Οι πολλοί θάνατοι του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα Σάββατο, ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας στέκεται, υψώνει το υπηρεσιακό όπλο, πιέζει τη σκανδάλη και πυροβολεί δολοφονώντας τον 16χρονο μαθητή, Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ο οποίος βρίσκεται στα Εξάρχεια, στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου για να γιορτάσει με τους φίλους του.

Είναι ο πρώτος, ο αν θέλετε συμβατικός θάνατος του έφηβου μαθητή.

Ακολούθησαν και άλλοι, από το κράτος και το παρακράτος που έβαλε μπροστά τις μηχανές της πλαστογραφίας και του ψεύδους, για να αθωώσει προκαταβολικά τον ένστολο εγκληματία και για να ασελγήσει πάνω στο ζεστό ακόμη κορμί του θύματος, περιυβρίζοντας ασύστολα τον νεκρό (αυτό είναι και ποινικό αδίκημα, με όλους τους κώδικες, παλιούς και νέους). 

Το Μέγκα Τσάνελ, σε ένα όργιο παραπληροφόρησης και φέηκ νιούζ (αν και ο όρος δεν είχε ακόμη έρθει στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ...) εμπλούτισε «δημιουργικά» το ερασιτεχνικό βίντεο που έδειχνε τον Κορκονέα να πυροβολεί, με ήχους από σπασίματα και συμπλοκές, ήχους από βρισιές και μολότοφ που έπεφταν, λέει, στο σημείο και αποδείκνυαν, λέει, ότι ο ειδικός φρουρός δρούσε σε άμυνα!

Τίποτα από αυτά δεν ήταν αλήθεια. Καμία σχέση με την πραγματικότητα και τα γεγονότα. Αλλά το Μέγκα άργησε κάμποσα χρόνια να ζητήσει την ελάχιστη συγγνώμη και να «επανορθώσει» τα ανεπανόρθωτα, μέχρι που πήγε εκεί που του άξιζε, στο επιχειρηματικό νεκροταφείο των εκδοτών-ελεφάντων, αν και οι διάδοχοί του, τουλάχιστον από όσα βλέπει κανείς στο ίντερνετ, στα φεηκνιουζγραφικά βήματά του πατάνε. 

Έπειτα, ήρθε ο σωματικά σπιθαμιαίος και ποινικολογικά κοντοπίθαρος πρώτος συνήγορος του δολοφόνου που άφηνε άθλια υπονοούμενα για την οπαδική ταυτότητα του θύματος, την οικογενειακή καταγωγή και την οικονομική του επιφάνεια, του στυλ «τι γυρεύει ένα παιδί βορείων προαστίων (σικ) στα Εξάρχεια, στο άβατο(!) μάλλον τα ήθελε ο απαυτός του και τελοσπάντων, καλά του έκανε το παλικάρι από τη λεβεντογέννα μεσσηνιακή Μάνη, το παιδί του λαού(!;) που αισθάνθηκε απειλούμενο και είχε έτοιμο το δάχτυλο στη σκανδάλη».

Με άλλα λόγια, ακόμη και αν έχει καταργηθεί στα χαρτιά η θανατική ποινή (σε όλους τους ποινικούς κώδικες, παλιούς και νέους), μία ντουζίνα κουμπουροφόροι Κορκονείς θα καθαρίσουν στα Εξάρχεια για χάρη των νοικοκυραίων και της Δεξιάς ευρέος φάσματος προκειμένου οι Φαρισαίοι υποκριτές, ποινικολόγοι και όχι μόνο να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια, πως το... άβατο έχει καταλυθεί και το κράτος λειτουργεί με βαμμένα τα χέρια του στο αίμα.

