Τις τελευταίες μέρες έπαιξε πολύ στις ειδήσεις το ζήτημα του θανάτου ενός βρέφους 11 μηνών συριακής καταγωγής, από οικογένεια προσφύγων που φιλοξενείται στο πλαίσιο προγράμματος φιλοξενίας σε σπίτι στου Ζωγράφου.
Αυτό που μονοπώλησε τις ειδήσεις αρχικά και αναπαράχθηκε έντονα και από πολλά ακροδεξιά πολιτικά site ήταν η «είδηση» ότι ο θάνατος προήλθε από σεξουαλική κακοποίηση. Όλο αυτό προήλθε από μία αρχική ιατροδικαστική γνωμάτευση που δεν μίλαγε καν για σεξουαλική κακοποίηση αλλά πιθανή χρήση αμβλέος οργάνου, η οποία αναιρέθηκε στην πορεία.
Οι γονείς από την πρώτη στιγμή υποστήριξαν ότι το βρέφος δεχόταν ειδική θεραπεία για σοβαρούς ιατρικούς λόγους (θεραπεία με υποκλυσμό λόγω συχνών κρίσεων επιληψίας από σοβαρό πρόβλημα μικροεγκεφαλίας), κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τον θεράποντα ιατρό. Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν ακουγόταν τις πρώτες μέρες πέρα από τον ρατσιστικό επικοινωνιακό θόρυβο για τη σεξουαλική κακοποίηση…Ευτυχώς οι γονείς δικαιώθηκαν και ο πατέρας αφέθηκε ελεύθερος (δείτε εδώ).
Πόσο άλλο ρατσιστικό μίσος και δηλητήριο πρέπει να διοχετευτεί πια στην κοινωνία; Πόσος ακόμα επικοινωνιακός κανιβαλισμός στο βωμό της «εύκολης» και πιασάρικης είδησης που πατά πάνω σε ρατσιστικά στερεότυπα και τα αναπαράγει;
Να θυμηθούμε τον μετανάστη πατέρα στο Παγκράτι που έστειλε μες τα Χριστούγεννα «παράνομα» (επειδή οι μεταναστευτικοί νόμοι και οι συμφωνίες της ΕΕ απαγορεύουν τη μετακίνησή τους από την Ελλάδα) την 7χρονη κόρη του στη μητέρα της στο Παρίσι και τη δήλωσε ως αγνοούμενη; Και για κάποιες μέρες τα ΜΜΕ αφήναν έντονα να αιωρείται το ενδεχόμενο η μικρή να πωλήθηκε σε σωματέμπορους; Προφανώς από διαρροές και εικασίες της αστυνομίας….
Πόσα άλλα πρέπει να γίνουν για να καταλάβουμε ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι κατατρεγμένοι, που αναγκάζονται να «παρανομήσουν» τυπικά επειδή είναι εγκλωβισμένοι (ή καλύτερα φυλακισμένοι) σε μία χώρα στην οποία δεν ήρθαν για να μείνουν, αλλά για να περάσουν πηγαίνοντας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και τελικά δεν τους αφήνουν να πάνε πουθενά; Πόσα άλλα πρέπει να γίνουν για να μην πιστεύει κάποιος κόσμος εύκολα τους ρατσιστικούς μύθους και κινδυνολογίες που πολλές φορές προβάλλονται και ως «ειδήσεις»;
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στον πόνο και τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων. Αντιστεκόμαστε στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Είναι η άμυνα όλων μας απέναντι στη διάλυση του κοινωνικού ιστού, της ανθρωπιάς, της γειτονιάς ως κάτι ζωντανό όπου αναπτύσσονται κοινωνικές σχέσεις.
