Το Σαββατοκύριακο 4-5 Φλεβάρη έγινε το 32ο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου της χώρας, με τη συμμετοχή 1263 αντιπροσώπων από 251 μέλη σωματεία.

Πα­ρό­τι, οι αρ­χαι­ρε­σί­ες για το νέο ΔΣ αλλά και τους αντι­προ­σώ­πους στο συ­νέ­δριο της ΓΣΕΕ θα είναι στις 11-12 Φλε­βά­ρη και όταν γρά­φο­νταν αυτές οι γραμ­μές δεν ήταν γνω­στά τα απο­τε­λέ­σμα­τα και οι νέοι συ­σχε­τι­σμοί στο ΕΚΑ, η συ­ζή­τη­ση που έγινε μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε κά­ποια πρώτα συ­μπε­ρά­σμα­τα.

Η κα­τά­στα­ση στο ΕΚΑ

Πέ­ρα­σαν τρία χρό­νια από το προη­γού­με­νο συ­νέ­δριο το Φλε­βά­ρη του 2020, το οποίο διε­ξή­χθη λίγο πριν την έναρ­ξη της παν­δη­μί­ας. Δυ­στυ­χώς, αυτά τα τρία χρό­νια η στάση και η δράση του ΕΚΑ ήταν απο­λύ­τως ανα­ντί­στοι­χες με τις ερ­γα­τι­κές ανά­γκες και τον αντερ­γα­τι­κό οδο­στρω­τή­ρα της πο­λι­τι­κής της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη, με κύρια ευ­θύ­νη των δυ­νά­με­ων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που ήταν στο προ­ε­δρείο της διοί­κη­σης αλλά και με ευ­θύ­νη των δυ­νά­με­ων της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), που δεν πήρε τις ανα­γκαί­ες πρω­το­βου­λί­ες που αντι­στοι­χούν σε μία αγω­νι­στι­κή πα­ρά­τα­ξη και πρώτη σε πο­σο­στά δύ­να­μη στο ΕΚΑ. 

Την πε­ρί­ο­δο της παν­δη­μί­ας, η διοί­κη­ση του ΕΚΑ κή­ρυ­ξε συν­δι­κα­λι­στι­κό «lockdown» -έκα­νε μόνο 5 συ­σκέ­ψεις μέσα σε τρία χρό­νια!-  αφή­νο­ντας έκ­θε­τους/ες τους/ις ερ­γα­ζό­με­νους/ες. Ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο, ελά­χι­στες πρω­το­βου­λί­ες ανέ­λα­βε το ΕΚΑ για τα ζη­τή­μα­τα της ακρί­βειας, της ενερ­γεια­κής κρί­σης, του πλη­θω­ρι­σμού που έχουν μα­τώ­σει το ει­σό­δη­μα των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Πέρα από κά­ποιες στιγ­μές όπως η στάση ερ­γα­σί­ας για τη δίκη των νε­ο­να­ζί της Χρυ­σής Αυγής σε δεύ­τε­ρο βαθμό ή οι δύο απερ­γί­ες από κοι­νού με την ΑΔΕΔΥ και η αντί­θε­ση στο νόμο Χα­τζη­δά­κη το κα­λο­καί­ρι του 2021, το ΕΚΑ δεν έχει απο­τε­λέ­σει όπλο και ερ­γα­λείο στα χέρια των ερ­γα­ζο­μέ­νων ούτε έχει συμ­βάλ­λει στην ανα­συ­γκρό­τη­ση του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος με αγω­νι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες.

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια έχουν δοθεί πολύ ση­μα­ντι­κές ερ­γα­τι­κές μάχες που έχουν πε­τύ­χει νίκες για τους/ις ερ­γα­ζό­με­νους/ες όπως ήταν η νίκη των ερ­γα­ζο­μέ­νων στη e-food, η νίκη των ερ­γα­τών στην Cosco, ο εν εξε­λί­ξει απερ­για­κός αγώ­νας διαρ­κεί­ας στη Μα­λα­μα­τί­να κ.α. που υπο­γραμ­μί­ζουν αφε­νός τις υπαρ­κτές δυ­να­τό­τη­τες που υπάρ­χουν και αφε­τέ­ρου απο­δει­κνύ­ουν ότι οι ερ­γα­τι­κοί αγώ­νες μπο­ρούν να είναι νι­κη­φό­ροι όταν υπάρ­χει σχέ­διο και αι­τή­μα­τα προς διεκ­δί­κη­ση αλλά και η όσο το δυ­να­τόν με­γα­λύ­τε­ρη συ­σπεί­ρω­ση των αγω­νι­στι­κών δυ­νά­με­ων, πέρα από επι­μέ­ρους συν­δι­κα­λι­στι­κές ή/και πο­λι­τι­κές δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις. 

Η οργή και η αγα­νά­κτη­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων απέ­να­ντι στην κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή αλλά και η συ­νά­ντη­ση όλων των μι­κρό­τε­ρων ή με­γα­λύ­τε­ρων αγώ­νων εκ­φρά­στη­κε στη με­γα­λειώ­δη Γε­νι­κή Απερ­γία της 9ης Νο­έμ­βρη, που παρά τη δυ­να­μι­κή της, δεν ακο­λού­θη­σε καμία κλι­μά­κω­ση. Μπρο­στά στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές και τις κοκ­κο­ρο­μα­χί­ες ΝΔ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για το ποιος θα δώσει τα πε­ρισ­σό­τε­ρα ψί­χου­λα, το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα πρέ­πει να βγει διεκ­δι­κη­τι­κά ενά­ντια στην εκλο­γι­κή ανα­μο­νή και να βάλει μπρο­στά τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Ενω­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση της ρι­ζο­σπα­στι­κής-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς

Οι το­πο­θε­τή­σεις μελών από νε­ο­σύ­στα­τα σω­μα­τεία όπως αυτό των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην έρευ­να (ΣΕ­ΡΕ­ΤΕ) και αυτό της e-food αλλά και από κλά­δους όπου υπήρ­ξαν κι­νη­το­ποι­ή­σεις το προη­γού­με­νο διά­στη­μα προ­σπά­θη­σαν να δώ­σουν αυτόν τον τόνο στο συ­νέ­δριο, δεί­χνο­ντας και μία νέα γενιά ερ­γα­ζο­μέ­νων -και ιδιαί­τε­ρα γυ­ναι­κών- που έχει μπει στην πρώτη γραμ­μή του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος στην κό­λα­ση του ιδιω­τι­κού τομέα.

Οι δυ­νά­μεις της ΜΑΧΗς (Ανε­ξάρ­τη­τη Ενω­τι­κή Τα­ξι­κή Κί­νη­ση) στο συ­νέ­δριο του ΕΚΑ προ­σπά­θη­σαν να ανα­δεί­ξουν τα πα­ρα­πά­νω με τρόπο που στη­λι­τεύ­ει και βάζει απέ­να­ντι τις δυ­νά­μεις της συν­δι­κα­λι­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας αλλά και με τρόπο που προ­σπα­θεί να ενώ­νει τις αγω­νι­στι­κές δυ­νά­μεις, δεί­χνο­ντας στην πράξη ότι η ενό­τη­τα πάνω σε συ­γκε­κρι­μέ­να επί­δι­κα αγώνα και διεκ­δί­κη­σης μπο­ρεί να πα­ρά­γει υπαρ­κτά απο­τε­λέ­σμα­τα. Από κοι­νού με τις δυ­νά­μεις της ΑΤΕ (Αγω­νι­στι­κή Τα­ξι­κή Ενό­τη­τα) δια­μορ­φώ­θη­κε μία κοινή πα­ρέμ­βα­ση που θα εκ­φρα­στεί και στις αρ­χιαι­ρε­σί­ες για τη νέα διοί­κη­ση, με κοινά ψη­φί­σμα­τα και κοινή στάση στις ψη­φο­φο­ρί­ες στο τέλος των ερ­γα­σιών του συ­νε­δρί­ου, κά­νο­ντας ένα πολύ ση­μα­ντι­κό βήμα στην κα­τεύ­θυν­ση υπέρ­βα­σης του κα­τα­κερ­μα­τι­σμού των δυ­νά­με­ων της συν­δι­κα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς.

