27 και 28 Σεπτεμβρίου, Κήπος Παντείου Πανεπιστήμιου
Το Φεμινιστικό Φεστιβάλ, για 4η συνεχή χρονιά, επιστρέφει στις 27 και 28 Σεπτεμβρίου για να μεταμορφώσει το Πάντειο Πανεπιστήμιο σε τόπο φεμινιστικής στΟργής, συλλογικής αντίστασης και γιορτής. Με το σύνθημα «Πόλεμος παντού – Ανυποχώρητα στον αγώνα για ζωή» θέλουμε να κατανοήσουμε και να αντισταθούμε στις πολλαπλές όψεις του πολέμου που διατρέχουν σήμερα τις ζωές μας.
Γιατί για εμάς ο πόλεμος είναι ήδη εδώ. Παρακολουθούμε με οργή να εκτυλίσσεται η τελευταία πράξη της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού από το Ισραηλινό κράτος-εγκληματία, ενώ παράλληλα ξεδιπλώνονται τα σχέδια του διαρκούς πολέμου στη Μέση Ανατολή και συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Η πολεμική αναδιάταξη του κόσμου με βάση τα επεκτατικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς των ισχυρών συνοδεύεται από τη ραγδαία στρατιωτικοποίηση των κοινωνιών και τη στροφή στην “οικονομία των όπλων”. Η απόφαση της Συνόδου του ΝΑΤΟ για αύξηση των πολεμικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ και οι αντίστοιχες εξαγγελίες του προγράμματος “ReArm Europe” από την Ευρωπαϊκή Ένωση διοχετεύουν δισεκατομμύρια στην ανάπτυξη ακόμη πιο δολοφονικών τεχνολογιών και όπλων, προετοιμάζοντας τους καταστροφικούς πολέμους του αύριο και φέρνοντας ακόμα περισσότερη καταστολή, αυταρχισμό και εξαθλίωση σήμερα.
Τα παραπάνω έχουν ως άμεση συνέπεια την υποβάθμιση των ζωών μας, όπως τη βιώνουμε καθημερινά στην Ελλάδα. Ενώ ζωτικά δημόσια αγαθά και κοινωνικές υπηρεσίες (δομές υποστήριξης κακοποιημένων και ευάλωτων, ΕΣΥ, δομές ψυχικής υγείας και απεξάρτησης, εκπαίδευση, δασοπροστασία και περιβαλλοντική προστασία κ.ά.) καταρρέουν και ενώ η ακρίβεια, η στεγαστική κρίση και η εργασιακή εξαθλίωση κάνουν όλο και πιο επισφαλή την επιβίωση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξοδεύει δισεκατομμύρια για την αγορά και συντήρηση πολεμικού εξοπλισμού. Όμως, μέσα σε αυτή τη συνθήκη, εμπνεόμαστε και αντλούμε δύναμη από το μεγάλο αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενες/α/οι στη Γαλλία για να μπλοκάρουν την ψήφιση ενός προϋπολογισμού που επιχειρεί περικοπές 44 δισ. προκειμένου να ενισχυθεί η πολεμική οικονομία, και τα έχουν καταφέρει, μετρώντας μέχρις στιγμής δύο παραιτημένους πρωθυπουργούς.
Γνωρίζουμε ότι ο πόλεμος δεν περιορίζεται στα εδάφη. Επιτίθεται στα σώματά μας, στα δικαιώματα, στις ελευθερίες και τις επιθυμίες μας. Εκφράζεται ως ακροδεξιά ρητορική και anti-gender πολιτικές που στοχοποιούν γυναίκες, θηλυκότητες, ΛΟΑΤΚΙΑ+ και ιδιαίτερα τα τρανς άτομα, μετανάστ(ρι)ες, αμφισβητώντας το δικαίωμά μας στη ζωή, αυτοδιάθεση, ταυτότητα, σεξουαλικότητα. Σε όλο τον κόσμο (Ευρώπη, ΗΠΑ, Λατινική Αμερική) η ισλαμοφοβία, η επίθεση στις δημοκρατικές ελευθερίες, στα δικαιώματα και στον συνδικαλισμό, η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη αποδεικνύουν ότι κράτη και κυβερνήσεις έχουν εξαπολύσει έναν πόλεμο στον “εσωτερικό εχθρό”, δηλαδή όλες/α/ους όσες/α/οι δεν ταιριάζουμε στα πρότυπα της εθνικής καθαρότητας, των παραδοσιακών έμφυλων ρόλων και της πολιτικής υπακοής.
