Με τις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης, ολοκληρώθηκε την Κυριακή 20 Μάρτη στη Ρόδο το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Μένοντας πολύ μακριά, όπως αναμενόταν, από τις ανάγκες των εργατών και των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, μένοντας πολύ μακριά από τη συζήτηση για την ανάγκη πάλης ενάντια στο τρίτο μνημόνιο.

Είναι πολύ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι επί της ου­σί­ας δεν έγινε ποτέ συ­ζή­τη­ση για την επί­θε­ση της κυ­βέρ­νη­σης και των δα­νει­στών στο Ασφα­λι­στι­κό, όπως και για τα μέτρα που έχει συμ­φω­νή­σει η κυ­βέρ­νη­ση από το κα­λο­καί­ρι για τα ερ­γα­σια­κά και τα οποία αν έρ­θουν για συ­ζή­τη­ση στη Βουλή θα θέ­σουν σε κίν­δυ­νο την ίδια την ύπαρ­ξη των συν­δι­κά­των. Δεν έγινε συ­ζή­τη­ση για την ορ­γά­νω­ση των συν­δι­κά­των με στόχο από τα τέλη Μάρτη που λήγει η Εθνι­κή Γε­νι­κή Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση Ερ­γα­σί­ας να ορ­γα­νω­θούν κι­νη­το­ποι­ή­σεις που θα διεκ­δι­κούν αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς και επα­να­φο­ρά των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων ερ­γα­σί­ας.

Αντί­θε­τα, εί­δα­με για πολ­λο­στή φορά κα­τη­γο­ρί­ες με­τα­ξύ των πα­ρα­τά­ξε­ων, δυ­στυ­χώς και της Αρι­στε­ράς, για τρό­πους με τους οποί­ους εκλέ­γο­νται οι σύ­νε­δροι και για το πώς ο σκο­πός της κα­ρέ­κλας αγιά­ζει τα μέσα. Από τα «μα­ζι­κά» σω­μα­τεία των σε­κιου­ρι­τά­δων που ελέγ­χει η ΠΑΣΚΕ και τα οποία, πα­ρό­τι ο μι­σθός σε αυτές τις εται­ρεί­ες είναι συ­νή­θως 580 ως το πολύ 620 ευρώ, ποτέ δεν έχουν κάνει απερ­γία, μέχρι τα σω­μα­τεία της Λά­ρι­σας που ελέγ­χει το ΠΑΜΕ και απ’ ό,τι φαί­νε­ται πρέ­πει να μι­λά­με για την ευ­ρω­παϊ­κή πόλη με τη μι­κρό­τε­ρη ανερ­γία και τους πε­ρισ­σό­τε­ρους συν­δι­κα­λι­σμέ­νους ερ­γά­τες!

Έτσι βρε­θή­κα­με στην πρώτη συ­νε­δρί­α­σή της η νέα διοί­κη­ση της ΓΣΕΕ να ζη­τά­ει από την κυ­βέρ­νη­ση τρί­μη­νη πα­ρά­τα­ση της ΕΓΣΣΕ για να πάει σε... διά­λο­γο με τους ερ­γο­δό­τες και να μην ανα­κοι­νώ­νει βέ­βαια καμιά κι­νη­το­ποί­η­ση (πλην της 48ω­ρης όποτε ψη­φι­στεί το Ασφα­λι­στι­κό).

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών δεν άλ­λα­ξαν ιδιαί­τε­ρα το τοπίο, αν και αφή­νουν «χα­ρα­μά­δες» που δεί­χνουν ότι αν υπάρ­ξει μια αρι­στε­ρή ρι­ζο­σπα­στι­κή πο­λι­τι­κή από τις πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς στα συν­δι­κά­τα, όσο και από τα κόμ­μα­τα της Αρι­στε­ράς, τότε θα είναι εφι­κτό να εμ­φα­νι­στεί μια πραγ­μα­τι­κή αλ­λα­γή των συ­σχε­τι­σμών στο ανώ­τα­το συν­δι­κα­λι­στι­κό όρ­γα­νο των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον ιδιω­τι­κό τομέα.