Το ΕΚΑ απο­φά­σι­σε σχε­δόν ομό­φω­να να μην πα­ρα­δώ­σει κα­νέ­να μη­τρώο στο ΓΕ­ΜΗ­ΣΟΕ, παίρ­νο­ντας σαφή θέση ενά­ντια στην εφαρ­μο­γή του ν. Χα­τζη­δά­κη. Δυ­στυ­χώς όμως, έμει­νε η αρ­νη­τι­κή πα­ρα­κα­τα­θή­κη της απο­δο­χής των λίγων αντι­προ­σώ­πων που βγή­καν από ηλε­κτρο­νι­κές ψη­φο­φο­ρί­ες , αφού η πλειο­ψη­φία απέρ­ρι­ψε τη σχε­τι­κή πρό­τα­ση που κα­τέ­θε­σαν από κοι­νού ΜΑΧΗ και ΑΤΕ στο σώμα του συ­νε­δρί­ου κατά την έναρ­ξή του.

Επι­πλέ­ον, το συ­νέ­δριο απο­φά­σι­σε στάση ερ­γα­σί­ας για τη συμ­με­το­χή του ΕΚΑ στην απερ­για­κή συ­γκέ­ντρω­ση της 8ης Μάρτη, μέρα φε­μι­νι­στι­κής απερ­γί­ας, ενώ μειο­ψή­φη­σε η κοινή πρό­τα­ση που κα­τέ­θε­σαν ΜΑΧΗ και ΑΤΕ για 24ωρη απερ­γία. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, η από­φα­ση για στάση ερ­γα­σί­ας δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα σε σω­μα­τεία και συν­δι­κά­τα να πά­ρουν απο­φά­σεις συμ­με­το­χής και ορ­γά­νω­σης της απερ­για­κής κι­νη­το­ποί­η­σης της 8ης Μάρτη, για να συ­να­ντη­θούν στο δρόμο οι ερ­γα­τι­κές και φε­μι­νι­στι­κές διεκ­δι­κή­σεις.

Στην κοινή ανα­κοί­νω­ση ΜΑ­ΧΗ-ΑΤΕ για το συ­νέ­δριο και τις αρ­χαι­ρε­σί­ες του ΕΚΑ ανα­φέ­ρε­ται ότι «Για το επό­με­νο διά­στη­μα δε­σμευό­μα­στε ότι θα επι­διώ­ξου­με ανα­βαθ­μι­σμέ­νη κοινή δράση, δια­δι­κα­σί­ες στα­θε­ρού συ­ντο­νι­σμού τόσο σε επί­πε­δο ερ­γα­τι­κού κέ­ντρου, όσο και σε επί­πε­δο κλά­δων και πρω­το­βάθ­μιων σω­μα­τεί­ων που δρού­με, με στόχο την συμ­βο­λή μας σε ένα ανε­ξάρ­τη­το από τον ερ­γο­δο­τι­κό-κυ­βερ­νη­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό, μα­χη­τι­κό, τα­ξι­κό ρεύμα στο ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα και την ενο­ποί­η­ση των δυ­νά­με­ων και πα­ρεμ­βά­σε­ων μας.» Επι­πλέ­ον, «[...] η αγω­νι­στι­κή συ­νερ­γα­σία και η συ­σπεί­ρω­ση δυ­νά­με­ων απο­τε­λεί ανα­γκαία συν­θή­κη για να χτυ­πή­σουν όλα τα σφυ­ριά μαζί. Για να συ­γκρου­στού­με με τη δράση του ερ­γο­δο­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού και των συ­στη­μι­κών δυ­νά­με­ων στο ΕΚΑ, φι­λο­δο­ξώ­ντας να αντι­στρέ­ψου­με συ­νο­λι­κά αυτή την κα­τά­στα­ση στο ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα, στο Ερ­γα­τι­κό Κέ­ντρο Αθή­νας και τα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία. Γιατί οι αγώ­νες μας μπο­ρούν να κερ­δί­ζουν με ένα ανυ­πό­τα­κτο, ανα­τρε­πτι­κό, τα­ξι­κό ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα.»

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες