Η πανεπιστημιακή αστυνομία μέρος της συνολικής κυβερνητικής επίθεσης

Το πρώτο ζήτημα που αναδείχθηκε ήταν ότι η ανομία στα πανεπιστήμια, η οποία αποτελεί την αφορμή για την εισαγωγή των ΟΠΠΙ, είναι στην πραγματικότητα μύθος για δύο λόγους. Ο πρώτος, όπως ανέφερε ο Δ. Δαμίγος από τον Σύλλογο Διδασκόντων ΕΜΠ, είναι ότι η εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια είναι στατιστικά ασήμαντη σε σύγκριση με την υπόλοιπη κοινωνία. Προσέθεσε μάλιστα ότι σύμφωνα με την έρευνα της εγκληματολόγου Σ. Βιδάλη, βασισμένη στα αρχεία της αστυνομίας, ελάχιστα είναι τα πραγματικά σοβαρά περιστατικά που δεν αφορούν τις μικροκλοπές εντός του χώρου, ενώ συχνά παραβάσεις που συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή των ιδρυμάτων, συνδέονται αυθαίρετα με αυτά (με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του ΑΠΘ). 

Το δεύτερο σημείο που αντιμάχεται την εισαγωγή των ΟΠΠΙ, έχει να κάνει με το προηγούμενο νομικό πλαίσιο, το οποίο, όπως ανέφερε ο Γ. Ψαρράς από το Σύλλογο Διδακτικού και Ερευνητικού  Προσωπικού Πανεπιστημίου Πατρών, επέτρεπε την δράση της αστυνομίας για αυτόφωρα εγκλήματα, λ.χ. κατά της ζωής ή βιασμό. Στην πραγματικότητα, τα ελάχιστα περιστατικά βίας εντός των πανεπιστημίων αναδεικνύονται και τους αποδίδεται μεγαλύτερη σημασία λόγω της αναπαραγωγής τους από τα ΜΜΕ, τα οποία έχοντας πάρει χιλιάδες ευρώ από την λίστα Πέτσα λειτουργούν ως φερέφωνα της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής. Επίσης, εκτενής αναφορά έγινε στη διεθνή εμπειρία και ιδιαίτερα την εμπειρία των πανεπιστημίων στις ΗΠΑ, μετά τη δημιουργία σωμάτων αντίστοιχων των ΟΠΠΙ τη δεκαετία του ‘60, όπου  έρευνες έχουν αναδείξει την αύξηση της βίας λόγω της παρουσίας της αστυνομίας δημιουργώντας περαιτέρω προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου. Ειδική αναφορά έκανε η Τ. Ζορμπαλά, από τον Σύλλογο ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου, στο υπέρογκο ποσό των 30 εκ. ευρώ που δίνεται σε κάθε ένα από τα τέσσερα πρώτα ιδρύματα πιλοτικής εφαρμογής, αποκλειστικά για αγορά εξοπλισμού επιτήρησης, ποσό που θα μπορούσε να δαπανηθεί για την κάλυψη πολύ πιο βασικών αναγκών των πανεπιστημίων. Αναφέρθηκε, επιπλέον, στις άλλες πλευρές του νόμου 4777, όπως η θεσμοθέτηση δρακόντειου πειθαρχικού δικαίου, η στοχοποίηση των κινητοποιήσεων και οι διαγραφές φοιτητών. 

Οι στόχοι της κυβέρνησης

Δεδομένου ότι όλα τα παραπάνω είναι ευρέως γνωστά και τεκμηριωμένα, οι ομιλήτριες και ομιλητές, μέλη ΔΕΠ, ΕΔΙΠ, εκπρόσωποι συλλόγων διοικητικών, συμβασιούχοι ερευνητές και διδάσκοντες καθώς και εκπρόσωποι φοιτητικών συλλόγων, προσπάθησαν να περιγράψουν τους στόχους της κυβέρνησης με την εισαγωγή την πανεπιστημιακής αστυνομίας. Ομόφωνα εντάχθηκε η εισαγωγή των ΟΠΠΙ σε έναν γενικότερο νεοφιλελεύθερο και νεοσυντηρητικό σχεδιασμό της κυβέρνησης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και για την κοινωνία. Όπως ανέφερε και ένας συμβασιούχος διδάσκων «οι κινητοποιήσεις που ζήσαμε το 2006-07, θα ήταν πολύ διαφορετικές αν υπήρχε τότε η πανεπιστημιακή αστυνομία». Η αναγνώριση των ιδιωτικών κολλεγίων, που συνήθως παρέχουν αμφιβόλου ποιότητας σπουδές, σε συνδυασμό με την θέσπιση της ενιαίας βάσης εισαγωγής, με αποτέλεσμα να ωθούνται πολλοί μελλοντικοί φοιτητές στην ιδιωτική εκπαίδευση. Φυσικά μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν τα δίδακτρα, με άμεσο αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής τη δημιουργία ταξικών φραγμών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με απλά λόγια, όπως έχει πει και ο πρωθυπουργός, το παιδί ενός ψυκτικού θα μπορεί να γίνει μόνο ψυκτικός, καθώς είχε την τύχη/ατυχία να γεννηθεί στο Περιστέρι.

Το φοιτητικό κίνημα έχει ήδη εκφράσει την αντίθεσή του στην πολιτική αυτή και με τις κινητοποιήσεις που πραγματοποίησε το προηγούμενο διάστημα από κοινού με όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας κατάφερε να παγώσει δύο φορές την εισαγωγή της ΟΠΠΙ. Η πανεπιστημιακή αστυνομία θα υπάρχει πλέον για να ανακόψει την αγωνιστική δράση των συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος, κάνοντας πιο εύκολη την επιβολή νόμων που θα προωθούν την εντατικοποίηση των σπουδών, την εισαγωγή διδάκτρων, την διαγραφή φοιτητών, την προώθηση της έρευνας ιδιωτικών εταιριών. Η εισαγωγή συστημάτων ελέγχων εισόδου, καμερών και αρχικά 400 αστυνομικών και άλλων 600 σε δεύτερο χρόνο είναι ένα αναγκαίο κριτήριο για την εμβάθυνση της αναδιάρθρωσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που θέλει να κάνει τα πανεπιστήμια χώρους παραγωγής εξειδικευμένου αλλά και επισφαλούς, δίχως κανένα δικαίωμα εργατικού δυναμικού.

Μπροστά σε αυτή την ζοφερή προοπτική, οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση με τίτλο «Αγαπάμε το Δημόσιο Πανεπιστήμιο», ανανέωσαν το αγωνιστικό τους ραντεβού για την συνέντευξη τύπου που θα δοθεί στις 9 Μαρτίου ενόψει της εκδίκασης της προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 11 Μαρτίου, στο πλαίσιο του αγώνα για ένα δωρεάν και δημόσιο πανεπιστήμιο για όλους και όλες.

*Ολόκληρη η εκδήλωση είναι διαθέσιμη στο κανάλι «ΔΣ Συλλόγου ΔΕΠ ΠΑΝΤΕΙΟ» στο youtube. 

https://www.youtube.com/watch?v=OLJFUutdLPo

**Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά