Με τους δεξιούς και ακροδεξιούς αγροτοπατέρες ή με τα ταξικά αγροτικά συνδικάτα και τους ριζοσπάστες οικολόγους;

Η υπό εξέ­λι­ξη κι­νη­το­ποί­η­ση των αγρο­τών είναι σί­γου­ρα ιστο­ρι­κή καθώς γί­νε­ται ταυ­τό­χρο­να σε όλη την Ευ­ρώ­πη (!) και παίρ­νει, σε αρ­κε­τές πε­ρι­πτώ­σεις, τη μορφή και τις δια­στά­σεις μιας αλη­θι­νής εξέ­γερ­σης! Όμως, αυτή η τόσο μα­ζι­κή, γε­νι­κευ­μέ­νη και πα­ρα­τε­τα­μέ­νη αγρο­τι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση δεν ανα­δει­κνύ­ει μόνο τη δυ­στυ­χία της με­γά­λης πλειο­ψη­φί­ας των Ευ­ρω­παί­ων αγρο­τών, που έχουν να αντι­με­τω­πί­σουν όλο και με­γα­λύ­τε­ρες δυ­σκο­λί­ες για να ζή­σουν από τη δου­λειά τους. Ανα­δει­κνύ­ει επί­σης τις όλο και με­γα­λύ­τε­ρες τα­ξι­κές δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις και, συχνά έντο­νες, τα­ξι­κές αντι­θέ­σεις στο εσω­τε­ρι­κό αυτού, που αρ­κε­τοί στη χώρα μας, επι­μέ­νουν να απο­κα­λούν -γε­νι­κά και αφη­ρη­μέ­να- “αγρο­τιά”.

Την αφορ­μή για αυτό το κεί­με­νο μας προ­σέ­φε­ρε ένα άρθρο που λά­βα­με από γνω­στή (ακρο)αρι­στε­ρή ιστο­σε­λί­δα, που μας επι­σή­μα­νε μά­λι­στα ότι πρό­κει­ται για “πο­λι­τι­κό ιδε­ο­λο­γι­κό κεί­με­νο”.(1) Ο τί­τλος του (“Οι αγρό­τες της ΕΕ δια­δη­λώ­νουν ενά­ντια στον οι­κο­λο­γι­κό φο­ντα­με­ντα­λι­σμό και τις αθρό­ες ου­κρα­νι­κές ει­σα­γω­γές”) είναι σαφής: αντι­κεί­με­νο του άρ­θρου είναι η κι­νη­το­ποί­η­ση και τα αι­τή­μα­τα των αγρο­τών της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης. Οποία λοι­πόν έκ­πλη­ξη όταν δια­βά­ζο­ντας το άρθρο, εί­δα­με να “εξη­γεί­ται” η υπό εξέ­λι­ξη ιστο­ρι­κή αγρο­τι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση, απο­κλει­στι­κά και μόνο με δη­λώ­σεις και “ανα­λύ­σεις” δε­ξιό­τα­των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων ή και ακρο­δε­ξιών ορ­γα­νώ­σε­ων και αγρο­το­πα­τέ­ρων, και να αγνο­ού­νται πλή­ρως (ούτε μια λέξη!) οι αρι­στε­ρές και τα­ξι­κές ορ­γα­νώ­σεις και συν­δι­κά­τα των αγρο­τών, που με­τέ­χουν στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις και πο­λε­μούν συχνά στα οδο­φράγ­μα­τα τις δυ­νά­μεις κα­τα­στο­λής των ευ­ρω­παϊ­κών κρα­τών!

Ας δούμε όμως από την αρχή τις “μαρ­τυ­ρί­ες” που επι­κα­λεί­ται το επί­μα­χο άρθρο για να πα­ρου­σιά­σει και να εξη­γή­σει τις αγρο­τι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις, επι­κε­ντρω­νό­με­νοι στη Γαλ­λία, όπως εξάλ­λου το κάνει και το ίδιο άρθρο. Η πρώτη από αυτές είναι του Jérémy Decerle, που ανα­φέ­ρε­ται ως “ευ­ρω­βου­λευ­τής”. Μια ματιά στο βιο­γρα­φι­κό του μας λέει ότι είναι μεν ευ­ρω­βου­λευ­τής αλλά του...Μα­κρόν. Πράγ­μα φυ­σιο­λο­γι­κό, καθώς ο κ. Ευ­ρω­βου­λευ­τής διε­τέ­λε­σε πρό­ε­δρος των “Νέων Αγρο­τών”, που είναι πα­ράρ­τη­μα της FNSEA, δη­λα­δή της γαλ­λι­κής ΠΑ­ΣΕ­ΓΕΣ, που συ­μπα­ρα­τάσ­σε­ται μό­νι­μα με τη γαλ­λι­κή κυ­βερ­νη­τι­κή δεξιά με την οποία συν-δια­μορ­φώ­νει εξάλ­λου τη γαλ­λι­κή αγρο­τι­κή πο­λι­τι­κή.

