Το Σάββατο 2/11/2013, εκπρόσωποι αντιρατσιστικών και πολιτικών οργανώσεων της Θεσσαλονίκης εξορμήσαμε σε Δράμα και Ξάνθη (έπεται η Κομοτηνή) με σκοπό την επίσκεψη των εκεί στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων για την από κοντά διαπίστωση του καθεστώτος που υπάρχει, αλλά και την ανταλλαγή απόψεων με τοπικούς φορείς ώστε να αναληφθούν δράσεις.

Οι σημερινές περιοδείες ήταν το πρώτο βήμα μιας γενικότερης καμπάνιας για το οριστικό κλείσιμο των ναζιστικής έμπνευσης στρατοπέδων συγκέντρωσης και την απελευθέρωση των κρατούμενων. Ως τώρα συμμετέχουν η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, η ΚΑΡ, η ΚΕΕΡΦΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Δίκτυο.

Η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό εκπροσωπήθηκε στην εξόρμηση στο στρατόπεδο Παρανεστίου Δράμας.

Ογδόντα μέτρα από τον εξωτερικό φράχτη και την κεντρική πύλη, δεύτερο στρατόπεδο μέσα στο στρατόπεδο, ένας στενός χώρος περιφραγμένος με σκοπιές και ψηλό αγκαθωτό σύρμα, περικλείει τους 400 περίπου ανθρώπους που φυλακίζονται εδώ ως και 18 μήνες. Εκατόν ογδόντα αστυνομικοί σε τρεις βάρδιες "φρουρούν"... ποιους "εγκληματίες"; Αυτούς που δεν έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα, δεν έχουν βλάψει ούτε έναν συνάνθρωπό, απλώς...αναζήτησαν δουλειά και ζωή μακριά από τη χώρα τους. Που κατέστρεψε η εξωτερική πολιτική της Δύσης και της Ελλάδας, είτε λέγεται Αφγανιστάν είτε ο,τιδήποτε άλλο. Από το στρατόπεδο αυτό έχουν περάσει, στους 13 περίπου μήνες λειτουργίας του, πάνω από 900 ψυχές. Μόνο στα έξι μεγαλύτερα ελληνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κρατούνται σταθερά πάνω από 6.000 ανήλικοι κι ενήλικοι.

Οι πύλες στο Παρανέστι -και την Ξάνθη- έμειναν σήμερα κλειστές για τις οργανώσεις, με οδηγίες του Αρχηγείου. Τι φοβούνται οι αστυνομικές αρχές και δεν άφησαν τους ακτιβιστές να επισκεφτούν τους κρατούμενους μετανάστες, παραβιάζοντας μάλιστα το νόμο που προβλέπει τέτοιες επισκέψεις; Μήπως άλλη μια επιβεβαίωση των βασανιστηρίων που υφίστανται οι άνθρωποι εκεί από τους φρουρούς (Διεθνής Αμνηστία,Ιούλης '13); Ή των φρικτών συνθηκών..."φιλοξενίας" (μη πόσιμο νερό, άθλια κι ελλιπής τροφή, εγκλεισμός για μέρες χωρίς προαυλισμό κλπ); Ή της απόγνωσης των ανθρώπων που βολοδέρνουν χωρίς προοπτική κλεισμένοι για μήνες σε ένα κοτέτσι; Πάντως τριγύρω οι λίγοι κάτοικοι δεν έρχονται σε επαφή με τους κολασμένους, παρά μέσω των τηλεοράσεων. Οπότε, στην άγνοιά τους, μένουν ευχαριστημένοι με τον... αστυνομικό τουρισμό που ενισχύει την τοπική οικονομία.

Σήμερα, η ομάδα που φτάσαμε στο Παρανέστι, δεν καταφέραμε να μιλήσουμε με τους κρατούμενους. Συζητώντας όμως με τους γιατρούς του παρακείμενου Κέντρου Υγείας μάθαμε κάποια πράγματα. Όπως ότι δεν υπάρχει κανένας γιατρός μέσα στο στρατόπεδο εδώ και ένα χρόνο. Ότι ο Δένδιας σχεδιάζει τριπλασιασμό των εγκλείστων που ούτε το Κ.Υ., ούτε καν το αποχετευτικό δίκτυο δεν θα μπορεί να υποστηρίξει. Ότι συχνά περνούν από το Κ.Υ. περιστατικά ψυχολογικών διαταραχών και μυοσκελετικών κακώσεων. Αυτοτραυματισμοί, καβγάδες ή άλλα αίτια; Οι 5-6 μετανάστες που περνούν από εκεί σε καθημερινή βάση, εξετάζονται...συνοδεία αστυνομικών –κατά συνέπεια ποτέ δε θα είμαστε σίγουροι...

Αυτό ωστόσο για το οποίο μείναμε σίγουροι είναι ότι υπάρχουν οι δυνάμεις που θα αποκαλύψουν σε όλη την κοινωνία το τι συμβαίνει σε αυτούς τους τόπους βασανισμού. Στη σύσκεψη φορέων που πραγματοποιήθηκε κι όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι από τις αντιφασιστικές πρωτοβουλίες Δράμας και Καβάλας, συμφωνήθηκε η ανάληψη τοπικών δράσεων που θα αναδείξουν το μείζον ζήτημα. Δείχνοντας ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούν τμήμα της συνολικότερης τρομοκρατικής πολιτικής που διώκει καταληψίες μαθητές και αγωνιστές κατοίκους της Χαλκιδικής, που καταδικάζει απεργούς συνδικαλιστές και πλήττει τα δικαιώματα όλων. Κι ότι αν δεν αφανιστούν από το χάρτη, δεν αποκλείεται καθόλου, σε μια χώρα που τα έχει ξαναζήσει με τα ξερονήσια του '50, να επεκταθούν αυτές οι μέθοδες φυλάκισης αθώων μέχρι και σε ενοχλητικούς για τα Μνημόνια έλληνες. Άλλωστε, το Μάρτη, ο Δένδιας "έσπρωξε" και τοξικομανείς στην Αμυγδαλέζα...

Για να πετύχουμε τόσο το κλείσιμο των στρατοπέδων, όσο και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων μας, ίσων για όλους, η ενότητα όλων των δυνάμεων είναι απαραίτητη σε μόνιμη βάση. Η συμμετοχή συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων κρίσιμη. Και η κατανόηση ότι χωρίς απάντηση στον κρατικό ρατσισμό δεν υπάρχει απάντηση στην Κρίση, αποφασιστική!

Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό Θεσ/νικης

Ετικέτες