Κατόπιν, ήταν το «Κ»ΚΕ που μπροστά στη νεολαιΐστική εξέγερση είδε... προβοκάτορες (παλιά του τέχνη, κόσκινο!) και δεχόταν τα συγχαρητήρια του οφσορούχου, ακροδεξιού δημαγωγού και αρχηγού του ΛΑΟΣ, Γιώργου Καρατζαφέρη, επειδή η Παπαρήγα δήλωνε πως «όταν θα γίνει η επανάσταση, δεν θα σπάσει ούτε μία βιτρίνα». «Να αναλάβει το ΚΚΕ, τη φύλαξη του κέντρου της Αθήνας», φώναζε ο Καρατζαφέρης... Ωραίες καταστάσεις, για να μην χαλάσει ο ύπνος των απανταχού νοικοκυραίων.

Τον Γρηγορόπουλο, σκότωσαν και οι μπάτσοι που φέρονταν με το γάντι στον «συνάδελφο» τους, στην πρώτη δίκη στην Άμφισσα ή οι καλοθελητές, κρυπτοφασίστες ψιθυριστές που έβλεπαν ξένο δάχτυλο για την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή, μόλις τα «παιδιά» κατέβαιναν σε μαζικές διαδηλώσεις, υποκινούμενα(!) και καθοδηγούμενα(!) από πράκτορες.

Στη μνήμη του, ασέλγησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν πρότεινε για πρόεδρο της δημοκρατίας, τον Προκόπη Παυλόπουλο, που ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που είχε συγχωνευθεί στο Εσωτερικών, με αρμόδιο υφυπουργό, τον απόστρατο αξιωματικό του πολεμικού ναυτικού, ναύαρχο Παναγιώτη Χηνοφώτη.

Πλην της Ιωάννας Γαϊτάνη, οι άλλοι βουλευτές έδωσαν θετική ψήφο στον υπουργό που έδινε σήμα ειδικού φρουρού και όπλο στον κάθε Κορκονέα επειδή τάχα και δήθεν ο Πάκης είχε συγκρατήσει την αστυνομία και δεν είχαμε δει τα χειρότερα - δηλαδή και άλλους νεκρούς μαθητές, να υποθέσω, αν και το όργιο χημικού πολέμου στις νυχτερινές πορείες και συγκρούσεις ήταν προοίμιο όσων συντελέστηκαν στα μνημονιακά χρόνια και επίλογος των προηγούμενων χημικών πολέμων ενάντια στη γενιά του άρθρου 16, του 2007, και οι τραυματίες, σε όλη τη διάρκεια του Δεκέμβρη, ήταν δεκάδες.

Τον Γρηγορόπουλο και για την ακρίβεια τη γενιά του, σκότωσε το σύνολο του πολιτικού κόσμου, όταν από το 2010 και μετά συναίνεσε στην πτωχευτική διαδικασία συντριβής της εργατικής τάξης και της νεολαίας που ονομάζεται επιγραμματικά μνημόνιο. Οι περισσότεροι από τους χιλιάδες μετανάστες της τελευταίας δεκαετίας ήταν είτε μαθητές, είτε φοιτητές είτε νέοι εργαζόμενοι τον Δεκέμβρη του 2008 - και υπήρξαν και συνεπείς διαδηλωτές και διαμαρτυρόμενοι εκείνες τις μέρες και εκείνες τις νύχτες, σε όλη την Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα. Μια βόλτα στη Βρετανία, την Ολλανδία,τη Γερμανία, στα αστικά κέντρα που είναι γεμάτα από τους νέους γκασταρμπάιτερς του μπρέην ντρέην θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο - η γενιά του Αλέξανδρου έχει ρίξει μαύρη πέτρα πίσω της.

Και για ορισμένους, η προχθεσινή αθλιότητα στο εφετείο Λαμίας και η συνακόλουθη αποφυλάκιση του Κορκονέα, δεν προκάλεσε κάποια έκπληξη. «Την μάθαμε πια την Ελλάδα, από την καλή, που υπάρχει στο μικροσκόπιο, και την ανάποδη, που έγινε κανονικός βόθρος», μονολόγησε σήμερα ένας παλαίμαχος του Δεκέμβρη του ‘08.

