Δύο εβδομάδες μετά τις Δημοτικές Εκλογές, ανακοινώθηκαν επιτέλους τα αποτελέσματα για τις Κοινότητες. Υποτίθεται, θυμίζουμε, ότι ο «Καλλικράτης» θα αναβάθμιζε τον θεσμό των κοινοτήτων για να ενισχύσει τη συμμετοχή των πολιτών. Στην πραγματικότητα, δεν αύξησε ποτέ τις ουσιαστικές αρμοδιότητες, με αποτέλεσμα η τέταρτη κάλπη της 26ης Μάη να μείνει στα αζήτητα.

Όχι όμως για εμάς. Εμείς, όσο πε­ριο­ρι­σμέ­νες και να είναι οι τυ­πι­κές αρ­μο­διό­τη­τες, πι­στέ­ψα­με από την πρώτη στιγ­μή ότι η συμ­με­το­χή μας στα κοι­νο­τι­κά συμ­βού­λια θα είναι κομ­βι­κή για να κερ­δί­σου­με το στοί­χη­μα που έχου­με βάλει: να φτιά­ξου­με ένα δη­μο­τι­κό σχήμα νέο, ρι­ζο­σπα­στι­κό, κοντά στους/ις ερ­γα­ζό­με­νους/ες και τις ανά­γκες τους, και άρα κοντά στις γει­το­νιές, στον πραγ­μα­τι­κό χώρο που οι άν­θρω­ποι ζουν, αγω­νιούν, συ­να­ντιού­νται, ερω­τεύ­ο­νται, αγω­νί­ζο­νται.

Και τα κα­τα­φέ­ρα­με. Η «Πόλη Ανά­πο­δα – Δύ­να­μη Ανα­τρο­πής» κα­τά­φε­ρε να εκλέ­ξει κοι­νο­τι­κούς συμ­βού­λους σε 3 από τις 4 κοι­νό­τη­τες στις οποί­ες κα­τέ­βη­κε: στην 1η Κοι­νό­τη­τα (κέ­ντρο), με πο­σο­στό 5,6%, στην 3η Κοι­νό­τη­τα (Άνω Πόλη) με 5,3% και στην 5η Κοι­νό­τη­τα (Ανα­το­λι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη), με 3,4%. Συ­νο­λι­κά, μας στή­ρι­ξαν 3.923 συ­μπο­λί­τες και συ­μπο­λί­τισ­σές μας και μας έδω­σαν έτσι 3 ακόμα πο­λύ­τι­μα ερ­γα­λεία για να πα­λεύ­ου­με για τις θέ­σεις μας.  

Από Σε­πτέμ­βρη λοι­πόν, θα βρι­σκό­μα­στε στην 1η Κοι­νό­τη­τα για να αγω­νι­στού­με και από αυτό το πόστο ώστε να γίνει η ΔΕΘ το με­γά­λο, μη­τρο­πο­λι­τι­κό́ πάρκο που έχει ανά­γκη η πόλη. Για να απο­κτή­σει η πόλη, και ει­δι­κά το κέ­ντρο, τους πο­δη­λα­τό­δρο­μους που χρειά­ζε­ται. Για να στα­μα­τή­σουν οι επι­χει­ρή­σεις της εστί­α­σης να κα­τα­λαμ­βά­νουν και να κα­τα­χρώ­νται το δη­μό­σιο χώρο, με χι­λιά­δες τρα­πε­ζο­κα­θί­σμα­τα, ζαρ­ντι­νιέ­ρες και πα­ρα­πε­τά­σμα­τα.

Θα πα­ρεμ­βαί­νου­με στην Άνω Πόλη, στην 3η Κοι­νό­τη­τα, για να ανα­δεί­ξου­με τους κιν­δύ­νους της ακραί­ας του­ρι­στι­κο­ποί­η­σης της πόλης μας. Γιατί η βρα­χυ­χρό­νια μί­σθω­ση και γε­νι­κά η εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της στέ­γης τρα­βούν όλα τα νοί­κια προς τα πάνω, πάνω από τις δικές μας δυ­να­τό­τη­τες.

Θα πα­ρεμ­βαί­νου­με στη Χα­ρι­λά­ου, το Φά­λη­ρο, την 5η Κοι­νό­τη­τα, για να διεκ­δι­κή­σου­με το δι­καί­ω­μα στη με­τα­κί­νη­ση. Για να διεκ­δι­κή­σου­με έναν δη­μό­σιο ΟΑΣΘ, με πε­ρισ­σό­τε­ρα οχή­μα­τα και διευ­ρυ­μέ­να ωρά­ρια, που θα εξυ­πη­ρε­τεί με αξιο­πρέ­πεια το κοινό. Για απο­κλει­στι­κές λω­ρί­δες κί­νη­σης των λε­ω­φο­ρεί­ων, ώστε να γίνει η δη­μό­σια με­τα­κί­νη­ση πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κή από το ΙΧ. Για να υπε­ρα­σπι­στού­με την Νέα Πα­ρα­λία και τον Κελ­λά­ριο κόλπο από τα κόλπα που στή­νει ήδη η διοί­κη­ση Μπου­τα­́ρη με την Πα­γκό­σμια Τρά­πε­ζα, με στόχο την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, την εκ­ποί­η­ση, την οι­κο­δό­μη­ση, τε­λι­κά το κέρ­δος.

Και το ση­μα­ντι­κό­τε­ρο: θα διεκ­δι­κή­σου­με από την πρώτη στιγ­μή αυτό που απο­τε­λεί αρ­μο­διό­τη­τα των Κοι­νο­τή­των και κα­νείς μέχρι τώρα δεν έχει ενερ­γο­ποι­ή­σει: τις το­πι­κές συ­νε­λεύ­σεις. Θα τις διεκ­δι­κή­σου­με, θα τις επι­βάλ­λου­με, θα τις ορ­γα­νώ­σου­με, θα τις πε­τύ­χου­με. Και όχι μόνο αυτό. Θα πα­λέ­ψου­με να τις κα­τα­στή­σου­με κύτ­τα­ρα δη­μο­κρα­τί­ας και αυ­το­ορ­γά­νω­σης, κοι­νό­τη­τες αγώνα για το μικρό και το με­γά­λο, για το πάρκο και την κοι­νω­νι­κή αλ­λα­γή.

Το ξέ­ρου­με ότι το στοί­χη­μα αυτό είναι δύ­σκο­λο, αλλά τώρα με έναν άν­θρω­πο από την «Πόλη Ανά­πο­δα – Δύ­να­μη Ανα­τρο­πής» στα τρία κοι­νο­τι­κά συμ­βού­λια, είναι πια ανοι­χτό.

Σχετικά

Ετικέτες