Καμία λοι­πόν έκ­πλη­ξη όταν η δεύ­τε­ρη “εξή­γη­ση” των αγρο­τι­κών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων στην οποία ανα­φέ­ρε­ται το ίδιο άρθρο είναι του προ­έ­δρου αυτής της FNSEA, του Arnaud Rousseau. Ποιος είναι ο κ. Rousseau; Είναι ιδιο­κτή­της έκτα­σης...7.000 στρεμ­μά­των με σι­τη­ρά και κυ­ρί­ως, πρό­ε­δρος μιας από τις με­γα­λύ­τε­ρες αγρο­δια­τρο­φι­κές πο­λυ­ε­θνι­κές του κό­σμου, της Avril, που το 2022 είχε τζίρο... 9 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ! Πραγ­μα­τι­κά, ο κα­τάλ­λη­λος άν­θρω­πος για να μας πλη­ρο­φο­ρή­σει για τα αι­τή­μα­τα, τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις και τη δυ­στυ­χία της συ­ντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας των Γάλ­λων και Ευ­ρω­παί­ων αγρο­τών…

Η τρίτη ανα­φο­ρά του άρ­θρου είναι και η πιο σκαν­δα­λώ­δης. Πρό­κει­ται για τη μαρ­τυ­ρία της Coordination Rurale (Αγρο­τι­κού Συ­ντο­νι­στι­κού), που αντι­πο­λί­τευ­ε­ται σκλη­ρά την FNSEA, αλλά από τα δεξιά, ή μάλ­λον από τα ακρο­δε­ξιά! Δυο λόγια λοι­πόν για αυτό το δεύ­τε­ρο σε δύ­να­μη αγρο­τι­κό συν­δι­κά­το (21% των ψήφων στις τε­λευ­ταί­ες εκλο­γές), που απο­τε­λεί εμ­βλη­μα­τι­κή πε­ρί­πτω­ση της ρα­γδαί­ας ανό­δου της ακρο­δε­ξιάς τόσο στη Γαλ­λία, όσο και -δυ­στυ­χώς- σχε­δόν πα­ντού στην Ευ­ρώ­πη. Πρό­σκει­ται στο κόμμα της Μαρίν Λε Πεν, και πε­ρισ­σό­τε­ρο στον δια­βό­η­το ρα­τσι­στή και φι­λο­φα­σί­στα Ερίκ Ζε­μούρ, αλλά υπο­στη­ρί­ζε­ται πολύ ενερ­γά και από τις νε­ο­να­ζι­στι­κές συμ­μο­ρί­ες, που αυ­ξά­νουν κι αυτές τε­λευ­ταία την επιρ­ροή τους. Μέλη της CR δια­κρί­νο­νται μά­λι­στα τον τε­λευ­ταίο καιρό για τις αθρό­ες δο­λο­φο­νι­κές επι­θέ­σεις τους ενα­ντί­ον αγω­νι­στών αγρο­τι­κών και οι­κο­λο­γι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων και κι­νη­μά­των…καθώς χαί­ρουν , όπως εξάλ­λου και τα μέλη των δε­ξιών αγρο­τι­κών συν­δι­κά­των που επι­τί­θε­νται σε νο­μαρ­χί­ες και άλλα κρα­τι­κά κτή­ρια, όχι μόνο πλή­ρους ατι­μω­ρη­σί­ας, αλλά και της ...προ­στα­σί­ας της γαλ­λι­κής αστυ­νο­μί­ας, που έχει δια­κρι­θεί για τις δο­λο­φο­νι­κές επι­δό­σεις της κατά των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων, των οι­κο­λο­γι­κών και απερ­για­κών κι­νη­μά­των, και κατά οποιου­δή­πο­τε τολμά να αμ­φι­σβη­τή­σει την αυ­ταρ­χι­κή εξου­σία του κ. Μα­κρόν.

