«Γενοκτόνος Τζο»: Η φεμινιστική σιωπή είναι συνενοχή

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν εναποθέτει τις ελπίδες της για επανεκλογή στην συντριπτική υποστήριξη που απολαμβάνουν τα δικαιώματα άμβλωσης σε όλες τις ΗΠΑ –ακόμα και σε Πολιτείες που ψηφίστηκε η απαγόρευσή τους– από όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε την απόφαση «Ρόου εναντίον Γουέιντ» [ΣτΜ: το δικαστικό προηγούμενο που κατοχύρωνε το δικαίωμα στην άμβλωση], εκδίδοντας την απόφαση «Ντομπς» τον Ιούνη του 2022. Ο θυμός ενάντια στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου ενεργοποίησε εκλογικά τους ανθρώπους που υπερασπίζονται το δικαίωμα επιλογής το 2022, κάτι που επέτρεψε στους Δημοκρατικούς να κερδίσουν μια οριακή πλειοψηφία στη Γερουσία.

Η «Συγκέντρωση για την Αναπαραγωγική Ελευθερία» από τους Μπάιντεν-Χάρις, ήταν ένα καλοσχεδιασμένο γεγονός. Η εξέδρα ήταν γεμάτη από πινακίδες και πανώ που έγραφαν «Υπερασπιζόμαστε την Επιλογή» και «Αποκαταστήστε την [απόφαση] Ρόου». Η αίθουσα ήταν γεμάτη από ενθουσιώδεις εθελόντριες και εργαζόμενες σε φεμινιστικές οργανώσεις που πρόσκεινται στο Δημοκρατικό Κόμμα, όπως η National Organization for Women (NOW), η Reproductive Freedom for All (πρώην NARAL) και η Planned Parenthood. Οι ομιλήτριες/ες είχαν προετοιμαστεί με γραπτές ομιλίες, προσεκτικά διατυπωμένες ώστε να αναδεικνύουν τα επιτεύγματα του Μπάιντεν.

Όλος αυτός ο λεπτομερής σχεδιασμός ωστόσο δεν μπόρεσε να αποτρέψει το χάος που ακολούθησε όταν διαδηλώτριες υπέρ της Παλαιστίνης παρενόχλησαν τις ομιλίες φωνάζοντας «Γενοκτόνος Τζο» και «Πόσα παιδιά έχεις σκοτώσει στη Γάζα; Πόσες γυναίκες έχεις σκοτώσει στη Γάζα;». Τριάντα διαδηλώτριες, οργανωμένες από την αντι-ιμπεριαλιστική φεμινιστική οργάνωση Code Pink είχαν κατορθώσει να μπουν στην αίθουσα της εκδήλωσης, ενώ άλλες 50 διαδήλωναν απέξω –όλες απαιτώντας κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Η Κάιλι Τσουνγκ από το «Jezebel» ανέφερε:  

Οι διαδηλώτριες που αντιπαρατέθηκαν με τον Μπάιντεν στη διάρκεια της συγκέντρωσης επικαλέστηκαν τις έγκυες γυναίκες στη Γάζα που υπολογίζονται σε 50.000 και τα πάνω από 10.000 παιδιά που έχουν σκοτωθεί από όταν ξεκίνησε αυτός ο γύρος Ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα. Η Code Pink, μια από τις οργανώσεις που συνέβαλαν στη διαμαρτυρία κατά της συγκέντρωσης, υπογράμμισε στις σχετικές αναρτήσεις της στα σόσιαλ μίντια ότι «οι αποβολές έχουν αυξηθεί κατά 300%», ότι «δύο μητέρες σκοτώνονται από το Ισραήλ κάθε ώρα» σύμφωνα με τον ΟΗΕ και ότι 20.000 βρέφη που γεννήθηκαν στη διάρκεια του πολέμου δεν έχουν νεογνική φροντίδα. Την Τρίτη η οργάνωση έγραψε στο τουίτερ, «Πώς μπορεί [ο Μπάιντεν] να αγωνίζεται για την αναπαραγωγική δικαιοσύνη ενώ ρίχνει βόμβες σε Παλαιστίνιες μητέρες;», αναδεικνύοντας το πώς η άρνηση του Μπάιντεν να απαιτήσει μια κατάπαυση του πυρός έχει συμβάλει άμεσα στην αναπαραγωγική βία στη Γάζα –σε άμεση αντίθεση με τις αξίες της αναπαραγωγικής ελευθερίας που εκφράστηκαν στη συγκέντρωση της Τρίτης.