Ο Γρηγορόπουλος σκοτώθηκε και όταν οι μπάτσοι παρακολουθούσαν απαθείς και αμέτοχοι τον Ρουπακιά να καρφώνει τον σουγιά και να δολοφονεί τον Φύσσα ή όταν άλλοι μπάτσοι σάπιζαν στο ξύλο και μέχρι θανάτου τον Ζακ Κωστόπουλο - και αυτοί, όπως και ο Κορκονέας «κοίταζαν ή έκαναν τη δουλίτσα τους».

Κατά τα άλλα και όσοι έχουν μείνει στην Ελλάδα «που στις αρένες του κόσμου, το ίδιο ψέμα κουβαλά και τα παιδιά της, σκλάβους, τα πουλά» μπορούν να συνεχίσουν να παρακολουθούν τις κατάπτυστες και πλαστές κοκορομαχίες για τους κώδικες, ποινικούς, παλιούς και νέους, και για το ποιος ευθύνεται που ο Κορκονέας σήμερα είναι αποφυλακισμένος...

Αντί επιλόγου, μια ματιά σε ένα παλιό ρεπορτάζ, όταν αυτός που υπογράφει και το παρόν κείμενο, έκανε για μερικά χρόνια τον δημοσιογράφο για... μεγάλη εφημερίδα και... επιδραστικό Συγκρότημα.

Είναι η κατάθεση της Τζίνας Τσαλικιάν, στην πρώτη δίκη του Κορκονέα και του Σαραλιώτη, στην Άμφισσα. Ας την ξαναδιαβάσουμε (εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 23.01.2010).

«ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ»

«Είδαν το παιδί μου να πέφτει νεκρό, και σηκώθηκαν και έφυγαν. Εφυγαν. Δεν το περιέθαλψαν, δεν κάλεσαν ένα ασθενοφόρο. Δεν τους ένοιαξε. Σαν να είχαν πατήσει ένα μυρμήγκι ή μια κατσαρίδα». Με τα λόγια αυτά η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου , κυρία Τζίνα Τσαλικιάν, τα οποία επανέλαβε τουλάχιστον τρεις φορές, στράφηκε προς τους δύο κατηγορούμενους ειδικούς φρουρούς, Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη. Και εκείνοι είχαν σκυμμένο το κεφάλι και το βλέμμα καρφωμένο στο δάπεδο της δικαστικής αίθουσας.

Με τη δική της μαρτυρία ξεκίνησε χθες η δίκη για τον φόνο του 15χρονου μαθητή, στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αμφισσας, σε μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα. Η κυρία Τσαλικιάν περιέγραψε όσα συνέβησαν το μοιραίο βράδυ στα Εξάρχεια, «όπως τα μετέφεραν δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες, και κυρίως ο φίλος του γιου μου, Ν. Ρ.», μίλησε για το παρελθόν του «αθώου, συνεσταλμένου και αξιαγάπητου παιδιού μου», τα σχέδιά του για το μέλλον, αλλά και για τους δύο κατηγορουμένους.

Για τη μοιραία νύχτα: «Στις 21.00 περίπου έλαβα μια κλήση στο κινητό. Εμφανίστηκε το νούμερο του παιδιού μου. Το σήκωσα. Ακουσα μια γυναικεία φωνή. “Ο γιος σας έχει μεταφερθεί στον Ευαγγελισμό” μου είπε. Από το ύφος κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Τη ρώτησα αν το παιδί μου είναι καλά στην υγεία του. Το μόνο που μου είπε ήταν “μην έρθετε μόνη”. Κατάλαβα ότι ο Αλέξανδρος ήταν νεκρός. Τον είδα στο νεκροτομείο. Τα ρούχα του, καθαρά και ατσαλάκωτα. Μόνο η μικρή τρύπα από τη σφαίρα, στο στήθος, έδειχνε τι είχε συμβεί».