Συ­νε­πώς, δεν εκ­πλήσ­σει ότι τόσο η FNSEA όσο και η Coordination Rurale υπο­στη­ρί­ζουν στα­θε­ρά τις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές και δια­κα­τέ­χο­νται από το ίδιο αβυσ­σα­λέο μίσος για ό,τι μπο­ρεί να βάλει ένα έστω και μικρό χα­λι­νά­ρι στην κα­πι­τα­λι­στι­κή τους ασυ­δο­σία να κερ­δο­φο­ρούν σε βάρος της ζωής και της υγεί­ας των κα­τοί­κων του πλα­νή­τη. Δη­λα­δή, δεν ανέ­χο­νται ακόμα και τα δειλά και ανε­παρ­κέ­στα­τα μέτρα των κυ­βερ­νώ­ντων για την αντι­με­τώ­πι­ση της κλι­μα­τι­κής κα­τα­στρο­φής και τον πε­ριο­ρι­σμό των δη­λη­τη­ριω­δών φυ­το­φαρ­μά­κων, και των το­ξι­κών λι­πα­σμά­των, ενώ φυ­σι­κά μι­σούν θα­νά­σι­μα τις ορ­γα­νώ­σεις και τους αγω­νι­στές της αρι­στε­ράς και της ρι­ζο­σπα­στι­κής οι­κο­λο­γί­ας! Άλ­λω­στε, ένα από τα κύρια αι­τή­μα­τα τους προς την κυ­βέρ­νη­ση είναι να...θέσει εκτός νόμου το αρι­στε­ρό συν­δι­κά­το των Γάλ­λων αγρο­τών Confédération Paysanne (Αγρο­τι­κή Συ­νο­μο­σπον­δία), ακρι­βώς όπως έκανε, πάλι μετά από πιέ­σεις τους, με το κί­νη­μα Soulevements de la Terre (Εξε­γέρ­σεις της Γης) που συ­σπει­ρώ­νει πλή­θος αρι­στε­ρών και οι­κο­λο­γι­κών συν­δι­κά­των, ορ­γα­νώ­σε­ων και κι­νη­μά­των. Τε­λι­κά, προς με­γά­λη απο­γο­ή­τευ­ση τους, αυτή η σκαν­δα­λώ­δης αντι­δη­μο­κρα­τι­κή απα­γό­ρευ­ση ακυ­ρώ­θη­κε από το Συμ­βού­λιο Επι­κρα­τεί­ας στο οποίο προ­σέ­φυ­γε το οι­κο­λο­γι­κό κί­νη­μα…

Άρ­κε­σε λοι­πόν στην FNSEA και στο CR που η κυ­βέρ­νη­ση Μα­κρόν ικα­νο­ποί­η­σε τα κύρια αι­τή­μα­τα τους, για να τερ­μα­τί­σουν την κι­νη­το­ποί­η­ση τους. Και φυ­σι­κά, τα αι­τή­μα­τα τους που ικα­νο­ποί­η­σε ο Μα­κρόν δεν ήταν άλλα από εκεί­να που και ο ίδιος εγκρί­νει, στο όνομα βέ­βαια της πά­τα­ξης του πε­ρί­φη­μου...”οι­κο­λο­γι­κού φο­ντα­με­ντα­λι­σμού” : πήρε πίσω αρ­κε­τά από τα νο­μο­θε­τή­μα­τα που πε­ριό­ρι­ζαν τις εκ­πο­μπές αε­ρί­ων του θερ­μο­κη­πί­ου καθώς και άλλα που απα­γό­ρευαν κά­ποια δη­λη­τη­ριώ­δη φυ­το­φάρ­μα­κα και λοιπά το­ξι­κά νε­ο­κο­τι­νοειδ εντο­μο­κτό­να που είναι φο­βε­ρά επι­κίν­δυ­να για το πε­ρι­βάλ­λον, τη βιο­ποι­κι­λό­τη­τα και την υγεία των αν­θρώ­πων. Αυτών των άμοι­ρων αν­θρώ­πων απα­ντα­χού γης, που θυ­σιά­ζο­νται κυ­νι­κά στο βωμό της κα­πι­τα­λι­στι­κής απλη­στί­ας των με­γα­λο­κτη­μα­τιών και των πο­λυ­ε­θνι­κών της αγρο­βιο­μη­χα­νί­ας.