Οι υποστηρίκτριες του Μπάιντεν επιχείρησαν να καταπνίξουν τις φωνές των διαδηλωτριών με αποδοκιμασίες και με τα συνθήματα «Άλλη μια τετραετία!» και «Αγαπάμε τον Τζο!». Καθώς οι δύο πλευρές είχαν εμπλακεί σε έναν ανταγωνισμό δυνατότερης κραυγής, ο Μπάιντεν πάσχιζε ανεπιτυχώς να ολοκληρώσει την προετοιμασμένη παρέμβασή του, αλλά η ομιλία του διακόπηκε 14 φορές. 

Ο ιμπεριαλιστικός φεμινισμός εμφανίζει το άσχημο πρόσωπό του –και οι αντιιμπεριαλίστριες αντεπιτίθενται

Η συγκέντρωση του Μπάιντεν δεν εξελίχθηκε όπως είχε σχεδιαστεί και για αυτό υπάρχει μια απλή ερμηνεία: Οι φεμινίστριες είναι βαθιά διαιρεμένες.

Η υποστήριξη που απολαμβάνει ο Μπάιντεν μεταξύ των εύπορων φεμινιστριών στην βάση των οικονομικών δωρητών του Δημοκρατικού Κόμματος παραμένει ισχυρή.

Η συγκεκριμένη συνομοταξία φεμινιστριών υποστηρίζει άκριτα την καμπάνια επανεκλογής του Μπάιντεν –ακόμα και ενώ η κυβέρνησή του συνεχίζει να διευκολύνει τον γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, με τους νεκρούς να προσεγγίζουν πλέον τους 30.000 (οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά).

Έτσι, ο ιμπεριαλιστικός φεμινισμός εμφάνισε για άλλη μια φορά το άσχημο πρόσωπό του. Οι ιμπεριαλίστριες φεμινίστριες υπάρχουν όσο καιρό υπάρχει και ο ίδιος ο ιμπεριαλισμός –υποστηρίζοντας τις στρατιωτικές περιπέτειες της δικής τους άρχουσας τάξης ενώ επαναλαμβάνουν τις υπερ-πατριωτικές φράσεις που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν κάθε πόλεμο.

Όσες/οι είμαστε αρκετά παλιές/οι για να θυμόμαστε την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν το 2001, μπορούμε να ανακαλέσουμε τις μέινστριμ φεμινίστριες να ισχυρίζονται ότι ο εγκληματίας πολέμου Τζορτζ Γ. Μπους «απελευθέρωνε τις γυναίκες» όταν διέτασσε την εισβολή –η οποία έστρωνε το δρόμο στην από καιρό σχεδιασμένη εισβολή των ΗΠΑ και στο Ιράκ το 2003. Όταν τελικά οι ΗΠΑ απέσυραν τα τελευταία τους στρατεύματα από το Αφγανιστάν, 20 χρόνια αργότερα, αφού σκότωσαν 47.000 αμάχους (και γυναίκες και παιδιά), εγκατέλειψαν τις Αφγανές γυναίκες και πάλι στον έλεγχο των Ταλιμπάν.

Αλλά οι ιμπεριαλίστριες φεμινίστριες συχνά συναντούν αντίσταση –και από αντιιμπεριαλίστριες φεμινίστριες.

