Σχόλιο του Rp για τις κινητοποιήσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ και τη στάση της Αριστεράς.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η αγωνιστική προσπάθεια των εργαζόμενων στους ΟΤΑ ενάντια στις απολύσεις . Από κοντά και οι εργαζόμενοι στα υπουργεία…
Ο αγώνας των εργαζόμενων στους δήμους δεν είναι «άλλη μία» συνδικαλιστική διεκδίκηση. Ακόμη ένας «επί μέρους αγώνας». Είναι αντικειμενικά η αιχμή του δόρατος στην ταξική πάλη απέναντι στην ολομέτωπη σκληρή επίθεση του κεφαλαίου μέσω των μνημονίων και της δεξιάς τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά.
Γιατί στις σημερινές συνθήκες η όποια «μικρή» ή «επί μέρους νίκη» απαιτεί τεράστια σύγκρουση και λειτουργεί άμεσα σαν πυροδότης εξελίξεων σε όλα τα μέτωπα, σαν ο «πόντος» που ξηλώνει όλο το «πλεχτό». Αυτό είναι το ανελαστικό και ασφυκτικό πλαίσιο της κρίσης, αυτός είναι ο ξεκάθαρος ταξικός χαρακτήρας της επίθεσης, αυτή είναι η στάση πρώτ’ απ’ όλους των ντόπιων καπιταλιστών και της κυβέρνησης, της τρόικας και το περιεχόμενο των μνημονίων! Αυτή είναι και η δυνατότητα που κρύβει μέσα του ένας επίμονος και ανυποχώρητος «φαινομενικά» κλαδικός αγώνας, ακριβώς γιατί μπορεί να κρίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την συνολική εξέλιξη της ταξικής σύγκρουσης.
Για τους ίδιους ακριβώς λόγους αυτών των ακραίων συνθηκών που ορίζει η κρίση και των ανελαστικών πλαισίων της σύγκρουσης είναι επίσης πολύ δύσκολο για την κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ να δημιουργούν όρους «κοινωνικού αυτοματισμού» και να στρέφουν το ένα κοινωνικό τμήμα απέναντι στο άλλο. Η αλληλεγγύη αναφύεται αβίαστα ως κοινωνική τάση. Έτσι το μόνο όπλο που διαθέτει η εξουσία είναι η ωμή καταστολή και ο ανελαστικός αυταρχισμός. Γι΄ αυτό και αντέδρασε άμεσα και επιθετικά στο ελάσσονος σημασίας υπό άλλες συνθήκες, περιστατικό του εκσφενδονισμού ενός καφέ προς το γερμανό πρόξενο, πράγμα που και ο ίδιος αξιολόγησε αναλόγως. Η κατασταλτική μηχανή σέρνει στα δικαστήρια τρεις αγωνιστές που αναγνώρισε από τα video συμπεριφερόμενη σαν την CIA στο… κυνήγι της Αλ Κάιντα!
Είναι απολύτως απαράδεκτο στελέχη της αριστεράς να τοποθετούνται απέναντι σε εργατικούς αγώνες, ιδιαίτερα δε σ’ αυτή την κρίσιμη φάση, δήθεν «εναντίον της βίας απ’ όπου και προέρχεται», ασφαλώς όχι εκφράζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά εκθέτοντάς τον!
Φωνές όπως αυτή του Δημήτρη Στρατούλη εκφράζουν την επιβεβλημένη και σωστή στάση της ριζοσπαστικής αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξη στους αγωνιστές και το κίνημα των ΟΤΑ.
Η στάση της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους εργατικούς αγώνες αυτής της περιόδου είναι κρίσιμη. Πρέπει να επιδεικνύει την στοιχειώδη πολιτική και ταξική ευθυκρισία στηρίζοντας με όλες τις δυνάμεις της αυτές τις αντιστάσεις. Ακόμη όμως κι αυτό δεν αρκεί! Οι αγώνες του κόσμου της εργασίας για να νικήσουν πρέπει να μπορέσουν να ξεφύγουν από τα πλαίσια της συνδικαλιστικής πάλης. Προς τούτο είναι απαραίτητη η πολιτική αιχμή που γενικεύει και ενοποιεί τους αγώνες! Εδώ κρίνεται στην ουσία ο ρόλος της αριστεράς και η οποιαδήποτε δυνατότητα για την προοπτική «κυβέρνησης της Αριστεράς». Σήμερα η ανατροπή των μνημονίων, αν και απαραίτητη αφετηρία για την ανατροπή, δεν είναι αρκετή. Το κέντρο βρίσκεται στην ανατροπή της λιτότητας με τους όρους της επαναφοράς των εργατικών κατακτήσεων του παρελθόντος, της δουλειάς, των μισθών, των συντάξεων, όλων των δικαιωμάτων, στην προ των μνημονίων κατάσταση.
Rp