Απο­μέ­νει όμως να κά­νου­με μια τε­λευ­ταία πα­ρα­τή­ρη­ση, που ίσως είναι και η πιο ση­μα­ντι­κή όχι τόσο για το επί­μα­χο άρθρο, αλλά πρω­τί­στως για τον χώρο που εκ­φρά­ζει: απο­σιω­πά και δεν λέει λέξη για τους άλ­λους αγρό­τες και για τα άλλα αγρο­τι­κά συν­δι­κά­τα της Γαλ­λί­ας, αυτά που πρό­βα­λαν εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κά τα­ξι­κά, αντι-νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρα, οι­κο­σο­σια­λι­στι­κά και αντι­κα­πι­τα­λι­στ­κά αι­τή­μα­τα. Δεν λέει λέξη για την Confederation Paysanne (20% των ψήφων στις τε­λευ­ταί­ες εκλο­γές) που όχι μόνο δεν ικα­νο­ποι­ή­θη­κε αλλά εξορ­γί­στη­κε από τις “πα­ρα­χω­ρή­σεις” του νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου Μα­κρόν στους νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρους αγρο­το­πα­τέ­ρες, και απο­φά­σι­σε να πα­ρα­μεί­νει -έστω και μόνη- στα μπλό­κα και στα οδο­φράγ­μα­τα. Δεν λέει μά­λι­στα λέξη ούτε για τα αδελ­φά αγρο­τι­κά συν­δι­κά­τα της Αγρο­τι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας σε άλλες χώρες, όπως π.χ. για το γερ­μα­νι­κό ABL που είναι κι αυτό μέλος του πα­γκό­σμιου κι­νή­μα­τος της Via Campesina που εκ­προ­σω­πεί πάνω από 200 εκα­τομ­μύ­ρια αγρό­τες σε όλο τον πλα­νή­τη, ενώ αφιε­ρώ­νει αρ­κε­τό χώρο στις το­πο­θε­τή­σεις των Γερ­μα­νών αντι­δρα­στι­κών αγρο­το­πα­τέ­ρων. Στ’α­λή­θεια, πόσο εύ­γλωτ­τη είναι αυτή η πολύ “πε­ρί­ερ­γη” σιωπή και η πα­ντε­λής έλ­λει­ψη αλ­λη­λεγ­γύ­ης σε μα­χό­με­νους στην πρώτη γραμ­μή αντι­κα­πι­τα­λι­στές αγρό­τες από μέ­ρους αν­θρώ­πων που θέ­λουν να λέ­γο­νται αρι­στε­ροί…

Και οι Έλ­λη­νες αγρό­τες; Τι σχέση μπο­ρεί να έχουν όλα αυτά με τους “δι­κούς μας” αγρό­τες; Ευ­τυ­χώς, έχουν και πα­ρα­έ­χουν καθώς κάτι ξέ­ρουν π.χ. οι Έλ­λη­νες με­λισ­σο­κό­μοι και η πα­ρα­δειγ­μα­τι­κή τω­ρι­νή κι­νη­το­ποί­η­ση τους, που προ­τάσ­σουν στα αι­τή­μα­τα τους τα μέτρα για την κα­τα­πο­λέ­μη­ση της κλι­μα­τι­κής κα­τα­στρο­φής και που απα­γο­ρεύ­ουν τα το­ξι­κά φυ­το­φάρ­μα­κα εντο­μο­κτό­να που σκο­τώ­νουν μα­ζι­κά τις μέ­λισ­σες τους. Και φυ­σι­κά, το ίδιο ισχύ­ει π.χ. για τους αγρό­τες του θεσ­σα­λι­κού κά­μπου που πλη­ρώ­νουν και θα συ­νε­χί­σουν να πλη­ρώ­νουν ακρι­βά την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή που καλ­πά­ζει γεν­νώ­ντας τους δια­φό­ρους “με­σο­γεια­κούς κυ­κλώ­νες” τύπου Daniel που τους πνί­γουν. Και προ­φα­νώς, δεν είναι διό­λου τυ­χαίο που ο πρό­ε­δρος του Συ­νε­ται­ρι­σμού Αγρο­τών Θεσ­σα­λί­ας «ΘΕΣγη» Πα­να­γιώ­της Καλ­φούν­τζος, με­τέ­χει στη δια­δι­κτυα­κή συ­ζή­τη­ση -κατά σύμ­πτω­ση τη Δευ­τέ­ρα 12 Φε­βρουα­ρί­ου, τη μέρα ακρι­βώς που δη­μο­σιεύ­ε­ται αυτό το κεί­με­νο μας- με αντι­κεί­με­νο “τις αι­τί­ες και τους δρό­μους εξό­δου από την αγρο­τι­κή κρίση, στη Γερ­μα­νία, στη Γαλ­λία και στην Ελ­λά­δα”, μαζί με εκ­προ­σώ­πους των γαλ­λι­κών και γερ­μα­νι­κών αρι­στε­ρών αγρο­τι­κών συν­δι­κά­των και οι­κο­λο­γι­κών κι­νη­μά­των, που το επί­μα­χο άρθρο απα­ξιώ­νει καν να ανα­φέ­ρει.

