Η κυβέρνηση παίζει με την υγεία και τη ζωή του Νίκου Ρωμανού

Μια από τις πιο σο­βα­ρές πτυ­χές της επί­θε­σης της Κυ­βέρ­νη­σης στη δη­μο­κρα­τία και τα δι­καιώ­μα­τα είναι οι συ­νε­χείς πα­ρεμ­βά­σεις της στο έργο των υγειο­νο­μι­κών, με τις οποί­ες απο­δει­κνύ­ε­ται και η πα­ντε­λής αδια­φο­ρία της για την υγεία και τη ζωή ενός αν­θρώ­που.

            Οι δι­κα­στι­κές αρχές, συ­νε­πι­κου­ρού­με­νες από τον Υπουρ­γό Δι­καιο­σύ­νης και αρ­νού­με­νες το δί­καιο αί­τη­μα του Ν. Ρω­μα­νού για τη χο­ρή­γη­ση εκ­παι­δευ­τι­κών αδειών, ζη­τού­σαν από τους θε­ρά­πο­ντες για­τρούς το πρω­το­φα­νές: να προ­χω­ρή­σουν σε υπο­χρε­ω­τι­κή σί­τι­ση του απερ­γού πεί­νας, να δια­πρά­ξουν δη­λα­δή βα­σα­νι­στή­ρια σύμ­φω­να  με τη Δια­κή­ρυ­ξη της Μάλ­τας του 1991. Προς τιμήν τους, το σω­μα­τείο ερ­γα­ζο­μέ­νων του νο­σο­κο­μεί­ου Γ. Γεν­νη­μα­τάς, η ΟΕΝΓΕ και η ΕΙΝΑΠ κα­τήγ­γει­λαν αμέ­σως τις απα­ρά­δε­κτες κυ­βερ­νη­τι­κές πρα­κτι­κές και αρ­νή­θη­καν να γί­νουν συ­νερ­γοί στο βα­σα­νι­σμό ενός απερ­γού πεί­νας.

            Μια μέρα πριν, είδε το φως της δη­μο­σιό­τη­τας η κα­ταγ­γε­λία της Αρι­στε­ρής Ρι­ζο­σπα­στι­κής Συ­νερ­γα­σί­ας Ια­τρών (Α.Ρ.Σ.Ι) ότι ο διο­ρι­σμέ­νος διοι­κη­τής του νο­σο­κο­μεί­ου Γ. Γεν­νη­μα­τάς, με έγ­γρα­φό του, απα­γο­ρεύ­ει στους θε­ρά­πο­ντες ια­τρούς του Νίκου Ρω­μα­νού να δί­νουν πλη­ρο­φο­ρί­ες για την πο­ρεία της υγεί­ας του ασθε­νή τους, ενη­μέ­ρω­ση που όπως ξε­κα­θα­ρί­ζει θα πράτ­τει από εδώ και πέρα ο ίδιος. Η κα­ταγ­γε­λία ανα­φέ­ρε­ται σε “ασύ­στο­λη πα­ρέμ­βα­ση του διοι­κη­τή, χωρίς να σέ­βε­ται το έργο των για­τρών και το απόρ­ρη­το του φα­κέ­λου του ασθε­νούς Νίκου Ρω­μα­νού με απο­κο­ρύ­φω­μα την απα­γό­ρευ­ση στους για­τρούς να μι­λά­νε στον τύπο, ενώ επι­σκέ­πτε­ται ο ίδιος τον απερ­γό πεί­νας συ­χνό­τα­τα, παρά τις προει­δο­ποι­ή­σεις ότι το επι­σκε­πτή­ριο πρέ­πει να είναι πε­ριο­ρι­σμέ­νο λόγω κιν­δύ­νου λοι­μώ­ξε­ων, κλπ. Επι­πλέ­ον, θε­ω­ρεί, όπως ανα­φέ­ρει η ανα­κοί­νω­ση ότι πρέ­πει να έχει συ­νε­χή πρό­σβα­ση στον ια­τρι­κό φά­κε­λο του ασθε­νούς!”

            Τέλος, σή­με­ρα το με­ση­μέ­ρι, κατά τη διάρ­κεια της δια­μαρ­τυ­ρί­ας του Σω­μα­τεί­ου Ερ­γα­ζο­μέ­νων στο νο­σο­κο­μείο, γί­να­με μάρ­τυ­ρες μιας ακόμα απο­τρό­παι­ης ει­κό­νας: Πά­νο­πλοι αστυ­νο­μι­κοί, στη πόρτα του θα­λά­μου νο­ση­λεί­ας του Ν. Ρω­μα­νού, να αντι­με­τω­πί­ζουν ως ει­σβο­λείς τους ερ­γα­ζό­με­νους του Νο­σο­κο­μεί­ου -στο χώρο ερ­γα­σί­ας τους!-, φα­νε­ρά δια­κιν­δυ­νεύ­ο­ντας την εύ­θραυ­στη υγεία του απερ­γού πεί­νας. Μια ει­κό­να που απο­τε­λεί την πιο ακλό­νη­τη από­δει­ξη ότι η κυ­βέρ­νη­ση έχει κα­ταρ­ρα­κώ­σει κάθε έν­νοια δη­μο­κρα­τί­ας και σε­βα­σμού των αν­θρώ­πι­νων δι­καιω­μά­των.

            Δυ­στυ­χώς, δεν πε­ρι­μέ­να­με τί­πο­τα κα­λύ­τε­ρο από μια ακρο­δε­ξιά κυ­βέρ­νη­ση που μέσα σε λίγα χρό­νια έχει ισο­πε­δώ­σει τη δη­μο­κρα­τία, τη δι­καιο­σύ­νη, το κοι­νω­νι­κό κρά­τος και τη δη­μό­σια υγεία. Κα­λού­με τους υγειο­νο­μι­κούς να συ­νε­χί­σουν τη μέχρι σή­με­ρα αξιο­θαύ­μα­στη στάση τους και εί­μα­στε αρω­γοί στον αγώνα οποιου­δή­πο­τε πα­λεύ­ει για δι­καιο­σύ­νη, ατο­μι­κές ελευ­θε­ρί­ες, αξιο­πρέ­πεια και δη­μο­κρα­τία.