Για όσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και τους δύο κατηγορουμένους: «Το ίδιο βράδυ στον Ευαγγελισμό, η ψυχολόγος του νοσοκομείου και δύο αστυνομικοί μού είπαν ότι το παιδί μου το δολοφόνησαν αυτοί οι δύο κύριοι (σσ. στράφηκε προς το μέρος των κατηγορουμένων και τους έδειξε, προτάσσοντας ανοιχτούς τους καρπούς της). Από τον φίλο του Αλέξανδρου, Ν. Ρ., έμαθα κατόπιν τις λεπτομέρειες. Κάθονταν κάτω από ένα υπόστεγο, στην οδό Τζαβέλλα, τρώγοντας σάντουιτς και πίνοντας λεμονάδες, όταν άρχισε το μικροεπεισόδιο με την ομάδα των άλλων, άγνωστων στον γιο μου, παιδιών που πέταξαν ένα πλαστικό μπουκάλι στο περιπολικό. Αντήλλαξαν και κάποιες ύβρεις με τους δύο ειδικούς φρουρούς. Οταν έπεσε η χειροβομβίδα κρότου- λάμψης, ο Αλέξανδρος και ο Ν. Ρ. βγήκαν από το υπόστεγο να δουν τι γίνεται. Τα άλλα παιδιά είχαν οπισθοχωρήσει, φώναζαν “πίσω, κάντε πίσω”. Ο Αλέξανδρος ήταν αθώος, δεν είχε λόγο να φύγει. Τότε άρχισαν να βρίζουν το παιδί μου και τον Ν. Ρ. οι δύο ειδικοί φρουροί:“μ…πανα, θα σας γαμ…με τις μανάδες, κάντε πίσω”. Ο Αλέξανδρος στράφηκε. “ Γιατί να φύγω, τι θα μου κάνεις; ” είπε. “Τώρα θα σου δείξω εγώ τι θα σου κάνω” είπε ο ένας, τράβηξε το όπλο και πυροβόλησε. “Ωχ, με χτύπησαν, ρε σεις, με χτύπησαν” είπε ο Αλέξανδρος και έπεσε».

Για όσα ακολούθησαν: «Τον Αλέξανδρο τον σκότωσαν δύο φορές. Πρώτα σωματικά και έπειτα ηθικά, στην τιμή και στην υπόληψή του, διαδίδοντας συκοφαντίες (σ.σ.: έδειξε προς την πλευρά της υπεράσπισης Κορκονέα) , ότι δήθεν συμμετείχε σε επεισόδια στο πόλο, ότι είχε αποβληθεί για ανάρμοστη συμπεριφορά από τον Μωραΐτη. Ψέματα όλα».

Γ ια τον Αλέξανδρο ως έφηβο: «Ηταν ένα συνεσταλμένο και ήσυχο παιδί, που ήθελε να προσφέρει ανιδιοτελώς σε όλους όσοι είχαν ανάγκη. Δεν είχε μνησικακία, ούτε φθόνο. Επαιζε κιθάρα και ποδόσφαιρο, ήταν πρόσχαρος. Ηθελε να σπουδάσει Νομική, όπως είχα κάνει και εγώ, και μετά να με διαδεχθεί στο κοσμηματοπωλείο. Για τον λόγο αυτόν αλλάξαμε σχολείο, για να προετοιμαστεί πληρέστερα για τις Πανελλαδικές. Ηταν αρκετά ανεξάρτητος, δεν τον είχα κολλημένο στη φούστα μου. Πάντα όμως ήξερα πού σύχναζε και με ποιους».

Για τη στάση του απέναντι στην πολιτική: «Μία φορά είχε κατεβεί σε πορεία για το Πολυτεχνείο και όταν κάποιος τον ρώτησε γιατί το κάνει, απάντησε ότι ένας πλανόδιος πουλάει νόστιμα hot dogs. Δεν είχε σχέση με την πολιτική».

Για το πώς έβλεπε ο Αλέξανδρος την ΕΛ.ΑΣ.: «Είχε εμπιστοσύνη. Λόγω και της επιχείρησης που διατηρώ, και καθώς ήθελε να με διαδεχθεί, έβλεπε τους αστυνομικούς ως καλούς συνεργάτες στην ανάγκη».

