Ο Ντάρεν Γουίλσον, ο λευκός μπάτσος που δολοφόνησε τον νεαρό μαύρο Μάικ Μπράουν, κρίθηκε αθώος. Οι Αρχές παρουσίασαν σχεδόν ως θύμα τον ένοπλο αστυνομικό που γάζωσε έναν άοπλο πολίτη. Η οργή ξέσπασε την ίδια νύχτα, όχι μόνο στο Φέργκιουσον, αλλά σε δεκάδες πόλεις των ΗΠΑ και οι διαδηλώσεις όχι μόνο δε σταμάτησαν, αλλά πυκνώνουν.
Είναι οι χιλιάδες άνθρωποι που επί μήνες συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις που απαιτούσαν δικαιοσύνη: για τον Μάικ Μπράουν, για τον Τζον Κρόφορντ, για τον Έζελ Φορντ, για τον Έρικ Γκάρνερ, για τον Ντέιντ Πάρκερ, τον Τρέιβον Μάρτιν, τον Όσκαρ Γκραντ, και άλλους και άλλους.
«Όχι δε μετράνε» απάντησε το αμερικανικό κράτος στο γνωστό σύνθημα των ακτιβιστών «οι μαύρες ζωές μετράνε».
Μετά από αυτά, οι φιλελεύθεροι έχουν το θράσος να απαιτούν ηρεμία, ενώ οι συντηρητικοί έχουν το θράσος να επιτίθενται στην «βία» των διαδηλωτών, καθώς οι φωτιές έκαιγαν στο Φέργκιουσον χθες τη νύχτα.
Στο Φέργκιουσον αναπτύχθηκε επί μήνες ένα οργανωμένο, πολύπλευρο πολιτικό-κοινωνικό κίνημα που απείχε πολύ από σκέτη «τυφλή οργή». Αυτή όμως τελικά ξέσπασε τη νύχτα της απόφασης, αφού αθωώθηκε ο μπάτσος (ένας ακόμα). Κι εγώ θυμήθηκα όχι τον Λούθερ Κινγκ ούτε τον Μάλκολμ Χ αλλά τον... χιπ χοπ τραγουδιστή Σνουπ Ντογκ που όταν ρωτήθηκε γιατί η εξέγερση του Λος Άντζελες το 92 (μετά την άγρια επίθεση μπάτσων στον Ρόντνεϊ Κινγκ) ήταν τόσο "τυφλά" βίαιη απάντησε απλά "γιατί ό,τι άλλο δοκιμάσαμε δεν έχει δουλέψει"... Επίσης σκέφτηκα τους «Νέους Μαύρους Πάνθηρες» που επί μήνες περιφρουρούσαν τις διαδηλώσεις στο Φέργκιουσον και κάλμαραν τους νεολαίους, σε συνδυασμό με την τελευταία σκηνή από την ταινία «Ματωμένη Κυριακή»: Εκεί που ο Ιρλανδός ακτιβιστής της «μη-βίας» δηλώνει τσακισμένος από τα γεγονότα «ανίκανος πια να κάνει κήρυγμα σε όσους απόψε το βράδυ τρέχουν να καταταγούν στον IRA»... Θυμήθηκα και ένα παλιό τραγούδι των Rage Against the Machine, όταν ο Ζακ Ντε Λα Ρόσα τραγουδούσε «and the riot be the rhyme of the unheard» («η εξέγερση είναι οι ρίμες αυτών που δεν ακούγονται»). Αλλά θα κλείσω με κάποιον υπεράνω υποψίας. Τον Τζον Κένεντι, που έλεγε πως «αυτοί που καθιστούν την ειρηνική επανάσταση ανέφικτη θα κάνουν τη βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη»… No Justice No Peace
ΥΓ: Μια μέρα πριν βγει η απόφαση, ο 12χρονος Ταμίρ Ράις δολοφονήθηκε από μπάτσο στο Κλίβελαντ γιατί έπαιζε με ένα ψεύτικο όπλο.