Της (ν)τροπολογίας το ανάγνωσμα

Λίγο πριν την οριστική κατάρρευσή της, η συμμορία Σαμαρά-Βενιζέλου, διευθετεί τις υποχρεώσεις της απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα που την στηρίζουν με νύχια και με δόντια. Με έναν καταιγισμό (ν)τροπολογιών-σε άσχετα νομοσχέδια-την εβδομάδα πριν κλείσει η βουλή για την προεκλογική περίοδο, είχαμε την αποθέωση της λογικής «όλα για το κεφάλαιο».

Αφενός η αίσθηση ότι οι μέρες  της κυβερνητικής εξουσίας τους είναι μετρημένες, αφετέρου η επιχείρηση δημιουργίας τετελεσμένων για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, οδήγησε σε μια υπερπαραγωγή χαριστικών ρυθμίσεων (μνημονιακά προαπαιτούμενα και μη), πάντα προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Η κυβέρνηση, πριν φύγει, θέλει να προλάβει να υλοποιήσει κάθε δέσμευσή της προς την ντόπια άρχουσα τάξη και την τρόικα.  

Έτσι, δεκάδες τροπολογίες «πηγαινοέρχονταν» μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα στα νομοσχέδια για τις «λαϊκές» και την «απλούστευση της αδειοδότησης για άσκηση οικονομικής δραστηριότητας». Μεταξύ άλλων, ψηφίστηκε:

*Η νέα χαριστική ρύθμιση για το Μέγαρο Μουσικής, που απαλλάσσεται από την υποχρέωση προσκόμισης αποδεικτικού ενημερότητας για χρέη προς το δημόσιο, ενώ αναστέλλονται οι κατά του Μεγάρου πάσης φύσεως αναγκαστικές εκτελέσεις και λήψεις οποιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου. Για την απώλεια εσόδων στον προϋπολογισμό από το δωράκι στο ΔΟΛ, κουβέντα φυσικά.

*Η κατάργηση των Σ.Σ.Ε. στην ακτοπλοΐα, μέσω της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων, καθώς και το δικαίωμα στον πλοιοκτήτη να καθορίζει τις μέρες ακινησίας του πλοίου. Πάγια δηλαδή αιτήματα του εφοπλιστικού κόσμου που αποτελούν νέο πλήγμα για τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα των ναυτεργατών.

*Το αναδρομικό τσεκούρωμα στις αποζημιώσεις των απολυμένων της ΕΡΤ, οι οποίες εδώ και 11 μήνες δεν έχουν καταβληθεί. Παράλληλα, το έκτρωμα της ΝΕΡΙΤ βγήκε στον αέρα, ενώ συνεχίζεται το όργιο αδιαφάνειας του ειδικού διαχειριστή της ΔΤ και οι εργασιακές σχέσεις «λάστιχο» δημοσιογράφων και τεχνικών. Ίδια και χειρότερα για όσους δημόσιους υπαλλήλους οδηγούνται στην απόλυση μετά τη διαθεσιμότητα. Στην αποζημίωση δε θα υπολογίζονται ως χρόνος υπηρεσίας οι μήνες της διαθεσιμότητας.

*Τροπολογία-τέρας, 15 άρθρων και 150 σελίδων(!), του Αρβανιτόπουλου που ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση του άρθρου 16. Συγκεκριμένα, αναγνωρίζονται οι τίτλοι σπουδών από κάθε είδους ελληνοαμερικανικά κολέγια και χώρες εκτός ΕΕ, με τους εμπόρους της εκπαίδευσης να διεκδικούν ουσιαστικά την αναβάθμιση των επιχειρήσεών τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια.

*Η εφαρμογή πλαφόν στους γιατρούς για τη συνταγογράφηση φαρμάκων, διαγνωστικών και παρακλινικών εξετάσεων. Πρόκειται για εξέλιξη που φέρνει ξανά τους ασφαλισμένους αντιμέτωπους με μεγάλη ταλαιπωρία, στην αναζήτηση γιατρού που δεν θα έχει συμπληρώσει το πλαφόν, ενώ οι ασθενείς σε πολλές περιπτώσεις θα κληθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να «γράψουν» τα αναγκαία φάρμακα, αν δεν οδηγηθούν κατευθείαν στο φαρμακείο, παίρνοντας ολόκληρο το κόστος πάνω τους.

Και τα νομοθετήματα «σφαγείο» δεν έχουν τέλος. Πέρα από τα νέα μέτρα για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό, που έχουν προαναγγελθεί για μετά τις εκλογές, ήδη στη βουλή έχει κατατεθεί το νομοσχέδιο «Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης και Εποπτείας». Σε αυτό ενσωματώνεται συγκεκριμένη Οδηγία της ΕΕ, όπου τα κράτη-μέλη παραχωρούν στην πραγματικότητα στην Κομισιόν το δικαίωμα να καταρτίζει τους κρατικούς προϋπολογισμούς και να έχει σε απόλυτο έλεγχο τις οικονομίες όλων των κρατών-μελών της Ένωσης. Ταυτόχρονα, η Οδηγία προβλέπει ότι οι χώρες όπως η Ελλάδα, θα βρίσκονται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας από την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έως ότου αποπληρώσουν το 75% των δανείων που έχουν λάβει. Πιο απλά: μνημόνια μέχρι το…2050!

Την ίδια ώρα, σε δημόσια διαβούλευση, υπάρχει νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας». Το νομοσχέδιο προβλέπει την αντισυνταγματική νομιμοποίηση πάσης φύσεως αυθαίρετων κατασκευών και καταπατήσεων εφόσον προέρχονται από επιχειρήσεις, το μπάζωμα της θάλασσας, την περίφραξη παραλιών, την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από ιδιωτικές εκμεταλλεύσεις (ξαπλώστρες, αναψυκτήρια, γήπεδα κλπ), προαναγγέλλοντας τη δυνατότητα πώλησης των αιγιαλών μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.

Με τους αγώνες μας και την ψήφο μας στις 25 Μάη, πρέπει όλο αυτό το αντεργατικό νομοθετικό πλέγμα, να γίνει συντρίμμια και να καταργηθεί στην πράξη. Το να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση Σαμαρά, τα παλιά, τα τωρινά και όσα άλλα μέτρα έχει στα συρτάρια της, αποτελεί όρο επιβίωσης για τα λαϊκά στρώματα. Όπως φωνάζει και ο κόσμος μας στις διαδηλώσεις, «δε θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε».

Τέλος, για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η εναρκτήρια πράξη της δεν μπορεί να είναι άλλη από το ξήλωμα όλων αυτών των προκλητικών διατάξεων και η επανάκτηση των δικαιωμάτων μας στην εργασία, την παιδεία, την υγεία, η ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων κάθε τμήματος της δημόσιας περιουσίας και η επαναφορά υπό δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο στρατηγικών κλάδων της οικονομίας.