Σε αυτήν τη εποχή πολέμων και γενοκτονίας, το φεμινιστικό πρόταγμα της υπεράσπισης της ζωής γίνεται αναγκαία αντίσταση και συλλογική διεκδίκηση. Σε αυτό επιχειρεί να δώσει σχήμα και φωνή το Φεμινιστικό Φεστιβάλ 2025 μέσα από συζητήσεις, εργαστήρια, προβολές, εκθέσεις, ποιητικές περφόρμανς, συναυλίες, διαδραστικό παιδότοπο.
Στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ συμμετέχουν φεμινίστριες ακτιβίστριες βάσης και πανεπιστημιακοί, συνδικαλίστριες, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνιδες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθεμία από τις οποίες φέρνει εμπειρίες αγώνα, αντίστασης και αλληλεγγύης.
Ανάμεσα σε αυτές, φέτος μαζί μας θα βρεθεί η Danièle Obono, Γκαμπονέζα–Γαλλίδα πολιτικός και βουλεύτρια με την Ανυπότακτη Γαλλία, η οποία συνδέει τον φεμινισμό με τους αγώνες για ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και δικαιώματα μεταναστ(ρι)ών και εργαζομένων.
Ακόμη, η Καρίνα Νοάλες, δικηγόρος και μέλος της Διεθνούς Συντονιστικής της 8ης Μάρτη στη Χιλή, η οποία φέρνει την εμπειρία της φεμινιστικής συμμετοχής στη Συντακτική Συνέλευση, της εξέγερσης του 2019 και των κινητοποιήσεων ενάντια στην καταστολή και την ακροδεξιά στη Λατινική Αμερική.
Επίσης, το Λάρα Αλόνσο Κορόνα, κουήρ συγγραφέας και ενεργό μέλος του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος στο Ισπανικό Κράτος, θα μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία του τρανσφεμινιστικού, αντιφασιστικού αγώνα ενάντια στο ακροδεξιό Vox, αλλά και του κινήματος των φεμινιστικών απεργιών και της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη.
Την πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ συζητάμε πώς πλήττονται οι ζωές μας από τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, την αναδιανομή των δημόσιων πόρων προς την πολεμική οικονομία και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Με τα μάτια στραμμένα στη Γάζα, αναζητούμε μορφές αντίστασης στη γενοκτονία και αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, σε σύγκρουση με την αιματοβαμμένη συμμαχία του ελληνικού κράτους με τους εγκληματίες πολέμου του Ισραήλ. Το να σταματήσουμε τα πολεμικά, εξορυκτικά σχέδια του ελληνικού κεφαλαίου, στενά συνδεδεμένα με τον ιμπεριαλισμό, είναι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσουμε έμπρακτα τον παλαιστινιακό λαό, αλλά και να υπερασπιστούμε τις ανάγκες μας και την ειρήνη εδώ. Σε αυτή την προσπάθεια, οι κινητοποιήσεις στη Γαλλία γίνονται πηγή έμπνευσης για όλες μας.