Στη συ­νέ­χεια, με­τα­φρά­σα­με και πα­ρα­θέ­του­με ένα σπά­νιο ντο­κου­μέ­ντο με­γά­λης ση­μα­σί­ας. Πρό­κει­ται για την κοινή δια­κή­ρυ­ξη υπο­στή­ρι­ξης στους κι­νη­το­ποι­η­μέ­νους αγρό­τες, που συν-έγρα­ψαν και συν-υπο­γρά­φουν τα με­γά­λα τα­ξι­κά συν­δι­κά­τα της υπαί­θρου και της πόλης της Γαλ­λί­ας, με επι­κε­φα­λής την Confédération Paysanne (Αγρο­τι­κή Συ­νο­μο­σπον­δία) και τη CGT (Γε­νι­κή Συ­νο­μο­σπον­δία Ερ­γα­τών). Καλή ανά­γνω­ση…

Να ανα­τι­μη­θεί η ερ­γα­σία για να απα­ντη­θεί η γε­ωρ­γι­κή κρίση

Συ­νυ­πο­γρά­φε­ται από τις Confédération paysanne, CGT, Solidaires, FSU και MODEF. Δη­μο­σιεύ­θη­κε την 1η Φε­βρουα­ρί­ου στην ιστο­σε­λί­δα της εφη­με­ρί­δας Libération.

Η κι­νη­το­ποί­η­ση του αγρο­τι­κού κό­σμου ανα­δει­κνύ­ει ένα σκάν­δα­λο. Από τη μία πλευ­ρά, όλο και πε­ρισ­σό­τε­ροι αγρό­τες και αγρό­τι­σες δεν ζουν πλέον από την ερ­γα­σία τους. Από την άλλη, οι τιμές των τρο­φί­μων εκτο­ξεύ­ο­νται στα ύψη και όλο και πε­ρισ­σό­τε­ροι ερ­γα­ζό­με­νοι δυ­σκο­λεύ­ο­νται να τρώνε σωστά. Γιατί συμ­βαί­νει αυτό; Επει­δή ο πλού­τος συλ­λαμ­βά­νε­ται από το χρη­μα­το­πι­στω­τι­κό σύ­στη­μα, τις πο­λυ­ε­θνι­κές εται­ρεί­ες τρο­φί­μων και τα σού­περ μάρ­κετ, των οποί­ων τα πο­σο­στά κέρ­δους φτά­νουν σε επί­πε­δα ρεκόρ. Είναι αυτοί οι ίδιοι, τα αφε­ντι­κά της αγρο­δια­τρο­φι­κής βιο­μη­χα­νί­ας και τα αφε­ντι­κά των αλυ­σί­δων των σού­περ μάρ­κετ, που συμ­μα­χούν για να ρί­χνουν την αμοι­βή των αγρο­τών και που εκ­με­ταλ­λεύ­ο­νται τους μι­σθω­τούς τους. Οι αι­τί­ες της κα­κο­δαι­μο­νί­ας είναι οι ίδιες, τα αι­τή­μα­τα είναι τα ίδια: να ζούμε αξιο­πρε­πώς από το επάγ­γελ­μά μας. Κα­λού­με τους ερ­γα­ζό­με­νους και τους αγρό­τες να ενω­θούν για να βά­λουν τέλος στην κλοπή της ερ­γα­σί­ας τους από τις πο­λυ­ε­θνι­κές και από τους με­τό­χους.