Η δίκη θα συνεχιστεί την ερχόμενη Παρασκευή.

«Δεν περίμενα ότι θα βρεθώ σε αυτή τη θέση»

Νωρίτερα η υπεράσπιση του Κορκονέα είχε ζητήσει τη μετατροπή του κατηγορητηρίου για τον ειδικό φρουρό από ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ανθρωποκτονία από αμέλεια, και επικουρικά να θεωρηθεί ότι η πράξη τελέστηκε σε κατάσταση πανικού και φόβου. Μετά την ανάγνωση του κατηγορητηρίου, ο ίδιος ο Κορκονέας δήλωσε: «Δεν αποδέχομαι τον θάνατο κανενός. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση. Θα ΄μπαινα ασπίδα για να προστατέψω αυτά τα παιδιά. Εκείνη τη δύσκολη στιγμή, όταν βρέθηκα απέναντι από το παιδί, προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα. Ζητώ από τη μάνα τουνα κάνει κουράγιο, για όσα ακουστούν σε αυτή την αίθουσα. Είναι επώδυνο για όλους». Οσην ώρα μιλούσε ο κατηγορούμενος ειδικός φρουρός, οι παρόντες στην αίθουσα γονείς του δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους.

Από την άλλη πλευρά, ο Σαραλιώτης, ο οποίος κατηγορείται για απλή συνέργεια, δήλωσε: «Δεν αποδέχομαι την κατηγορία που μου αποδίδεται. Είμαι σίγουρα αθώος και θα το αποδείξω ενώπιον των δικαστών».

Τα Εξάρχεια στο… εδώλιο

Οι τόνοι ανέβηκαν αρκετές φορές στη διάρκεια της κατάθεσης της κυρίας Τσαλικιάν. Πιο χαρακτηριστικός ήταν ο διάλογός της με τον συνήγορο του Κορκονέα κ. Αλ. Κούγια , αναφορικά με την επιλογή του Αλέξανδρου να βρίσκεται στα Εξάρχεια τη μοιραία νύχτα.

Αλ. Κούγιας: Πώς κρίνετε το γεγονός ότι ο γιος σας ήταν στα Εξάρχεια, έξω σε ένα πεζοδρόμιο;

Τζίνα Τσαλικιάν: Στα Εξάρχεια συχνάζουν σοβαροί άνθρωποι, καλλιτέχνες, ζουν παλιοί Αθηναίοι, έχει θεατρικές σχολές.

Αλ. Κούγιας: Την ημέρα. Το βράδυ; Δεν έχετε ακούσει κάτι για τα Εξάρχεια; Μπορεί οποιοσδήποτε να πάει στα Εξάρχεια;

Τζίνα Τσαλικιάν: Ξέρω ότι κυκλοφορούν ναρκωτικά. Τον γιο μου τον προστάτεψα από τα ναρκωτικά. Από τους δολοφόνους δεν κατόρθωσα να τον προστατέψω.

Αλ. Κούγιας: Για αντιεξουσιαστές δεν έχετε ακούσει; Οτι είναι γκέτο, περιοχή όπου δεν μπαίνει η Αστυνομία;

Τζίνα Τσαλικιάν: Δεν έχω ιδέα πού κατοικοεδρεύουν αυτοί οι αντιεξουσιαστές. Αν είναι επικίνδυνη περιοχή, πώς επιτρέπει η πολιτεία να βρίσκεται εκεί το Παιδαγωγικό Τμήμα όπου σπουδάζει η κόρη μου, δύο οικοδομικά τετράγωνα από το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος; Στα Εξάρχεια λειτουργούν φροντιστήρια, δικηγορικά γραφεία, καφέ και θέατρα.

Χρ. Μυλωνόπουλος (πολιτική αγωγή): Σε αυτή την αίθουσα δεν δικάζονται τα Εξάρχεια.»