Η ίδια η οργάνωση Planned Parenthood είναι βαθιά διαιρεμένη: Ενώ το αμερικανικό τμήμα παραμένει σιωπηλό για την ανελέητη υποστήριξη του Μπάιντεν στον πόλεμο του Ισραήλ, η Διεθνής Ομοσπονδία Planned Parenthood έχει καλέσει σε άμεση κατάπαυση του πυρός. Εκατοντάδες εργαζόμενες στην αμερικανική Planned Parenthood υπέγραψαν μια επιστολή τον Δεκέμβρη που κατακεραύνωνε την σιωπή της ηγεσίας τους –σιωπή που συνεχίστηκε ακόμα και αφού το Ισραήλ κατέστρεψε το κέντρο υγείας που διατηρούσε το παράρτημα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Planned Parenthood στη Γάζα. 

Τον Οκτώβρη, η οργάνωση για την αναπαραγωγική δικαιοσύνη ARC-Southeast δημοσίευσε μια επιστολή υποστήριξης της Παλαιστινιακής απελευθέρωσης την οποία υπέγραψαν πάνω από 60 φεμινιστικές οργανώσεις –μεταξύ των οποίων η National Network of Abortion Funds και το Feminist Women’s Health Center. Η επιστολή δήλωνε: «Ο Σιωνισμός έρχεται σε σύγκρουση με την Αναπαραγωγική Δικαιοσύνη».

Ενώ η Code Pink και άλλες διαδηλώτριες υπέρ της Παλαιστίνης οργανώνουν διαμαρτυρίες κατά του Μπάιντεν σχεδόν σε κάθε σταθμό της προεκλογικής του περιοδείας από τον Οκτώβρη και μετά.

Παρά τις προσπάθειες των εταιρικών μίντια να παρουσιάσουν τις διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης ως αντισημιτικές, Εβραϊκές οργανώσεις όπως η Jewish Voice for Peace και η If Not Now έχουν παίξει ηγετικό ρόλο σε πολλές αντισιωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στην γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα.  

Η Έβα Μπόργκουαρντ, πανεθνική εκπρόσωπος της Αμερικανικής Εβραϊκής οργάνωσης If Not Now, διευκρίνισε ότι ήταν οργανωτικό στέλεχος της προεκλογικής καμπάνιας των Δημοκρατικών το 2020. Δήλωσε: «Ως Αμερικανίδα Εβραία που δούλεψε για τον Μπάιντεν το 2020, είμαι εξοργισμένη και απελπισμένη που διακινδυνεύει να παραδώσει αυτή την εκλογή στον Τραμπ, αρνούμενος να απαιτήσει κατάπαυση του πυρός».

Όταν ρωτήθηκε αν οι επιθέσεις στον Μπάιντεν για την ακλόνητη υποστήριξή του στο Ισραήλ θα βοηθήσουν τον Τραμπ, απάντησε: «Η εβραϊκή νεολαία αισθάνεται τρόμο στην προοπτική μιας προεδρίας Τραμπ». Αλλά πρόσθεσε ότι είναι «εξωφρενικό» να κατηγορούνται οι νεαροί ψηφοφόροι «που είναι δίκαια εξοργισμένοι με τον Μπάιντεν για την υποστήριξή του στην Ισραηλινή κυβέρνηση που έχει προκαλέσει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, αντί [να κατηγορείται] ο επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων του πιο ισχυρού στρατού στον πλανήτη».

Η Χαζάμι Μπαρμπάντα, μια Αμερικανο-Παλαιστίνια ακτιβίστρια που συμμετείχε στη διαμαρτυρία στις 23 Γενάρη, δήλωσε ότι και ο Τραμπ και ο Μπάιντεν «με τρομάζουν και οι δύο. Αλλά δεν μπορείς να κερδίσεις μια εκλογή πάνω στις πλάτες των γυναικών της Γάζας, καίγοντας, ακρωτηριάζοντας, σκοτώνοντας, τραυματίζοντας αθώους αμάχους».

