Η απόσταση ανάμεσα στον Πειραιά και τη Νέα Φιλαδέλφεια είναι κάτι παραπάνω από 16 χιλιόμετρα. Κάτι συμβαίνει, όμως, και στις εκλογές οι αποστάσεις μειώνονται. Καμιά φορά συμβαίνει για καλό. Στην περίπτωση της Νέας Φιλαδέλφειας δυστυχώς δεν είναι έτσι.

Την πε­ρα­σμέ­νη εβδο­μά­δα, ο Άρης Βα­σι­λό­που­λος και η “Δύ­να­μη Πο­λι­τών”, το σχήμα που υπο­στη­ρί­ζει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο Δήμο Νέας Φι­λα­δέλ­φειας-Νέ­ας Χαλ­κη­δό­νας, βγή­καν πρώ­τοι με 18.3% και 3.354 ψή­φους, και στο δεύ­τε­ρο γύρο θα αντι­με­τω­πί­σουν την Ένωση Δη­μο­τών, που στη­ρί­ζε­ται από τη Νέα Δη­μο­κρα­τία. Επι­κε­φα­λής της, από τον Μάρ­τιο, είναι ο Λύσ­σαν­δρος Γε­ωρ­γαμ­λής.

Οι πο­δο­σφαι­ρό­φι­λοι τον ξέ­ρουν ως παί­κτη της ΑΕΚ και του Πα­να­θη­ναϊ­κού. Με αυτές τις “περ­γα­μη­νές”, ο Γε­ωρ­γαμ­λής αντι­κα­τέ­στη­σε τον πρώην επι­κε­φα­λής της πα­ρά­τα­ξης Χάρη Το­μπού­λο­γλου, δη­μο­τι­κό σύμ­βου­λο στη Νέα Φι­λα­δέλ­φεια και πρώην πο­λι­τευ­τή της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας στη Β΄ Αθή­νας. Πο­δο­σφαι­ρο­ποί­η­ση της πο­λι­τι­κής με τις ευ­λο­γί­ες της ΝΔ, θα πείτε. Πράγ­μα­τι. Αλλά δεν είναι τόσο απλό. Ο Γε­ωρ­γαμ­λής πήρε τη θέση του επι­κε­φα­λής μιας πα­ρά­τα­ξης που, μέχρι και τον πε­ρα­σμέ­νο Φε­βρουά­ριο, μέχρι πριν από τρεις μήνες δη­λα­δή, στή­ρι­ζε ως υπο­ψή­φιό της τον Χάρη Το­μπού­λο­γλου, πρώην πρό­ε­δρο του Νο­σο­κο­μεί­ου Παί­δων «Αγλα­ΐα Κυ­ρια­κού». Τον πε­ρα­σμέ­νο Δε­κέμ­βρη, ο Το­μπού­λο­γλου συ­νε­λή­φθη από το Τμήμα Δί­ω­ξης Εκ­βια­στών της Ασφά­λειας με 25.000 ευρώ σε προ­ση­μειω­μέ­να χαρ­το­νο­μί­σμα­τα στα χέρια. Το ποσό αυτό ήταν το αντάλ­λαγ­μα για να συ­νε­χι­στεί η σύμ­βα­ση του νο­σο­κο­μεί­ου με ιδιω­τι­κή εται­ρεία. Αλλά η δη­μο­τι­κή πα­ρά­τα­ξη του Το­μπού­λο­γλου ούτε είδε, ούτε άκου­σε τί­πο­τα σχε­τι­κό.

Φταί­ει όμως ο Γε­ωρ­γαμ­λής γι΄ αυτό; Ναι. Γιατί όταν ο δη­μό­σιος λει­τουρ­γός (sic) Το­μπού­λο­γλου πια­νό­ταν να χρη­μα­τί­ζε­ται από ιδιω­τι­κή εται­ρεία (ώστε μαζί με τα κέρδη της, να εξα­σφα­λί­σει και για τον εαυτό του το κα­τι­τίς, σε βάρος του δη­μο­σί­ου συμ­φέ­ρο­ντος), ο Γε­ωρ­γαμ­λής συ­νυ­πέ­γρα­φε ανα­κοί­νω­ση στή­ρι­ξης του χρη­μα­τι­ζό­με­νου, εκ­φρά­ζο­ντας “την αμέ­ρι­στη συ­μπα­ρά­στα­ση, εμπι­στο­σύ­νη και πίστη στον ιδρυ­τή και εμπνευ­στή Χάρη Το­μπού­λο­γλου” (!), και μαζί την πε­ποί­θη­ση ότι “αυτός ο ατό­φιος και χα­ρι­σμα­τι­κός άν­θρω­πος, ο αγω­νι­στής για την αν­θρω­πιά με τον ακέ­ραιο χα­ρα­κτή­ρα, θα συ­νε­χί­σει τον αγώνα του και δεν θα σκύ­ψει το κε­φά­λι”.