Το κί­νη­μα των ορ­γι­σμέ­νων αγρο­τών και αγρο­τι­σών πρέ­πει να επι­τρέ­ψει την ανα­τί­μη­ση της ερ­γα­σί­ας. Ας θυ­μη­θού­με: στη διάρ­κεια του Κό­βιντ, οι ερ­γα­σί­ες κοι­νής ωφέ­λειας χει­ρο­κρο­τή­θη­καν: αγρό­τες, ερ­γα­ζό­με­νοι στην πε­ρί­θαλ­ψη, σκου­πι­διά­ρη­δες, κα­μιο­να­τζή­δες, τα­μί­ες σού­περ μάρ­κετ και δά­σκα­λοι. Πού βρί­σκο­νται σή­με­ρα αυτοί οι ερ­γα­ζό­με­νοι και αυτές οι ερ­γα­ζό­με­νες; Γί­νε­ται όλο και πιο δύ­σκο­λο να στε­γα­στούν, να σι­τι­στούν και να ζή­σουν αξιο­πρε­πώς! Και δεν ανα­φε­ρό­μα­στε στην άδικη και ανι­σόρ­ρο­πη συ­ντα­ξιο­δο­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση, στη διάρ­κεια της οποί­ας οι αγρό­τες κι­νη­το­ποι­ή­θη­καν στο πλευ­ρό των ερ­γα­ζό­με­νων, προ­σφέ­ρο­ντας τρό­φι­μα από τα αγρο­κτή­μα­τά τους για να "τα­ΐ­σουν τον αγώνα".

Η δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση για τις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας και το επί­πε­δο αμοι­βής των αγρο­τών και αγρο­τι­σών πρέ­πει να επι­τρέ­ψει να ανα­προ­σα­να­το­λι­στούν οι δη­μό­σιες πο­λι­τι­κές ώστε να εξυ­πη­ρε­τούν το γε­νι­κό συμ­φέ­ρον και τους ερ­γα­ζό­με­νους και τις ερ­γα­ζό­με­νες της γης. Αν δεν υπάρ­χουν αγρό­τες και αγρό­τι­σες που δου­λεύ­ουν, δεν υπάρ­χει φα­γη­τό στο πιάτο μας. Τε­λεία και παύλα. Αυτοί οι άν­δρες και οι γυ­ναί­κες που ση­κώ­νο­νται μέρα μπαί­νει μέρα βγαί­νει, φρο­ντί­ζουν τη γη και τα ζώα, είναι απα­ραί­τη­τοι σε όλες και όλους μας, για να μπο­ρού­με να πραγ­μα­το­ποι­ή­σου­με τις ατο­μι­κές ή συλ­λο­γι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες της κα­θη­με­ρι­νής ζωής.

Ο δη­μό­σιος διά­λο­γος για τις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας και τα επί­πε­δα αμοι­βών των αγρο­τών πρέ­πει να δώσει τη δυ­να­τό­τη­τα να ανα­προ­σα­να­το­λι­στούν οι δη­μό­σιες πο­λι­τι­κές ώστε να εξυ­πη­ρε­τούν το γε­νι­κό συμ­φέ­ρον και τους ερ­γα­ζό­με­νους της γης. Αν δεν υπάρ­χουν ερ­γα­ζό­με­νοι αγρό­τες, δεν θα υπάρ­χει φα­γη­τό στο πιάτο μας. Τε­λεία και παύλα. Αυτοί οι άν­δρες και οι γυ­ναί­κες που ση­κώ­νο­νται μέρα με τη μέρα, φρο­ντί­ζουν τη γη και τα ζώα, είναι απα­ραί­τη­τοι για όλους μας, αν θέ­λου­με να εί­μα­στε σε θέση να πραγ­μα­το­ποι­ή­σου­με τις ατο­μι­κές ή συλ­λο­γι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες της κα­θη­με­ρι­νής ζωής.

Και κατά βάθος, αυτό το ξέ­ρουν καλά οι πά­ντες...Ωστό­σο, ένα ση­μα­ντι­κό πο­σο­στό των αγρο­τών ζει κάτω από το όριο της φτώ­χειας, κα­τα­χρε­ω­μέ­νο και εξαρ­τη­μέ­νο από ένα απάν­θρω­πο οι­κο­νο­μι­κό σύ­στη­μα. Όσο για τους ερ­γά­τες γης και τους επο­χι­κούς ερ­γά­τες, συν­δυά­ζουν επι­σφά­λεια, χα­μη­λούς μι­σθούς και βα­ριές και αν­θυ­γιει­νές ερ­γα­σί­ες. Ο αγρο­τι­κός κό­σμος είναι κατά μία έν­νοια "στην άκρη", επει­δή τα κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα που πα­ρέ­χο­νται σε αυτό το επάγ­γελ­μα είναι σκε­λε­τώ­δη: κα­νέ­να δι­καί­ω­μα στην ανά­παυ­ση, άθλιες συ­ντά­ξεις, ιδιαί­τε­ρα για τις αγρό­τισ­σες, δρα­μα­τι­κή μεί­ω­ση των δη­μό­σιων υπη­ρε­σιών στην ύπαι­θρο μας... Είναι ένα σκάν­δα­λο! Η μόνη απά­ντη­ση που παίρ­νουν είναι ο αγώ­νας δρό­μου για να γι­γα­ντω­θούν. Για να προ­σπα­θή­σουν να έχουν ένα αξιο­πρε­πές ει­σό­δη­μα, πρέ­πει να πα­ρά­γουν όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο, να επε­κτα­θούν και να χρε­ω­θούν. Ως απο­τέ­λε­σμα, οι αγρό­τες βρί­σκο­νται να εξαρ­τώ­νται από τις αγρο­τι­κές επι­χει­ρή­σεις, δε­μέ­νοι χε­ρο­πό­δα­ρα, και οι αγρό­τες με­τα­τρέ­πο­νται σε αγρο-μά­να­τζερ με λο­γι­κή ερ­γο­δό­τη.

