Ζητήσαμε ένα σχόλιο για την πολιτική κατάσταση στην Ισπανία από τον Λισάρδο Σουάρεζ Φερνάντεζ Ισπανό ανθρακωρύχο από την Αστούρια. Ο Λισάρδο είναι μέλος του συνδικάτου Comisiones Obreras και μέλος του Kομμουνιστικού Kόμματος Αστούριας. Τον είχαμε πρωτοσυναντήσει το φθινόπωρο του 2012 στο φεστιβάλ νέων Συριζα. Το Rproject τότε είχε δημοσιεύσει μια εκτενή συνέντευξη του σχετικά με τη συγκλονιστική απεργία των Ισπανών ανθρακωρύχων, που δουλεύουν 600 μέτρα κάτω από τη γη και παλεύουν για την αξιοπρέπεια. Τη συνέντευξη πήρε η Κατερίνα Σεργίδου
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων ο λαός της Ισπανίας με κάθε ευκαιρία βρίσκεται στους δρόμους. Τελικά τι συμβαίνει στην Ισπανία;
Ναι είναι αλήθεια, ότι τα τελευταία χρόνια έχουν υπαρξει πολλές κινητοποιήσεις. Αν και τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ηττοπάθειας, μας πουν ότι οι εργαζόμενοι δεν βγαίνουν στο δρόμο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα πράγματα αλλάζουν, ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο. Κάθε μέρα είναι όλο και περισσότεροι οι εργαζόμενοι που βγαίνουν στο δρόμο. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν η απεργία των ανθρακωρύχων το 2012 και οι πορείες αξιοπρέπειας στις 22 Μάρτη του 2014.
Υπάρχει σύνδεση και συντονισμός του εργατικού κινήματος με τα υπόλοιπα κινήματα στην Ισπανία;
Πιστεύω ότι στην Ισπανία αυτή τη στιγμή, όλοι οι αγώνες είναι μπολιασμένοι ο ένας με τον άλλο. Υπάρχει ένας αλληλοεπηρεασμός των κινημάτων. Συναντιόμαστε στο δρόμο άνθρωποι από διαφορετικούς χώρους, με διαφορετικά προβλήματα που πλέον αρχίζουμε και βλέπουμε ότι ο εχθρός τελικά είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός και ότι η μοναδική λύση είναι η κινητοποίηση, είναι η δράση.
Ένα σχόλιο για το αντιμοναρχικό κίνημα. Για τις σημαίες της Ισπανικής Δημοκρατίας που εμφανίστηκαν στους δρόμους. Που μπορεί να οδηγήσει όλο αυτό;
Χιλιάδες σημαίες έχουν κατακλύσει τους δρόμους και τις πλατείες της Ισπανίας. Παντού ακούγεται μια λαική κραυγή, που είναι αντανάκλαση της ανάγκης για πραγματική δημοκρατία και ελευθερία, την ώρα που είναι να εκλεγεί ο νέος βασιλιάς. Δεν είναι απλά κρίση του καθεστώτος, είναι και η ώρα του λαού. Το που θα οδηγήσει αυτό είναι αβέβαιο, πάντως η αριστερά χρειάζεται να οργανώσει αυτόν τον αγώνα σε εθνικό επίπεδο, σε όλη τη χώρα.
Ποια η γνώμη σου για το Podemos; Μπορεί να υπάρξει συνεργασία με την υπόλοιπη αριστερά;
Το Podemos κατάφερε να συγκεντρώσει τη ψήφο πολλών απογοητευμένων ανθρώπων οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι με τις συνέπειες της κρίσης. Ακόμα όμως είναι νωρίς για να ξέρουμε που θα οδηγήσει αυτό το νέο εγχείρημα και αν θα συνεχιστεί. Να δούμε τι θα καταφέρει στις επόμενες εκλογές. Οι όποιες συμμαχίες πρέπει να γίνουν στη βάση ενός προγράμματος και όχι κάποιων προσωπικοτήτων.
Ποιος είναι ο ρόλος της Αριστεράς από εδώ και πλερα στην Ισπανία;
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή για την ιστορία της Ισπανίας αλλά και της Ευρώπης. Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα. Ο δικομματισμός έχει δεχτεί ένα σημαντικό πλήγμα αλλά ακόμα δεν έχουν καταρρεύσει. Χρειάζεται να συνεχίσουμε τον αγώνα, να βρούμε τρόπους να καλλιεργήσουμε την ταξική συνείδηση του κόσμου και των εργατών, να μη σταματήσουμε τις κινητοποιήσεις. Είναι τόσο ορατό αυτή τη στιγμή το ή εμείς ή αυτοί και αυτό πρέπει να βαθύνει μέχρι τον τελικό μας στόχο.
Ένα μήνυμα για τους αγωνιστές στην Ελλάδα.
Θέλω να μεταφέρετε στους συντρόφους και τις συντρόφισσες στην Ελλάδα την αλληλεγγύη μας . Ως εργατική τάξη νιώθουμε ότι οι δικοί σας αγώνες είναι και δικοί μας. Ξέρουμε ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι περίπλοκη και ότι καραδοκεί η άκρα δεξιά. Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι νέοι πρέπει να μπουν μπροστά. Νέοι εξεγερμένοι, αλληλέγγυοι, μαχητικοί, επαναστάτες. Μια είναι η λύση επανάσταση. Ζήτω η εργατική τάξη!