Ο Το­μπού­λο­γλου πάλι ήταν τόσο ατό­φιος, που η Αστυ­νο­μία έκανε λόγο για υπό­θε­ση “δε­μέ­νη” με οπτι­κο­α­κουα­στι­κό υλικό, ενώ η ίδια η ΝΔ να υπο­χρε­ω­νό­ταν να τον δια­γρά­ψει, παρά τους δε­σμούς του με τον Λιάπη που ανέ­φε­ρε το ρε­πορ­τάζ εκεί­νων των ημε­ρών. Ο ίδιος αφέ­θη­κε εν τέλει ελεύ­θε­ρος με πε­ριο­ρι­στι­κούς όρους, και αφού κα­τέ­βα­λε εγ­γύ­η­ση 150.000 ευρώ. Η “Ένωση Δη­μο­τών”, πάλι, που τότε είχε τον φω­σκο­λί­ζο­ντα τίτλο “Κα­λη­μέ­ρα Όμορ­φη Πόλη”, αγνο­ού­σε όλα αυτά τα επου­σιώ­δη, και αψη­φού­σε ακόμα και τις απο­χω­ρή­σεις υπο­ψη­φί­ων δη­μο­τι­κών συμ­βού­λων της. Εν μέσω κα­τα­κραυ­γής, τε­λι­κά, υπο­χρε­ώ­θη­κε να ανα­θε­ω­ρή­σει.

Το πράγ­μα όμως δεν τε­λειώ­νει ούτε εδώ. Λες και ζη­τώ­ντας εκ­δί­κη­ση για τον ατό­φιο Το­μπού­λο­γλου, που υπο­χρε­ώ­θη­κε να κάνει πίσω για να μη συ­ντρι­βεί η το­πι­κή Νέα Δη­μο­κρα­τία, τους τε­λευ­ταί­ους μήνες η “Ενό­τη­τα Δη­μο­τών”, εκ­με­ταλ­λευό­με­νη τη σύν­δε­ση του υπο­ψη­φί­ου της με την ΑΕΚ, προ­σπα­θεί να εξα­φα­νί­σει ο,τι­δή­πο­τε θυ­μί­ζει πο­λι­τι­κή, και αντ΄ αυτής να με­τα­τρέ­ψει τις εκλο­γές σε δη­μο­ψή­φι­σμα υπέρ ή κατά του γη­πέ­δου της ΑΕΚ. Το στοί­χη­μα είναι οι οπα­δοί της ομά­δας να πάνε στην κάλπη ως πρό­βα­τα υπέρ της πα­ρά­τα­ξης που υπο­στη­ρί­ζει η ΝΔ. Μόνο που για να πει­στούν να το κά­νουν, πρέ­πει να πει­στούν ότι η Δύ­να­μη Πο­λι­τών, και κατ΄ επέ­κτα­ση ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, είναι κατά του γη­πέ­δου. Τι κι αν ο Βα­σι­λό­που­λος έχει πει σε όλους τους τό­νους το “ναι στο γή­πε­δο, με σε­βα­σμό στους νό­μους που προ­στα­τεύ­ουν το πε­ρι­βάλ­λον”; Τι κι αν επι­μέ­νει ότι αυτό που κρί­νε­ται στις εκλο­γές δεν είναι το δί­λημ­μα “ΑΕΚ-αντι-ΑΕΚ”, αλλά αν η δη­μο­κρα­τία και η αλ­λη­λεγ­γύη θα κερ­δί­σουν τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και τον τρα­μπου­κι­σμό που σέρ­νουν πίσω τους; Η το­πι­κή μαφία απει­λεί μέλη της πα­ρά­τα­ξης, ενώ στα τέλη Απρι­λί­ου “άγνω­στοι” επι­τέ­θη­καν με εμπρη­στι­κό μη­χα­νι­σμό στο εκλο­γι­κό κέ­ντρο της πα­ρά­τα­ξης, συμ­βάλ­λο­ντας με τον τρόπο τους στην προ­ε­κλο­γι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση.

Όσα συμ­βαί­νουν στον Πει­ραιά, με το έν­στι­κτο της ωμής επι­βί­ω­σης και την “αγάπη για τον Ολυ­μπια­κό” να φτιά­χνουν το­πι­κούς ιδιω­τι­κούς στρα­τούς με επί­κε­ντρο την πα­ρά­τα­ξη Μώ­ρα­λη-Μα­ρι­νά­κη, μοιά­ζει να είναι πεί­ρα­μα προς γε­νί­κευ­ση κι αλλού – και πρώτα στη Νέα Φι­λα­δέλ­φεια. Εκεί που τα ίδια έν­στι­κτα, και η υπο­τι­θέ­με­νη “αγάπη για την ΑΕΚ”, γί­νο­νται όχημα επι­βί­ω­σης της το­πι­κής ΝΔ, η νίκη της Δύ­να­μης Πο­λι­τών του Άρη Βα­σι­λό­που­λου είναι ένα στοί­χη­μα για τη δη­μο­κρα­τία, ενά­ντια στους πλού­σιους και τους υπο­τα­κτι­κούς τους, που πρέ­πει οπωσ­δή­πο­τε να κερ­δη­θεί.