Εί­μα­στε έτοι­μοι να δούμε τον κόσμο της γε­ωρ­γί­ας να συ­νε­χί­ζει να αρ­γο­πε­θαί­νει μπρο­στά στα μάτια μας, με κα­τά­λη­ξη τη με­τε­γκα­τά­στα­ση της γαλ­λι­κής φάρ­μας; Τα τε­λευ­ταία 50 χρό­νια, η έκτα­ση των γε­ωρ­γι­κών εκ­με­ταλ­λεύ­σε­ων έχει πολ­λα­πλα­σια­στεί επί 4 και ο αριθ­μός των αγρο­τών έχει διαι­ρε­θεί επί 4. Ποιο είναι το νόημα αυτής του αγώνα δρό­μου προς τον γι­γα­ντι­σμό; Ποιο είναι το νόημα να εξα­να­γκά­ζο­νται οι Γάλ­λοι αγρό­τες να πα­ρά­γουν όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο προ­κει­μέ­νου να πλημ­μυ­ρί­σουν τις ανα­δυό­με­νες χώρες με κο­τό­που­λα εντα­τι­κής εκτρο­φής και γάλα σε σκόνη;

Η ιστο­ρία ξε­κί­νη­σε με τη λο­γι­κή της φι­λε­λευ­θε­ρο­ποί­η­σης που υπο­στη­ρί­ζει ο ΠΟΕ. Η γαλ­λι­κή βιο­μη­χα­νία δεν μπό­ρε­σε να αντι­στα­θεί στο κοι­νω­νι­κό και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κό ντά­μπινγκ. Το ερ­γο­στά­σιο Γαλ­λία με­τε­γκα­τα­στά­θη­κε. Ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας πλή­ρω­σε τα σπα­σμέ­να. Και οι αγρό­τες έχουν ήδη πλη­ρώ­σει βαρύ τί­μη­μα. Ήρθε η ώρα να έρ­θου­με σε ρήξη με το δόγμα του ελεύ­θε­ρου εμπο­ρί­ου, που πνί­γει το γε­ωρ­γι­κό και δια­τρο­φι­κό σύ­στη­μα και τον αγρο­τι­κό κόσμο, που φέρ­νει τους ερ­γα­ζό­με­νους και τις ερ­γα­ζό­με­νες σε όλο τον κόσμο να αντα­γω­νί­ζο­νται με­τα­ξύ τους και τρα­βά­ει προς τα κάτω τα κοι­νω­νι­κά και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά δι­καιώ­μα­τα.

Η απά­ντη­ση στην κι­νη­το­ποί­η­ση περ­νά­ει μέσα από­την ανα­γνώ­ρι­ση της ερ­γα­σί­ας και από το τέλος της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της γε­ωρ­γί­ας. Πρέ­πει να επι­βλη­θεί μια ελά­χι­στη τιμή για την προ­στα­σία των αγρο­τών από τις πο­λυ­ε­θνι­κές. Είναι και­ρός να εξαρ­τη­θεί η εί­σο­δος πρώ­των υλών και εμπο­ρευ­μά­των στην ευ­ρω­παϊ­κή αγορά από το σε­βα­σμό στις πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές και κοι­νω­νι­κές προ­δια­γρα­φές. Είναι και­ρός να εναρ­μο­νι­στούν προς τα πάνω τα κοι­νω­νι­κά και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά δι­καιώ­μα­τα στην Ευ­ρώ­πη.

