Ολοκληρώθηκε το Σάββατο 27 Μάη το 7ο αυτοοργανωμένο Pride στη Θεσσαλονίκη. Κεντρικό σύνθημα φέτος ήταν το «Δεν θα ζούμε ούτε από τύχη ούτε για τα κέρδη τους, θα ζούμε όπως θέλουμε εμείς».

Σε μια πε­ρί­ο­δο που η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη πο­λι­τι­κή επι­τί­θε­ται συ­νε­χώς στα λαϊκά στρώ­μα­τα με ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και πε­ρι­κο­πές, τα φο­νι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα των οποί­ων εί­δα­με με το δυ­στύ­χη­μα στα Τέμπη και τους χι­λιά­δες νε­κρούς από την παν­δη­μία, είναι ανα­γκαί­ες οι πρω­το­βου­λί­ες όπως το αυ­το­ορ­γα­νω­μέ­νο Pride. Η πρω­το­βου­λία αυτή ανα­δει­κνύ­ει τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες της ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ κοι­νό­τη­τας , ανά­γκες όπως η πρό­σβα­ση σε μια ανε­πτυγ­μέ­νη δη­μό­σια υγεία, και δεν μένει πε­ριο­ρι­σμέ­νη σε ζη­τή­μα­τα ορα­τό­τη­τας και δι­καιω­μα­τί­σμου στα πλαί­σια του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος, όπως γί­νε­ται με το θε­σμι­κό Pride.

Σε αυτό το πλαί­σιο κι­νή­θη­καν και οι εκ­δη­λώ­σεις της εβδο­μά­δας του Pride. Είναι εξαι­ρε­τι­κά ελ­πι­δο­φό­ρο το γε­γο­νός ότι η μα­ζι­κό­τη­τα των εκ­δη­λώ­σε­ων ήταν με­γα­λύ­τε­ρη από ότι πέ­ρυ­σι, με το μέσο όρο να κυ­μαί­νε­ται στα 70 άτομα. Στις εκ­δη­λώ­σεις έγι­ναν εν­δια­φέ­ρου­σες συ­ζη­τή­σεις με θέ­μα­τα τις πε­ρι­πτώ­σεις σε­ξουα­λι­κής πα­ρε­νό­χλη­σης στα πα­νε­πι­στή­μια και την αντι­με­τώ­πι­σή τους, τον τραν­σφε­μι­νι­σμό και την terf ρη­το­ρι­κή, την συ­μπό­ρευ­ση του κι­νή­μα­τος ενά­ντια στις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και του queer αγώνα και την ανά­γκη σύν­δε­σης του ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ κι­νή­μα­τος με όλα τα υπό­λοι­πα.

Ενά­ντια στις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις 

Συ­γκε­κρι­μέ­να, την τρίτη μέρα στην εκ­δή­λω­ση που συν­διορ­γά­νω­θη­κε από την ΣΓ8Μ και την νΚΑ με τίτλο: «Ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις: Πρώ­τες/α χτυ­πιό­μα­στε, πρώ­τες/α απα­ντά­με» έγινε ανα­φο­ρά στις ιδιαί­τε­ρες επι­πτώ­σεις της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης πο­λι­τι­κής στα ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ άτομα και τις γυ­ναί­κες καθώς και στις αντι­στά­σεις που προ­βλή­θη­καν από τις ομά­δες κό­ντρα στην πο­λι­τι­κή αυτή. Στην ει­σή­γη­ση που έγινε από την Άννυ Πο­τα­μί­τη ανα­φέρ­θη­καν οι συ­νέ­πειες που υπάρ­χουν για τις γυ­ναί­κες από την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του νερού σε πε­ριο­χές όπως η Λα­τι­νι­κή Αμε­ρι­κή και η Αφρι­κή. Ως φρο­ντί­στριες των οι­κο­γε­νειών, σε πε­ριο­χές που δεν υπάρ­χει πρό­σβα­ση σε νερό ανα­γκά­ζο­νται να δια­νύ­ουν εξα­ντλη­τι­κές απο­στά­σεις προ­κει­μέ­νου να βρουν νερό. Έτσι μέ­νουν εκ­θέ­τες στα στοι­χεία της φύσης, σε επί­θε­σης άγριων ζώων αλλά και επι­θέ­σεις από άντρες που πα­ρα­μο­νεύ­ουν κοντά στις πηγές νερού. Όμως οι γυ­ναί­κες υπο­φέ­ρουν και από την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της υγεί­ας και τη στέ­ρη­ση της δη­μό­σιας και ασφα­λούς άμ­βλω­σης. Στην Πο­λω­νία και τη Βρα­ζι­λία (που είναι απα­γο­ρευ­μέ­νες) οι επι­κίν­δυ­νες αμ­βλώ­σεις είναι χι­λιά­δες θέ­το­ντας σε κίν­δυ­νο τη ζωή των γυ­ναι­κών. Οι πα­ρα­πά­νω πο­λι­τι­κές επι­λο­γές δεν έχουν μεί­νει ανα­πά­ντη­τες. Στην Λα­τι­νι­κή Αμε­ρι­κή υπάρ­χουν με­γά­λα κι­νή­μα­τα κό­ντρα που διεκ­δι­κούν δη­μό­σιο νερό και στην Πο­λω­νία οι γυ­ναί­κες αντι­στέ­κο­νται μα­ζι­κά κό­ντρα στην ποι­νι­κο­ποί­η­ση της άμ­βλω­σης.

ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ+ αγώ­νας για υγεία

Στην ει­σή­γη­σή του Γιώρ­γου Μπα­κέλ­λα-Τσι­μπί­ση ανα­λύ­θη­κε η σχέση του queer κι­νή­μα­τος με τον ευ­ρύ­τε­ρο αγώνα για δη­μό­σια και δω­ρε­άν υγεία. Ιδιαί­τε­ρα με την έξαρ­ση του HIV, η ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ κοι­νό­τη­τα βρέ­θη­κε στις επάλ­ξεις της διεκ­δί­κη­σης κρα­τι­κά πα­ρε­χό­με­νης υγειο­νο­μι­κής πε­ρί­θαλ­ψης. Διεκ­δι­κού­σαν κρα­τι­κή έρευ­να, ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή πε­ρί­θαλ­ψη και επι­μορ­φω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα γύρω από τον ιό με στόχο την πρό­λη­ψη. Η δράση των queer ομά­δων γύρω από την υγεία δεν έχει στα­μα­τή­σει τα τε­λευ­ταία χρό­νια. Πα­ρα­δείγ­μα­τος χάριν, στις ΗΠΑ υπήρ­ξε με­γά­λη πίεση για επέ­κτα­ση του Medicaid. Με την επέ­κτα­ση αυτή, που εν τέλει πέ­ρα­σε από την κυ­βέρ­νη­ση Ομπά­μα, θα στα­μα­τού­σε ο απο­κλει­σμός ομά­δων (π.χ. ορο­θε­τι­κά και τρανς άτομα) από το Medicaid. Είναι ση­μα­ντι­κό να ση­μειω­θεί ότι από την επέ­κτα­ση αυτή ωφε­λή­θη­καν και άλλες κοι­νω­νι­κές ομά­δες. Η εκ­δή­λω­ση εμπλου­τί­στη­κε από πα­ρεμ­βά­σεις που έγι­ναν από εκ­προ­σώ­πους του σω­μα­τεί­ου της ΕΥΑΘ, της Γ’ ΕΛΜΕ και του ΣΕΥΠ ΠΦΥ Θεσ­σα­λο­νί­κης – Β. Ελ­λά­δος.

Κε­ντρι­κή εκ­δή­λω­ση και πο­ρεία 

Πα­ρό­μοιες πα­ρεμ­βά­σεις έγι­ναν και την τέ­ταρ­τη μέρα στην κε­ντρι­κή εκ­δή­λω­ση. Θέμα της εκ­δή­λω­σης ήταν η συ­μπό­ρευ­ση των κι­νη­μά­των ως μέσο επι­τυ­χί­ας τους. Μί­λη­σαν εκ­πρό­σω­ποι του κι­νή­μα­τος για τον πο­λι­τι­σμό, του φοι­τη­τι­κού κι­νή­μα­τος, των μι­σθω­τών δι­κη­γό­ρων και των επι­τυ­χό­ντων κα­θη­γη­τών του ΑΣΕΠ που πα­λεύ­ουν για μο­νι­μο­ποί­η­ση. Ενώ συ­ζη­τή­θη­κε και το με­τε­κλο­γι­κό τοπίο. Παρά τα άσχη­μα απο­τε­λέ­σμα­τα είναι ση­μα­ντι­κό να μην στα­μα­τή­σει ο αγώ­νας των κι­νη­μά­των και με πα­ρά­δειγ­μα και τη Γαλ­λία να συ­νε­χί­σου­με όλοι μαζί ενω­μέ­νοι καθώς μόνο έτσι μπο­ρού­με να αντι­με­τω­πί­σου­με ου­σια­στι­κά το τέρας του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού.