Η κρίση αναπαραγωγικής υγείας στο εσωτερικό

Αλλά οι (γενικώς εύπορες) φιλο-ιμπεριαλιστικές φεμινίστριες δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα ούτε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι  «αδελφές» τους που ανήκουν στην εργατική τάξη στο εσωτερικό της χώρας, όσο κι αν η ρητορική τους ισχυρίζεται το αντίθετο. 

Όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ανάτρεψε την απόφαση Ρόου το 2022, στην ουσία εξαπέλυσε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο στα αναπαραγωγικά δικαιώματα –έναν πόλεμο που δεν δείχνει να τελειώνει. Το αποτέλεσμα είναι μια επιδεινούμενη υγειονομική κρίση, καθώς 21 Πολιτείες έχουν πλέον υιοθετήσει απαγορεύσεις αμβλώσεων ή άλλους δρακόντειους περιορισμούς. Κάποιες από αυτές τις απαγορεύσεις έχουν λίγες  εξαιρέσεις: για θύματα βιασμού, για να σωθεί η ζωή του ατόμου που κυοφορεί, ή στην περίπτωση ενός τόσο σοβαρού εμβρυϊκού ελαττώματος που δεν θα μπορούσε να επιβιώσει έξω από τη μήτρα. Άλλες απαγορεύσεις αμβλώσεων δεν έχουν καμία εξαίρεση.

Ακόμα και στις Πολιτείες που επιτρέπουν τέτοιες εξαιρέσεις, μπορεί και πάλι να είναι κυριολεκτικά αδύνατο να κάνεις όντως άμβλωση.

Οι απαγορεύσεις αμβλώσεων που επιτρέπουν εξαιρέσεις για επιζούσες βιασμού, απαιτούν «αποδείξεις» μέσω αστυνομικής αναφοράς ή ιατρικής δήλωσης. Μια έρευνα κατέγραψε ότι στις 14 Πολιτείες με πλήρη απαγόρευση αμβλώσεων –και σε αυτές με εξαιρέσεις για επιζούσες βιασμού κι αιμομιξίας– μεταξύ Ιούνη του 2022 και Γενάρη του 2024, υπήρξαν 65.000 εγκυμοσύνες κατόπιν βιασμού. Αυτός ο αριθμός είναι ασφαλώς μικρότερος του πραγματικού, με δεδομένο το ότι ελάχιστα θύματα βιασμού αναφέρουν τις επιθέσεις που δέχτηκαν.

Αλλά η πιο συνηθισμένη αιτία που οι γυναίκες δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αμβλώσεις στις Πολιτείες που το απαγορεύουν, ακόμα κι όταν ισχύουν οι εξαιρέσεις, είναι ο φόβος των γιατρών και του υπόλοιπου νοσηλευτικού προσωπικού ότι θα διωχτούν και θα καταλήξουν στη φυλακή. Υπάρχουν περιπτώσεις νοσηλευτικού προσωπικού στα Επείγοντα που σταμάτησαν να παρέχουν επείγουσα αντισύλληψη [ΣτΜ: «χάπι της επόμενης μέρας»] σε θύματα βιασμού γιατί θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για «συνδρομή και υποκίνηση» σε άμβλωση.

Καμιά κρατική υπηρεσία δεν καταγράφει τον αριθμό των ασθενών που έχουν εκδιωχθεί από τα Επείγοντα την ώρα που απέβαλλαν ή κινδύνευαν από μια επικίνδυνη εγκυμοσύνη –ή και τα δύο ταυτόχρονα, όπως στην περίπτωση μιας εξωμήτριας κύησης. Αλλά κυκλοφορούν άφθονες ιστορίες τρόμου: για γυναίκες που το προσωπικό στα Επείγοντα τους είπε ότι πρέπει να πάνε έξω στο πάρκινγκ ή πίσω στο σπίτι τους και να περιμένουν έως ότου φτάσουν πιο κοντά στον θάνατο προκειμένου να επιστρέψουν και να δεχτούν θεραπεία. Όσες αντέχουν το οικονομικό κόστος, πρέπει να ταξιδέψουν σε Πολιτεία όπου η άμβλωση παραμένει νόμιμη, ακόμα και εκατοντάδες μίλια μακριά.

