Η 25η Νοέμβρη, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, φέρνει στο προσκήνιο ένα γεγονός που βιώνουν οι γυναίκες σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι μορφές της βίας είναι διάφορες (λεκτική, ψυχολογική, σωματική), όλες όμως καταλήγουν στο σεξισμό, στην κακοποίηση της προσωπικότητας και την επιβολή.

Η ανοχή σε όποια έκφανση της βίας κατά των γυναικών δικαιολογεί και νομιμοποιεί την πιο αποτρόπαια έκφρασή της που είναι η σωματική βία. Στην Ελλάδα, οι παραδοσιακές πατριαρχικές αντιλήψεις επιβιώνουν και μπορούν να επιβάλλονται κάτω από το επικυρίαρχο μοντέλο της οικογένειας. Οι γυναίκες γίνονται συχνά θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ανήμπορες να διεκδικήσουν σε κοινωνικό και νομικό επίπεδο τη δικαίωσή τους. Πολλές φορές αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο είναι συνάμα βαθιά πολιτικό ζήτημα, καταλήγει ως ένα ακόμα περιστατικό στις εφημερίδες και στα δελτία. Μια μεμονωμένη περίπτωση που συνέβη λόγω «ιδιαίτερων», «ειδικών» συνθηκών, με τις ευθύνες να επιμερίζονται, αφήνοντας διαθέσιμη σε κοινή θέα τη χρήση της βίας κατά των γυναικών.

 Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές εφάρμοσαν και συνεχίζουν να εφαρμόζουν τον πιο σκληρό τρόπο, την οικονομική βία, θύματα της οποίας είναι τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, οι γυναίκες, οι μετανάστριες. Το trafficking, το εμπόριο του σώματος των γυναικών, είναι μια ακραία μορφή βίας, η οποία αποκαλύπτει τον καταναγκασμό και την εκμετάλλευση αλλά και τις τραγικές ελλείψεις μέτρων για την αντιμετώπισή της (χορήγηση ασύλου, προστασία για τα θύματα κ.ά.). Κάτω από τον εκφοβισμό της απόλυσης σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως η τωρινή, η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας δημιουργεί ένα εφιαλτικό καθημερινό περιβάλλον για πολλές γυναίκες. Αν συνδυαστούν οι βιασμοί, οι δολοφονίες γυναικών και η ακραία φτώχεια, θύματα της οποίας είναι κατά κύριο λόγο οι γυναίκες, έχουμε ένα εκρηκτικό μείγμα που σημαίνει την οπισθοχώρηση στα δικαιώματα των πιο καταπιεσμένων κομματιών της κοινωνίας και την άνοδο του συντηρητισμού. Τα σεξουαλικά δικαιώματα των γυναικών αλλά και των ομόφυλων ζευγαριών, η διεκδίκηση της διαφορετικότητας, της επιλογής, θέτουν τα έμφυλα ζητήματα ως κοινωνικά επίδικα ενάντια στον αποκλεισμό, την ομοφοβία, την τρανσφοβία, ενάντια στις αυξανόμενες επιθέσεις κατά των ομοφυλόφιλων αλλά και τη διόγκωση του bullying στα σχολεία.

Στην Ευρώπη, τα στοιχεία από πανευρωπαϊκή έρευνα που αφορά στη βία κατά των γυναικών δείχνουν το συνεχώς αυξανόμενο πρόβλημα. Το 43% των γυναικών έχουν βιώσει κάποιας μορφής ψυχολογική βία, μέσω ενός νυν ή πρώην συντρόφου, όπως δημόσια ταπείνωση, απαγόρευση εξόδου από το σπίτι κ.ά. Το 55% των γυναικών είχαν την εμπειρία κάποιας μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης. Το 67% των γυναικών στο πλαίσιο της έρευνας απάντησαν ότι δεν ανέφεραν τα πιο σοβαρά περιστατικά βίας από συντρόφους στην αστυνομία ή σε άλλους οργανισμούς.

Αντιστάσεις

Οι γυναίκες, έχοντας βιώσει για πολλές δεκαετίες τη βία, αρνούνται την οπισθοχώρηση, αρνούνται τη σιωπή, αντιστέκονται στην περιστολή κάθε δικαιώματος. Οι αγώνες των γυναικών σήμερα είναι στο προσκήνιο. Οι γυναίκες στις Σκουριές, οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, αποτελούν τρανταχτά παραδείγματα αντίστασης, αταλάντευτης επιμονής και σίγουρης νίκης. Οι καθαρίστριες είναι οι γυναίκες που έξω από το υπουργείο έχουν φτιάξει το δικό τους χώρο, έναν χώρο όπου το προσωπικό γίνεται πολιτικό και το αντίστροφο. Είναι εκείνες οι γυναίκες που έχουν μάθει να διεκδικούν και με όπλο τη φωνή τους τρομάζουν την καταστολή. Οι 595 καθαρίστριες παλεύουν 14 μήνες ενάντια στη βία της απόλυσης, σε αυτούς τους μήνες πολλές φορές χτυπήθηκαν από τα ΜΑΤ. Βίωσαν ψυχολογική, σωματική βία, απειλούνται μέχρι και με μηνύσεις, ενώ βρέθηκαν σοβαρά τραυματισμένες με κατάγματα, κακώσεις, μελανιές.

Στις 25 Νοέμβρη οι καθαρίστριες δηλώνουν αλληλέγγυες στις γυναίκες-θύματα βίας και καλούν γυναίκες και φεμινιστικές οργανώσεις να ενώσουν τα βήματά τους με τα 595 κόκκινα βήματα.

Η συγκέντρωσή τους θα γίνει στις 12 το μεσημέρι στο κέντρο αγώνα, Καραγιώργη Σερβίας 10.

Το απόγευμα στις 7:00 οργανώνουν την προβολή της ταινίας «Πουλιά στο βάλτο» της Αλίντας Δημητρίου.

Φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις καλούν στις 5:30 το απόγευμα στα Προπύλαια προκειμένου να κάνουν πορεία ως το κέντρο αγώνα των καθαριστριών και να στηρίξουν τις δράσεις τους.

Είναι σημαντικό εκείνη τη μέρα να δοθεί το μήνυμα των αγωνιζόμενων καθαριστριών για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και κάθε μορφής καταπίεσης.