Ο πόλεμος του MAGA ενάντια στους μετανάστες έχει γίνει ακόμα πιο βίαιος, ενώ έχει ενισχυθεί σημαντικά το στρατιωτικό του σκέλος.
Τον Ιούνιο ο Τραμπ έστειλε την Εθνοφρουρά και Πεζοναύτες στο Λος Άντζελες, υποτίθεται για να καταστείλουν τις διαδηλώσεις που παρουσιάστηκαν ως «ταραχές» -οι οποίες δεν συνέβησαν ποτέ- και παρέμειναν εκεί για περισσότερο από έναν μήνα.
Στην πραγματικότητα, στο Λος Άντζελες απλώς δοκίμαζε τις αντιδράσεις. Αφού κατάφερε να στείλει ομοσπονδιακά στρατεύματα εκεί χωρίς συνέπειες, η επόμενη κίνησή του ήταν να κινητοποιήσει την Εθνοφρουρά στην Ουάσιγκτον, ενώ απειλεί να κάνει το ίδιο και σε άλλες πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη, το Σικάγο, η Βαλτιμόρη και το Όκλαντ —όλες έχουν Μαύρους δημάρχους από το Δημοκρατικό Κόμμα.
Ήδη, βαριά οπλισμένοι και μασκοφόροι ομοσπονδιακοί τραμπούκοι, ντυμένοι με στρατιωτική περιβολή, περιφέρονται με οχήματα χωρίς διακριτικά σε γειτονιές μεταναστών σε όλη τη χώρα. Είναι έτοιμοι να ορμήσουν σε ανυποψίαστους γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, σε εργαζομένους που πηγαίνουν στη δουλειά τους, μέχρι και σε άτομα που παρίστανται στην δικαστική ακρόαση του αιτήματός τους -δηλαδή ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος.
Αρχιτέκτονας αυτής της πολιτικής και πολιτικός σύμβουλος του Τραμπ στο μεταναστευτικό είναι ο Στίβεν Μίλερ, γνωστός λευκός εθνικιστής, ο οποίος υποστηρίζει τη «θεωρία της μεγάλης αντικατάστασης», σύμφωνα με την οποία οι μη-λευκοί άνθρωποι προσπαθούν να εξαφανίσουν τους λευκούς από τον κόσμο. Στα φοιτητικά του χρόνια στο Ντιούκ, ήταν φίλος με τον Ρίτσαρντ Σπένσερ, τον διαβόητο λευκό εθνικιστή που οργάνωσε τη συγκέντρωση «Unite the Right» το 2017 στο Σαρλοτσβίλ της Βόρειας Καρολίνας [σσ: συγκέντρωση των πιο σκληρών ομάδων της ακροδεξιάς που κατέληξε σε βίαιη επίθεση σε αντιφασιστική συγκέντρωση και στη δολοφονία της αντιρατσίστριας Χέδερ Χάιερ]. Ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Τραμπ είχε χαρακτηρίσει τότε τους φασίστες που μαζεύτηκαν στο Σαρλοτσβίλ «πολύ καλούς ανθρώπους».
Μέσα στην εμμονή της με τις μαζικές απελάσεις, η κυβέρνηση Τραμπ επιστρατεύει προσωπικό από κάθε υπηρεσία: το FBI, την Ομοσπονδιακή Αστυνομία (U.S. Marshals), την Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών (DEA), το Γραφείο Αλκοόλ, Καπνού, Πυροβόλων και Εκρηκτικών (ATF) και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Φυλακών. Έτσι όσοι βλέπουν ομοσπονδιακούς πράκτορες να χτυπούν μετανάστες και να τους σπρώχνουν σε βαν χωρίς διακριτικά, όχι μόνο δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το όνομα ή τον αριθμό σήματος των απαγωγέων, αλλά δεν ξέρουν καν σε ποια υπηρεσία να απευθυνθούν για να μάθουν πού έχουν μεταφερθεί οι συλληφθέντες.
