1η Μάη 2019: Οι γυναίκες στη δουλειά και τον αγώνα!

Η 1η Μάη, απο­τε­λεί μία ημέρα ορό­ση­μο για τους αγώ­νες των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Από τον αι­μα­το­βαμ­μέ­νο Μάη του 1886 όπου τα ερ­γα­τι­κά συν­δι­κά­τα στο Σι­κά­γο ξε­ση­κώ­θη­καν, διεκ­δι­κώ­ντας με­τα­ξύ άλλων ωρά­ριο ερ­γα­σί­ας στις 8 ώρες, μέχρι και σή­με­ρα, κάθε χρόνο εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες ερ­γα­ζο­μέ­νων και ανέρ­γων σε όλον τον κόσμο απερ­γούν και δια­δη­λώ­νουν, πα­λεύ­ο­ντας για κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας. 

Κοντά 1,5 αιώνα μετά και οι λόγοι που μας οδη­γούν στους δρό­μους δεν δια­φέ­ρουν και πολύ από τότε, αφού ανα­γκα­ζό­μα­στε να διεκ­δι­κού­με τα αυ­το­νό­η­τα: δι­καί­ω­μα στη δου­λειά, δι­καί­ω­μα για ζωή και όχι για επι­βί­ω­ση. Μά­λι­στα, η ήδη δυ­σχε­ρής κα­τά­στα­ση για τις ερ­γα­ζό­με­νες και τους ερ­γα­ζό­με­νους έχει επι­δει­νω­θεί δρα­μα­τι­κά την τε­λευ­ταία δε­κα­ε­τία της κρί­σης, μην μπο­ρώ­ντας να πα­ρα­βλέ­ψου­με και την έμ­φυ­λη διά­στα­ση των επι­πτώ­σε­ών της. Είναι εν­δει­κτι­κό ότι, σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της ΕΛ­ΣΤΑΤ, στις γυ­ναί­κες το πο­σο­στό ανερ­γί­ας (23,6% τον Ια­νουά­ριο 2019) πα­ρα­μέ­νει ση­μα­ντι­κά υψη­λό­τε­ρο από εκεί­νο στους άν­δρες (14,5%). Και η ανερ­γία απο­τε­λεί μόνο μία διά­στα­ση της πο­λυ­ε­πί­πε­δης κα­τα­πί­ε­σης που δέ­χο­νται οι γυ­ναί­κες (λι­γό­τε­ρες απο­λα­βές, χει­ρό­τε­ρες ερ­γα­σια­κές συν­θή­κες, διπλή δου­λειά σε ερ­γα­σία και σπίτι, εκτε­τα­μέ­να φαι­νό­με­να έμ­φυ­λης βίας σε χώ­ρους ερ­γα­σί­ας). Μία κα­τά­στα­ση που γί­νε­ται χί­λιες φορές πιο δύ­σκο­λη αν μι­λή­σου­με για τις με­τα­νά­στριες και τις προ­σφύ­γισ­σες, τις ανά­πη­ρες, τις γυ­ναί­κες με σε­ξουα­λι­κή επι­λο­γή δια­φο­ρε­τι­κή από αυτήν που «ανέ­χε­ται» το ισχύ­ον σύ­στη­μα και τα ισχύ­ο­ντα στε­ρε­ό­τυ­πα στην κοι­νω­νία.

Οι κυ­βερ­νή­σεις και η ση­με­ρι­νή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που επι­χει­ρεί έντο­να να πα­ρου­σιά­σει ένα «ευαί­σθη­το» προ­σω­πείο, έχουν ευ­θύ­νες για τη συ­νέ­χι­ση αυτής της κα­τά­στα­σης, αφού, ιδιαί­τε­ρα τα τε­λευ­ταία χρό­νια, οι πε­ριο­ρι­στι­κές, αντερ­γα­τι­κές και νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές έχουν χει­ρο­τε­ρεύ­σει τη θέση της γυ­ναί­κας. 

Βρι­σκό­μα­στε σχε­δόν δύο μήνες μετά την πρώτη φε­μι­νι­στι­κή απερ­γία που διορ­γα­νώ­θη­κε στην Ελ­λά­δα στις 8 Μάρτη και, είναι πιο ανα­γκαίο από ποτέ οι γυ­ναί­κες να βγού­με ξανά στους δρό­μους, πα­λεύ­ο­ντας για όσα μας ανή­κουν και όσα δεν θα μας χα­ρί­σει κα­νείς χωρίς τους αγώ­νες μας. 