Κατ’ αρχάς η φθορά του γρα­φειο­κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού της ΠΑΣΚΕ. Μπο­ρεί να χάνει μόνο μία έδρα, λόγω και της μειω­μέ­νης συμ­με­το­χής, αλλά είναι η πα­ρά­τα­ξη που χάνει τις πιο πολ­λές ψή­φους (27). Μαζί με τη φθορά της ΠΑΣΚΕ χρειά­ζε­ται να δούμε ότι ρωγ­μές λόγω και της πο­λι­τι­κής που ακο­λού­θη­σε ο πο­λι­τι­κός της φο­ρέ­ας, που τα δύο από τα προη­γού­με­να τρία χρό­νια ήταν στην κυ­βέρ­νη­ση, έχει η ΔΑΚΕ. Απο­τέ­λε­σμα των ρωγ­μών αυτών είναι η διά­σπα­σή της και η απώ­λεια ύστε­ρα από πολλά χρό­νια της δεύ­τε­ρης θέσης. Τρίτο και ση­μα­ντι­κό­τε­ρο ίσως ση­μείο: φαί­νε­ται να μην προ­κύ­πτει ξε­κά­θα­ρη έκ­φρα­ση σε επί­πε­δο εκ­προ­σώ­πη­σης της κυ­βέρ­νη­σης και ει­δι­κό­τε­ρα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Το ΜΕΤΑ φαί­νε­ται να συ­σπει­ρώ­νει όλους τους συν­δι­κα­λι­στές που έχουν ανα­φο­ρά στο χώρο της ΛΑΕ με τη συ­νερ­γα­σία του με τους συν­δι­κα­λι­στές που έφυ­γαν από το ΕΜΕΙΣ και αυτή η συ­νερ­γα­σία είναι που του δίνει αύ­ξη­ση των δυ­νά­με­ών του σε πο­σο­στό, ψή­φους και έδρες. Παίρ­νει στην ουσία τις δύο έδρες που χάνει το ΕΜΕΙΣ. Ταυ­τό­χρο­να, σε αυτό το ψη­φο­δέλ­τιο συμ­με­τεί­χαν και συν­δι­κα­λι­στές που είναι μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αλλά φαί­νε­ται να μην εκ­προ­σω­πεί­ται το τμήμα εκεί­νο που υπο­στη­ρί­ζει σθε­να­ρά τη δη­μιουρ­γία του νέου συν­δι­κα­λι­στι­κού τμή­μα­τος (Συμ­μα­χία).

Πριν μπού­με βέ­βαια στην ουσία, που είναι οι θέ­σεις με τις οποί­ες κα­τέ­βη­κε το ψη­φο­δέλ­τιο αυτό στις εκλο­γές της ΓΣΕΕ, αξί­ζει να ανα­φερ­θεί ότι η Αρι­στε­ρά συ­νο­λι­κά έχει άνοδο σε πο­σο­στά. Το ΠΑΜΕ, πα­ρό­τι χάνει λίγες ψή­φους, χάρη και στη διά­σπα­ση της ΔΑΚΕ κερ­δί­ζει τη δεύ­τε­ρη θέση. Η Αγω­νι­στι­κή Τα­ξι­κή Ενό­τη­τα (ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ-συ­νερ­γα­ζό­με­νοι) ανε­βά­ζει πο­σο­στά, ψή­φους και έδρες αλλά δεν κα­τα­φέρ­νει τί­πο­τα πε­ρισ­σό­τε­ρο από μια καλή κα­τα­γρα­φή, ενώ και σε αυτή την πε­ρί­πτω­ση χω­ρά­ει με­γά­λη συ­ζή­τη­ση για τη συ­νερ­γα­σία που την ενί­σχυ­σε.

Αυτό που δεν υπήρ­ξε από την Αρι­στε­ρά, αλλά μπο­ρεί να εκ­φρα­στεί το επό­με­νο διά­στη­μα, καθώς οι υπό­λοι­πες πα­ρα­τά­ξεις του γρα­φειο­κρα­τι­κού-κυ­βερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού έχουν απα­ξιω­θεί στην πλειο­ψη­φία των ερ­γα­ζο­μέ­νων και τα πρώτα πλήγ­μα­τα στους μη­χα­νι­σμούς τους είναι πια ορατά, είναι μια ξε­κά­θα­ρη στάση που θα έθετε ως πρω­ταρ­χι­κό κα­θή­κον την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και των μνη­μο­νί­ων. Ένα αντι­μνη­μο­νια­κό, αντι­κυ­βερ­νη­τι­κό πλαί­σιο που θα έθετε ξε­κά­θα­ρα τους στό­χους του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος το επό­με­νο διά­στη­μα. Ένα πλαί­σιο το οποίο και η Πο­λι­τι­κή Γραμ­μα­τεία της ΛΑΕ, έστω και με κα­θυ­στέ­ρη­ση, είχε θε­ω­ρή­σει το απα­ραί­τη­το όπλο για το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα.