Στους μήνες που ακολούθησαν αμέσως μετά τη δεύτερη ορκωμοσία του Τραμπ, η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE) υπερδιπλασίασε τον ημερήσιο ρυθμό συλλήψεών της, από 300 την ημέρα το 2024 σε 666 συλλήψεις την ημέρα. Παρ’ όλ’ αυτά, τον Μάιο ο Στίβεν Μίλερ ζήτησε από την ICE να κάνει 3.000 συλλήψεις ημερησίως και τα αποτελέσματα ήταν άμεσα.
Σύμφωνα με το Associated Press: «Ξαφνικά, η ICE ήταν παντού. “Βλέπαμε πράκτορες να μπαίνουν σε φάρμες, να στοχεύουν ακόμη και αγελάδες με αυτόματα όπλα και να παίρνουν μαζί τους το μισό εργατικό δυναμικό”». Αυτά δήλωσε στο AP η Ρεβέκα Σι, διευθύντρια του Αμερικανικού Επιχειρηματικού Συνασπισμού για τη Μετανάστευση (American Business Immigration Coalition), που εκπροσωπεί 1.700 εργοδότες και υποστηρίζει την αύξηση της νόμιμης μετανάστευσης. Αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα του τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους μετανάστες αν πετύχουν τους στόχους τους ο Τραμπ και η συμμορία των αντιδραστικών πιστών του που έχει τοποθετήσει στην κορυφή της κυβέρνησής του.
Και δεν είναι μόνο ο αριθμός των συλλήψεων και απελάσεων που προκαλεί ανησυχία στις μεταναστευτικές κοινότητες σε όλη τη χώρα. Είναι και οι τακτικές «Γκεστάπο» που χρησιμοποιούν οι μπράβοι χωρίς διακριτικά, οι οποίοι αρνούνται να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους καθώς χτυπούν και απαγάγουν τα θύματά τους.
Επιπλέον, υπάρχει ο σαδισμός με τον οποίο οι πολιτικοί του MAGA υιοθετούν τις βίαιες μεθόδους συλλήψεων του Τραμπ. Η Ρεπουμπλικανή βουλευτής Νάνσι Μέις από τη Νότια Καρολίνα, για παράδειγμα, δήλωσε πρόσφατα στο Fox News:
«Υπάρχει νέος σερίφης στην πόλη. Ομολογώ πως ένα από τα πιο αγαπημένα πράγματα που μου αρέσει να παρακολουθώ αυτές τις μέρες στο YouTube είναι οι δικαστικές ακροάσεις όπου εμφανίζεται η ICE και σέρνει έξω από την αίθουσα παράνομους μετανάστες για να τους απελάσει. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτε πιο αμερικανικό από το να κάνουμε τους δρόμους μας ασφαλείς διώχνοντας αυτούς τους επικίνδυνους εγκληματίες από τις ΗΠΑ».
Σε μια ρήξη με ό,τι ίσχυε στο παρελθόν, οι μπράβοι της ICE πλέον στήνουν καρτέρι έξω από τις αίθουσες των μεταναστευτικών δικαστηρίων, όπου ξέρουν ότι θα μπορούν να αρπάξουν το μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών με τον μικρότερο κόπο. Όπως περιέγραψε η Άιλιν Μάρκι στο περιοδικό «The Nation»:
«Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών των οποίων οι υποθέσεις εκδικάζονται στα μεταναστευτικά δικαστήρια, εμφανίζεται στις ακροάσεις πιστεύοντας ότι αν συμμορφωθεί με τις δαιδαλώδεις απαιτήσεις του συστήματος, θα έχει μια ευκαιρία για άδεια παραμονής στη χώρα. Ωστόσο, υπό το καθεστώς των επιθετικών απελάσεων του Τραμπ, η συμμόρφωση με τους κανόνες του μεταναστευτικού συστήματος έχει γίνει όλο και πιο επικίνδυνη. Όσοι εμφανίζονται στο δικαστήριο πλέον αντιμετωπίζουν συχνά επιτόπου σύλληψη. Αλλά η μη εμφάνιση σε ακρόαση συνήθως συνεπάγεται εντολή απέλασης».
Επιπλέον, η ICE έχει ορίσει κάποιες από τις φυλακές όπου μετανάστες σαπίζουν για μέρες ή και περισσότερο από μία εβδομάδα, ως «χώρους προσωρινής παραμονής» (holding centers) αντί για «κέντρα κράτησης» (detention centers). Υποστηρίζει ότι σε αυτές «τους στεγάζει [τους μετανάστες] μέχρι να μπορέσουν να τεθούν υπό κράτηση». Όμως αυτή η νέα κατηγοριοποίηση αφαιρεί το δικαίωμα των εκλεγμένων μελών του Κογκρέσου να επιθεωρούν τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις.
Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι στις 9 Μαΐου, όταν τέσσερις εκλεγμένοι αξιωματούχοι επιχείρησαν να εισέλθουν σε κανονικό κέντρο κράτησης στο Νιου Τζέρσεϊ για να το ελέγξουν, οι πράκτορες της ICE προσπάθησαν να τους εμποδίσουν βίαια. Ο δήμαρχος του Νιούαρκ, Ρας Μπαράκα, συνελήφθη μαζί με τη βουλευτή ΛαΜόνικα ΜακΆιβερ—και οι δύο τους Μαύροι. Ενώ οι κατηγορίες εναντίον του Μπαράκα αποσύρθηκαν, η ΜακΆιβερ κατηγορήθηκε για «βίαιη παρεμπόδιση και παρενόχληση ομοσπονδιακών πρακτόρων». Επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας ισχυρίστηκε ότι οι εκλεγμένοι ήταν «διαδηλωτές» που «όρμησαν στην πύλη και εισέβαλαν στο κέντρο κράτησης».
Απολύτως αναμενόμενα, ο ζήλος της κυβέρνησης στο μαζικό μάντρωμα μεταναστών που ίσως δεν έχουν χαρτιά, έχει οδηγήσει στην αυξανόμενη συστηματική στοχοποίηση λόγω «φυλετικού προφίλ», με συνέπεια να συλλαμβάνονται ακόμη και Αμερικανοί πολίτες μόνο και μόνο επειδή έχουν σκούρο δέρμα. Καμία ομοσπονδιακή υπηρεσία δεν δημοσιοποιεί τον αριθμό αυτών των συλλήψεων, ωστόσο υπάρχει πληθώρα ανεκδοτολογικών στοιχείων και μαρτυριών.
Η κυβερνητική ρητορική μίσους έχει χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει απελάσεις μεταναστών όχι μόνο στις χώρες καταγωγής τους, αλλά και σε τρίτες χώρες με τις οποίες δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Είναι μια πολιτική που θυμίζει τη δεύτερη προεδρία του Μπους, όταν «εχθρικοί μαχητές» κατά τη διάρκεια του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» απάγονταν συστηματικά και μεταφέρονταν στα διαβόητα «black sites» σε διάφορες τρίτες χώρες, όπου φυλακίζονταν και βασανίζονταν. Σήμερα ορισμένοι απελαθέντες στέλνονται σε τρίτες χώρες που κυβερνώνται από δικτατορίες γνωστές για τη σκληρότητά τους ή και σε χώρες που σπαράσσονται από βίαιες συγκρούσεις.
Ο Τραμπ φρόντισε από την πρώτη κιόλας μέρα της δεύτερης θητείας του να δείξει τις αντιμεταναστευτικές προθέσεις του με την υπογραφή διατάγματος που καταργεί το δικαίωμα ιθαγένειας εκ γενετής, όπως αυτό προστατεύεται από τη 14η τροπολογία του Συντάγματος που παραχωρεί αυτόματα υπηκοότητα σε όποιο άτομο γεννιέται σε αμερικανικό έδαφος. Η τροπολογία αυτή θεσπίστηκε μετά την κατάργηση της δουλείας, για να εξασφαλιστεί ότι οι πρώην σκλάβοι θα γίνονταν πολίτες των ΗΠΑ. Το 1898, σε μια υπόθεση που δημιούργησε νομικό προηγούμενο, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ένας άνδρας γεννημένος στις ΗΠΑ, του οποίου οι Κινέζοι γονείς δεν ήταν πολίτες της χώρας, ήταν Αμερικανός πολίτης, έχοντας το σχετικό δικαίωμα εκ γενετής.