Η Συ­νέ­λευ­ση 8ης Μάρτη θα συμ­με­τά­σχει στην Πρω­το­μα­γιά­τι­κη απερ­γία και συ­γκέ­ντρω­ση και καλεί όλες τις γυ­ναί­κες να δια­δη­λώ­σουν και εκεί­νη την ημέρα, τις γυ­ναί­κες της δου­λειάς, της ανερ­γί­ας, της ανα­σφά­λι­στης και επι­σφα­λούς ερ­γα­σί­ας, τις συ­ντα­ξιού­χες, τις φοι­τή­τριες, τις μα­θή­τριες. Εξάλ­λου, όπως έχου­με ξα­να­πεί, για εμάς οι φε­μι­νι­στι­κοί αγώ­νες είναι ορ­γα­νι­κό τμήμα του ερ­γα­τι­κού και ευ­ρύ­τε­ρου λαϊ­κού κι­νή­μα­τος, το οποίο πρέ­πει να νοη­μα­το­δο­τή­σου­με εκ νέου και με αυτή την οπτι­κή.

Διεκ­δι­κού­με:

 κα­τάρ­γη­ση των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας, μό­νι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά για όλες κι όλους

 ίση αμοι­βή για ίση ερ­γα­σία

 δω­ρε­άν παι­δι­κούς σταθ­μούς για τις/τους ερ­γα­ζό­με­νες -ους 

 πραγ­μα­τι­κή δη­μό­σια - δω­ρε­άν παι­δεία & υγεία

 στή­ρι­ξη των μο­νο­γο­νεϊ­κών οι­κο­γε­νειών

 πα­ρο­χή παι­δι­κών κα­τα­σκη­νώ­σε­ων

 πλήρη προ­στα­σία της μη­τρό­τη­τας – 9μηνη άδεια ανα­τρο­φής για όλους τους γο­νείς ερ­γα­ζό­με­νους, ανε­ξαρ­τή­τως σχέ­σης ερ­γα­σί­ας

 πλήρη προ­στα­σία της κύ­η­σης, ακώ­λυ­τη χο­ρή­γη­ση γο­νι­κών αδειών και άδειας ασθέ­νειας τέ­κνου και 5μη­νης άδειας επα­πει­λού­με­νης κύ­η­σης με πλή­ρεις απο­δο­χές, ανε­ξαρ­τή­τως σχέ­σης ερ­γα­σί­ας

 πλήρη κα­τα­βο­λή μι­σθού και εν­σή­μων κατά τη διάρ­κεια της άδειας το­κε­τού και λο­χεί­ας δίχως τον πε­ριο­ρι­σμό των 200 εν­σή­μων τη διε­τία - αύ­ξη­ση της άδειας κύ­η­σης και λο­χεί­ας σε πε­ρι­πτώ­σεις πο­λύ­δυ­μης κύ­η­σης και πο­λυ­τε­κνί­ας -συ­μπε­ρί­λη­ψη των πε­ρι­πτώ­σε­ων τε­κνο­θε­σί­ας

 ανα­δρο­μι­κή προ­σμέ­τρη­ση της προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας και των εν­σή­μων για όσες/όσους εξα­να­γκά­στη­καν σε χρήση των αδειών άνευ απο­δο­χών

 να δοθεί σε ΟΛΕΣ τις ερ­γα­ζό­με­νες μη­τέ­ρες η άδεια των 3,5 μηνών με παι­διά έως 4 ετών, ανε­ξάρ­τη­τα από τη σχέση ερ­γα­σί­ας

 επί­δο­μα το­κε­τού σε όλες τις γυ­ναί­κες που γεν­νούν, χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις, ύψους 1.000 ευρώ, 2.000 και 3.000 ευρώ για δί­δυ­μη και τρί­δυ­μη κύηση, αντί­στοι­χα

 δη­μό­σια κέ­ντρα κα­τα­γρα­φής της σε­ξουα­λι­κής κα­κο­ποί­η­σης & δω­ρε­άν στή­ρι­ξη των σε­ξουα­λι­κά κα­κο­ποι­η­μέ­νων γυ­ναι­κών (νο­μι­κή, ια­τρι­κή, ψυ­χο­λο­γι­κή, οι­κο­νο­μι­κή)

 δη­μό­σια και δω­ρε­άν κά­λυ­ψη των ια­τρι­κών ανα­γκών των γυ­ναι­κών ερ­γα­ζο­μέ­νων, ανέρ­γων, συ­ντα­ξιού­χων, με­τα­να­στριών (άμ­βλω­ση, προ­λη­πτι­κές εξε­τά­σεις, εγκυ­μο­σύ­νη, σε­ξουα­λι­κή κα­κο­ποί­η­ση) 

 νο­μι­κός ορι­σμός του βια­σμού με βάση τη συ­ναί­νε­ση & ρι­ζι­κές αλ­λα­γές στον τρόπο που εφαρ­μό­ζε­ται το σύ­στη­μα της δι­καιο­σύ­νης -  δη­μό­σιες και ασφα­λείς δομές που θα διευ­κο­λύ­νουν τις γυ­ναί­κες να κα­ταγ­γεί­λουν και να έχουν μια στοι­χειω­δώς ομαλή και προ­στα­τευ­μέ­νη ζωή στη συ­νέ­χεια.