Οι πα­ρα­πά­νω εκ­δη­λώ­σεις πλαι­σιώ­θη­καν από καλ­λι­τε­χνι­κές δρά­σεις όπως η βρα­διά κουήρ ποί­η­σης που έγινε την Τε­τάρ­τη αλλά και από κο­κτέιλ μπαρ που επέ­τρε­ψαν στον κόσμο να μι­λή­σει σε ένα πιο χα­λα­ρό κλίμα για τις συ­ζη­τή­σεις που έγι­ναν. Η εβδο­μά­δα κο­ρυ­φώ­θη­κε το Σάβ­βα­το με την πο­λύ­χρω­μη πο­ρεία το από­γευ­μα και το πάρτυ στο Πο­λυ­τε­χνείο το βράδυ. Στην πο­ρεία συμ­με­τεί­χαν πε­ρί­που 500 άτομα. Πα­ρό­λο που ο αριθ­μός είναι μι­κρό­τε­ρος από πέ­ρυ­σι, είναι αρ­κε­τά ικα­νο­ποι­η­τι­κός δε­δο­μέ­νου ότι φέτος απο­σπά­στη­κε από το Reclaim το κομ­μά­τι της αναρ­χο­αυ­το­νο­μί­ας. Ο παλ­μός της δια­δή­λω­σης ήταν πολύ έντο­νος και δυ­να­μι­κός. Συν­θή­μα­τα για τον γάμο, την ορα­τό­τη­τα, την ισό­τη­τα, την πρό­σβα­ση στην υγεία αλλά και τον αγώνα ενά­ντια στο σύ­στη­μα που γεννά κα­τα­πί­ε­ση και εκ­με­τάλ­λευ­ση γέ­μι­σαν την πόλη ενώ έστω για εκεί­νες τις λίγες ώρες, πο­λύ­χρω­μα πλά­σμα­τα μπο­ρού­σαν να βγουν στον δρόμο και να διεκ­δι­κή­σουν όπως θέ­λουν: με τα­κού­νια, με αρ­βύ­λες, in drag, αγκα­λιά με τον σύ­ντρο­φό τους, με την πο­λύ­χρω­μη οι­κο­γέ­νειά τους, βγά­ζο­ντας προς τα έξω το φύλο που τους εκ­φρά­ζει πραγ­μα­τι­κά. 

Κα­τα­στο­λή ακόμα και στην δια­σκέ­δα­ση

Στο πάρτυ που ακο­λού­θη­σε η προ­σέ­λευ­ση ξε­πέ­ρα­σε τα 1000 άτομα. Η δια­σκέ­δα­ση και το γκλίτ­τερ στα­μά­τη­σαν βιαί­ως γύρω στις τρεις το πρωί καθώς εκεί­νη την ώρα τα ΜΑΤ έρι­ξαν χη­μι­κά στο χώρο που γι­νό­ταν το πάρτυ με αφορ­μή επει­σό­δια έξω από τον χώρο των πα­νε­πι­στη­μί­ων. Μόνο λόγω της ψυ­χραι­μί­ας και της έγκυ­ρης αντί­δρα­σης της διορ­γά­νω­σης ο κό­σμος απο­χώ­ρη­σε χωρίς προ­βλή­μα­τα και δεν υπήρ­ξαν τραυ­μα­τι­σμοί.

Η βίαιη αυτή κα­τα­στο­λή όχι μόνο δεν μας πτοεί αλλά μας θυ­μί­ζει πόσο ανα­γκαίο είναι να συ­νε­χί­ζου­με τον αγώνα. Γιατί στον κόσμο που θέ­λουν να φτιά­ξουν, εμείς δεν έχου­με θέση και έτσι ο μόνος δρό­μος που μένει είναι αυτός της πάλης και της αντί­στα­σης. Σε αυτό το πλαί­σιο λοι­πόν ανα­νε­ώ­νου­με το ρα­ντε­βού μας για τις 24 Ιου­νί­ου στο Κι­νη­μα­τι­κό μπλοκ του θε­σμι­κού Pride, και ταυ­τό­χρο­να συ­νε­χί­ζου­με την προ­σπά­θεια για την δη­μιουρ­γία σε κάθε πόλη πρω­το­βου­λιών όπως αυτή του Αυ­το­ορ­γα­νω­μέ­νου Pride Θεσ­σα­λο­νί­κης.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες