Η μάχη ενάντια στο σεξισμό συνεχίζεται
Πολύχρωμα μπαλόνια, πλακάτ, καλλιτέχνες που ζωγράφιζαν στα χρώματα του ουράνιου τόξου το πρόσωπο και το σώμα των συμμετεχόντων, χαμόγελα και πολύχρωμες σημαίες πλημμύρισαν τους δρόμους γύρω από το Σύνταγμα το Σάββατο 9/6 το απόγευμα για το 14ο Athens Pride που είχε ως γενικό σύνθημα το «Παρούσα», αναδεικνύοντας έτσι, σύμφωνα με τη διοργάνωση, το ζήτημα της θηλυκότητας. Ήταν μία ακόμη παρέλαση με παλμό, μουσική, χρώμα, ζωή.
Στην Αθήνα εμφανίστηκε ένα πολύχρωμο πλήθος που διεκδίκησε ισότητα και ορατότητα, τολμώντας να «βγει από την ντουλάπα», ανάμεσά τους και πολλές νέες και νέοι. Η πλατεία Συντάγματος γέμισε χρώματα, μουσικές, ευφάνταστες στολές, συνθήματα, χρωματιστές κορδέλες. Μια πολύχρωμη «θάλασσα» ανθρώπων πλημμύρισε την πλατεία Συντάγματος, για να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή υπερηφάνειας. Για να διαδηλώσουν για το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, το δικαίωμα της ελευθερίας να ζει ο καθένας και η καθεμιά τη ζωή του όπως θέλει. Σύμφωνα με τους διοργανωτές-τριες, αλλά και πολλές-ούς συμμετέχοντες ήδη από το πρώτο Pride του 2015, η φετινή παρέλαση ήταν η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ στην Αθήνα.
Πολύ σημαντικό ήταν και το γεγονός ότι ίσως για πρώτη χρονιά τα λιγοστά μπλοκ της Αριστεράς δεν ήταν αποκομμένα από τη διαδήλωση, αλλά επιχείρησαν με τα συνθήματά τους να εμπνεύσουν τους διαδηλωτές. Για παράδειγμα αίσθηση έκανε το πολύ ζωντανό μπλοκ της αντισεξιστικής ομάδας ΔΕΑ, που φώναζε συνθήματα κριτικής στο σεξισμό και τον καπιταλισμό, στην εκκλησία και τον Αμβρόσιο, ενώ με έναν τραγουδιστό τρόπο ανέδειξε το ζήτημα της τεκνοθεσίας για τις ομοφυλόφιλες μαμάδες και μπαμπαδες «που αγαπούν το παιδί».
Στο μπλοκ της αντισεξιστικής ομάδας ξεχώριζε η παλαιστινιακή σημαία και τα συνθήματα που υπενθύμιζαν ότι το δήθεν προοδευτικό Ισραήλ δολοφονεί γυναίκες, άντρες και παιδιά που παλεύουν για την ελευθερία.
Είναι γεγονός ότι η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα πέτυχε σημαντικές κατακτήσεις σε θεσμικό επίπεδο: πρώτα το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και, πρόσφατα, το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην αναδοχή. Πρόκειται για θετικές εξελίξεις, αν και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ζωές των ανθρώπων δεν αλλάζουν μόνο με νόμους. Επιπλέον δεν αποτελούν παραχωρήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πάγιες διεκδικήσεις του κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες.
Για άλλη μια χρονιά όμως απασχόλησε έντονα παρούσες και απούσες το ζήτημα της εμπορευματοποίησης της παρέλασης. Οι σπόνσορες, τα διαφημιστικά, η καταναλωτική λογική, το αστυνομικό-ενημερωτικό περίπτερο στην πλατεία και οι πολιτικοί αστέρες δεν έλειψαν από την παρέλαση, υπενθυμίζοντας ότι έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμα για να αποκτήσουν οι διαδηλώσεις υπερηφάνειας τη δική τους ανεξάρτητη ριζοσπαστική φωνή.
Παρ’ όλα αυτά, όσες και όσοι συμμετείχαμε επιμένουμε ότι η λύση δεν είναι να αποκοπούμε από τη μεγάλη πλειοψηφία που συμμετέχει στο Pride, αλλά να γίνουμε ακόμα περισσότερες-οι όσες-οι συμμετέχουμε σε αυτό, με τα συνθήματα και τις προτάσεις μας. Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο να πάρουμε εκείνες τις πρωτοβουλίες που θα τσακίζουν το σεξισμό σε κάθε χώρο που ασκείται. Στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας και στους δρόμους.
Με αυτή την έννοια, οι αφ υψηλού κριτικές για απολίτικο Pride, που δημοσιεύτηκαν σε mainstream εφημερίδες, δεν θέλουν να δουν ότι οι άνθρωποι που θα παλέψουν ενάντια στην καταπίεση και το σεξισμό, συμμετείχαν στο φετινό Pride. Η συμμετοχή τους ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού και εθνικότητας ήταν μια πολιτική πράξη. Η συνέχεια είναι στο χέρι μας.
