Η απόσταση ανάμεσα στον Πειραιά και τη Νέα Φιλαδέλφεια είναι κάτι παραπάνω από 16 χιλιόμετρα. Κάτι συμβαίνει, όμως, και στις εκλογές οι αποστάσεις μειώνονται. Καμιά φορά συμβαίνει για καλό. Στην περίπτωση της Νέας Φιλαδέλφειας δυστυχώς δεν είναι έτσι.

Την περασμένη εβδομάδα, ο Άρης Βασιλόπουλος και η “Δύναμη Πολιτών”, το σχήμα που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας, βγήκαν πρώτοι με 18.3% και 3.354 ψήφους, και στο δεύτερο γύρο θα αντιμετωπίσουν την Ένωση Δημοτών, που στηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία. Επικεφαλής της, από τον Μάρτιο, είναι ο Λύσσανδρος Γεωργαμλής.

Οι ποδοσφαιρόφιλοι τον ξέρουν ως παίκτη της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού. Με αυτές τις “περγαμηνές”, ο Γεωργαμλής αντικατέστησε τον πρώην επικεφαλής της παράταξης Χάρη Τομπούλογλου, δημοτικό σύμβουλο στη Νέα Φιλαδέλφεια και πρώην πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας στη Β΄ Αθήνας. Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής με τις ευλογίες της ΝΔ, θα πείτε. Πράγματι. Αλλά δεν είναι τόσο απλό. Ο Γεωργαμλής πήρε τη θέση του επικεφαλής μιας παράταξης που, μέχρι και τον περασμένο Φεβρουάριο, μέχρι πριν από τρεις μήνες δηλαδή, στήριζε ως υποψήφιό της τον Χάρη Τομπούλογλου, πρώην πρόεδρο του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού». Τον περασμένο Δεκέμβρη, ο Τομπούλογλου συνελήφθη από το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της Ασφάλειας με 25.000 ευρώ σε προσημειωμένα χαρτονομίσματα στα χέρια. Το ποσό αυτό ήταν το αντάλλαγμα για να συνεχιστεί η σύμβαση του νοσοκομείου με ιδιωτική εταιρεία. Αλλά η δημοτική παράταξη του Τομπούλογλου ούτε είδε, ούτε άκουσε τίποτα σχετικό.

Φταίει όμως ο Γεωργαμλής γι΄ αυτό; Ναι. Γιατί όταν ο δημόσιος λειτουργός (sic) Τομπούλογλου πιανόταν να χρηματίζεται από ιδιωτική εταιρεία (ώστε μαζί με τα κέρδη της, να εξασφαλίσει και για τον εαυτό του το κατιτίς, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος), ο Γεωργαμλής συνυπέγραφε ανακοίνωση στήριξης του χρηματιζόμενου, εκφράζοντας “την αμέριστη συμπαράσταση, εμπιστοσύνη και πίστη στον ιδρυτή και εμπνευστή Χάρη Τομπούλογλου” (!), και μαζί την πεποίθηση ότι “αυτός ο ατόφιος και χαρισματικός άνθρωπος, ο αγωνιστής για την ανθρωπιά με τον ακέραιο χαρακτήρα, θα συνεχίσει τον αγώνα του και δεν θα σκύψει το κεφάλι”.

Ο Τομπούλογλου πάλι ήταν τόσο ατόφιος, που η Αστυνομία έκανε λόγο για υπόθεση “δεμένη” με οπτικοακουαστικό υλικό, ενώ η ίδια η ΝΔ να υποχρεωνόταν να τον διαγράψει, παρά τους δεσμούς του με τον Λιάπη που ανέφερε το ρεπορτάζ εκείνων των ημερών. Ο ίδιος αφέθηκε εν τέλει ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, και αφού κατέβαλε εγγύηση 150.000 ευρώ. Η “Ένωση Δημοτών”, πάλι, που τότε είχε τον φωσκολίζοντα τίτλο “Καλημέρα Όμορφη Πόλη”, αγνοούσε όλα αυτά τα επουσιώδη, και αψηφούσε ακόμα και τις αποχωρήσεις υποψηφίων δημοτικών συμβούλων της. Εν μέσω κατακραυγής, τελικά, υποχρεώθηκε να αναθεωρήσει.

Το πράγμα όμως δεν τελειώνει ούτε εδώ. Λες και ζητώντας εκδίκηση για τον ατόφιο Τομπούλογλου, που υποχρεώθηκε να κάνει πίσω για να μη συντριβεί η τοπική Νέα Δημοκρατία, τους τελευταίους μήνες η “Ενότητα Δημοτών”, εκμεταλλευόμενη τη σύνδεση του υποψηφίου της με την ΑΕΚ, προσπαθεί να εξαφανίσει ο,τιδήποτε θυμίζει πολιτική, και αντ΄ αυτής να μετατρέψει τις εκλογές σε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά του γηπέδου της ΑΕΚ. Το στοίχημα είναι οι οπαδοί της ομάδας να πάνε στην κάλπη ως πρόβατα υπέρ της παράταξης που υποστηρίζει η ΝΔ. Μόνο που για να πειστούν να το κάνουν, πρέπει να πειστούν ότι η Δύναμη Πολιτών, και κατ΄ επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κατά του γηπέδου. Τι κι αν ο Βασιλόπουλος έχει πει σε όλους τους τόνους το “ναι στο γήπεδο, με σεβασμό στους νόμους που προστατεύουν το περιβάλλον”; Τι κι αν επιμένει ότι αυτό που κρίνεται στις εκλογές δεν είναι το δίλημμα “ΑΕΚ-αντι-ΑΕΚ”, αλλά αν η δημοκρατία και η αλληλεγγύη θα κερδίσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τον τραμπουκισμό που σέρνουν πίσω τους; Η τοπική μαφία απειλεί μέλη της παράταξης, ενώ στα τέλη Απριλίου “άγνωστοι” επιτέθηκαν με εμπρηστικό μηχανισμό στο εκλογικό κέντρο της παράταξης, συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στην προεκλογική αντιπαράθεση.

Όσα συμβαίνουν στον Πειραιά, με το ένστικτο της ωμής επιβίωσης και την “αγάπη για τον Ολυμπιακό” να φτιάχνουν τοπικούς ιδιωτικούς στρατούς με επίκεντρο την παράταξη Μώραλη-Μαρινάκη, μοιάζει να είναι πείραμα προς γενίκευση κι αλλού – και πρώτα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί που τα ίδια ένστικτα, και η υποτιθέμενη “αγάπη για την ΑΕΚ”, γίνονται όχημα επιβίωσης της τοπικής ΝΔ, η νίκη της Δύναμης Πολιτών του Άρη Βασιλόπουλου είναι ένα στοίχημα για τη δημοκρατία, ενάντια στους πλούσιους και τους υποτακτικούς τους, που πρέπει οπωσδήποτε να κερδηθεί.