Στις εθνικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την 28η Απρίλη στο Ισπανικό Κράτος, συμμετείχε πάνω από το 75% των ψηφοφόρων. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές, μεταπολιτευτικά.
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές, μεταπολιτευτικά. Αναμφίβολα ο μεγάλος νικητής αυτών των εκλογών είναι το κόμμα των σοσιαλιστών (PSOE) που συγκέντρωσε το 28,7%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 123 έδρες (το 2016 είχε 85). Το ποσοστό αυτό δημιούργησε ενθουσιασμό στα λαϊκά στρώματα και παρουσιάστηκε από αρκετά ΜΜΕ ως νίκη της αριστεράς. Προσθέτοντας τα ποσοστά της συμμαχίας UNIDAS PODEMOS, καταγράφεται ένα σημαντικό ποσοστό προοδευτικής ψήφου στον Ισπανικό Κράτος. Επομένως το επιχείρημα των σοσιαλιστών για τη χρήσιμη ψήφο ενάντια στη δεξιά, έπεισε το προοδευτικό τμήμα των ψηφοφόρων που τιμώρησε το Λαϊκό Κόμμα (PP) δίνοντας του μόλις 16,70% και 66 έδρες. Πρόκειται για μια μεγάλη ήττα, αφού το 2016 κατείχε 137 έδρες. Η ήττα αυτή είναι ακόμα μεγαλύτερη στη Χώρα των Βάσκων όπου δεν κατόρθωσε καν να πάρει έδρα, αλλά και στην Καταλονία (μία έδρα). Αναμφίβολα το αποτέλεσμα των εκλογών ανοίγει μια περίοδο βαθιάς κρίσης στο Λαϊκό Κόμμα. Οι Ciudadanos σημειώνουν άνοδο, αφού με το 15,86% των ψηφοφόρων αυξάνουν τις έδρες τους και από τις 32 του 2016 φτάνουν τις 57. Παρ’ όλα αυτά δεν κατορθώνουν να ξεπεράσουν το Λαϊκό Κόμμα και έτσι το σενάριο για μια κυβέρνηση Λαϊκού Κόμματος και Ciudadanos δεν γίνεται εφικτό. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Ciudadanos καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου καταγράφηκαν στο μπλοκ των συντηρητικών δυνάμεων υποστηρίζοντας με μεγαλύτερο ζήλο από το κόμμα της Δεξιάς ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα διακυβέρνησης. Οι Unidas Podemos, η συμμαχία του Podemos με την Ενωμένη Αριστερά, σημείωσε σημαντική πτώση και από τις 71 έδρες και το 21,5% του 2016, κατέβηκε στις 42 με ποσοστό 14,31%. Η διαφορά ανάμεσα στις δύο εκλογές δεν είναι τόσο μεγάλη όσο αυτή των εδρών και αποτελεί συνέπεια του εκλογικού συστήματος που δεν ευνοεί τους μικρότερους σχηματισμούς. Είναι προφανές ότι οι Unidas Podemos δεν μπόρεσαν να εμπνεύσουν τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, ωστόσο με δεδομένο τα σοβαρά λάθη του μωβ πολιτικού σχεδιασμού, το εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφεται ως αξιοπρεπές. Τέλος, το φασιστικό VOX κατορθώνει να μπει στη βουλή με 24 έδρες και 10,26%. Πρόκειται για ένα κακό νέο το οποίο όμως δεν προκάλεσε έκπληξη, αφού είχαν προηγηθεί οι εκλογές στην Ανδαλουσία όπου το VOX είχε κατορθώσει να εισέλθει στο τοπικό κοινοβούλιο. Είναι η πρώτη φορά που σχηματισμός στα δεξιά του Λαϊκού Κόμματος συγκεντρώνει ένα τόσο μεγάλο εκλογικό ποσοστό. Για χρόνια οι ακροδεξιές δυνάμεις δρούσαν μέσα στο Λαϊκό Κόμμα και ήταν συνδεδεμένα με το παλαιό φρανκικό καθεστώς. Για αυτόν τον λόγο η δημιουργία ενός ακροδεξιού κόμματος είχε καθυστερήσει στην Ισπανία. Η εμφάνιση του VOX στον εκλογικό χάρτη της Ισπανίας σηματοδοτεί μια νέα περίοδο για τη Δεξιά του Ισπανικού Κράτους.
Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός ότι η καταλανική Εσκέρρα Ρεπουμπλικάνα, είναι το πρώτο κόμμα υπέρ της ανεξαρτησίας που γίνεται πρώτη δύναμη στην Καταλονία.
Το επόμενο διάστημα ανοίγει μια περίοδος μακρών διαπραγματεύσεων για το σχηματισμό κυβέρνησης. Η πίεση στο σχηματισμό UNIDAS PODEMOS, για στήριξη του σοσιαλιστικού κόμματος θα είναι μεγάλη. Υπάρχει όμως μεγάλη απόσταση ανάμεσα στη ψήφο εμπιστοσύνης που μπορεί να δώσει η αριστερή συμμαχία για να σχηματιστεί κυβέρνηση και ανάμεσα στην συμμετοχή της αριστεράς σε μια κυβέρνηση με το διεφθαρμένο κόμμα των σοσιαλιστών που όλα τα προηγούμενα χρόνια εφάρμοσε νεοφιλελεύθερες πολιτικές και προγράμματα λιτότητας. Αυτή η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει στο σχηματισμό UNIDAS PODEMOS, αλλά και στο ίδιο το Podemos, που αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη αυτής της συμμαχίας. Ο Πάμπλο Ιγλέσιας έχει ήδη τοποθετηθεί δημόσια υπέρ του ενδεχόμενου συμμετοχής του Podemos, σε μια κυβέρνηση με τους Σοσιαλιστές. Αυτό όμως είναι ένα σενάριο που για την ώρα δεν φαίνεται να ενθουσιάζει τον Πέδρο Σάντσες και το PSOE, που θα προτιμούσαν μια συνεργασία με τους Ciudadanos. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε αυτό το ενδεχόμενο μια και το κόμμα των Πολιτών είναι ιδιαίτερα ευέλικτο και πρόθυμο να συμμετάσχει σε μια οποιαδήποτε κυβέρνηση για το «καλό της χώρας».
Η συμμαχία των UNIDAS PODEMOS βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι και επείγει η χάραξη ενός σχεδίου που θα την μετατρέπει σε μια ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση που υπομονετικά θα ξανακερδίσει τη χαμένη εμπιστοσύνη της ισπανικής κοινωνίας. Σε λίγες εβδομάδες (26η Μάη), θα πραγματοποιηθούν οι δημοτικές εκλογές. Σε αυτές τις εκλογές οι δυνάμεις των κινημάτων και της αριστεράς μπορεί και πρέπει να πολλαπλασιαστούν. Γι αυτό το λόγο οι UNIDAS PODEMOS χρειάζεται να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να κερδίσουν το χαμένο έδαφος και να μην επιτρέψουν στο κόμμα των Σοσιαλιστών να κατακτήσει ακόμα περισσότερο χώρο. Οι ριζοσπαστικές δυνάμεις εντός του Podemos συνασπίζονται γύρω από το κόμμα των Αντικαπιταλίστας που αποτελεί την ψυχή της συμμαχίας με την Ενωμένη Αριστερά και που επιμένει σε ένα ριζοσπαστικό και ταυτόχρονα μαζικό λόγο. Οι βουλεύτριες-ες του είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς και συνέβαλαν σημαντικά στο να διατηρήσει το Podemos μια αξιοπρεπή παρουσία στο Ισπανικό Κοινοβούλιο, παρά την μείωση των ποσοστών του.
Το στοίχημα είναι μεγάλο, ο χρόνος είναι λίγος αλλά αρκετός για να παρθούν κρίσιμες αποφάσεις.