Τη δεύτερη ημέρα, συνομιλούμε για την άνοδο του νεοσυντηρητισμού και της ακροδεξιάς διεθνώς, με επίκεντρο τις πολιτικές μίσους ενάντια σε γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙΑ+ και ιδιαίτερα τα τρανς άτομα και μετανάστ(ρι)ες-προσφυγ(ισσ)ες. Συζητάμε για την πολύπλευρη επίθεση στα δικαιώματα -πολιτικά, έμφυλα, αναπαραγωγικά-, για τον αυταρχισμό και την καταστολή. Παράλληλα χαρτογραφούμε τις φεμινιστικές αντιστάσεις που αναπτύσσονται στη Λατινική Αμερική, την Ευρώπη και τον κόσμο ενάντια στον (νεο)φασισμό, τον μιλιταρισμό και τις ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Και τις δύο ημέρες το Φεστιβάλ φιλοξενεί εργαστήρια, θεματικές συζητήσεις και παρουσιάσεις, μέσα από τις οποίες θα έχουμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για τη διεθνή εμπειρία της φεμινιστικής απεργίας και να εμπνευστούμε για την οργάνωση της 8ης Μάρτη 2026, όπως και να μοιραστούμε εμπειρίες ενδυνάμωσης και συλλογικής απάντησης στην έμφυλη βία στην εργασία μέσα από τη δράση των σωματείων. Ακόμη, θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την ιστορία της Αμάλ, ένα κουήρ παλαιστινιακό ημερολόγιο από την ομάδα “Διασπορές”, ενώ την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, η παλαιστίνια ποιήτρια Carol Sansour και οι Παντελής και Μιχάλης Καλογεράκης παρουσιάζουν μία ακατέργαστη παράσταση - ποιητική περφόρμαρμανς με τίτλο «Στην Ανατολή, Δεν Υπάρχει Πατρίδα Χωρίς Πόλεμο».
Για ακόμη μία χρονιά, καλλιτέχνιδες και μουσικοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό συν-θέτουν ένα συναυλιακό πρόγραμμα στο οποίο συνενώνονται η τρυφερότητα, η ευαισθησία και η δύναμη της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Η λιβανέζα τραγουδίστρια και μουσικός Jahida Wehbe μαζί με σημαντικές ελληνίδες ερμηνεύτριες όπως Γιώτα Νέγκα, η Μαρία Παπαγεωργίου, η Βίκυ Καρατζόγλου και η Βιολέτα Ίκαρη θα στήσουν μια γέφυρα πάνω στην οποία θα σταθούμε για να ονειρευτούμε εκείνες τις λέξεις και τις μουσικές που μας ενώνουν, που κάνουν την Μεσόγειο γειτονιά μας. Στη μουσική σκηνή του Φεστιβάλ θα βρεθούν, ακόμη, καλλιτέχν(ιδ)ες όπως η Sophie Lies, οι Someone Who Isn’t Me και η Cilia Katrali για να φέρουν τον πειραματισμό και τη στΟργή μίας νέας γενιάς καλλιτεχν(ιδ)ων που διαμορφώνει και εξερευνά νέους τ(ρ)όπους ύπαρξης και δημιουργίας.
Φέτος, το Φεστιβάλ στήνει ξανά έναν ασφαλή, ζωντανό, τρανσφεμινιστικό, ελεύθερο χώρο για συζήτηση, ψυχαγωγία, σκέψη και φροντίδα. Έναν χώρο αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και μποϋκοτάζ στα ισραηλινά προϊόντα. Έναν χώρο που επιθυμεί να ενώσει καθεμία και καθένα μας σε κοινό αγώνα απέναντι σε κοινούς εχθρούς, που εξαπολύουν «κοινωνικούς πολέμους» εναντίον μας στο εσωτερικό και ιμπεριαλιστικούς πολέμους κατά των «Άλλων» στο εξωτερικό.
Το Φεμινιστικό Φεστιβάλ θα ενισχύσει οικονομικά οργανώσεις και εγχειρήματα αλληλεγγύης για την κάλυψη ζωτικών αναγκών του παλαιστινιακού λαού.
Επικοινωνία: sineleusi8m@gmail.com
Facebook: Συνέλευση 8 Μάρτη
Instagram: sineleusi_8m
Τηλ επικοινωνίας: 6945 754 555, 6978 782 863, 6970 282 133
