Ο Αλέξης Τσίπρας στο ίδρυμα Ambrosetti-The European House, το Σάββατο 6 Σεπτέμβρη

Ο επι­κε­φα­λής της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης θα βρί­σκε­ται το προ­σε­χές σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο στην Ιτα­λία προ­σκε­κλη­μέ­νος του ιδρύ­μα­τος Ambrosetti για να λάβει μέρος και να μι­λή­σει σε διε­θνές συ­μπό­σιο που θα λάβει  χώρα στην “Villa d’ Este”, στη λίμνη Κόμο.

Όπως μας πλη­ρο­φο­ρεί η ιστο­σε­λί­δα του ιδρύ­μα­τος το φό­ρουμ αυτό διορ­γα­νώ­νε­ται κάθε χρόνο από το 1975 και συμ­με­τέ­χουν «αρ­χη­γοί κρα­τών, κο­ρυ­φαί­οι εκ­πρό­σω­ποι  των ευ­ρω­παϊ­κών θε­σμι­κών ορ­γά­νων, υπουρ­γοί, νο­μπε­λί­στες, επι­χει­ρη­μα­τί­ες, στε­λέ­χη και εμπει­ρο­γνώ­μο­νες από ολό­κλη­ρο τον κόσμο για να συ­ζη­τή­σουν τρέ­χο­ντα ζη­τή­μα­τα κο­ρυ­φαί­ας ση­μα­σί­ας για την πα­γκό­σμια οι­κο­νο­μία και κοι­νω­νία στο σύ­νο­λό της»: H.S.H. Albert II Prince of Monaco,  José María Aznar, Silvio Berlusconi, Joe Biden, Richard Cheney, Carlo Azeglio Ciampi, Luca Cordero di Montezemolo, Renato Dulbecco, José Manuel Durão Barroso, Larry Ellison, Recep Tayyip Erdogan, François Fillon, Bill Gates, Valéry Giscard D'Estaing, Felipe González, Neville Isdell, Alain Juppé, Henry Kissinger, Vaclav Klaus, Christine Lagarde, Rita Levi Montalcini, Abu Mazen, John McCain, Mario Monti, Giorgio Napolitano, Shimon Peres, Romano Prodi, Jean-Pierre Raffarin, H.M. Rania Al-Adullah Queen of the Hashemite Kingdom of Jordan, Card. Joseph Ratzinger, Michel Rocard, Nouriel Roubini, Eric Schmidt, Helmut Schmidt, George Shultz, Giulio Tremonti, Jean-Claude Trichet, Umberto Veronesi and James Wolfensohn.

Μά­λι­στα, χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρε­ται ότι: «Το αυ­στη­ρό όριο χω­ρη­τι­κό­τη­τας στην αί­θου­σα κα­θι­στά, δυ­στυ­χώς, αδύ­να­το για εμάς να φι­λο­ξε­νή­σου­με όλους εκεί­νους που ζη­τούν να συμ­με­τά­σχουν στο Φό­ρουμ και κάθε χρόνο υπάρ­χει μια ση­μα­ντι­κή λίστα ανα­μο­νής από εκεί­νους που θα ήθε­λαν να συμ­με­τά­σχουν. Για το λόγο αυτό, η πρό­σκλη­ση προς το Φό­ρουμ είναι αυ­στη­ρά προ­σω­πι­κή για τους προ­έ­δρους και διευ­θύ­νο­ντες συμ­βού­λους των με­γά­λων ιτα­λι­κών και διε­θνών εται­ρειών».

Το ίδρυ­μα αυτό θε­ω­ρεί­ται από τα πλέον ση­μα­ντι­κά, εξ ου και το Πα­νε­πι­στή­μιο της Πεν­συλ­βά­νια το έχει κα­τα­τά­ξει στην 16η θέση των think tanks ανά τον κόσμο. Ορι­σμέ­να δη­μο­σιεύ­μα­τα το χα­ρα­κτη­ρί­ζουν ως την ιτα­λι­κή λέσχη Μπίλ­ντερ­μπεργκ.

Ο Α. Τσί­πρας, σύμ­φω­να με το σχε­τι­κό δελ­τίο Τύπου του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, θα μι­λή­σει το Σάβ­βα­το 6 Σε­πτεμ­βρί­ου  στον κύκλο συ­ζη­τή­σε­ων: «Η ατζέ­ντα για να αλ­λά­ξει η Ευ­ρώ­πη» και στην συ­νε­δρία με ει­δι­κό τίτλο «Ο συ­σχε­τι­σμός των δυ­νά­με­ων στη Νέα Ευ­ρώ­πη».

