Αίγυπτος: 529 θανατικές καταδίκες!

Η δίκη-αστραπή, η απαγόρευση στους δικηγόρους των κατηγορουμένων να πάρουν το λόγο και η ίδια η πρωτοφανής απόφαση έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις του συνδικάτου των δικηγόρων, πολιτικών προσωπικοτήτων, ανθρωπιστικών οργανώσεων που μιλούν για ιστορικό αίσχος και ζητούν έφεση και ανατροπή της απόφασης (από τα δικαστήρια ή από τον Μούφτη που έχει τον τελευταίο λόγο στις θανατικές ποινές). 

Ως μέτρο σύγκρισης: Από το 1992 ως το 2001 έχουν εκδοθεί 94 θανατικές ποινές, από το 2009 ως το 2012 εκδόθηκαν 136, ενώ στην κορύφωση της πιο σκληρής κατασταλτικής εκστρατείας που έχει ζήσει ποτέ η Αδελφότητα, επί Νάσερ, εκτελέστηκαν 10-15 μέλη της. 
Η απόφαση είναι αποκαλυπτική του χαρακτήρα και των προθέσεων του αιματοβαμμένου αιγυπτιακού καθεστώτος. 

Ο Σίσι και οι υποστηρικτές του χρησιμοποιούν τον «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία» και μια εθνικιστική, ισλαμοφοβική υστερία για να εδραιώσουν την εξουσία τους, να σπείρουν το φόβο και να χτυπήσουν όποιον αντιπολιτεύεται το στρατιωτικό καθεστώς. Οι κατηγορίες που εκκρεμούν εις βάρος στελεχών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είναι ενδεικτικές. Δεν έχουν καμία σχέση με τα εγκλήματα της διακυβέρνησης Μόρσι, αλλά ανασυγκροτούν την «μουμπαρακική» ιδεολογία: Ο Μόρσι αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο θανατικής ποινής για «αποκάλυψη κρατικών μυστικών στο Ιράν» και «συνωμοσία με τη Χαμάς και τη Χεζμπολά». Αντίστοιχες κατηγορίες περί «ξένων πρακτόρων», «φιλοτρομοκρατών» και «εθνοπροδοτών» εξαπολύονται και σε αγωνιστές του Κινήματος 6ης Απρίλη και της Αριστεράς. 

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι απλά η ανασυγκρότηση της «μουμπαρακικής» ιδεολογίας, αλλά η ανασυγκρότηση –και ενίσχυση- της «μουμπαρακικής» πρακτικής. Μετά τις συλλήψεις και τις προσαγωγές, τους νόμους ενάντια στις διαδηλώσεις, την φίμωση των ΜΜΕ, το καθεστώς κλιμακώνει κατακόρυφα το «μήνυμά» του προς τους Αιγύπτιους επαναστάτες: Αν χρειαστεί (και αν αφεθεί ανενόχλητο) είναι πρόθυμο να στήσει κρεμάλες…