Αλλά για τους φανατικούς εχθρούς της επιλογής, η ποινικοποίηση της χειρουργικής/κλινικής άμβλωσης δεν είναι ούτε στο ελάχιστο αρκετή. Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ καλείται να αποφασίσει μέχρι τον ερχόμενο Ιούνη αν θα απαγορευτεί η μιφεπριστόνη, η φαρμακευτική ουσία με την οποία γίνονται οι περισσότερες αμβλώσεις στις ΗΠΑ.

Σε αυτήν την ατμόσφαιρα, κάθε αποβολή σε προχωρημένο στάδιο της εγκυμοσύνης θεωρείται βάσιμος λόγος για υποψίες. Για παράδειγμα, μια γυναίκα στο Οχάιο, διώχτηκε πέρσι με «κακουργηματική κακοποίηση πτώματος» όταν το ήδη νεκρό έμβρυό της έπεσε μέσα στην τουαλέτα του σπιτιού της, κατά την 22η βδομάδα της εγκυμοσύνης της. Ένα Ορκωτό Δικαστήριο απέρριψε τις κατηγορίες μόλις τον Γενάρη.

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλαμπάμα πρόσφατα πήγε σε νέα ακραία επίπεδα την έννοια της «προσωπικότητας του εμβρύου», καθώς αποφάσισε το Φλεβάρη ότι τα κατεψυγμένα έμβρυα και γονιμοποιημένα ωάρια είναι παιδιά, με βάση το Νόμο της Αλαμπάμα Περί Αδικαιολόγητου Θανάτου Ανηλίκου. Εξηγώντας το σκεπτικό του, ο Δικαστής έγραψε, «Πιστεύουμε ότι κάθε ανθρώπινο ον, από τη στιγμή της σύλληψης, δημιουργείται από τον Θεό, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Του». Τις μέρες μετά την απόφαση του Δικαστηρίου, τρεις κλινικές Εξωσωματικής Γονιμοποίησης σταμάτησαν όλες τις θεραπείες εξωσωματικής από τον φόβο ότι θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για αδικαιολόγητο θάνατο παιδιού.

Μπάιντεν εναντίον Ημέρας της Καταστροφής (Ντόναλντ Τραμπ)

Ο Τζιτ Χιρ ισχυρίστηκε πρόσφατα στο «The Nation» ότι «Η τρομακτική απόφαση Ντομπς υπήρξε ένα πολιτικό δώρο για το Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να πετάξει αυτό το δώρο στα σκουπίδια, αυτός είναι ο Τζο Μπάιντεν».

Ο Μπάιντεν δηλώνει ότι η Καθολική του πίστη τον υποχρεώνει να είναι προσωπικά κατά των αμβλώσεων (αν και το 56% των Καθολικών στις ΗΠΑ υποστηρίζουν το δικαίωμα στην άμβλωση σε όλες τις περιπτώσεις ή στις περισσότερες). Κι έχει ξεκαθαρίσει επανειλημμένα, όπως το έκανε και πέρσι: «Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα οι αμβλώσεις».

Το 1973, είχε εναντιωθεί στην τότε απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση «Ρόου εναντίον Γουέντ», ισχυριζόμενος ότι η απόφαση «το παρατραβάει». Την επόμενη χρονιά, διακήρυξε ότι δεν πρέπει μια γυναίκα να έχει «μόνο αυτή δικαίωμα λόγου για το τι πρέπει να συμβεί στο σώμα της».