Αντί για όλα αυτά και προ­κει­μέ­νου να απο­φύ­γουν να θέ­σουν υπό αμ­φι­σβή­τη­ση τα ει­σο­δή­μα­τα της αγρο­βιο­μη­χα­νί­ας, η κυ­βέρ­νη­ση και τα αφε­ντι­κά των με­γά­λων αγρο­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων εκτρέ­πουν τη συ­ζή­τη­ση στις πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές προ­δια­γρα­φές. Η αμ­φι­σβή­τη­σή τους θα απο­τε­λού­σε ένα τε­ρά­στιο πι­σω­γύ­ρι­σμα. Μέσω της ερ­γα­σί­ας τους, οι αγρό­τες και οι αγό­τι­σες επη­ρε­ά­ζουν άμεσα τη μισή έκτα­ση της Γαλ­λί­ας, την υγεία μας, τα τρό­φι­μά μας, το νερό μας – με λίγα λόγια, την κα­θη­με­ρι­νή μας ζωή. Χτυ­πη­μέ­νοι ολο­μέ­τω­πα από τον πολ­λα­πλα­σια­σμό των φυ­σι­κών κα­τα­στρο­φών, πλη­ρώ­νουν επί­σης υψηλό τί­μη­μα για τη ρύ­παν­ση: ο καρ­κί­νος είναι η κύρια αιτία θα­νά­του με­τα­ξύ των αγρο­τών.

Ακρι­βώς όπως οι ερ­γα­ζό­με­νοι στην αυ­το­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νία που υφί­στα­νται τη με­τε­γκα­τά­στα­ση της βιο­μη­χα­νί­ας τους με το πρό­σχη­μα της πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής αλ­λα­γής, οι αγρό­τες έχουν να αντι­με­τω­πί­σουν τον πολ­λα­πλα­σια­σμό των πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών προ­δια­γρα­φών, που βιώ­νο­νται σαν πρό­σθε­τος μπε­λάς στην ήδη δύ­σκο­λη κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά τους. Το να βά­ζεις το κοι­νω­νι­κό και το πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κό να αντι­τί­θε­νται το ένα στο άλλο, δη­μιουρ­γεί το αδιέ­ξο­δο στο οποίο ευ­δο­κι­μούν η ακρο­δε­ξιά και οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές. Πώς μπο­ρού­με να το ξε­πε­ρά­σου­με και να αντι­με­τω­πί­σου­με την κοι­νω­νι­κή και οι­κο­λο­γι­κή έκτα­κτη ανά­γκη κατά μέ­τω­πο και ταυ­τό­χρο­να; Έχο­ντας επι­τέ­λους το θάρ­ρος να επι­τε­θι­ύ­με στο κε­φά­λαιο!

Όλο και πιο πολ­λοί Γάλ­λοι και Γαλ­λί­δες θέ­λουν να τρώνε ποιο­τι­κό φα­γη­τό, αλλά δεν έχουν την οι­κο­νο­μι­κή δυ­να­τό­τη­τα να το αγο­ρά­σουν. Όλο και πε­ρισ­σό­τε­ροι αγρό­τες θέ­λουν να αλ­λά­ξουν τον τρόπο που πα­ρά­γουν υιο­θε­τώ­ντας αγρο-οι­κο­λο­γι­κές πρα­κτι­κές, αλλά δεν έχουν αρ­κε­τή υπο­στή­ρι­ξη για να κά­νουν αυτή τη δα­πα­νη­ρή με­τά­βα­ση. Να αυ­ξή­σου­με τους μι­σθούς και να ανα­τι­μή­σου­με την ερ­γα­σία, να επα­νε­ξε­τά­σου­με από μη­δε­νι­κή βάση την κα­τα­νο­μή των επι­δο­τή­σε­ων και να προ­βού­με σε μια εκ βά­θρων ανα­θε­ώ­ρη­ση του γε­ωρ­γι­κού μο­ντέ­λου, να ποια είναι τα ζη­τή­μα­τα που πρέ­πει να ανοί­ξου­με για να επι­τρέ­ψου­με σε όλους και όλες να ζουν από τη δου­λειά τους και να κα­τα­να­λώ­νουν ποιο­τι­κά τρό­φι­μα που πα­ρά­γο­νται το­πι­κά!

Laurence Marandola, εκ­πρό­σω­πος της Confédération Paysanne

Sophie Binet, γε­νι­κή γραμ­μα­τέ­ας CGT

Murielle Guilbert και Simon Duteil, συν-εκ­πρό­σω­ποι Solidaires

Benoit Teste, γε­νι­κός γραμ­μα­τέ­ας FSU

Pierre Thomas,πρό­ε­δρος Modef