Δελτίο Τύπου για την κατάληψη στο Εθνικό Θέατρο

Στο κτή­ριο στην οδό Αγίου Κων­στα­ντί­νου θα υπάρ­χουν για τρεις μέρες συ­ζη­τή­σεις και δρά­σεις που αφο­ρούν την νέα καλ­λι­τε­χνι­κή διεύ­θυν­ση με βάση όσα έχουν προη­γη­θεί το προη­γού­με­νο διά­στη­μα με τις κα­ταγ­γε­λί­ες για σε­ξουα­λι­κή πα­ρε­νό­χλη­σης στον καλ­λι­τε­χνι­κό χώρο. Η ομάδα προ­σκα­λεί όλη την θε­α­τρι­κή κοι­νό­τη­τα της Αθή­νας, κοινό και δη­μιουρ­γούς να συμ­με­τά­σχουν στις δρά­σεις και τις συ­ζη­τή­σεις που έχουν προ­γραμ­μα­τι­στεί για τις επό­με­νες τρείς μέρες. Όπως χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρει η ομάδα "Ελ­πί­ζο­ντας πως η δράση μας θα απο­τε­λέ­σει μόνο την αφε­τη­ρία μιας σει­ράς αντί­στοι­χων δρά­σε­ων".

Ανα­λυ­τι­κά το δελ­τίο τύπου: Ανά­λη­ψη Εθνι­κού Θε­ά­τρου 2-5 Απρι­λί­ου 2021

        Το Εθνι­κό Θέ­α­τρο ανα­λαμ­βά­νε­ται. Το εθνι­κό θέ­α­τρο ανοί­γει. Ανα­λαμ­βά­νου­με το Εθνι­κό Θέ­α­τρο για τρεις μέρες και το­πο­θε­τού­με τον δη­μό­σιο διά­λο­γο για το Νέο Θέ­α­τρο εκεί που ούτως ή άλλως θα έπρε­πε να ακού­γε­ται κα­τε­ξο­χήν ο λόγος των πολ­λών, ο λόγος της ετε­ρό­τη­τας, ο λόγος μας: στην Κε­ντρι­κή Σκηνή. Δεν υπάρ­χει άλ­λω­στε κα­ταλ­λη­λό­τε­ρος χώρος για αυτήν την συ­ζή­τη­ση, λει­τουρ­γι­κά και συμ­βο­λι­κά, από την Κε­ντρι­κή Σκηνή του Εθνι­κού Θε­ά­τρου. Προ­σκα­λού­με όλη την θε­α­τρι­κή κοι­νό­τη­τα της Αθή­νας, κοινό και δη­μιουρ­γούς, να συμ­με­τά­σχουν στις δρά­σεις και τις συ­ζη­τή­σεις που προ­γραμ­μα­τί­ζου­με για τις επό­με­νες τρεις μέρες. Ελ­πί­ζο­ντας πως η δράση μας θα απο­τε­λέ­σει μόνο την αφε­τη­ρία μιας σει­ράς αντί­στοι­χων δρά­σε­ων. Πάνω από ένα χρόνο τα θέ­α­τρα πα­ρα­μέ­νουν σφρα­γι­σμέ­να και η κυ­βερ­νη­τι­κή απρο­θυ­μία και ανι­κα­νό­τη­τα αφή­νουν απρο­στά­τευ­τη τη θε­α­τρι­κή δη­μιουρ­γία. Δύο μήνες μετά την προ­σω­ρι­νή αλ­λα­γή καλ­λι­τε­χνι­κής διεύ­θυν­σης στο Εθνι­κό Θέ­α­τρο μετά από ένα κύμα κα­ταγ­γε­λιών για σε­ξουα­λι­κές κα­κο­ποι­ή­σεις και κα­κο­ποι­η­τι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές, το Υπουρ­γείο Πο­λι­τι­σμού ετοι­μά­ζε­ται για άλλη μια φορά να πάρει απο­φά­σεις για εμάς χωρίς εμάς. Οι μόνες αφα­νείς δια­δι­κα­σί­ες που εγκρί­νου­με είναι οι δη­μό­σιες και συμ­με­το­χι­κές. Γι’ αυτό εμείς παίρ­νου­με την ευ­θύ­νη, ανα­λαμ­βά­νου­με τον χώρο και τον χρόνο. Η υπο­εκ­προ­σώ­πη­ση των γυ­ναι­κών και των μειο­νο­τή­των στο θέ­α­τρο, το κί­νη­μα κα­ταγ­γε­λιών για σε­ξουα­λι­κές πα­ρε­νο­χλή­σεις και κα­κο­ποι­η­τι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές, η υπο­τί­μη­ση της καλ­λι­τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης, οι επι­σφα­λείς συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας, αλλά και η συλ­λο­γι­κή προ­ε­τοι­μα­σία μας για την επό­με­νη μέρα, είναι τα πρώτα αυ­το­νό­η­τα θέ­μα­τα που η θε­α­τρι­κή κοι­νό­τη­τα επεί­γε­ται να συ­ζη­τή­σει. Λίγο πριν την προ­κή­ρυ­ξη του δια­γω­νι­σμού για την καλ­λι­τε­χνι­κή διεύ­θυν­ση του Εθνι­κού Θε­ά­τρου, η Αφα­νής Συμ­με­το­χι­κή Εται­ρεία προ­τεί­νει ένα Ανοι­χτό Εθνι­κό Θέ­α­τρο: χωρίς εξαι­ρέ­σεις, χωρίς δια­κρί­σεις, συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νο­ντας όλο το εύρος των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον πο­λι­τι­σμό. Ελάτε, λοι­πόν, να μι­λή­σου­με. Ελάτε να ξα­να­συ­στη­θού­με. Γιατί θέ­α­τρο δεν σή­μαι­νε ποτέ τί­πο­τα άλλο παρά συ­ζη­τώ.