Γί­νε­ται σαφές, από τις πε­ρι­γρα­φές, ότι το εν λόγω ίδρυ­μα καθώς και η συμ­με­το­χή του Α. Τσί­πρα στο συ­μπό­σιό του απέ­χει ση­μα­ντι­κά τόσο από τις θε­σμι­κές συ­να­ντή­σεις του στο πα­ρελ­θόν με στε­λέ­χη της ΕΕ όσο και από τις ομι­λί­ες του σε πα­νε­πι­στή­μια του εξω­τε­ρι­κού π.χ. των ΗΠΑ. Εδώ σαφώς πρό­κει­ται για έναν φορέα ζύ­μω­σης και στρα­τη­γι­κών κα­τευ­θύν­σε­ων του διε­θνούς κε­φα­λαί­ου και των πο­λι­τι­κών του εκ­προ­σώ­πων σε κο­ρυ­φαίο επί­πε­δο, δη­λα­δή των βα­σι­κών δια­χει­ρι­στών του διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­σμού, γε­γο­νός που δεν αφή­νει πε­ρι­θώ­ρια σύγ­χυ­σης με «ου­δέ­τε­ρους» χώ­ρους είτε ποι­κί­λων δρα­στη­ριο­τή­των/διερ­γα­σιών επι­στη­μο­νι­κής έρευ­νας,  πα­ρου­σί­α­σης με­λε­τών κ.λ.π. , είτε «θε­σμι­κών δια­δι­κα­σιών».   

Σε πολλά δη­μο­σιεύ­μα­τα βρή­κα­με αυ­τού­σια τη δια­τύ­πω­ση: «Πά­ντως, η πρό­σκλη­ση προς τον Αλ. Τσί­πρα εγ­γρά­φε­ται στην πε­ποί­θη­ση που έχει εδραιω­θεί στην ευ­ρω­παϊ­κή πο­λι­τι­κή ηγε­σία για τις επι­κεί­με­νες πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις στη χώρα μας και την εκλο­γι­κή νίκη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ση­μεί­ω­ναν τέλος κύ­κλοι της Κου­μουν­δού­ρου». Δεν ξέ­ρου­με ποιοι είναι αυτοί «οι κύ­κλοι» και αν όντως υπήρ­ξε αυτή η το­πο­θέ­τη­ση. Πα­ρό­λα αυτά δεν υπάρ­χει τί­πο­τα πιο αφε­λές ή απα­τη­λό απ’ αυτή την προ­σέγ­γι­ση. Από πότε η διε­θνής αστι­κής τάξη απο­δέ­χε­ται ως φυ­σιο­λο­γι­κή και μοι­ραία την άνοδο της Αρι­στε­ράς στην κυ­βερ­νη­τι­κή εξου­σία και μά­λι­στα σε χώρα – μέλος της ΕΕ/ΟΝΕ, στο κέ­ντρο του δυ­τι­κού κό­σμου;  Πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ως «κα­λο­δε­χού­με­νη» καθώς επι­λέ­γει να προ­σκα­λέ­σει στις ερ­γα­σί­ες του εν λόγω ιδρύ­μα­τος τον πρό­ε­δρο του κόμ­μα­τος της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς και εν­δε­χό­με­να μελ­λο­ντι­κό πρω­θυ­πουρ­γό στην Ελ­λά­δα. Τον επι­κε­φα­λής του κόμ­μα­τος που μέχρι πρό­τι­νος, αντι­με­τω­πι­ζό­ταν ως μεί­ζον κίν­δυ­νος για την στα­θε­ρό­τη­τα της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης στρα­τη­γι­κής εντός κρί­σης στην ΕΕ/ΟΝΕ αλλά και ευ­ρύ­τε­ρα. Του κόμ­μα­τος που διεκ­δι­κεί την «κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς», απο­τε­λώ­ντας ελ­πί­δα των λαών και της αρι­στε­ράς διε­θνώς.

Θα πε­ρι­μέ­νου­με βε­βαί­ως να μά­θου­με και το πε­ριε­χό­με­νο της ομι­λί­ας του Α. Τσί­πρα (φυ­σι­κά πέρα και ενά­ντια από τη «συ­νή­θεια» όλων των σχε­τι­κών κα­πι­τα­λι­στι­κών κλαμπ –όπως και του εν λόγω - να κα­λύ­πτουν με πέπλο μυ­στι­κό­τη­τας τις αντί­στοι­χες ερ­γα­σί­ες τους).

 Το πρω­τεύ­ον ερω­τη­μα­τι­κό, πά­ντως, πα­ρα­μέ­νει και σαφώς αφορά στον λόγο της πρό­σκλη­σης!