Προς το παρόν το εκτελεστικό διάταγμα που καταργεί την εκ γενετής υπηκοότητα παραμένει «παγωμένο» από πολλούς ομοσπονδιακούς δικαστές. Όμως, η υπόθεση αναμένεται να φτάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο, όπου η κυβέρνηση Τραμπ θα επιδιώξει να στηριχθεί στην συντηρητική πλειοψηφία του για να καταργήσει ή τουλάχιστον να τροποποιήσει τη 14η τροπολογία.
Βέβαια, υπάρχουν σημάδια ότι η ακρότητα της κυβέρνησης Τραμπ ίσως της γυρίζει μπούμερανγκ. Όπως γράφει το Politico, «καθώς η καταστολή του Τραμπ εντείνεται, οι αρνητικές απόψεις των Αμερικανών για τη μετανάστευση αντιστρέφονται».
Μια δημοσκόπηση της Gallup που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα έδειξε ότι οι Αμερικανοί έχουν γίνει αξιοσημείωτα πιο θετικοί απέναντι στη μετανάστευση τον τελευταίο ένα χρόνο, με το ποσοστό εκείνων που θέλουν μείωση της μετανάστευσης να πέφτει από 55% το 2024 σε 30% σήμερα. Την ίδια στιγμή, ποσοστό 79% (το υψηλότερο που έχει καταγραφεί ποτέ) των ενηλίκων στις ΗΠΑ δηλώνει πως η μετανάστευση είναι κάτι καλό για τη χώρα.
Αυτές οι μεταβολές ανατρέπουν μια τετραετή τάση αυξανόμενης ανησυχίας για τη μετανάστευση που ξεκίνησε το 2021, και αντικατοπτρίζουν αλλαγές σε όλες τις σημαντικές δημογραφικές ομάδες ψηφοφόρων.
Η ίδια έρευνα έδειξε επίσης ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών αποδοκιμάζει τον τρόπο με τον οποίο ο Τραμπ διαχειρίζεται το μεταναστευτικό ζήτημα.
Επιπλέον, οι εισαγγελείς στο Λος Άντζελες απέτυχαν παταγωδώς να εξασφαλίσουν κατηγορητήρια από τα Σώματα Ενόρκων για τις περισσότερες υποθέσεις των κατηγοριών περί «επιθέσεων» και «παρεμπόδισης» που φόρτωσαν σε διαδηλωτές κατά της ICE τον Ιούνιο. Και αυτό γιατί πολύ απλά οι συλλήψεις και οι κατηγορίες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε ψέματα.
Η κυβέρνηση Τραμπ, ωστόσο, παρά την δημόσια κατακραυγή, συνεχίζει ακάθεκτη και κλιμακώνει.
Η ICE βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε φρενήρη καμπάνια αθρόων προσλήψεων για να επεκτείνει το ήδη τεράστιο προσωπικό της. Έχει καταργήσει κάθε όριο ηλικίας, προσφέρει μπόνους πρόσληψης έως και 50.000 δολάρια και αποπληρωμή φοιτητικών δανείων έως 60.000 δολάρια, για να προσελκύσει γρήγορα όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη.
Στην πράξη, το κάλεσμα της ICE να ενταχθούν στις γραμμές της οι «πατριώτες» Αμερικάνοι θα προσελκύσει πιθανότατα όλους όσους θέλουν να βγάζουν χρήματα δέρνοντας και απαγάγοντας μετανάστες.
