβαρδίζεται ξανά μια χώρα που καταστράφηκε από την ιμπεριαλιστική διαμάχη τα τελευταία εφτά χρόνια, ενώ σηκώνονται από τις βρετανικές βάσεις του Ακρωτηρίου τα μαχητικά της RAF για να σκορπίσουν θάνατο, ενώ όλοι χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου, εσύ να ακούς από το κυβερνητικό επιτελείο ότι η κυπριακή δημοκρατία δεν έχει καμία ανάμειξη, ότι ο εναέριος χώρος της Κύπρου δεν θα επηρεαστεί από τα βομβαρδιστικά, αλλά ταυτόχρονα να δέχεται ευχαριστήριο τηλεφώνημα από τη βρετανίδα πρωθυπουργό; Πώς είναι δυνατόν να λένε ότι οι βάσεις είναι βρετανικές και εμείς δεν έχουμε καμία δουλειά με αυτές, απλώς τυχαίνει να βρίσκονται στην Κύπρο; Υποδύονται τον Πόντιο Πιλάτο αναφερόμενοι στον πόλεμο των «άλλων», αλλά στην πραγματικότητα τον στηρίζουν άμεσα, κάνοντας παράλληλα το σταυρό τους, μην τυχόν και δημιουργηθεί πρόβλημα στους σχεδιασμούς τους για τον τουρισμό, τα κέρδη και τις επενδύσεις.
Επίσης είναι εκτός πραγματικότητας να ισχυρίζεται κανείς ότι ο σχεδιασμός της Κύπρου για τις έρευνες του φυσικού αερίου δεν θα επηρεαστεί από τίποτα και από κανέναν, ενώ είναι πασιφανές ότι η βασική αιτία πολέμων στη γειτονιά μας είναι η λυσσαλέα διαμάχη για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων. Εκτός αν θεωρεί κανείς ότι οι λυκοσυμμαχίες Κύπρου-Ελλάδας με τα καθεστώτα Αιγύπτου και Ισραήλ προσφέρουν ασυλία. Αυτή και αν είναι αυταπάτη…
Μέσα σε αυτό το κλίμα αποπροσανατολισμού και τεχνητού εφησυχασμού, όπου «όλα πάνε καλά» και «μη φοβάστε είναι μακριά από μας», στο εσωτερικό δίνουν και παίρνουν οι συναλλαγές των καπιταλιστών με την κυβέρνηση. Τα μνημονιακά μέτρα (α! ναι, ξέχασα ότι η Κύπρος δεν έχει μνημόνιο… αλλά δυστυχώς το ξεχνάνε και οι καπιταλιστές) οδηγούν στο ξεπούλημα της συνεργατικής τράπεζας με το διαχωρισμό της σε «καλή» και «κακή», με το κράτος να κρατάει φυσικά την κακή, προσφέροντας έναντι πινακίου φακής την «καλή» στα ξένα funds.
Μπορεί να τα παραλέμε, μπορεί να κάνουμε λάθος, μπορεί όμως και όχι. Άλλωστε σε πρόσφατη επίσκεψη –άκουσον! άκουσον!– του υπουργού παιδείας στους φασίστες του ΕΛΑΜ, δήλωσε ότι μοιράζονται κοινές αξίες και όραμα για το κυπριακό σχολείο. Ξεπλένουν τους φασίστες, βάζουν πλάτη στους πολέμους των ιμπεριαλιστών και ταυτόχρονα συνεχίζουν να σχεδιάζουν την αύξηση των κερδών τους, ξεπουλώντας τα πάντα και χρησιμοποιώντας τον ιδρώτα της εργατικής τάξης που φορολογείται ασύστολά. Και αντί τα λεφτά να πάνε στην υγεία και την παιδεία, πάνε στο βαρέλι –δίχως πάτο– των τραπεζών για μια ακόμη φορά. Άλλωστε για το σχολείο είπαμε φασιστικός σχεδιασμός, εθνικιστική πλύση εγκεφάλου και αποχαύνωση.
Για την υγεία; Ε, καλύτερα να μη σου τύχει να αρρωστήσεις. Οι λίστες αναμονής είναι μεγαλύτερες και από αυτές των αδιόριστων εκπαιδευτικών.
Η μόνη διέξοδος από αυτό το εφιαλτικό σκηνικό που στήνεται στο εσωτερικό και στη γειτονιά μας, είναι για μας να γυρίσουμε στις βασικές αρχές της τάξης μας και της Αριστεράς. Όσες αναλύσεις και να κάνουμε, το βασικό συμπέρασμα παραμένει το ίδιο. Οι σχεδιασμοί των καπιταλιστών και οι πόλεμοί τους δεν ωφελούν σε τίποτα τους λαούς της περιοχής. Ειδικά στην Κύπρο το πρόταγμα παραμένει επανένωση, ειρήνη και σοσιαλισμός .Το μόνο μη ουτοπικό σύνθημα για το μέλλον της κοινωνίας. Αυτό θα είναι και το πρόταγμα της φετινής δικοινοτικής πρωτομαγιάς, των αντιπολεμικών διαδηλώσεων και των αγώνων που έχουμε μπροστά μας.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
**Φωτό από την περσινή δικοινοτική Πρωτομαγιά
