Σήμερα είναι σαφές και ξεκάθαρο σε όλους ότι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου δεν πρόκειται να πέσει σαν «ώριμο φρούτο». Όλες οι προβλέψεις έχουν διαψευστεί και αποδείχθηκαν παραπλανητικές για την αριστερά.

Οι δυ­νά­μεις του κα­θε­στώ­τος συ­σπει­ρώ­νο­νται πίσω από τη συ­γκυ­βέρ­νη­ση, χωρίς να δια­θέ­τουν άλλη εναλ­λα­κτι­κή πο­λι­τι­κή λύση και προ­σπα­θούν να επι­βά­λουν το αντι­δρα­στι­κό πρό­γραμ­μα των αντι­με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων, με ένα και μο­να­δι­κό στόχο, να φορ­τώ­σουν όλο το κό­στος της δι­κιάς τους κρί­σης στις πλά­τες των ερ­γα­τι­κών λαϊ­κών δυ­νά­με­ων.

Η ανα­τρο­πή της κυ­βέρ­νη­σης δε θα συμ­βεί εάν το κί­νη­μα και η αρι­στε­ρά δεν επι­διώ­ξουν με επι­μο­νή και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα να τη ρί­ξουν. Το με­γα­λύ­τε­ρο μέρος της ευ­θύ­νης γι’ αυτήν την ανα­γκαία από κάθε άποψη ανα­τρο­πή πέ­φτει, όπως όλοι πια βλέ­πουν στις πλά­τες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Ο Σα­μα­ράς υπό­σχε­ται την ανά­πτυ­ξη μέσα από μια λο­γι­κή πλή­ρους ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των πά­ντων, μέσα σε ένα κα­θε­στώς «δι­κτα­το­ρί­ας της αγο­ράς». Αφή­νει σκό­πι­μα σε δεύ­τε­ρη μοίρα ένα δε­δο­μέ­νο: το χρέος. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πρέ­πει να μι­λή­σει για τη ρήξη με αυτήν τη λο­γι­κή ανα­δει­κνύ­ο­ντάς το ως κε­ντρι­κό ζή­τη­μα.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πρέ­πει τώρα με από­λυ­τη σα­φή­νεια και κα­θα­ρό­τη­τα να δια­κη­ρύ­ξει την άμεση και μο­νο­με­ρή κα­τάρ­γη­ση του μνη­μο­νί­ου και των εφαρ­μο­στι­κών του νόμων. Το μνη­μό­νιο, το συμ­βό­λαιο με τους δα­νει­στές δη­λα­δή, δεν παίρ­νει αντι­κα­τά­στα­ση, επει­δή η κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς θα κα­ταγ­γεί­λει τη δα­νεια­κή σύμ­βα­ση, θα στα­μα­τή­σει άμεσα τις πλη­ρω­μές των το­κο­χρε­ο­λυ­σί­ων και θα δια­γρά­ψει το χρέος. Αυτές οι επι­λο­γές είναι πια υπο­χρε­ω­τι­κές για μια κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς και απο­τε­λούν βα­σι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση ανα­στρο­φής της λι­τό­τη­τας και της ύφε­σης. Εάν δεν δια­γρα­φεί το χρέος και δεν ακυ­ρω­θούν όλες οι υπο­χρε­ώ­σεις προς τους δα­νει­στές, δεν υπάρ­χει δυ­να­τό­τη­τα για άσκη­ση άλλης πο­λι­τι­κής από αυτή τη συ­γκυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά – Βε­νι­ζέ­λου.

Πρέ­πει να κα­τα­νο­ή­σου­με ότι αυτές οι επι­λο­γές οδη­γούν σε σύ­γκρου­ση με την τρόι­κα και την ΟΝΕ. Η πι­θα­νή έξο­δος από την Ευ­ρω­ζώ­νη απλά και κα­θα­ρά δη­λώ­νει την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα να υλο­ποι­η­θεί ένα πρό­γραμ­μα και ένα σχέ­διο ρήξης και ανα­τρο­πής σε σο­σια­λι­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση μέχρι το τέλος. Αυτό ση­μαί­νει με­τω­πι­κή ρήξη με την Ευ­ρω­ζώ­νη και μια τέ­τοια ρήξη απαι­τεί καλή προ­ε­τοι­μα­σία και εναλ­λα­κτι­κό σχέ­διο.

Η κα­τάρ­γη­ση – ακύ­ρω­ση των δα­νεια­κών συμ­βά­σε­ων δεν προ­κα­λεί προ­βλή­μα­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης στον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, επει­δή η χρη­μα­το­δό­τη­ση από την τρόι­κα πη­γαί­νει στο με­γα­λύ­τε­ρό της μέρος για την απο­πλη­ρω­μή των το­κο­χρε­ο­λυ­σί­ων του χρέ­ους, τα οποία με τη δια­γρα­φή του χρέ­ους απα­λεί­φο­νται ως υπο­χρέ­ω­ση.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα πρέ­πει να ανα­λά­βει πρω­το­βου­λί­ες απευ­θυ­νό­με­νος σε όλες τις δυ­νά­μεις της αρι­στε­ράς στην Ελ­λά­δα και στον Ευ­ρω­παϊ­κό Νότο σε μια συ­γκυ­ρία πολύ κρί­σι­μη για τις ερ­γα­τι­κές λαϊ­κές δυ­νά­μεις.

Η ρήξη με τα δεσμά του χρέ­ους και τη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη στρα­τη­γι­κή θα οδη­γή­σει την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς στην ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και της ύφε­σης και στην οι­κο­δό­μη­ση ενός νέου κοι­νω­νι­κο-οι­κο­νο­μι­κού προ­τύ­που με ξε­κά­θα­ρα σο­σια­λι­στι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά και όραμα.

*Ο Βα­σί­λης Κω­στά­ρας είναι πρό­ε­δρος των νο­σο­κο­μεια­κών Ια­τρών Αγρι­νί­ου και μέλος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Ετικέτες