Όπως σχολίασε η Βανέσα Καρδένας, εκτελεστική διευθύντρια της οργάνωσης υπεράσπισης μεταναστών America’s Voice:
«Πάρε έναν έφηβο που έχει περισσότερη τεστοστερόνη από ό,τι σοφία. Δώσε του όπλα, μάσκες και γρήγορα αυτοκίνητα και -από πάνω- δώσε του και χρηματικά κίνητρα για να συλλαμβάνει όποιον βρει μπροστά του όσο πιο γρήγορα μπορεί. Βάλε στο μίγμα και την κουλτούρα ασυδοσίας και ατιμωρησίας που επικρατεί στην ICE. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά, άραγε;».
Όπως αναφέραμε παραπάνω, στις 11 Αυγούστου ο Τραμπ κινητοποίησε πάλι την Εθνοφρουρά, αυτήν τη φορά στην Ουάσιγκτον, επικαλούμενος ξανά μια ανύπαρκτη «έκτακτη ανάγκη». Σε μια συνέντευξη Τύπου γεμάτη από ρατσιστικά υπονοούμενα, ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι «η πρωτεύουσά μας έχει καταληφθεί από βίαιες συμμορίες και αιμοδιψείς εγκληματίες, όχλους άγριας νεολαίας, μανιακούς υπό την επήρεια ναρκωτικών και άστεγους». Στην πραγματικότητα, η Ουάσιγκτον, όπως και άλλες μεγάλες αμερικανικές πόλεις, βιώνει ιστορικό χαμηλό στα ποσοστά βίαιης εγκληματικότητας -το χαμηλότερο των τελευταίων 30 ετών- άρα ο ισχυρισμός περί «έκτακτης ανάγκης» είναι προφανώς ψευδής.
Ωστόσο, αυτό ήταν το πρόσχημα της κυβέρνησης Τραμπ για να καταλάβει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση τον έλεγχο της Αστυνομίας της πόλης.
Στις 12 Αυγούστου, η Washington Post ανέφερε ότι η κυβέρνηση Τραμπ εξετάζει «σχέδια για τη δημιουργία μιας “Ομάδας Ταχείας Αντίδρασης για Εγχώριες Πολιτικές Αναταραχές”, αποτελούμενης από εκατοντάδες στρατιώτες της Εθνοφρουράς, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν ταχεία δράση σε αμερικανικές πόλεις που αντιμετωπίζουν διαδηλώσεις ή άλλες αναταραχές, σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα του Πενταγώνου... Το σχέδιο προβλέπει 600 στρατιώτες σε μόνιμη ετοιμότητα ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν μέσα σε μία ώρα».
Αυτές οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι ο Τραμπ και οι πιο στενοί του σύμβουλοι προσπαθούν να ξεχειλώσουν τα όρια της αυταρχικής διακυβέρνησης, δημιουργώντας προηγούμενα που θα λειτουργήσουν ως σκαλοπάτια για να περιορίσουν ακόμα περισσότερο και να τσακίσουν κάθε αυθεντική έκφραση δημοκρατίας και διαφωνίας, καθώς υλοποιούν το όραμά τους για τις ΗΠΑ ως χώρα του λευκού άντρα.
Αν δεν ήταν ήδη προφανές, είναι τώρα: όλοι μας, ανεξάρτητα από το μεταναστευτικό μας καθεστώς, θα υποφέρουμε εάν η κυβέρνηση Τραμπ συνεχίσει να προωθεί την αυταρχική της ατζέντα —γιατί η επίθεση αυτή ποτέ δεν αφορούσε μόνο τη μετανάστευση.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά. Πρόκειται για Εκτεταμένα αποσπάσματα άρθρου που γράφτηκε ως δεύτερο μέρος μιας παλιότερης περιγραφής του αντιμεταναστευτικού πολέμου του Τραμπ και δημοσιεύτηκε στο International Socialism Project με τίτλο «Bringing in the National Guard: Trump’s War on Immigrants (Part II)» Τη μετάφραση έκανε η Κορίνα Σχισμένου.