Όπως περιέγραψε ο Χιρ στο άρθρο του:  

Οργανώσεις υπέρ της επιλογής, τις οποίες επικαλούνται σε άρθρο τους οι Times, περιέγραψαν το ιστορικό του Μπάιντεν όσον αφορά τις αμβλώσεις τη δεκαετία του 1980 ως “ανερμάτιστο” και “αναξιόπιστο”. Ενώ κατέληξε τελικά να αποδέχεται τις βασικές κατευθύνσεις της απόφασης Ρόου, συμμαχούσε περιστασιακά με δεξιούς πολιτικούς και άλλους αντίπαλους της επιλογής, όπως ο Γερουσιαστής Ρικ Σαντόρουμ, πάνω στο στόχο του περιορισμού των αμβλώσεων μετά το πρώτο τρίμηνο, ακόμα κι αν κινδύνευε η ζωή της εγκύου. Όπως ξεκαθαρίζουν οι Times, η πλήρης υποστήριξη του Μπάιντεν στην πολιτική υπέρ της επιλογής ήρθε αρκετά αργά στη ζωή του, το 2008, όταν σε ηλικία 65 χρόνων, έγινε ο συνυποψήφιος του Μπάρακ Ομπάμα.  

Αλλά οι επικρίτριες/ες του Μπάιντεν συνήθως αντιμετωπίζουν την εχθρική κατηγορία των υποστηρικτ(ρι)ών του ότι βοηθάνε τον Τραμπ να κερδίσει το Νοέμβρη.

Η Ρενέ Μπρέισι Σέρμαν, εκτελεστική διευθύντρια της οργάνωσης για το δικαίωμα στην άμβλωση «We Testify», έχει μια απάντηση σε αυτή την κατηγορία: «Η αναπαραγωγική ελευθερία δεν σταματά στα σύνορά μας. Για μένα ως Μαύρη γυναίκα δεν αποτελεί απελευθέρωση να αποκτήσω πρόσβαση στην άμβλωση πάνω στις πλάτες νεκρών Παλαιστινίων».

Η Μπρέισι Σέρμαν είχε προσκληθεί στην συγκέντρωση της 23ης Γενάρη για τον Μπάιντεν, αλλά επέλεξε να μην πάει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εξέφραζε και πολλές άλλες όταν δήλωσε στο Jezebel ότι «Δεν συμφώνησα ποτέ ότι θα πρέπει να είμαι βραχίονας του Δημοκρατικού Κόμματος». Και πρόσθεσε: «Αλλά αυτό που με αναστάτωσε βαθιά ήταν να βλέπω μια σειρά από ηγετικές προσωπικότητες του κινήματός μας να φωνάζουν “άλλη μια τετραετία”, την ώρα που φεμινίστριες διαδηλώτριες ζητούσαν από τον πρόεδρο να σταματήσει να βομβαρδίζει εγκύους και παιδιά και οικογένειες».  

Η επιστολή της ARC-Southeast υπέρ της Παλαιστινιακής απελευθέρωσης σημειώνει: «Κάποιοι/ες αναρωτιούνται γιατί μια οργάνωση για την αναπαραγωγική δικαιοσύνη, όπως η ARC-Southeast, να υψώσει φωνή για την Παλαιστίνη». Και απαντά: «Δεν μπορούμε να αγωνιζόμαστε για την αναπαραγωγική αυτονομία στο εσωτερικό της χώρας, ενώ αγνοούμε τους αγώνες των περιθωριοποιημένων ανθρώπων για τη δική τους σωματική αυτονομία στο εξωτερικό, ιδιαίτερα όταν η ίδια κυβέρνηση που ευθύνεται για την αναπαραγωγική μας καταπίεση στο εσωτερικό είναι ο χορηγός της αναπαραγωγικής καταπίεσης των Παλαιστινίων».