Ένα πλαί­σιο που θα επέ­τρε­πε και το άνοιγ­μα του ζη­τή­μα­τος της συ­νερ­γα­σί­ας με­τα­ξύ των πα­ρα­τά­ξε­ων της Αρι­στε­ράς και που θα έθετε και εκτός του ΜΕΤΑ τον όποιον συν­δι­κα­λι­στή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θε­ω­ρεί ακόμη ότι μπο­ρεί το πρωί να το παί­ζει αντι­μνη­μο­νια­κός αγω­νι­στής και το με­ση­μέ­ρι να αρά­ζει για κα­φε­δά­κι στα υπουρ­γεία. Και στο κεί­με­νο θέ­σε­ων του ΜΕΤΑ για τις εκλο­γές οι ελ­λεί­ψεις αυτές ήταν προ­φα­νείς. Το σπου­δαιό­τε­ρο βέ­βαια είναι ότι ένα τέ­τοιο ρι­ζο­σπα­στι­κό πλαί­σιο θέ­σε­ων θα έδινε τη δυ­να­τό­τη­τα στους αγω­νι­στές που συμ­με­τέ­χουν στις πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς να δρά­σουν μέσα στους χώ­ρους τους, δεί­χνο­ντας ότι υπάρ­χει και ένας άλλος δρό­μος για τους συν­δι­κα­λι­στές. Δεί­χνο­ντας στον κόσμο ότι τα συν­δι­κά­τα δεν είναι χα­μέ­νη υπό­θε­ση.

Όλα αυτά μπο­ρούν να γί­νουν το επό­με­νο διά­στη­μα και να κρί­νουν σε με­γά­λο βαθμό τις εξε­λί­ξεις, όχι μόνο μέσα στα συν­δι­κά­τα αλλά και μέσα στην κοι­νω­νία. Δί­νο­ντας πνοή στα υπάρ­χο­ντα συν­δι­κά­τα αλλά και τη δυ­να­τό­τη­τα να γί­νουν προ­σπά­θειες να φτια­χτούν νέα, σε χώ­ρους που για χρό­νια ολό­κλη­ρα οι ερ­γα­ζό­με­νοι μέ­νουν ανυ­πε­ρά­σπι­στοι απέ­να­ντι στις επι­θέ­σεις των ερ­γο­δο­τών και των κυ­βερ­νή­σε­ων.

Ψή­φι­σαν 370 αντι­πρό­σω­ποι και βρέ­θη­καν 368 έγκυ­ρα ψη­φο­δέλ­τια (από 423 έγκυ­ρα στις προη­γού­με­νες εκλο­γές). Έλα­βαν:

ΠΑΣΚΕ, 119 ψή­φους και 15 έδρες (146 και 16). Πο­σο­στό 32,33% από 34,52%.

ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), 83 ψή­φους και 10 έδρες, από 94 ψή­φους και 10 έδρες. Πο­σο­στό 22,55% από 22,22%.

ΔΑΚΕ, 67 ψή­φους και 8 έδρες (103 και 11). Πο­σο­στό 18,2% από 24,35%.

ΜΕΤΑ, 53 ψή­φους και 7 έδρες (44 και 5). Πο­σο­στό 14,4% από 10,4%.

Νέα Δη­μο­κρα­τι­κή Ανε­ξάρ­τη­τη Κί­νη­ση Ερ­γα­ζο­μέ­νων (Νέα ΔΑΚΕ), 31 ψή­φους και 4 έδρες. Πο­σο­στό 8,42%.

ΕΜΕΙΣ, 9 ψή­φους και 1 έδρα (32 και 3). Πο­σο­στό 2,44% από 7,57%.

«Αγω­νι­στι­κή Τα­ξι­κή Ενό­τη­τα», 6 ψή­φους και καμία έδρα (2 και καμία). Πο­σο­στό 1,63% από 0,47%.

Ετικέτες